Yâ İlâhî her nefesde cân Sana mihmân diler
Bahr-u Zâtu pertevinden lutfıla ihsân diler…
Ey İlâhî her nefesde cân-ruh Senin misairin olduğunu bilmeyi ilham etmeni diler.
Zât’ının Nûr deryasından bir ışık kıvılcımı lutf ile ihsân diler…
Âşıkun yokdur murâdı dü-cihândan zerrece
Küntü kenz’ün varlığında sırr-ı cân seyrân diler…
Âşıkın ikii cihanda zerre kadar bile bir muradı yokdur.
Âşık sadece kendi özünde saklandığın gizli hazinenin varlığında canın sırrı olan ruhun aslını seyretmek diler…
On sekiz bin âlemi ref’ eyleyüp önden sona
Bî-nişân u lâ-mekân illerine pinhân diler!..
On sekiz bin alaemi önden sona dürüp kaldırıp bir kenara bırakıp,
Nişansız-mekansız Ahadiyyet âleminde Ahmedî yok oluş diler…
Zât-ı deryâ-yı hakîkatdür murâdı ârifün
Anun içün bağrı biryân gözleri giryân diler…
Ârifin tek muradı Zâtının ilim deryasının hakikatine ulaşmaktır.
Onun için bu yolun gereği yüreği kebab gibi yanık gözlerinden ateş ağlar olmak diler…
Yoklığı yok varlık denizine atup Ümmî Sinân
Varlığı yok var ile bir katrede ummân diler…
Yokluğu yok olan varlık denizine atıp
Varlığı yok olan, geçici-emânet varlık kulluğunda bir damla iken Ümmî Sinân’ı Yokluğu yok olan varlık denizine atıp ebedi umman lık diler…
Kullukta Sultanlık diler..
Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilün
Mihmân : f. Misafir.
Pertev : (Pertav) f. Ziya, ışık. * Atılma, sıçrama, hız.
Ref’ : Kaldırma, yüceltme, yukarı kaldırma. * Lağvetme, hükümsüz bırakma.
Biryân : f. Kebabın bir nev’i. Piran. Pürân.
Giryân : f. Gözyaşı döken. Ağlayan.