Muhammedinur

Geçmişte ANlamadığım bir şeyi, şimdi ANlıyorsam, bunun benden olmadığını ANlamalıyım...

Bakıpta göremediğim bir şeyi, başka bir zamanda, BİR ANda görüyorsam, bunun da benden olmadığını ANlamalıyım...

Ve ANlatmalıyım...ANlamayan diğer yarıma...
ANlayan taraf tatmin olunca, ANlamayan taraf da ANlıyor ANlaması gerekeni...
Teslim oluyor...BİLiyor ki başka çaresi yok...

Razı olamıyorum diyorsa zayıf taraf...İşte o susan taraf OLmalı...
Razı olmak diye bir tercih olmadığını BİLen diğer taraf, KONUŞmalı...

Hep GÜZEL-i GÖRen, hadiselerde çirkinlik göremez ki, kendini razı olmaya zorlasınn...
Bunu ANlamalı...

Nasıl ki herşeyi tam anlamıyla ANlayamıyorsam, bazen yanılıyor, bazen bilmiyorsam, başkalarının da bazı şeyleri ANlayamayacağını, ANlamalı...

Kendime gösterdiğim hoşgörüyü, evrene YANSITmalı...
''BİLselerdi yapmazlardı'' buyuran GÜL'ü (sav) derinden-derine ANlamaya çalışmalı...
Ve en önemlisi O'nun gibi yaşamalı!...

Ancak taraflar BİRleşince, gönüll huzura ermekte...
Ve konuşan ''O'' OLunca murad'a ERilmekte...
ANladım...
mı?

Yolculuk devam ettiği sürece...
ANladıklarım...da değişerek..
damla-damla BİRleşerek...derya'ya ULAŞtıracaktır emaneti inşallah...

BİR AN'da...
mina'da

AKIL, KENDİ’ mize AN-lattığımız HiKâYemizdir.

AN-layan OL-ur… AN-lamayansa OL-maz…

OLMAYAN, OL-AN’ ı BİL-emez ve o nedenle inkâr edebilir. “Haberimiz yoktu!” diyebilir.

TOK’ un AÇ’ ı bilemeyeceği gibi… Bu Âlemde her şey ancak KENDİ gibi olanı bilir.

وَاِذْ اَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنى اٰدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَاَشْهَدَهُمْ عَلٰى اَنْفُسِهِمْ اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلٰى شَهِدْنَا اَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيٰمَةِ اِنَّا كُنَّا عَنْ هٰـذَا غَافِلينَ
Ve iz ehaze rabbuke mim beni ademe min zuhurihim zurriyyetehum ve eşhedehum ala enfusihim elestu bi rabbikum, kalu bela şehidna en tekulu yevmel kiyameti inna kunna an haza ğafilin.
Hem rabbın: Beni Âdemden, bellerinden zürriyyetlerini alıb da onları nefislerine karşı şâhid tutarak «rabbınız değilmiyim» diye işhad ettiği vakıt, «evet» dediler: «şâhidiz», Kıyamet günü bizim bundan haberimiz yoktu demeyesiniz A'RAF suresi 172. ayet

HiKâYeler “BİR VAR-mış, BİR YOK-muş…” diye başlar.

BİR VAR mıdır… BİR YOK mudur ? Her AKIL’ ın HiKâYe’ si budur.

YOK, VAR’ ın İNKÂR’ ıdır.

İKRAR’ ı VAR’ dır ve OL-AN BİR’ dir. BİR ise KENDİ’ inden GAYRI OL ÂMÂ-YAN-dır...

İKİ’ lik SAF’ tadır. VAR SAF’ ı… YOK SAF’ ı

Hani diyor ya karınca “ Safım belli olsun…”

VAR SAF’ ında OL-AN VAR görür… YOK SAF’ ında OL-AN ise YOK görür…
SAF senin KİM? Liğindir… Hakikaten KİM OL’ duğunu bilmek için doğru SAF’ ta olmalısın.

Bu İKİ’ lik DENİZ’ inin arasında görünmez bir berzah vardır…
SU BİR yanında TATLI’ dır… Aynı SU DİĞER yana geçince TUZLU olur…
HÂL’ i VASFI değişir ama SU Oluşu değişmez.

Aslında her HiKâYe’de ; “HU” GâYe’ dir… GAYRI ise MiSÂLL… Ve MiSÂLLer KURAN’ dadır…

Kuran; Allah’ ın (cc) Kelâm’ dır. SES ise KUL’ u ve Resulü Muhammed Mustafa SAV’ indir.

