İbn Ataullah İskenderî kaddesallahu sırrahu.: Kulluk görevlerini ileride bulunacak boş bir zamana ertelemek nefsin ahmaklığındandır!. buyurmuştur.
İbn Ataullah İskenderî kaddesallahu sırrahu.: ALLAHcelle celâlihu..’nun bakışları seni kuşatıyorken =>Halkın bakışını nasıl önemsiyorsun.
Halkın yönelişini bir yana bırak =>HAKk'ın yönelişini görmeye çalış!. buyurmuştur.
İbn Ataullah İskenderî kaddesallahu sırrahu.: HAKk'ın gidereceği bir ihtiyacın için başkasına dilekte bulunma!. O’nun senin için vermediğini başkası nasıl verebilir.
Kendi ihtiyaçlarını gidermekten âciz olan başkasınınkine nasıl güç yetirebilir!. buyurmuştur.
İbn Ataullah İskenderî kaddesallahu sırrahu.:
Israrla dilediğin halde bağışların gecikmesi seni umutsuzluğa düşürmemelidir.
Çünkü ALLAHcelle celâlihu..DUÂların kabul olunacağına söz vermiştir.
Ancak kabul edeceği dilek senin kendin için beğendiğin değil, O’nun senin için beğeneceği olacaktır.
Ve kabul, senin istediğin zaman değil, O’nun istediği zaman olacaktır!. buyurmuştur.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“Dünyanızı ıslaha, düzeltmeye çalışınız! Yarın ölecekmiş gibi de âhiret için amel ediniz!.”buyurmuştur. (Deylemî)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi de âhiret için çalışınız!.” buyurmuştur. (İbni Asakir)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Sizin hayırlınız, âhireti için dünyasını, dünyası için âhiretini terk etmeyen ve insanlara yük olmayandır!.” buyurmuştur. (Deylemî)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Sizin hayırlınız dünyası için âhiretini, âhireti için dünyasını terk etmeyendir!.” buyurmuştur. (Kenzü’l-Ummâl, III/238, hn: 6336)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Sakın hased etmeyin, çünkü ateş odunu yiyip bitirdiği gibi, hased de salih amelleri yer bitirir!.” buyurmuştur. (Ebu Davûd, h. no: 4903)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Ateşin odunu yiyip bitirdiği gibi, gıybet de sevabları yer bitirir!.” buyurmuştur. (Şerhu Sahihi'l-Buharî, Riyad, 9/245)
ÖMeR Radiyallahu anhu.: • Yalnızlık =>Câhil insanlarda oturmaktan daha iyidir • Adalet olmadıkça =>yönetimin, • Edeb olmadıkça =>asâletin, • Cömertlik olmadıkça =>zenginliğin faydası olmaz. • Dünyaya az meylet ki =>hür yaşayasın. • En zor ibâdet =>gönül kazanmaktır. • En büyük günah =>kalb kırmaktır!. buyurmuştur.
İmam ALi kaddesallahu sırrahu.: Gerçek hürriyet =>HAKk'a köleliktir!.buyurmuştur.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: ''ALLAH'a itaat eden ALLAH'ı ZİKRetmiş olur." buyurmuştur. (Beyhaki, iman 1,452)
Muâz radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem onun elinden tuttu ve.:“Muâz! Vallahi seni gerçekten seviyorum.” buyurdu. Sonra sözüne şöyle devam etti.: “Muâz! Her namazdan sonra şu DUÂyı mutlaka okumanı tavsiye ediyorum.: ALLAHümme einnî alâ ZİKRike ve şükrike ve hüsni ibâdetik.: ALLAH'ım! Seni anıp ZİKRetmek, nimetine şükretmek, sana lâyık ibadet etmek için bana yardım eyle!” buyurdu. (Ebû Dâvûd, Vitir 26. Ayrıca bk. Nesâî, Sehv 60)
Ebû Mûsâ el–Eş‘arî radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem.: .: “RABBini ZİKRedenle etmeyenin farkı, diriyle ölünün farkı gibidir.” buyurdu. (Buhârî, Daavât 66.)
Câbir radıyallahu anh, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim.: “ZİKRin en faziletlisi LÂ İLÂHE İLLÂ ALLAH’tır.” buyurdu.. (Tirmizî, Daavât 9. Ayrıca bk. İbni Mâce, Edeb 55.)
Abdullah İbni Büsr radıyallahu anhu.: “Bir adam Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem’e hitâben.: "Yâ Resûlallah! İslâmiyet’in emirleri çoğaldı. Bana sıkı sıkıya yapışacağım bir şey söyle." dedi. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem de.:“DiLin hep ALLAH’ı ZİKRetsin!” buyurdu. (Tirmizî, Daavât 4. Ayrıca bk. İbni Mâce, Edeb 53.)
Ebü’d–Derdâ radıyallahu anhu.: “Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ashâbına.: “Size en hayırlı, ALLAH Katı'nda en değerli, derecenizi en fazla yükseltecek, sizin için sadaka olarak altın ve gümüş dağıtmaktan daha kazançlı, düşmanla karşılaşıp da sizin onların boynunu vurmanızdan, onların da sizi öldürmesinden daha çok sevab getirecek amelin ne olduğunu haber vereyim mi?” diye sordu.
Onlar da.: "Evet, söyle." dediler. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “ALLAH TEÂLÂ’yı ZİKRetmektir.” buyurdu. (Tirmizî, Daavât 6. Ayrıca bk. İbni Mâce, Edeb 53.)
ALLAH’ım celle celâlihu!.SEN’den SANA âit olanı istiyorum!. ALLAH’ım celle celâlihu!.SENin hoşuna gitmeyecek işleri yapmaktan SANA sığınıyorum!. ALLAH’ım celle celâlihu!. Özün özünü, temizin temizini, SENin vereceğin şerefi istiyorum!. ALLAH’ım celle celâlihu!.SENi unutanların unutmasına yol açan meşguliyeti verme bana!. ALLAH’ım celle celâlihu!.SENden rızana uygun olanı istiyorum!. ALLAH’ım celle celâlihu!. Beni; SENi, sadece SENi SEVdiği için anan, ibâdetiyle hiçbir menfaat ummayan kullarından eyle! ALLAH’ım celle celâlihu!. Kalbimi SENden gelen bir SEVinçle doldur, dilimi SENinZİKRinle arıt, azâlarımı SENin iyi bulduğun, hoşnut olduğun işlerde çalıştır!. ALLAH’ım celle celâlihu!. Kalbimde SENin hatırandan gayrı tüm iz, hatıra, ZİKİR ve intibâları yok et!.
Cüneydî Bağdadî Kaddesallah celle celâlihuu sırrahu.
ZİKRULLAH’ı ==>BiLAHSEN, FİKRULLAH’ı =->BULAHSEN,
====>SABRULLAH’ı YAŞA ki, ŞÜKRULLAH’ta =>OLAHSEN!. KuL İHVÂNİ.. Dünyâ =>Kim tarafından ARAnıyor ve SEViliyorsa =>Dünyâ’nın Padişâhı OLur..
Kim de =>Dünyâ’yı terk eder ve horlarsa =>Dünyâ onun Hizmetçisi OLur..
Dünyâ =>Hem taleb eden ->Hem de taleb edilen, ARAnandır.
Kim =>Dünyâ’yı taleb ederse ->Dünyâ onu reddeder.
Kim =>Dünyâ'yı reddederse ->Dünyâ onun peşinden gider..
Dünyâ =>Âhiret'e giderken yol üzerindeki bir köprüdür.:
->Bu köprüden geçiniz ama orada sürekli kalacakmış gibi davranmayınız!.
->Köprüler üzerine saraylar inşa etmek pek de akıl kârı değildir!.
