GİZLİ KUSURLARI BİLİNEN VELİLER
Allah (C.C.), bazı sevdiği kimseleri diğerlerinin ayıplarına vakıf kılar.
Söylenen yalanları, şirki, küfür yollarını sezer.
O velî bunlara dayanamaz, kızar bağırır.
Bu yaptıkları haliyle Allah (C.C.) için olur.
Evvela içten kızar, sonra dışa vurur.
Bu durum onu rahatsız eder.
Söylenmeye başlar.
O kötülükleri bir bir sayar döker:
- Böyle Müslümanlık olmaz.
- Bu işleri yapanlar şeytandır, şeytan da Allahın (C.C.) düşmanıdır.
Gibi birkaç kelam sarfeder.
Sonra devamla:
- Yapılan bu işler ancak münafıkların yapacağı iştir. Münafıklar, cehennemin en dibine gireceklerdir.
Şeklinde söylenir durur
Bu sözler, o velînin ağzından böylece çıkmaya başlar.
Bu sözler, onun veliliğine bir zarar vermez.
Aksine bu sözler, onun tam bir velî olduğuna delil sayılır.
O, kendiliğinden konuşmaz.
İlahî tecelli onu içine almıştır.
O yaptığı işi ilahi tecelli ile yapar.
Kaderle hareket eder.
Sözlerini söylerken bazılarının yüzüne karşı, bazılarının da ardından söyler.
Ardından söylenince hoşa gitmeyenler için dedikodu yapılır.
Bu dedikoduları önlemek için o velînin aleyhine söz sarfedilir:
- Bu bir velîdir, neden gıybet eder durur? Onların bu sesine karşılık susmak, belki daha hayırlıdır.
Sonra dışarıda insanlar gücenir.
İç alemde Allah (C.C.) razı olmaz, darılır.
- Zararı faydasından çoktur.
Mealinde buyurulan ayetin hükmü altına girer bu işler.
O velîye burada düşen vazife, şeriata uymaktır.
Onun emrine göre hareket etmektir.
Tevbe etmeli, yaptıklarını Allahın (C.C.) ve Peygamberin (S.A.V.) emirlerine göre yürütmeli.
Bu iş o velî için biraz zor olur, ama öbür şaşkınlar için iyi olur.
Çünkü bir kimsenin ne kadar kötülüğünü yüzüne vurursan fenalık o kadar artabilir.
Doğru yola ancak Allah (C.C.) hidayet eder.
Kaynak: Gavsulazam Abdulkadir-i Geylani (K.S.) - Fütûh-ul Gayb (Gizliden Sesler)
