Hacı oldun şimdi, tavâf, say eyle,
Kulluğun unutma, Hacı kal böyle..
KȃBe bir semboldür ilk nokta gibi, Ezel, Ebed Zȃt’ın simgesi gibi..
Her zerre kendince dâim dönmede, Sıfatı Zȃtını tesbih etmede..
Hacı olmak değil kalmak önemli,
Tevhidi hȃl edip bilmek önemli..
ALLAH nâsib etsin Hacı kalalım,
Rızası içinde kulu olalım..
Gittim, geldim Hacca tefekkür ettim,
Bu vesile ile biraz zevk ettim..
Ancak şunu derim, ALLAH her yerde,
Unutma ALLAH’ı, mü’min kalbinde..
Mü’minin kalbini sen hoş edersen, HAKk senden razıdır hizmet edersen..
DostEmin orada HAKk’la bir oldu,
Burada olanı orada gördü..
15/10/2013-Mekke
cellecelâlihu...
...M.M.M.MuhaBBetLerimLe...
DostEmin İhram.: Hacıların örtündükleri dikişsiz elbise. * Yün yaygı. Büyük yün çarşaf. * Fık: Hac veya umreyi yada her ikisini edâ etmek için mübah olan şeylerden bazılarını nefsine menetmek ve onlardan sakınmak.. Temettü Haccı.: Temettu Haccı, aynı yılın hac mevsiminde, önce umre yapıp ihramdan çıktıktan sonra yeniden hac için ihrama girilerek yapılan hacdır. Temettu Haccı yapmak isteyen kişi, Mîkâtta veya daha öncesinde umreye niyet ederek ihrama girer, Mekke'ye vardıktan sonra umre yapar. Mîkât.: Mekke-i Mükerreme yolu üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer.. Umre.: Ziyâret. Hac mevsimi dışında Kâbe'yi ve Mekke ve Medine'deki mukaddes yerleri ziyâret etmek.. Tavâf.: ZiyÂret etmek. Ziyâret maksadiyle etrafında dolaşmak. * Hacıların Kâbe etrafında yedi defa dolaşmaları. Girdab.: f. Suların dönerek çukurlaştığı yer. * Tehlikeli yer. Mühlike. Tehlikeli yer ve zaman.. Umman.: Büyük deniz. Okyanus. * Hindistan ile Arabistan arasındaki Büyük Deniz.. Katre.: Damla. Su damlası. * Bir damla olan şey.. Vâhdet.: Birlik. Yalnızlık. Teklik. (Kesretin zıddıdır.). Kesret.: Çokluk, sıklık. * Bir şeyin ekserisi ve muazzamı. Bolluk. (Bunun zıddı kıllettir).. Say.: Hac veya Umre'de Safâ ile Merve arasında usulüne göre yedi defa gelip gitmektir.. Safâ.: Mekke-i Mükerreme'de bir Tepenin ismi.. Merve.: Mekke-i Mükerreme'de bir Tepenin adı olup hacılar, Merve ile Safâ arasında yedi def'a gidip gelirler. Bu, Haccın rükünlerindendir. Bu gidip gelmeye "sa'y" denir.. Zȃkir.: Zikreden, zikredici. Arafat.: Mekkenin 16 kilometre doğusunda Hacıların arefe günü toplandıkları tepe ve bunun eteğindeki ova. Tepenin diğer bir adı Cebel-ür Rahme (Rahmet Dağı)dır. Âdem (aleyhisselâm) ile Havva Anamız Cennet'ten çıkarıldıktan sonra burada bir araya geldiler. İbrahîm Peygamber (aleyhisselâm)Cebrâil ile burada konuştu. Hz. Muhammed (aleyhisselâm) yüzbin insana hitâb eden vedâ hutbesini burada okudu. İnsan haklarını 14 asır önce burada dünyaya ilan etti.. Vakfe.: Bir hareketin geçici olarak durdurulması. * Durak. Durulacak yer. * Hacıların Hac esnâsında Arafat'taki tevakkufları olup, edâ etmeğe mecbur oldukları şartlardan birisidir.. Müzdelife.:Mekke'de Arafat ile Minâ arasında bulunan mukaddes bir yer. Mina.: Mina, Mekke'de şeytan taşlanan yer. Şeytanla doğrudan ilgisinin bulunup bulunmadığı bilinmemektedir. Aslında bir gelenektir. Bu geleneğin başlangıcı İbrahâm aleyhisselâm Peygambere uzanır. Oğlu İsmâil'i kurbân etmeye götürürken karşısına çıkan ve kendisine fitne vermeye çalışan Şeytâna yerden taş alarak "defol!." diyerek taşlamıştır..