Dünyâdan =>Seni Âhirete ulaştıracak kadarını al!. ->Âhiretten seni men’ edecek olan tarafını bırak!.
Ey Dost!.
Mahlukâtın ->Sebeblere yapıştığını görürsün =>Ârif olan ise ->SeBeBLerin SÂHİBİ’ne yapışır.. Ârif KuL’un bütün SÖZLeri =>ALLAH celle celâlihu’nun; Yüceliği, Kudreti, Keremi ve Rahmeti ile ilgilidir.:
->Zamanını böyle geçirir,
->Kabrine de böyle girer!.
Yahyâ b. Muaz, RadiyALLAH celle celâlihuu anhu..
İmÂN eden KuL =>RABB TeÂLÂ’nın ->Kendisini gözlediğinin farkında olan kimsedir.
Böyle bir KuL =>Nefsini hesaba çeker ve Âhiret için azığını hazırlar.
HİCREt =>Kıyâmete kadar SÜRecek bir FARZdır. HİCREt =>ALLAH celle celâlihu’yu unutmaktan ->O’nu ANmaya/Zikre, HİCREt =>ZiKiRden->FiKiRe, HİCREt =>FiKiRden->ŞüKüRe, HİCREt =>ŞüKüRden->SABıRa, HİCREt =>SABıRdan->SELÂMEte =>ULAŞımdır..
HİCREt.: Cehâletten ->İLme, Günahtan ->İtaate, ve İsrârdan ->Tevbeye giden =>YOLdur..
Sehl b. Abdullah et-Tüsterî. KaddesALLAH celle celâlihuu sırrahu..
ZİKRULLAH’ı ==>BiLAHSEN, FİKRULLAH’ı =->BULAHSEN,
====>SABRULLAH’ı YAŞA ki, ŞÜKRULLAH’ta =>OLAHSEN!. KuL İHVÂNİ..
Büreyde ibni’l-Husayb el-Eslemi radiyallahu anhu.:"Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem bana.: “Sana bir takım kelimeler öğreteyim ki, ALLAHu TEeLÂ kimin hakkında hayır dilerse bu DUÂları kendisine öğretir,sonra da bu DUÂları ebediyyen ona unutturmaz.Bu DUÂyı okumak istiyorsan Sen.:
Resûlullah sallallahu âleyhi vesellem.: “(Zâhir ve bâtınını ikmâl etmiş, İLMini irfÂN hâline getirmiş) ÂLİMLer =>PEYGAMBERLerin VÂRİSLeridir.”buyurmuştur. (Ebû Dâvud, İlim, 1)
Resûlullah sallallahu âleyhi vesellem.:“Bir kavme hizmet eden kimse, (ecir ve mükâfâta nâiliyet itibâriyle) onların en büyüğüdür”buyurmuştur. (Deylemî, Müsned, II, 324)
* Şarap, tamahkârlık kadar AKLı baştan alamaz. * Bir adamın AKLının derecesini soru sormasından anlarım. * Bir adamın AKLının derecesini =>soru sormasından anlarım!.” * Bir adamın şöhretine, görünüşüne bakmayın. * Bir kimsenin namaz ve niyâzına aldanmayın. Ancak AKLına ve doğruluğuna bakınız. ÖMERradiyallahu anhu..
* En AKILLı insan; nefsini hesaba çeken, onu iyi idâre eden, ölümden sonrası için amel işleyen ve kabir karanlığı için ALLAH’ın NûRU’ndan istifade edendir. OSMANradiyallahu anhu..
* En büyük servet AKILdır. * AKIL kemâl bulunca boş sözler zevâl bulur (yok olur.) * Kişinin kendini beğenmesi, AKLının zayıf olduğuna dalâlet eder. * AKIL gibi>Mal, İyi huy gibi>Dost, Edeb gibi>Mir’as, İlim gibi>Şeref OLmaz!. * İyilik ediniz, onun karşılığında kötülük göreceğinizi hiç AKLınıza getirmeyiniz. * İki şey, AKLı ve tedbiri bozar; biri acele etmek, diğeri de olmayacak şeyi istemek. İMâM ALİKerremallahu vechehu
* Dünyâlığı artınca sevinenler, hergün eksilmekte olan ömrüne üzülmeyenler arasında AKLı noksan olmayan yoktur.. Ebû’d-DeRDâradiyallahu anhu..
* AKILLı olan üç kimseyi hafife almaz =>Âlimleri, Hükümdarları, Dostları.. =>Âlimleri hafife alanın ->Âhireti gider, =>Sultânları hafife alanın ->Dünyâsı gider, =>Dostlarına mürüvveti olmayanın ->Dostluğu gider. ABDuLLaH b. MüBâRekradiyallahu anhu..
* Oğlum! Şu üç ibâdetinde mutlak sûrette kalbini teyakkuz/uyanık hâlinde bulundur, AKLın ve Kalbin başka yerde olmasın! Bunlar, Kur’ÂN-ı Kerîm okurken, RABBini zikrederken ve namaz kılarken. Bu üç hâlde bir ÂN bile AKLını ve Gönlünü başka yere verme. ALLAH’ın Huzûru’nda olduğunu unutma! Yoksa yönünü Kıble’ye çevirip de, AKLın başka şeyler peşinde olursa, bunun değeri zaafa uğrar. Yönünü İslâm’ın doğduğu ilk Mâbed olan Kâbe’ye, kalbini de Hazret-i ALLAH’a bağla! Ayrıca Âriflerden olmak istersen =>Sükûtun->Fikir, Bakışın->İbret ve Dileğin->Tâat olsun. Zîrâ bu üç haslet, Âriflerin Alâmetidir. İmam Gazalîradiyallahu anhu..
Hazret-i Mevlana (k.s.) sözleri * Sen AKLını başına al da =>Velîlerin öğütlerini canla başla dinle! Dinle de, =>Üzüntüden, korkudan kurtul, mânevî rahata kavuş, emînliğe eriş!. MeVLâNâ Kaddesallahu sırrahu.
* İki şey AKIL hafifliğini gösterir: 1-) Konuşacak yerde susmak, 2-) Susacak yerde konuşmak.. * AKIL yeryüzünden kalksa bile hiç kimse AKILsız olduğuna inanmaz. SâDi ŞîRâZî Kaddesallahu sırrahu.
Resûlullah sallallahu âleyhi vesellem.: “(Zâhir ve bâtınını ikmâl etmiş, İLMini irfÂN hâline getirmiş) ÂLİMLer =>PEYGAMBERLerin VÂRİSLeridir.”buyurmuştur. (Ebû Dâvud, İlim, 1)
Resûlullah sallallahu âleyhi vesellem.:“Bir kavme hizmet eden kimse, (ecir ve mükâfâta nâiliyet itibâriyle) onların en büyüğüdür”buyurmuştur. (Deylemî, Müsned, II, 324)
* AKIL gibi -> MaL,
İyi Huy gibi ->Miras, İLİM gibi ->Şeref oLmaz!.
* BİLgi zenginlikten üstündür.
Çünkü zenginliği sen korursun =>BİLgi ise seni korur!.
İLİM Adamları için =>Yokluk içinde yaşadığı hâlde Kanaat Sâhibi olmaktan daha değerli bir ziynet yoktur. (İmam Şafii) İLİM=>ÖĞRENilen değil ->YAŞAnandır.
YAŞAnmayan İLİM->Geçmeyen Para gibidir. İMâM ŞAFÎİ Kaddesallahu sırrahu.
İLMi ile amel etmeyen ÂLİM =>Başkalarını giydirdiği hâlde kendisi çıplak olan İĞNE gibidir. İMâM GaZaLî Kaddesallahu sırrahu.
