Muhiddin-i Arabî buyuruyor:
“ALLAH! ALLAH!” İsm-i şerifine devam et!
ALLAH lâfzı şerifinin faidesi hiç bir zikirde yoktur.
Başından elifi kaldınrsan “ L İ L L A H “ kalır.
Yine Esmâi hüsna’dandır.
Birinci lâm’ı kaldırırsan “L E H Ü “ olur.
O da Esmâi hüsnadandır ikinci Lâm’ı da kaldırırsan “ H U “ kalır ki o da Esmâi hüsnadandır.
Başka kelimelerde bu yoktur.
Din’de güzel şeylerle iftihar edilir.
“Mushafların tezyini, Camilerin tezyinatı eşrat saatindendir!” diye varit olan Hadis-i şerif den ürkme.
İlmi olmayan bunu tersine anlıyor.
Kıyamet alâmetlerinin hepsi mezmum değildir.
Kıyamet alâmetlerinin hepsi mezmum değildir.
Şeair-i Diniyyeye tazim olmak kasdıyle yapılan şeyler makbul ve memduhdur.
Duada haddi tecavüz etme!
Meselâ sıla-yi Ralım’i kat’ edecek dualara yapma!
“Halamın, teyzemin, amcamın canını al!” gibi.
Taharatte de suyu fazla israf etme!
Taharatte de suyu fazla israf etme!
Abdest azalarını üçer defa yıka!
ALLAH : Târifsiz Tarifle ALLAH’tır.
LİLLAH : ALLAH için.
L E H Ü : ALLAH’ın dır (herşey)
H U : O’dur.
Mushaf : Sahife. Sahife hâlinde yazılı kitap. * Kur’ân-ı Kerim’in bir ismi. (Bak: Kur’ân)
Eşrat : Nişanlar. Alâmetler. şartlar. (kıyamet âlameti)
Mezmum : Zemmolunmuş. Makbul olmıyarak ayıplanmış. Kötü.
Şeair : (Şiâr. C.) Âdetler, İslâm işaretleri. İslâmlara ait kaideler. ALLAH’ı anmak, hamdetmek, ezan okumak, İslâmî kıyafet gibi. Bunlara Şeair-i İslâmiye denir. Bütün müslümanlarla alâkalı mes’eleler ve alâmetler, umumun hissedar olduğu işlerdir
Memduh : Beğenilmiş. Medholunmuş. Övülmüş. * Fık: Peygamberimizin (A.S.M.) sevmiş olduğu hareket, iş.
Kat’ edecek : Kesecek.
Taharat : Temizlik. Nezafet. Temizlenmek. * Fık: Habes, necaset denilen maddeten en pis şeylerin veya hades denilen şer’î bir mâninin zevalidir.