BİR TANEdir..
İster Tanrı ister ALLAH,
Hepsi birdir bir tanedir.. Ahad O’dur hem Vâhiddir, Vâhdet kesret BİR TANEdir..
Evvel olan Âhir olur,
Bȃtın olan Zȃhir olur,
Gördüğün yüz didâr olur,
Vâcib vücud BİR TANEdir..
Her fiilde Fâil O’dur, “Ol!” Emriyle her iş olur,
Hikmetini bilen O’dur,
Yapan çatan BİR TANEdir..
DostEmin der, gör her yerde,
Hem de her ÂN ayrı ŞE'Nde, “Lâ fâile illâLLÂH” de,
Zikredilen BİR TANEdir...
TEVHİD-i EF’ȂL.. HAKk’ın eli, dilidir, mürşidim ve’l-savvufiyullâh,
Mürşidin telkiniyle ancak bulunur felâh, Zikrullâhım dilimde; ALLAH, ALLAH ve ALLAH,
Rabıtamı aldım ben, Lȃ fa’ile illâLLÂH..
Suver-i berzahiye; yaratılmış her şeyde,
Hem yerde hem de gökte, mahlȗkat harekette,
Afȃkta ve enfüste, HAKk Fâildir fiilde,
Gör “Tevhid-i Ef’ȃl”de, Lȃ fa’ile illâLLÂH..
Her işte işleyen HAKk, tek fâil ALLAH mutlak,
O halde sen de kimsin, senden de işleyen HAKk,
Nisbet etme kendine düşün de ruhuna bak,
Eyle “Fenâ-i Ef’ȃl”, Lȃ fa’ile illâLLÂH..
Kesretteki görünen HAKk’ın tecellîsidir
Mücellî olan fâni asılın gölgesidir,
Her fiil hikmetiyle HAKk’ın görünmesidir, “Tecellî-i Ef’ȃl”de, Lȃ fa’ile illâLLÂH..
DostEmin’im diyor ki, tek fâil Yüce ALLAH
Evvel, Ȃhir ve şu an, yapan çatan tek ALLAH,
Nisbetleri kaldır ki, diyetin olsun ALLAH,
Bu zevk “CeNNetü’l- Ef’ȃl”, Lȃ fa’ile illâLLÂH..
Suver-i berzahiye.: Yerde, gökte yaratılmış olan her şey. Afȃk ve enfüs.: Dışarı ve içeri ȃlemler. Fiil.: Eylem, oluş, iş, davranış. Ef’ȃl.: Fiiller. Fâil.: Yapan, eden, işleyen. Tevhid-i Ef’ȃl.: Fiillerin tümünün HAKk’tan olduğu görülüp zevk edilmesi. Nisbet etme.: ..ona has kılma. Fenâ-i Ef’ȃl.: Kendi fiillerini HAKk’ta yok etme. Tecellî.: Belirme, zuhur etme. Mücellî.: Tecellî yeri.
[Diyet olmak.: Kefâreti ödeyen, sorumluluğu alan. CeNNetü’l- Ef’ȃl.: Her fiilin fâilinin HAKk olduğunun anlaşılmasıyla duyulan zevk. Lȃ fa’ile illâLLÂH.:ALLAH’tan gayrı fâil yoktur veya fâil olarak yalnız ALLAH vardır... Mürşid.: Doğru yolu gösteren, kılavuz.. Müridlerine tasavvufu öğreten, sırları ve gerçekleri gösteren tarikat şeyhi. Velsavvufiyullâh:ALLAH’ın sevgili kulu, dostu. Zikrullâh.: ALLAH’ı anmak. Rabıta.: Müridin şeyhi aracılığıyla kalbini ALLAH'a bağlaması..
HAKk FÂİL..
Hep tecellî Hȃlık’ındır mahlȗk gerçeği bilmez,
İnsÂN bir şey yaptım sanır yapan Hȃlık’tır bilmez,
Her bir zerre fiildedir ne yaptığın o bilmez,
Eşgüdüm var fiillerde câhil olanlar bilmez,
Hiç bir mahlȗk kıpırdamaz “Ol!” demeden O Fâil,
Her fiilde Fâili gör bil ki yalnız HAKk Fâil..