Kötülükten kaçmayan BİLgin =>Işık tutan bir Kördür ki =>Başkalarına doğru yolu gösterir ama =>kendisi GÖRemez!. SâDi ŞîRâZî Kaddesallahu sırrahu.
İLİM bir ->AVdır =>Onun kösteği ->YAZmaktır. SaFîyyü’l-HıLLî Kaddesallahu sırrahu.
BiZ =>İLMi YAZmayan kişiyi =>İLMi bilen KİŞİ olarak kabul etmezdik. MuaViYe bin KuRRe Kaddesallahu sırrahu.
İLMin de EhLi vadır. Onun EhLinden başkasına verirsen ziyân etmiş, EhLine vermezsen ihânet etmiş olursun. SüFYâN bin UYeYNe Kaddesallahu sırrahu.()
En güvendiğim sağlam amelim/çabam =>İLMi YAYmak için yaptığım ÇALıŞmadır. AtA bin MeYSeNe Kaddesallahu sırrahu.
ÖNce YoL ->BiL =>SONra ->YoL Göster. YoLu görememişsen =>MürşidLik Davâsını bırak!. NâSıR-ı HüSRev Kaddesallahu sırrahu.
==>ACELE Etme=->HeR İŞte,
YERe BAKk==>Gİdiş-GELİŞte,
BASMA==->ÇİLLe ÇUKURUna, SÖZ>KULak>BaBan DERVİŞte!.
وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولاً “Ve yed’ul insânu bi’ş- şerri DUÂehu bi’l- hayr (hayri), ve kâne’l- insânu acûlâ (acûlen).: İnsan, (sanki) onun DUÂsı hayırmış (gibi) şerre DUÂ eder. İnsan, çok ACELEci olmuştur.”(İsrâ 17/11)
خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ “Hulika’l- insânu min acel (acelin), seurîkum âyâtî fe lâ testa’cilûn (testa’cilûni).: İnsan ACELEci olarak yaratıldı. Size âyetlerimi göstereceğim. Artık BENden ACELE istemeyin.”(Enbiyâ 21/37)
قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ “Kâle yâ kavmi lime testa’cilûne bî’s- seyyieti kable’l- haseneh (haseneti), lev lâ testagfirûnallâhe leallekum turhamûn (turhamûne).: (Sâlih aleyhisselâm) dedi ki.: "Ey kavmim! Niçin hasenattan önce seyyiat için ACELE ediyorsunuz? ALLAH'tan mağfiret dileseniz olmaz mı? Böylece rahmet olunasınız diye.”(Neml 27/46)
Resûlullah sallallahu âleyhi vesellem.: “(Zâhir ve bâtınını ikmâl etmiş, İLMini irfÂN hâline getirmiş) ÂLİMLer =>PEYGAMBERLerin VÂRİSLeridir.”buyurmuştur. (Ebû Dâvud, İlim, 1)
İbni Abbas radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre o, Arefe GünüPeygamber aleyhisselâm ile birlikte (Arafat’tan Müzdelife’ye) dönüyordu. Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem arka tarafta bazı kimselerin bağırıp çağırdığını, devesini dövdüğünü ve develerin böğürdüğünü duyunca, onlara kamçısıyla işâret ederek.:“İnsanlar!. Yavaş olun! ACELEcilik yapmakla sevâb kazanılamaz!.” buyurdu. (Buhârî, Hac 94; Müslim, Hac 268. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Menâsik 63; Nesâî, Menâsik 203.)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Ölmeden önce tevbe edin! Hayırlı işleri yapmaya mâni’ çıkmadan önce ACELE edin! ALLAHu TeALÂyı çok hatırlayın! Zekât ve sadaka vermekte ACELE edin! Böylece RABBinizin rızklarına ve yardımına kavuşun!.”buyurmuştur. (İbni Mâce)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetini biliniz.: Ölmeden önce hayatın kıymetini, hastalıktan önce sıhhatin kıymetini, dünyada âhireti kazanmanın kıymetini, ihtiyarlamadan gençliğin kıymetini, fâkirlikten önce zenginliğin kıymetini.”buyurmuştur. (Hâkim)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Ya Ali, üç şeyi geciktirme!. Namazı vakti girince hemen kıl, Cenâze Namazını hemen kıl! Dul veya kızı, küfvü/akranı, dengi isteyince, hemen evlendir!.”buyurmuştur. (Tirmizî)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Yavaş, yumuşak davranmak, ALLAH’ın Kuluna verdiği büyük bir ihsândır. ACELEci olmak, şeytânın yoludur. ALLAHu TeÂLÂnın sevdiği şey, yumuşak ve ağırbaşlı olmaktır.”buyurmuştur. (E.Ya’lâ)
Hayır işlerinde ACELE edin; çünkü arkanızdan hızla gelen eceliniz var. Ebu BEKİR radiyallahu anhu..
* İki şey, AKLı ve tedbiri bozar; biri ACELE etmek, diğeri de olmayacak şeyi istemek.
*ACELE eden kimsenin isâbet ettiği az görülmüştür.
* Hayra niyet edince, ACELE et ki nefsin seni yenip de niyetinden caydırmasın.
*ACELE her işte kötüdür. Yalnız şer ve kötülüğün defedilmesinde değil..
* Yedi şeyde hayır yoktur.: Huşu olmayan namazda, lüzumsuz şeylerden kaçınılmadan tutulan oruçta, düzgün telâffuz etmeden, ACELE ile Kur’ÂN okumakta, günahlara engel olmayan ibâdette, cömertlik bulunmayan malda, samimîyet bulunmayan dostlukta, ihlâs olmayan DUÂda. İMâM ALİKerremallahu vechehu
Bir sâlih amel işleyince onu gözünde küçültesin ve gizli tutasın. Çünkü küçük görürsen seni ucuba (kendini beğenmeye) götürmez. Gizlersen, eksiği tamam olur, yâni fazîleti artar. ACELE edersen, o sâlih amele bir an önce kavuşmuş olursun. Zîrâ nefs zaafa kapılıp onu geciktirebilir veya seni ondan vazgeçirebilir.
Mü’min kardeşine âit sevmediğin bir şey duyarsan, ısrarla onun bir mâzeretinin olabileceğini düşün. Bulamazsan, belki benim anlayamadığım bir özrü vardır, de ve ayıbını setret! CÂFER-i Sâdık kaddesallahu sırrahu..
UCB.:(Ucub) Kibir, gurur. Kendini beğenmişlik. Ameline, yaptıkları işe güvenmek..
ACELEci olma. ACELE eden yanlış yapar ya da yanlıştan döner. Âheste davranan doğru yapar ya da hiç değilse doğruya yaklaşır. ABDÜLKADİR Geylanî kaddesallahu sırrahu..
Ey tez canlı, ACELEci, ham kişi!. Bir dama bile, basamak basamak bir merdivenle çıkılır. MEVLÂNÂ kaddesallahu sırrahu..
ACELE Şeytan işidir. Ama beş yerde öyle değildir; Misâfire yemek yedirmekte, namazı vaktinde kılmakta, tövbe etmekte, kız evlâdı evlendirmekte, ölüyü defnetmekte.. HÂTEM-i Esam kaddesallahu sırrahu..