KELÂM’ ın SAHİB’ i, AKIL SAHİB-ine seslenir. İLK SES-leniş “KÛN” ‘ dur ve İŞİTEN İLK AKIL
“OL” muştur.

O ki Muhammed Mustafa SAV. Kuran’ ı Allah’ tan işitti… Biz de O’ ndan işittik.

AN’ lamışsak gerçekten İŞİTEN OL-muşuzdur. Lâkin İŞ’ i TEN olanlar İŞİTEN OL- amaz.
İŞ’ in SAHİB’ ini bilmeyen TEN’ i İŞ görüyor sanır… O zaman yanlış SAF’ tadır.

SES’ teki İKİ “S”
İKİ SAF’a… İKİ SAHİB’ e… İKİ-SÎN’ e… Ve aslında VAR’ lık ÂLEM’ inin ÖZ’ ü olan İKİ’ liğe işaret eder.

“…اِنَّ اللّٰهَ كَانَ سَميعًا بَصيرًا…”
“…innellahe kane semiam basira…”
Şüphesiz ki Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir. Nisa Suresi 58.Ayet.

Allah cc. (İşitendir) SEMÎ’ dir… SES’ teki S’ lerden BİR’ i MÎM oldu…
Bu zorunludur. Çünkü;
BİR’ inin SES’ lenmesindeki NeDeN BAŞKA BİR’ ine işittirme isteğidir.

* * * *

Değerli Mina Can yüreğine sağlık... Yazdıklarını okumak... Bu yazdıklarımı düşünmeme NeDeN OLdu...

halimcan yazdı:
Değerli Mina Can yüreğine sağlık... Yazdıklarını okumak... Bu yazdıklarımı düşünmeme NeDeN OLdu...

**

halimcan yazdı:
Allah cc. (İşitendir) SEMÎ’ dir… SES’ teki S’ lerden BİR’ i MÎM oldu…
Bu zorunludur. Çünkü;
BİR’ inin SES’ lenmesindeki NeDeN BAŞKA BİR’ ine işittirme isteğidir.

* * * *

BİR SES ver diyorum,
Lûtfettin, GÖRüyorum DUYuyorum
Unutsam da, unuttuklarımı
BİRden yeniden doğsam dili-YORUM...

İnsanda gönül olduğu için gönül.
Gönül, ALLAHın sevgili mahlûkudur.

Kâinat da insan için yaratıldı.
ALLAH'da insan gönlünde, ALLAH'da insan gönlünde ses şeklinde tecellî ediyor.
O halde bu vücud mukaddeslerin mukaddesi İlâhî bir lem’a bir nûr var içinde.
Vücud bu nûrun muhafazası içindir.

M. DERMAN (k.s)

Gülüşüm,iyiliğim,hayam,edebimSen’ineserin..Kusur,günah,utanmazlıkbenim..

Elim,kolum,titreyendilim,ağrıyanyerlerim,sağlambildiklerim..

Hepsi,hepsiSenin…

BenbendençokSen’inim…

Benimolmayananasıllekesürerim.Sen’inemanetinenasılihanetederim..

Hatabenim,rahmetSen’in;

Aczbenim,güçSen’in;

Utançbenim,şanSen’in..

Affımıdilerim..

Senistedinmanayı,doldurdumiçimemasivayı

KimdoldurabilirSen’inyerini,kimanlarkırıklığımdan,kimeakargözyaşlarım..

Kimanlaryananyüreğiminsancısını..

Ellerimkimeaçılırdıkapınolmasaydı

Sarmasarahmetintaciğerimekadarnasılnefesalırdım..

SenHayy’sınyanefesalırım..Senyanımdasınyaümitbağlarım..

Gözlerimdenyaşolurdüşerimbiçareellerime

EllerimkiSendenbaşkasınakaldırmadım..

ElleriminkirinitemizleyecekSensin..

Sen’dengayrinevarsasilatiçimdendebirtekSen’inledolsunruhum,bedenim..

Sanakoşsundizlerim,Senisöylesindilim,Sanauzansınelim,

Sanayorulsuntümrüyalarım,Sendeyoğrulsunbuyaralıkalbim

Sendoruğusunhislerimin,Senkelamısınharflerimin,Senmucidimsin,Senmuinimsin,Senkaçıpkaçıprahmetinesığındığımsın,Rabbimsin..

Temizlebütünkirlettiklerimi,hakikateaçkörkalbimingözlerini..

UyandırbeniSana,yandırbeniaşkına,koşturyoluna..

Âmin...

Bu duaya bütün kalbim ile AMİN diyorum.

Duayı ettiren,dile getiren ancak onu kabul edecektir de ettirmiştir.

