Muhiddin-i Arabî buyuruyor:
İnsanların şerlisi olma!
Şerli insanın dilinden, kötü sözlerinden herkes usanmış olduğu için yüzlerine gülerler, şerlerinden korkulduğu için onlara güler yüz gösterirler.
İşte şerrinden çekindiklerinden dolayı kendilerine ikram olunan insanlar en şerli insanlardır.
Sakın sen de böyle olma!
Karının sırrını kimseye söyleme! Karısının sırrım ifşâ eden insanlar ahlâkan en düşük insanlardır.
Hiç kimsenin anasına, babasına sövme!
Karının sırrını kimseye söyleme! Karısının sırrım ifşâ eden insanlar ahlâkan en düşük insanlardır.
Hiç kimsenin anasına, babasına sövme!
O da senin anana, babana söverse, sen sebep olduğun için anana, babana âsî olmuş olursun.
Peygamberimiz :
“Anaya, babaya sövmeyin deyince Ashab, hiç insan anasına, babasına söver mi?” dediler.
“Evet , başkasının ana ve babasına söver, o da onun ana ve babasına söver” buyurdu.
Büyük günahlardan biri de müslümanm ırzına dil uzatmaktır. Gâvurların haçlarına, putlarına sövme!
ALLAH’a sövdürmeğe sebep olursun.
Bir rafızî’nin yanında mezhep bahislerini açma!
Bir rafızî’nin yanında mezhep bahislerini açma!
Ashaab-ı Kiram’a ta’n ettirmeğe sebep olursun.
Irz : Namus. Temizlik. Cinsî haysiyet. * Ehil ve ıyal. İnsanın korumağa mükellef olduğu nefsi, hasebi, şerefi ve mahremleri, zemmedilecek veya medhedilebilecek durumları.
Rafızî : (Râfiziyye) Rafıza fırkasından olan. Hazret-i Ebu Bekir’in ve Hazret-i Ömer’in (R.A.) halifeliklerini kabul etmeyenlerden olan.
Ta’n : Hoş görmemek. Kötülemek. Birisinin ayıp ve kusurlarını beyan etmek. * Küfretmek. * Muhalifin iddialarını çürütmek. * Vurmak. * Duhul etmek, dâhil olmak, girmek.
Ashaab-ı Kiram : Hz. Muhammedin (A.S.M.) Ashabı, sahabeleri.