İMÂMÂLİ’den kerremmullahuvechehu.. APTALLIK-AHMAKLIK BUYRUkLarı.. 1-)"AHMAKLık gurbettir." 2-)"AHMAKLık mutsuzluktur." 3-) "En kötü dert "AHMAKLıktır." 4-) "En zararlı şey AHMAKLıktır." 5-)"AHMAKLık en kötü hastalıktır." 6-) "En büyük fâkirlik AHMAKLıktır." 7-) "AHMAKLık en zararlı arkadaştır." 8-.)"AHMAKLık vatanda bile gurbettir." 9-) “En şiddetli fâkirlik, AHMAKLıktır. 10-) "AHMAĞın arkadaşı sıkıntıda olur." 11-) "AHMAKLıkla hiçbir konu tartışılmaz." 12-) "AHMAKLık cehâletin meyvelerindendir." 13-) "AHMAKLıktan daha acı bir dert yoktur." 14-) "AHMAĞı idâre etmek en zor sıkıntıdır." 15-) "AHMAKtan ayrılmak uzak görüşlülüktür." 16-) "AHMAK insanın horluğu bile güzel olmaz." 17-) "AHMAKLık fâkirliğini, servet zengin kılamaz." 18-) "SULTAN karşısında övünmek AHMAKLıktandır.." 19-) "AHMAKLıktan daha şiddetli bir fâkirlik yoktur." 20-) "Her ne kadar büyük de olsa AHMAĞı ululama." 21-) "Helâk edici şeylere binmek AHMAKLığın başıdır." 22-) "AHMAKLık yersiz müdahalede bulunmaya nedendir." 23-) "AHMAKLa dostluk sıkıntısına katlanmak ruhun azâbıdır." 24-) "AHMAĞı sevmek bâzısı bâzısını yiyen ateş ağacı gibidir." 25-) "Çok renkten renge girmek AHMAKLığın işâretlerindendir." 26-) "AHMAK dermansız bir dert ve iyileşmeyen bir hastalıktır." 27-) "AHMAKLarı sevmeyi ganimet bilen kimse horluğa lâyıktır." 28-) "Fâkir aldığı hâlde kibirlenmek AHMAKLığın kemâlindendir." 29-) "CâhiL AHMAK dışında hiç kimse ilim ve ehlini küçümsemez." 30-) "AHMAKLık fâkirliği dışında her fâkirliği gidermek mümkündür." 31-) "İnsanların en AHMAĞı insanların en AKILLısı olduğunu sanandır." 32-) "AHMAK insan kendi şehrinde bile gariptir ve azîzleri arasında hordur." 33-) "AHMAĞı sevmek kaybolan serâb gibi kaybolur ve yok olan sis gibi yok olur." 34-) "AHMAĞın uzaklığı yakınlığından ve sessizliği konuşmasından daha hayırlıdır." 35-) "İnsanın AHMAKLığı, ni’metteki şımarıklığı ve ni’metteki aşırı sürçmesiyle tanınır." 36-) "Sebepsiz övünmek/işvelenmek ve şerefi olmaksızın konuşmak AHMAKLıktandır." 37-) "İnsanların en AHMAĞı içinde bulunduğu rezilliği başkalarında hoş görmeyendir." 38-.) "AHMAK insanın horluğu bile güzel değildir; noksanlık ve hüsrandan asla ayrılmaz." 39-) "AHMAKLa arkadaşlıktan sakın. Şüphesiz"AHMAK sana fayda vermek isterken zarar verir." 40-) "İnsanların en AHMAĞı iyilikten alıkoyduğu halde, kendisine teşekkür edilmesini isteyen ve kötülük yaptığı halde hayır sevabını umandır." 41-) "AHMAĞı sevmekten sakın. Şüphesiz AHMAK insan sana fayda vermek istediğinde zarar verir ve seni sevindirmek istediğinde rahatsız eder." 42-) "İnsanın AHMAKLığı üç şeydedir: Kendisini ilgilendirmeyen şeyleri konuşmak, kendisine sorulmayan şeylere cevâb vermek ve işlerinde pervasız olandır." 43-) "AHMAKtan sakın. Şüphesiz AHMAK seni zorluğa düşürür, uyuşmak seni helâk eder, muhalefet etmek sana eziyet eder ve AHMAKLa arkadaş olmak sana vebâldir.." 44-) Çok akıllı insanlar başkalarının hatalarından öğrenirler ve hata yapmazlar; akıllı insanlar hata yapar ve ders çıkararak bir daha yapmazlar; AHMAKk insanlar da sürekli hata yapar, gene de ders çıkarmazlar.." buyurmuştur.
صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ ---“Summun bukmun umyun fe hum lâ yerciûn (yerciûne).: SAĞIRdırlar, DİLsizdirler, KÖRdürler. Bundan dolayı dönmezler."(Bakara 2/18)
AKLı hiç olmayana Mecnun/DELİ denir. AHMAK.: AKLı olup da AKLını kullanmayana veya kullanamayana AHMAK denir. AHMAK, AKLı az, görüşü kısa, basiretsiz, kötü huylu kimsedir.. AHMAKLık. Bön olmak. AKLı az olmak. Humk.: AHMAK.: (Humk. dan) Pek AKILsız, sersem, şaşkın. Anlayışsız.. Hamakat.: AHMAKLık. Budalalık. Bönlük. Anlayışsızlık..
AHMAK, AKLı az, görüşü kısa, basiretsiz, kötü huylu kimsedir. Kârını ve zararını iyi düşünemez. Hikmet, iyiyi kötüden, hakkı bâtıldan ayıran kuvvettir. Hikmetin lüzumundan az olmasına AHMAKLık denir. AHMAK, hayrı, şerri birbirinden tam ayıramaz..
EhL-i HikmetAHMAKLığı tanımlamıştır..:
AKLı olan karı koca, birbirini üzmez. Hayat arkadaşını üzmek, incitmek, AHMAKLık alâmetidir..
AKILLı ile istişâre ->galibiyet, AHMAKLa istişare ->mağlubiyettir..
AHMAĞın kalbi ->Ağzında, AKILLının dili ->kalbindedir.
Yani AHMAK ->sır sAKLayamaz, AKILLı ->sırrı ifşâ etmez..
AHMAĞın üç alâmeti vardır:
Farzlarda ->Tembellik,
Abesle/lüzumsuz ve gayesiz işle ->İştigal/uğraşamk ve,
Tüm Yaratıklara ->Eziyet etmek..
Günah işlemeye devam eden kimse unutkan olur =>AHMAKLaşır, AKLı da azalır..
AKLımız sınırlıdır. AKLın eremediği şeyleri AKIL ile anlamaya kalkışmak ->AHMAKLık olur. AHMAĞa =>nasihat kâr etmez..