DostEmin der anladın mı? tevhid olmuş tüm ef’al, HAKk TeȂLȂ senden işler senin değildir ef’al,
Cümle fiil iç içedir olur tecellî ef’al,
Gören için bu zevk bitmez CeNNet içre bu ef’al,
Hiç bir mahlȗk kıpırdamaz “Ol!” demeden O Fâil,
Her fiilde Fâili gör bil ki yalnız HAKk Fâil..
ÂB-ı HAYAT..
Aşmışız nice çölü varmışız bir Vâhâya, Âb-ı Hayat ararken ulaşmışız o SUya,
İçince Âb-ı Hayat uğramışız Fenâya,
Yaşıyorken Dünyâda ulaşmışız Bekâya..
Anlamışız o zaman gören görünen BiR’miş,
Her ÂN hareketteymiş, hem dışta hem içteymiş,
Her zerreden işleyen aynı Tek Bir Fâilmiş,
Hikmeti dâhilinde gelir, gider, dönermiş..
Bir hücreyiz, bir kuluz, O’nundur sıfatımız,
O’na aid rûhumuz, hem fâni vücudumuz, Kȃmilin Nefesiyle Âb-ı Hayat bulmuşuz, DostEmin’im diyor ki, HAKk YOLUdur YOLUmuz.
TEVHİD-i EF’ȂL..
Her nefeste üç kez “ALLAH” diyenler,
Şeş cihette HAKk Cemâlin görenler,
Fenȃ ender fenȃ olup ölenler,
Tevhid Eri Melâmîdir Melâmî..
Gir tevhide gel sen de ol Melâmî..
Tevhid eder Melâmîler ef’ȃli,
Nisbet etmez mahlȗkata fiili,
Bilir HAKk’tır her fiilin fâili,
Tevhid Eri Melâmîdir Melâmî..
Gir tevhide gel sen de ol Melâmî..
DostEmin der, gör tevhid-i ef’ȃli,
Her işlemi yapan kimin kudreti,
Her fiilde vardır O’nun hikmeti,
Tevhid Eri Melâmîdir Melâmî..
Gir tevhide gel sen de ol Melâmî..
HALİFE.. HAKk TeaLȃ “Ol!.” deyince var oldu cümle ȃlem,
Bu ȃleme şeref verdi halife oldu Ȃdem, Ȃdemoğlu görevin bil halife oldun mâdem,
Mahlȗkata yolu göster HAKk’ı ansınlar her dem..
Kenz-i mahfi zȃhir olmuş zuhuratın gülüsün,
Bu dünyâda halifesin ȃlemlerin özüsün, HAKk seninle işler fiil, O’nun eli kolusun,
Mahlȗkatın şereflisi Yüce HAKk’ın kulusun..
DostEmin’im halifesin, durma HAKk’ı tebliğ et,
Örnek ol ki öğrensinler durma HAKk’ı zikir et,
Her nefeste ALLAH’ı an her dem O’nu fikir et,
Mâdem geldin bu ȃleme görevini tamam et..
O’NUNDUR!.
Yüzüne maske taktın, gözlerini kapadın,
Bu rüyâ ȃleminde hayallerine daldın,
Perdeni kaldırmadın pencereni açmadın,
Görmedin gerçekleri rüyânı gerçek sandın..
Geçen ömrüne yazık yalan dünyâya kandın,
Dön artık yanlış yoldan zirâ fenâ aldandın,
Dünyâda gördüklerin nerde atan, ahbabın
Göründü kayboldular şimdilik burda kaldın..
O halde düşünsene, doğan ölüyor neden?
Nerden gelir bunca şey döner gider âniden,
Değişir her an her şey, kim bunu değiştiren,
Bir oyun oynanıyor nerede sahneliyen?.
Yaratan olmaz ise yaratılan olmaz ki, Hȃlık olmazsa eğer mahlȗk var olamaz ki,
En önce, en tepede vardır şüphesiz biri,
“Ol” demeden o Hȃlık fiil yapilâmaz ki..
Hayatı veren O’dur ilim O’nun eseri
Murad ettiği olur, kudret O’nun eseri
Senden görüp, işiten, kelȃmO’nun eseri
Mevsuf O’dur vesselâm, sıfat O’nun eseri..
DostEmin şöyle diyor; tek varlık var, O’nundur,
Fâil, Mevsuf tek O var, mevcȗd olan O’nundur, Kesrette Vâhdeti gör, Zȃhir, Bȃtın O’nundur, Evvel, ÂhirO vardır, el’ȃn vücȗd O’nundur..
Dost Emin
