Gına, gana’ kökünden sıfat isim olup zengin olmak, ihtiyacı bulunmayıp müstağni kalmak; bir yerde ikâmet etmek; haysiyyetini sürdürmek anlamlarına gelir. Kur’ân-ı Kerîm’de gına kökünden çeşitli fiil ve isim kalıpları hâlinde 73 yerde geçmektedir. bir âyette isteğnâ fiili, onsekiz âyette de Ganî ismi olarak ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’enisbet edilmiştir ve iki âyette tek başına (Yunus 10/68; Muhammed 47/38), onaltı âyette terkibler hâlindedir. Ganî ismi; Bâkî, Melîk, Mâlike’l- mülk, Kâdir, Muktedir ve Metîn isimleriyle de anlam bütünlüğü içerir.
Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “ALLAH’ım! Hak mâbud Sensin. Senden başka ilâh yoktur. Ganiy-yi mutlak Sensin. Biz ise Sana muhtacız. Bize yağmur (rahmet) gönder!” buyurmuştur (Ebu Davûd, İtiska, 2)
Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem): “Zenginlik fazla servete sahib olmak değildir; asıl zenginlik gönlün ihtiyaç duygusundan uzak kalabilmesidir” buyurmuştur.
El Ganiyyü : Herşey’e sahib olup, hiçbir cihetle kimseye ihtiyacı olmayan Ganî-yi Mutlak (celle celâluhu). Başkalarına muhtaç olmayıp mutlak zengin olan; varlığında, sıfat, esmâ, fiil ve eşyâlarında ihtiyaçtan münezzeh olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
El Mugnî : Ganî olan, Ganî kılan, maddî, mânevî zenginliğe ulaştırıp kullarını tatmîn eden. Ganiy-yü mutlak olup dilediğini zengin ve ganî kılan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Ganiye :Malı çok olmak. zengin olmak. Başkasına muhtaç olmamak.
Egnâ : Birini zengin kılmak. Fayda vermek.
Gânâü : Zenginlik, kifâyet.
Gânî : Çok mal sahibi, zengin.