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَكِن لاَّ يَعْلَمُونَ ---“ “Ve izâ kîle lehum âminû kemâ âmene’n- nâsu kâlû e nu’minu kemâ âmene’s- sufehâu, e lâ innehum humu’s- sufehâu ve lâkin lâ ya’lemûn (ya’lemûne).: Ve onlara.: “İnsanların inandıkları gibi siz de imân edin.” denildiği zaman.: “O sefihlerin (AKILsızların, AKLını kullanmayan AHMAKLarın) îmân ettiği gibi mi imân edelim?” dediler. Gerçekten onlar, kendileri sefih değiller mi? Ve lâkin bilmiyorlar.” (Bakara 2/13)
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ ---“ “Yâ eyyuhen nâsuttekû RABBekum vahşev yevmen lâ yeczî vâlidun an veledihî ve lâ mevlûdun huve câzin an vâlidihî şey’â (şey’en) inne va’dallâhi hakkun fe lâ tegurrennekumu’l- hayâtu’d- dunyâ, ve lâ yagurrennekum billâhi’l- garûr (garûru).: Ey insanlar, RABBinize karşı takva sahibi olun! Ve o günden korkun ki; baba, oğluna karşılık veremez (yardım edemez). Ve oğul da babasına bir şeyle karşılık veremez. Muhakkak ki ALLAH'ın vaadi haktır. Öyleyse dünya hayatı sakın sizi aldatmasın. Garur (tagut), ALLAH'a karşı sakın sizi kandırmasın.”(Lokmân 31/33)
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ ---“ “Ey insanlar, hiç şüphesiz ALLAH'ın va'di haktır; öyleyse dünya hayatı sizi aldatmasın ve aldatıcı(lar) da, sizi ALLAH ile (ALLAH'ın adını kullanarak) aldatmasın.// Ey insanlar, ALLAH’ın va’di haktır, doğrudur. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın. Hilekâr insanlar ve şeytan da, ALLAH’ı öne sürerek, ALLAH adına sizi kandırmasın.” (Fâtır 35/5)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“Her kul öldüğü hal (amel) üzere diriltilir.”buyurmuştur. (Müslim, CeNNet, 83)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“AKILLı kişi, NEFSine hâkim olup onu hesaba çekerek ölüm ötesi için çalışandır. AHMAK da NEFSini hevâsına tâbî kıldığı hâlde ALLAH’tan (hayır) umandır.” buyurmuştur. (Tirmizî, Kıyâmet, 25/2459; İbn-i Mâce, Zühd, 31)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“AKILLı, NEFSine uymaz, ibâdetlerini yapar, AHMAK olan da NEFSine uyar, günah işler, sonra da ALLAH affeder diye ümit eder.” buyurmuştur. (Tirmizî)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“AKILLı, ALLAH’a ve Peygamberine inanıp ibâdetini yapan kimsedir.” buyurmuştur. (İbni Muhber)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“Günah işleyenin bir AKLı gider, bir daha geri dönmez.” buyurmuştur. (İ. Gazalî)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“AHMAK, AHMAKLığından fâsıkın günahından daha büyük sıkıntıya düşer.” buyurmuştur. (Hâkim)
AHMAKLığın en büyüğü, övmede ve yermede aşırılığa kaçmaktır.
İki şey AHMAKLığa delâlet eder.: 1-) Hiç bir sebep yokken gülmek, 2-) Sormadan haber vermek.. MÂLİK bin DİNÂR kaddesallahu sırrahu..
AHMAKLar arasında bulunan ->Horlanır,
ÂLİMLer arasında bulunan ->Hürmet görür. İMâM-ı CÂFER-i SÂDIK kaddesallahu sırrahu..
Ve ma cevabü’l- AHMAK-ı illes sükut.: AHMAĞa verilecek en güzel cevâb ancak sükuttur.. İbni HiBBâN kaddesallahu sırrahu..
Dünyayı ele geçirmek için Âhireti/Dinini vermek ->AHMAKLıktır.
Yaratıkların en AHMAĞı ->NEFStir, çünkü her isteği kendi aleyhinedir.. İMâM-ı RABBANî kaddesallahu sırrahu..
NEFSin arzuları peşinde koşan ->AHMAKtır. MuhaMMed MASUM FARUKî kaddesallahu sırrahu..
Hatasında ısrar eden =>AHMAKtır. SeYyid ABDÜLHÂKİM ARVASî kaddesallahu sırrahu..
AHMAK Kelimesiyle EBLEH Kelimesi biribirine karıştırılmamalıdır.:
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.:“ه ْ ل ُ ة الب ّ الجن أكثرأهل .: CeNNetliklerin çoğu eblehlerdir”buyurmuştur. (Müsnedü’l-Bezzâr, Müşkilu’l-âsâr, Müsnedü’ş-Şihâb, Şu‘abü’l-imân, Telhîsu’l-müteşâbih, Târih-u Dımaşk gibi hadis eserlerinde değişik isnatlarla.)
el-Ezherî (ö. 370/980) de kelimenin kökeni ve anlamı için şunları söylemektedir.: ه” َ ل َ الب" kelimesi kötülükten uzak durmak anlamına gelir ve “ه ْ ل ُ ة الب ّ ه” zikredilen " أكثرأهل الجن ْ ل ُ الب" kelimesinin tekil sindehadi” (müfred) hali de “ه َ أبل" kelimesi olup bu da kötülükten uzak olmak anlamını taşımaktadır. Araplarda bu kelime birçok anlamda kullanılmaktadır. Nitekim kişi yumuşak huylu ve uyumlu olduğunda “ ٌوشباب، ه َ ل ْ ب َ ٌش أ عي أبله" tâbirleri kullanılmaktadır. Dolayısıyla hadiste geçen “ه ْ ل ُ الب" kelimesi ile de insanlara karşı husn-i zan besleyen kişiler kastedilmiştir.. (Ebû Mansur Muhammed b. Ahmed el-Ezherî, Tehzîbu’l-luga.)
İLİM üç şeydir.: 1-)Zikreden =>DiL, 2-)Şükreden =>KaLb, 2-)Sabreden =>Beden. -
ALLAH’a ULAŞmanın ÖNünde 4 ENgeL VARdır.: 1-) Şehvet. 2-) Çok yemek. 3-) Mal ve Makam. 4) Gurur ve Kibirdir.”
Şu DÜNYÂdaki çatışma =>ÖNyargı ve husumetlerin çoğu dilden kaynAKLanır.
SeN sen OL =>Kelimelere fazla takılma. =>AŞk Diyârında DiL zâten hükmünü yitirir. ÂŞık =>DiLsiz OLur.
ALLAH’a giden YOLun Köprüsü =>MaLını O’nun uğruna SAÇmaktır!.
ŞEMS-iTEBRÎZîkaddesallahu sırrahu..
M.M.M.MuhaBBetLerimLe...
ASLIAHSEN..
bİz/NahNu ENALLAH >ÖMüR ÖRTümüz, NÛRuLLAH OLAN ÖMRümüz,
“GÜNEŞ”-Le -->“IŞIK”ı Gibi,
“NAHNU”su ÇEKİÇ-ÖRSümüz!.
ŞÂHDAMARımdan da AKRABa ->RABBım.. NAHNU!. =>(MeRKEZde):
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ “Ve lekad halakne'l-insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh(nefsuhu), ve nahnu AKREBu ileyhi min habli'l-verîdi.:Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona şahdamarından daha YAKINız.”(Kaf 50/16)
ve ALLAHu zü’L- CeLÂL’im ->“EnALLAH!. =>(MUHİTte)”.:
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي “İnnenî enallâhu lâ ilâhe illâ ene fa’budnî ve ekımis salâte li zikrî.: Muhakkak ki BEN, YALNIZCA BEN ALLAH'ım. BENden başka EL İLÂH yoktur. BANA kulluk et; BENi anmak için namaz kıl!.” (TâHâ 20/14)
=>YEDuLLAHî =>ReSÛLuLLAH.:
EL ELe =>EL =>YEDuLLAH!.a…
إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا “İnnellezîne yubâyiûneke innemâ yubâyiûnallâh (yubâyiûnallâhe), YEDULLÂHi fevka eydîhim, fe men nekese fe innemâ yenkusu alâ nefsih (nefsihî), ve men evfâ bi mâ âhede aleyhullâhe fe se yu’tîhi ecren azîmâ (azîmen).: Muhakkak ki sana biat edenler ancak Allah'a biat etmektedirler. ALLAH'ın ELİ onların ellerinin üzerindedir. Kim ahdini bozarsa, ancak kendi aleyhine bozmuş olur. Kim de Allah ile olan ahdine vefâ gösterirse Allah ona büyük bir mükâfat verecektir.”(Fetih 48/10)
Şems-i Tebrîzî ya da tam adıyla Şemsüddîn Muhammed bin Alî bin Melikdâd Tebrîzî (1185-1248), İranlı Azerbaycan Türkü İslam âlimi ve mutasavvıf. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî'nin gönül dünyasında büyük değişikliklere sebep olan ve Mevlânâ tarafından yazılan ilâhî aşk şiirlerinden oluşan "Dîvân-ı Şems-î Tebrîzî" adındaki nazım eser sâyesinde tanınan çok kuvvetli bir din âlimidir.
