Adl kelimesi çeşitli türevleriyle birlikte 28 âyette geçmektedir.
Zâtında, sıfatlarında, isimlerinde, fiillerinde ve halkettiği her şeyde mutlak adaletli olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’in sözünün âdil olduğu beyân buyurulmuştur.
1 âyette ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’in adalet sıfatı olarak kullanılmış sözünün adaletli olduğu ifade edilmiştir.
” Rabb’inin sözü, doğruluk (sıdkân) ve adalet (adlen) tamamlanmıştır. O’nun sözlerini değiştirecek kimse yoktur. o işitendir, bilendir.” ( En’âm 6/115)
El Adlü : Hakkaniyet ve adâlet üzere olan, zulmetmeyen.
İ’tidal üzüre olup ifrat, tefrit ve hevâsız olan…
Hükmünde hakk olan, doğruluktan ayrılmayan ve âdiller âdili olarak da tek olan.
Mutlak âdil, asla zulmetmeyen zulmü kullarına da yasaklayan, hakkaniyyetle hükmeden, hakkı söyleyen ve hakk olanı lâzım ve lâyıkınca yapan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Adele : Âdil olmak. İnsaf etmek. Aralarını denk tesviye etmek. Eşit muamele etmek.
Adule : Doğru dürüst olmak. Âdil olmak.
İ’tedele : İ’tidal. Mutedil, ılımlı, orta olmak. İki hâl ortası olmak. Düzgün, doğru ve istikâmet üzere doğru olmak.
Adl : Adalet, zûlmün zıddı, doğruluk, güvenilirlik. Misil, eş, bir şeyin mukabili olan karşılık. Fidye. Beraberlik..
Muadele : Muadele, denklem, denge, muvazene.
Âdil : Âdil, adaletli.