Hubr, hıbre (bir nesneyi gereğince bilmek için yolayıp sınamak, bir şeyin iç yüzünden haberdâr olmak) masdarından sıfat isimdir.
El Habîru ismi Kur’ân-ı Kerîm’de 1 âyette hubr masdarı, 44 âyette El Habîr ismi ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’e nisbet edilmiş ve 5 âyette El Latîf, 5 âyette El Basîr, 4 âyette El Hakîm, 4 âyette El Alîm isimleriyle birlikte buyurulmuştur.
El Habîru : Olmuşu, olanı ve olacağı bilen, sûret ve sîretlerdeki gaybî olandan haberdâr olan. Halkettikleri için olmuş, olan ve olcağı mutlak bilen ve haberdâr olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Habera : Bir şeyi tecrübe etmek, denemek, bilmek. Yeri sürmek.
Ehbera : Haber vermek.
Tehabbera : Bir şeyin hakikatını bilmek.
EL HABÎRU(celle celâluhu) ZEVKİ:
Kul; bâtının bilicisi ve haberdârını tanıyınca kendi bâtınını, iç âlemini izler durur. Hakkta ve hayırda sabrını sağlar…