KİMlLği.:
Şems-i Tebrîzî künyesinden de anlaşılacağı üzere, günümüzde İran'ın Doğu Azerbaycan Eyâleti’nin yönetim merkezi olan Tebriz şehrinde m. 1185 yılında. Melik Dad oğlu Ali adında bir zâtın oğludur ve Şemseddin yani dinin güneşi lâkabıyla anılmıştır.
Daha küçük yaşlarda, mânevî ilimleri tahsilde gösterdiği kabiliyetle dikkat çeken Şems, din ilimleri tahsilden sonra, genç yaşlarında Tebrizli Ebubekir Sellaf'a mürid olmuş, ününü duyduğu bütün meşhur şeyhlerden feyz almaya çalışmış ve bu sebeple diyâr diyâr dolaşmıştır. Bu gezginliğinden dolayı kendisine "Şemseddin Perende/Uçan Şemseddin” denilmiş, ayrıca Tebriz’de tarikat pîrleri ve hakikat arifleri ona "Kâmil-i Tebrizî" adını vermişlerdir.
Hayatı, Şahsiyeti ve GörüşLeri.:
Daha sonraları Sacaslı Şeyh Rukneddin, Tebrizli Selahaddin Mahmud ile mutasavvıf Necmüddin Kübrâ’nın halifelerinden Centli Baba Kemal’e intisab ederek onlardan feyz almıştır. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in ahlâkını örnek alan Şemseddin-i Tebrizî, devamlı bir arayış içerisinde olmuş, manevî bir işaret üzerine de Mevlânâ Celâleddîn Rûmî’yi arayıp bulmuştur. Dünyaya, kılık ve kıyafete önem vermeyen Şems, Mevlânâ ile üç-üç buçuk yıl süren beraberliği neticesinde onun hayatında yeni ufukların açılmasına vesile olmuş, onu ilahî aşkın potasında eriterek, kâmil bir Hak Âşığı yapmaya muvaffak olmuştur. Şems-i Tebrizî Şam’a döndüğünde, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî için onun yokluğu dayanılmazdır. Şems’in varlığını kabullenememiş kimseler, Mevlânâ’ya ileri geri laflar etmişlerdir. Celâleddîn Rûmî’nin bu kimselerden birine verdiği cevab şöyledir: "Onun ışığı vurmazdan önce ölü bir nakıştım sadece taş duvarlarınızda. O, elindeki yay ile vurmazdan önce tellerime; hep aynı nameyi çalıp söyleyen, kendi sesine yabancı bir kuru rebabdım. Ben onun avucunda bağlar, bahçeler ağaçlar görür; deryâlar gibi geniş, deryâlar kadar berrak sular görürüm. Onun avucunda çıkan ağaçların gölgesinde dinlenirim. Lâkin siz bunların hiçbirini göremezsiniz."
Bir süre sonra Şems, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî’in oğlu Sultan Veled’in çağrısı üzere Konya’ya geri gelir. Mevlânâ bir daha şehirden ayrılmasın diye, onu bir kızla evlenmeye iknâ eder; bu kız Celâleddîn Rûmî’nin evinde evlâtlık olan Kimyâ Hâtun’dur. Kimya Hatun’a gizliden aşık olan, Mevlânâ’nın küçük oğlu Âlâeddin, bu durumu hazmedemez ve Şems aleyhtarlarının yanında yer almaya başlar.
Hulûl görüşü; Hulûl tanrının insan veya bir canlı içine girmesi veya onda vüCÛD bulmasıdır. Şems-i Tebrîzî'nin de bu görüşe sahip olduğu şu ifadelerden anlaşılmaktadır:
"Mevlânâ Şemsi Tebrîzî'nin Kimya adında bir karısı vardı. Bir gün Şems Hazretlerine kızıp Meram Bağları tarafına gitti. Mevlânâ Hazretleri medresenin kadınlarına işaretle: “Haydi gidin Kimya hatunu buraya getirin, Mevlânâ Şemseddin'in gönlü ona çok bağlıdır.” buyurdu. Bunun üzerine kadınlardan bir grup onu aramaya başladıkları sırada Mevlânâ Şems'in yanına girdi. Şems şahâne bir çadırda oturmuş, Kimya Hatunla konuşup oynaşıyor ve Kimya Hatun da giydiği elbiselerle orada oturuyordu. Mevlânâ bunu görünce hayrette kaldı. Onu aramaya hazırlanan dostların karıları da henüz gitmemişlerdi. Mevlânâ dışarı çıktı. Bu karı kocanın oynaşmalarına mâni olmamak için medresede aşağı yukarı dolaştı. Sonra Şems.:“İçeri gel!.” diye bağırdı. Mevlânâ içeri girdiği vakit Şems'ten başkasını görmedi. Bunun sırrını sordu ve: “Kimya nereye gitti?” dedi Mevlânâ. Şems.: “Yüce Tanrı beni o kadar sever ki istediğim şekilde yanıma gelir, şu anda da Kimya şeklinde geldi.” buyurdu.
nOt.:
Hülul, HÂL İÇİnde HÂL Yaşamaktır..
MuhaMMedî TasaVvuf ÂLeMinde, şu üç Büyüğüzün SÖZ ve HÂLLerinin ANLA-şılmamasına hep üzülmüşümdür.;
1-) Yûnus EMRe kaddesallahu sırrahunun: “Bir BEN vardır bENde, bENden İÇerü!.” Buyruğundaki “BEN” elbette “ENÂLLAH” buyuran Mutlak, Şeksiz TEK-BİR OLandır.. “bEN” ise, ALLAHu zü’L- CeLÂL GÜNEŞİnin IŞIKı gibi gözüken NÛRuLLAH OLan iğreti, izafî, gelgeç, ÖLümlü TÜMM Yaratıklarıdır..
2-) Muhiddin ARABî kaddesallahu sırrahunun: “VÂCibu’l- VüCÛD OLan ZÂTuLLAHın VÂHDEt-i VüCÛD OLuşu” buyruğunu, ham ve nursuz akıl ükâlâlarının “VÂHDEt-i MevCÛD” ile karıştırıp, Güneşin ışığını Güneş sanmalarıdır..
3-) Fıtrî/yaratılıştan Güneş gibi RÛH Sahibi Şems-i Tebrîzî kaddesallahu sırrahu’nun; RABBÂNî-RaSûLî Fiil olan HÂLLerini, edebsizce ALLAHu zü’L- CeLÂL’e ZÂTuLLAH’a taşımalarıdır..
Bu ise, Güneşin IŞIK OYUNlarını Güneş sanma AHhmaklığıdır vesselâmm.. ÖLümü Hakkındaki RivayetLer.:
Şems hicri 645, miladî 1247 tarihinde Mevlânâ'da meydana gelen büyük değişikliği hazmedemeyenler tarafından mı öldürüldü, yoksa geldiği gibi kimseye haber vermeden Konya’yı terk mi ettiği bilinmemektedir.
Bu gün Konya’da Şems Makamı olarak bilinen, halk ve bilhassa Mevlevîlerce türbesinden önce ziyâret edilen bu Mescid-Türbe de mevcud sanduka, boş bir sanduka mı, yoksa Mehmet Önder Bey'in bir hatırasında anlatıldığı gibi, Şems gerçekten burada mı gömülüdür, bu da bilinmez..