Kalbinizin ve kalplerimizin bütün dağınıklıklardan korunup, Hakk ile daim birlikte olmasını ve bir kalmasını dualarınıza ilave etmek istedim.

Kalplerimiz Allah'ın elinde imiş ya.

biz onu başka başka yönlere kaydırıp zalimlerden olmayalım diye.

amin ecmain ve inşallah.

YokO'ndanbaşkaBİRben...

Bir gün bir adam bir çölün ortasında bir vaha gördü.
Önce sevindi, sonra “Bu olsa olsa bir seraptır” diye düşünerek endişelendi.
Yine de o tarafa doğru koşmaktan kendini alamadı. Koştu koştu.
Siz deyin kırk dakika, ben diyeyim 40 yıl boyunca…
Nihayet varması gereken yere vardı.
Heyhat, orada gerçekten bir vaha vardı.
Serap olan adamdı !

"içinden Gül geçerse, Gül olursun"

"Biz insanı topraktan yarattık" (Hacc, 5) ...

ilim de BULdu ki, insanın yapısında 16 element vardır. Bu 16 element aynen toprakta vardır. Böylece ölen insan hem bedenen hem ruhen geldiği yere gidiyor... "İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn... Şüphesiz biz Allah'tan geldik ve şüphesiz dönüşümüz O'nadır." (Bakara, 156)

Âyet-i kerîmede buyrulur:
“Rahmân’ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevâzu ile yürürler…” (el-Furkân, 63)
İdrîs -aleyhisselâm- bir nasîhatinde der ki:
“Akıllı kimsenin mertebesi yükseldikçe tevâzû hâli artar.”
Ârif bir şâir de bu hakîkati şöyle nazma döker:
Mazhar-ı feyz olamaz düşmeyicek hâke nebât
Mütevâzî olanı rahmet-i Rahman büyütür.
“Tohum toprağa düşmedikçe filizlenip büyüyemez. Allâh’ın rahmeti de, kibirlileri değil, ancak mütevâzı olanları büyütüp yüceltir.”

Hazret-i Mevlânâ’nın şu beyânı da, böbürlenenlerin ve benlik iddiâsına kalkışanların, kazâ kılıcını kendi aleyhlerine tahrik ettiklerinin açık bir ifâdesidir:
“Kılıç, boynu olan kişinin boynunu keser. Gölge ise yerlere serilmiştir. Boynu ve bedeni olmadığı için onun yaralanması ve kesilmesi de yoktur.”

Gurur, kibir ve ucub, ekseriyetle istîdatlı ve varlıklı insanlarda meydana gelir. Hâlbuki insana lutfedilen bütün nîmetler, iki uçlu bir bıçak gibidir. Yani hayra da, şerre de kullanılabilir. Bu itibarla maddî-mânevî istîdat ve zenginliklerin asıl ihtişâmı, cimrilik ve israftan uzak durup tevâzû ve cömertlikle imkânlarını muhtaçlara sarf edebilmektir.

Mü’min dâimâ; “Kendime ne kadar, başkalarına ne kadar Allah rızâsı için sarf hâlindeyim?..” tefekkürü içinde olmalıdır

Ebu Hureyre (ra) şöyle rivayet eder, Hz. Peygamber (sav) buyurdular ki:

“Benim misalimle sizin misaliniz, şu temsile benzer:

Bir adam var ateş yakmış. Ateş etrafı aydınlatınca, pervaneler (gece kelebekleri) ve aydınlığı seven bir kısım hayvanlar bu ateşe kendilerini atmaya başlarlar. Adamcağız onları kurtarmaya (mani olmaya) çalışır. Ancak hayvanlar galebe çalarak çoklukla ateşe atılırlar. Ben (tıpkı o adam gibi) ateşe düşmememiz için belinizden yakalıyorum,

ancak siz ateşe ateşe koşuyorsunuz.”

bir_ nefes lik ömürde FATİHA'yı OKUyabilcek kadar ANlamalıyım...

gÖZÜM AYdın!...
çÖLümde ÇİÇEK AÇtı...

*

Peygamber Efendimiz (sallAllahu aleyhi vesellem) Ebû Zerr El Ğıfari Hazretlerine ve onun şahsında kıyamete kadar gelecek ümmetlerine hitaben söyle buyurmuştur:

Ya Ebâ Zer, Gemini yenile çünkü deniz derindir. Azığını tam al, çünkü yol uzundur. Yükünü hafif tut, çünkü geçit çok sarptır. Amelini ihlaslı yap, çünkü gözetleyici, kalbin niyetine bakmaktadır.

Muhammedinur

ANlamalıyım...

ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...

Re: ANlamalıyım...