Bu konuda halk arasında olan rivayetlerden bir tanesi de şu şekildedir: Şems-i Tebrizî'nin dedesi Haşhaşîler tarikâtında müriddir. Daha sonra tarikâttan aile kurmak üzere ayrılmak ister ve ayrılır. Ailesini kurar ama tarikat yönetimi değişir ve torun Şems'in tarikâta bağışlanmasını ister. Dedesi de vermek istemez. Zaten Şems, eğitim için Şam'a gider ve Şems'i takip bu aşamada başlar. İlk önce bulurlar lâkin kaybederler Şems'i ama Şems Mevlânâ'dan ayrılıp Şam'a gittiği vakit tarikattan bir mürid Şems'i fark eder, çünkü Şems Şam sokaklarında yine bir dervişi tâbir yerindeyse rezil etmiştir. Bunun üzerine Şems'i takip Konya'ya kadar sürer ve daha sonra Şems bir dergâha çağrılır, tam yedi derviş gelmiştir Şems'i öldürmek için, Şems Celâleddîn Rûmî'den ayrılmak üzere izin ister. Tam bir vedâlaşma hissi vermeden kendi eliyle ölüme gitmiştir. Hatta ölüme giderken: "RaBBim şu kuyu mezârım olsun!." diye duâ etmiştir.
Dergâha gittiği zaman yedi derviş onu beklemektedir artık. O her bir dervişle odalarda ayrı ayrı görüşerek hepsini konuşmalarıyla bayıltmıştır. En son derviş en iri cüsseli ve bilgili olandır. Şems dervişlerden namaz kılarken öldürülmesini istemiştir. Ve namaz kılarken zammı sâre olarak Şems Sûresini okumuştur.
Ayrıca İslam Âleminde, Osman radiyallahu anhu'dan sonra gece kılınan ikinci cenâze namazı Şems Hazretlerine aittir. Şems Hazretleri Mevlânâ'ya bir mendil gönderir ölmeden önce mendilde şu yazmaktadır: "Ölümümün gözlerinin önünde olmasını isterdim, gör bakalım aşk için ölmek ne demekmiş!." yazmıştır. Mevlânâ'da bayılmıştır. Ayrıca Şems'in Konya’dan ayrılıp kaybolması zayıf ihtimaldir. Çünkü Yüce ALLAH celle celâlihu, ona rüyasında kendisine istediğinin verilmesi karşısında ne verebileceğini sormuş Şems de: "Canlara kanlara boyanacak başımı!." diyerek AŞK YOLUnda BAŞını vermiştir.
nOt.:
1970 yılında Konya’da işe başladığımda tanıdığım ve eski dergi gazete vs. toplayan kalender ve gerçek bir ŞEMSî DERViş ile tanış olmuştum..
Öğle tatilinde DSİ-den çarşıya yemek yeme dönüşünde bir iş hanının girişinde onu gördük.. Arkadaşlarım alay edip: "Bak senin ŞEMse Bak!.” vs. dediler. DERViş BaBam duydu ve celâllendi, birden fırladı yakamdan tuttu ve: “İyi dinle ŞEMSin son 7 bıçak darbesi, 7 damla şeHÂdet KANı ve 7 HAYy HAYykırışını!.” deyip sokak ortasında Semâ DÖNmeye başladı.. Ayakları yerden yarım metre kadar kesilip, yükseldi.. dönüş hızından beden şekli seçilemez HÂLe geldiğinde kulaklarımı patlatırcasına: “Yâ ALLAHu!. HAYyu’L- HUuu!.” nidâsını gittikçe yavaşlayan bir sesle duydum.. yere yığılıp kalmışım..
Sonradan, alaycı genç mühendis arkadaşlarım: “Bunlar Zır DELi!.” deyip kaçtıklarını ve uzaktan izlediklerini anlattılar..
Türbesine sayısız ziyâretim oldu.. Yûsuf KUYUsuna İNdim.. Nerede?. Sorusuna en doğru cevâb ise =>"Yûnus EMREm kaddesallahu sırrahununki gibi, her MuhaMMedî ŞEMSî MeLÂMî AŞIKLarın Yüreğinde!.” derimm.. Yiğit Yürek varsa BUYURsun!..
Şems-i Tebrizî Türbesi.:
Niğde’deki Kesikbaş Türbesi de Şems’e izâfe edilir. Bunlardan ayrı olarak Tebriz Şehrinde "Geçil" denilen mezarlıkta, aynı bölgede Hoy’da, Pakistan’ın Multon şehrinde Şems Türbeleri veya makamları vardır. Bunlar çeşitli rivâyetlerle süslenmiştir. Pakistanlıların söylediklerine göre de Şems, Konya'dan bir gece yarısı gizlice ayrılmış, Hoy şehrine hareket etmiş ve orada yerleşmiştir. Rivâyete göre Şems-i Tebrîzî Hoy’da vefat eder ve orada gömülür. Mezarı, Unesco Dünya Kültür Mirası'na aday gösterilir. Bir rivâyete göre, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî’nin küçük oğlu Âlâeddin de, Şemsi öldürenler arasındadır. Şems’in Konya'daki türbesi küçük, mütevâzi, âdeta saklanmış bir yerdir.
Bir gün YOLunuz düşerse KONYa’ya, ŞEMSî TEBRÎZî kaddesallahu sırrahu BaBama bENden okkalı bir KıtMÎR SeLÂMı SALLayınız Lütfenn!.
Mâsivâ rengin döküp aşk ile hem-reng oldum uş
Kodum insan varlığım şöyle uryan giderim!.
Eşrefoğlu Rumî kaddesallahu sırrahu..
Yaratan HAKk’ın yarattığı Mâsivâ-KüLlî Şey OLuş renklerini atıp-dökmüşüm ve ben AŞKuLLAH ile AYNı reği boyanmışım.. ve artık şimdi, SıbgatuLLAH giyinmişim..
Halk içinde gözüken insan kimlik-kişilik sıfatlarımı çıkardım YÂRime çırılçıplak giderim!.
صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ “Sibğatellah, ve men ahsenü minellahi sibğatev ve nahnü lehu abidun.:ALLAH'IN (VERDİĞİ) RENGİyle boyandık. ALLAH'tan daha güzel rengi kim verebilir? Biz ancak O'na kulluk ederiz (deyin).”(Bakara 2/138)
YuSEBBihu.:
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ---Y"usebbihu lillâhi mâ fî's-semâvâti ve mâ fî'l-ardı'l-meliki'l-kuddûsi'l-azîzi'l-hakîm(hakîmi).:Göklerde ve yerde olanların hepsi, mülkün sâhibi, eksiklikten münezzeh, azîz ve hakîm olan ALLAH'ı tesbih eder.”(Cumâ 62/1)
SeBBeHa:tesbih eder. Yüzer. Döner durur. AKL-ı SiLm BİLir ki, ATOM yaratıldığı günden beri durmadan dönmektedir ve kıyâmete kadar da dönecektir. Enerjiyi nerden almakta ve alacak sorusunun cevâbının “KÛN feye KÛN-hER ÂN ŞE’ÂNULLAHta yENiden Yaratış” olduğunu materyalist fizik çok geç anlayacaktır sanırım..
YuSEBBİHu/NRAHMetenLi’-L ÂLEMîN SEMÂsından AŞK ÂLEMînine TÜMMü’L- TAMM Es SELÂMı.:
YAŞArken ANLAyamadıkları değerleri =>ÖLdükten sonra ANLAmanın kimseye faydası yoktur!.
===>SEVdiğinizi DİRİLeştirmenin YoLu====>Hayâtın Tazeliğinde i’tiraf ve ifâde etmektir..
Sığ SULarı =>En hafif rüzgarLar biLe COŞturaBİLiyor..
===>DeRiN DENİZLeri ise====>Ancak derin SEVdaLar.
ANLAdım ki =>Derin ve Esrarengiz olan her sey =>SuSuyor..
ANLAdım ki ====>SuSan her ŞEYy ====>Derin ve Heybetli!.
ANLAdım ki =>İnsÂNLar;
SUSanı =>Korkak.. GÖRmezden geleni =>AptaL.
AFFEtmeyi BİLeni =>Çantada KekLik SANıyorlar..
Oysa ki =>Biz İstediğimiz Kadar Hayâtımızdalar. ...
=>GÖZ YUMduğumuz Kadar Dürüstler ve =>SUStuğumuz kadar İnsÂNLar!.
HAKk'ın karşına çıkardığı değişimlere direnmek yerine, =>TesLim OL =>Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber AKsın!. "Düzenim bozulur =>Hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme!. =>Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?!.
Kıyamet Günü.: “Bedenim!. Bedenim!.” diyeceksin Hz. MuhaMMed aleyhisselâm.: “ÜMMetim!. ÜMMetim!.” diyecek. CeNNet.: “Hissem!. Hissem!.” diyecek. CeheNNem.: “Payım!. Payım!.” diyecek. RABBu'l-İzzet.:“KuLum!. KuLum!.” diyecek. ALLAH celle celâlihu=>Bir İnsÂNı senin ELinle ayağa kaldıracaksa, =>Sen nasıl ELini uzatmazsın?!. ALLAH celle celâlihu=>Seni İnsÂNLara SEVdirmek istiyor, ALLAH celle celâlihu=>Senin dağılmış parçalarını topluyor. ==>AŞKa nankörlük etme!!!.
ŞEMS-iTEBRÎZîkaddesallahu sırrahu.. 1186 yılında Tebriz'de doğmuştur. Adı=>MuhaMMed.LakâbLarı=>Şemseddin, Şems, Şems-i Tebrizî ve Şemsü'l-Hak ve'd-Din'dir.
Hakiki DOSt=>ALLAH gibi mahrem OLmalıdır. =>DOSt’un çirkinliklerine, hoşa gitmeyen hallerine tahammül etmeli, hatasından incinmemelidir. =>DOSt'tan yüz çevirmemelidir =>DOSt’a itiraz etmemelidir. =>Nitekim Rahmeti bol olan ALLAH =>Kullarının ayıplarından, günahlarından, noksanlarından dolayı onlardan yüz çevirmez. Tam bir inâyet ve şefkatle, onlara rızkını verir. İşte garazsız, ivazsız DOStluk budur...
Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor? =>O vakit güzel bir şey söyle.
Dilin mi dönmüyor? =>Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz.
Beceremez misin? =>Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel şeyler olsun. Çünkü her İnsÂN ölecek yaşta.. ALLAH'ın bile =>İnsÂNlar HAKkındaki hükmünü, ömürleri sona erdikten sonra verdiğine inânırken... =>Biz kim oluyoruz da İnsÂNları birkaç kez görmek, iki-üç yazı okumak, birkaç dedikodu dinlemekle, Yargılama Hakkına Sâhib OLaBİLiyoruz!.
Hayata tepeden bakarsan İnsÂNların sadece tepesini görürsün. Hayata dâimâ İnsÂNlarla aynı mesafeden bak!. O zaman onların hem yüzünü, hem kalbini görürsün!.
Esas KiRLiLik =>DIŞta değil ->İÇte, kisvede değil ->kalbde olur. Yıkamakla çıkmayan tek PisLik =>Kalblerde yağ bağlamış =>Hased ve Ard Niyettir.
Ey İnsÂN... Kaf Dağı kadar yüksekte olsan da ->kefene sığacak kadar küçüksün. Unutma, her şeyin bir hesabı var =>Üzdüğün kadar üzülürsün!.
Diyorlar ki “DOSt =>ACI söyler?” ACIyı söyleyene =>DOSt denilmez ki!
Seni SEVmeyen ACI söyler!. DOStun =>Sana söyleyeceği ACI dahi olsa =>senin canını ACItmayacak şekilde tatlı dille söyler..
Eğer SUSarsan =>KONUŞman daha aydınlık olur!.
Çünkü SüKÛtta;
Hem =>Sessizliğin ışığı,
Hem de =>KONUŞmanın faydası gizlidir!.
Konuşmanın Orucu =>SüKÛttur. GüLün Orucu =>BUDAnmasıdır.
=>Hangi GüLBUDAnmışta GONCa vermemiştir?.
Oruç tutun kuvvet BULun buyruluyor Âyette!.
Ağaca sebzeye SUyu çok verirsen meyvesi iri ama tadı AZ OLur..
Yâ eyyuhe-lleżîne âmenû kutibe ‘aleykumu-ssiyâmu kemâ kutibe ‘ale-lleżîne min kablikum le’allekum tettekûn(e)
Ey o bütün iyman edenler! Üzerlerinize oruc yazıldı, netekim sizden evvelkilere yazılmıştı gerek ki korunursunuz {Bakara Suresi 2/183}
HüZüN=>Tâze Tutar AŞKk YARAsını!. Yaramdan da HOŞşum =>YÂRİMden de!.
Bir GüL Kadar GüZeL OL! Ama =>DİKeni kadar zÂLİM OLma. Birine öyLe bir SÖZ SöyLe ki =>ya YAŞAt.. ya da =>ÖLdür!. Ama =>ASLa yaraLı BIRAKkma!.
GüZeL bir GüLü =>GüZeL bir GeCeyi =>GüZeL bir DOStu herkes İSTEr!. ÖNeMLi OLan GüLü =>DİKeNiyLe.. GeCeyi =>GiZeMiyLe.. DOStu =>TüM DERdiyLe SEVeBİLmektir!.
Her İnsÂN için bir =>ÂŞıKk OLma zamÂNı VARdır!. Bir de =>ÖLmek zamÂNı!. ŞeytÂN’da =>İnsÂNdaki ÖZELLikLerin Birisi Hariç Hepsi VARdır. ŞeytÂN’da EKsik oLan TEKk Ni’met =>AŞKktır!. ŞeytÂNın İnsÂNı ÇEKememesi =>AŞKksızLığındandır.
Ey AŞKk!. SeN öyLe bir KİŞİsin ki =>Dünyâ TokLarı =>SeNin VuSLâtının AÇLarıdır!.
ÂŞıKk O’dur ki =>ALLAH'tan aLdığı AŞKk EmÂNetini ->ALLAH'a verir!. AŞKk MeZHeBinde Her Şey =>YüCe AŞKk'a ->KurbÂNdır!.
Ey GöNüL!. Şimdi SORarım SaNa =>Hangi AŞKk daha BÜYÜktür?.
=>ANLAtıLarak ->DİLe DÜŞen mi?
=>ANLAtıLmayıp ->YÜREk DEŞen mi?!.
BiR ÂN BEKLe =>ARKANa DÖN ve =>UNUTtukLarını ANımsa,
Kaybettiysen=>Ara.. Kırdıysan =>Af DiLe.. KırıLdıysan Affet =>Çünkü HAYyat Çok Kısa!.
AnLadım ki =>İnsÂNLar;
SUSanı =>Korkak.. GÖRmezden GeLeni =>AptaL.. Affetmeyi BiLeni =>Çantada KekLik SanıyorLar..
=>Oysa ki;
Biz İstediğimiz Kadar =>HAYyatımızdaLar.. Göz Yumduğumuz Kadar =>DürüstLer ve Sustuğumuz Kadar =>İnsÂNLar!.
MaL =>Bir Çok KİMsenin =>KIBLesidir. YoLcuLar Onu =>fEDÂ EttiLer. Dünyâya TapanLara Göre =>Bir PuL =>TatLı cÂnLarından Daha DeğerLidir. Sanırsın =>OnLarın cÂnı yoktur.. =>Eğer cÂnLarı oLsaydı =>NazarLarında MaL =>cÂnLarından Daha DeğerLi OLmazdı!.
ASLI AHSEN
DİN-Le ki;
