islam kadın ilmihali

Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

"Bismillâhirrahmânirrahîm"

"Rahman ve Rahîm olan ALLAH'ın (celle celâlihu) adıyla..." başlarım.

BESMELENİN FAZİLETİ -9*

Peygamberimiz Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: ”Kim ki bir işe, Allah'a hamd etmek
ile başlarsa, o işi mutlaka hayırlı ve verimli olur. Allah'a hâmd etmek ile başlanılmayan her önemli şey, bereketi kesilmiş veya noksan bir şeydir." buyuruyor, (i).

Öyleyse, ey mümin, her işine "Bismillâhirrahmânirrahîm" ile başla.
Her hayırlı kapıyı açan, her hayırlı ve verimli işe yönelten, her kötülüğü kaldıran, kötülüğe götüren yollan kapatan, sıkıntılı zamanlarda ferahlık veren, öfke ve sinir hallerinde sabır veren "Bismillâhirrahmânirrahîm" İlâhi kelâmını daimâ söyleyiniz.

10 kadın ilmihali

ÖNSÖZ.:

Hâmd, âlemlerin Rabbine, salât ve selâm Onun elçisine, rahmet ise, Rasûlunün ümmetine olsun...
İslam hukuk ilmi, ucu bucağı bulunmayan öyle bir okyanustur ki, bu ilim deryâsında incileri bulup devşirmek ve istifade etmek en büyük nimet ve fazilettir. Bugün bu incileri takdim eden nice fıkıh kitapları hazır lanmış ve arz edilmiştir. İslam hukukunun incilerinden biri de {Ahvâli Nîsâ) "Kadınlara ait (özel) haller" başlığıyla belirtilmiştir.
Kısaca “Davranım Bilgisi” demek olan “İlmihâl” isimli kitaplar, kişinin Rabbine, kendisine, çevresinde ve içinde yaşadığı topluma karşı sorumluluklarını yerine getirmesinde ona yardımcı olacak, kılavuzluk yapacak derli toplu bilgileri içerir. Elinizdeki ilmihâl de, kadın ile ilgili dinî ve hukukî konulan temel kaynaklara ve Hanefî mezhebinin görüşlerine göre olmakla birlikte bazen de diğer mezheb görüşleri de belirtilerek hazırlanmıştır. 4
Kadın ile erkek arasında, yaratılışları itibariyle bazı fiziksel ve ruhsal farklar görülür. Bunun neticesi olarak bağlı bulundukları hükümler huşusunda da farklar vardır. Kadın şekil, biçim ve ruh halleri itibariyle erkekten farklıdır.
Kadının özelliklerindendir ki, bülûğ (ergenlik) zamanında başlayıp, nihayet elli veya ellibeş yaşında çocuk doğurmaktan kesilinceye kadar her ay mûtad (belirli) şekilde devam eden hayz (âdet) görmesi vardır.
Kadınların fizyolojik yapıları gereği rahimlerinden gelen kan, namaz, oruç, cinsel ilişki, hac, Kuran okuma, boşanma ve iddet gibi pekçok ko nuyla yakından ilgilidir ve erkeklerden farklı bazı hükümlerin konulmasına neden olmuştur.
İbadetleri bile yakından ilgilendiren bu haller öteden beri fıkıh (İslam «hukuk) kitaplannda ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir. Özellikle hanımların ayrıntılı bir biçimde öğrenmeleri gereken bu haller, İlmihal kitaplarında da doğal olarak yerini almıştır.
Kadının rahminden gelen kan genelde şu üç halden birinin göstergesidir; âdet (hayız), lohusalık (nifas), hastalık (istihaza).
İbadetlerin doğru bir biçimde yerine getirilebilmesi için kadınlan ilgilendiren konuların ayrıntılı bir biçimde bilinmesi gerekir.
Kadınların Fıkhî Mes'elelerini Öğrenmeleri:
Fıkıh: Lügatte "bir şeyi bilmek" demektir. Daha sonra İslam hukukuna fıkıh ilmi denmiştir. .
i Z J> w

4 Fıkhın Mevzûu: Mükellefin fiilleridir. Mükelleften maksat; âkil ve balîğ olan müslüman kimsedir.

Fıkhın Kaynağı: Kitap, Sünnet, İcmâi Ümmet ve Kıyastır.

Fıkhın Gayesi: İnsanı iki cihanda saadete erdirmektir.

Fıkhın Hükmü ve Fazileti: Her müslümanın ihtiyacı miktarı fıkhı öğrenmesi farzı ayn'dır. (2). Bir kimse Kur ahin bir kısmını öğrense, kalanı için vakit bulamasa dahi, efdal olan fıkıhla meşgul olmasıdır. Çünkü Kur’anı ezberlemek farzı kifaye (3), fıkhın lazım olan miktannı öğrenmek ise Farzı ayn'dır. (4).
Fıkıh ilminde kadın halleri çok önemli yer işgal ettiğinden ve kadınların bulûğa ermek, tahâret (temizlik), abdest, gusül, namaz, oruç, cinsi münâsebetin helâl olma şekilleri v.s. gibi daha birçok önemli ve dînî mes'eleleri vardır. Bu mühim konulan, elimizden geldiğince kaynak eserlerin ışığında ve anlaşılır şekilde müslüman kızlara, kadınlara ve hattâ erkeklere arz etmeye gayret edeceğiz. Bu meseleler fıkhın, bilinmesi Farzı ayn olan konularındandır.
Bu konulan öğrenmek kadınlara ve kızlara vacip olduğu gibi, aynı zamanda onlann analarına, babalarına, kocalarına ve velîlerine de öğretmek vaciptir.
Eğer bir kadın bu konulan bilmezse, kocası bildiği kadar öğretecektir.
Çünkü bu kocasının vazifesidir. Şayet kocası da bilmezse gidip öğrenecek ve karısına öğretecektir. Eğer kocasının vakti müsâit değilse, karısına izin verecek, kadın gidip öğrenmesi farz olan meseleleri ehlinden yani âlimlerden edebi dairesinde sorup öğrenecek, yahut bu gibi eserleri alıp okuyacaktır.

(2) Farzı Ayn: Mükellef olan her müslüman şahsa dinde bilmesi ve amel etmesi farz olan hususlardır,
(3) Farzı Kifaye: Müslümanlardan bir kısmının bilip işlemesiyle diğerlerinin üzerinden kalkan husus
lardır.
(4) Ibni Abklin, Şamil Y. 151.1982,0:1, $: 37
£3*5 3-A^f
9.- a mail a 1

Şayet kocası cahilliğinden dolayı izin vermezse, kadın izinsiz gider, bu gibi kendisine farz olan dini meseleleri ilim sahiplerinden öğrenir gelir. Bu suretle kendisini mesuliyetten kurtarmış olur. Zira, Hz. Peygamber (s.a.v.) "ilim öğrenmek kadın ve erkek her müslümana farzdır. " buyurmuştur. (5)
Kadın hallerini bilmeyen bir kadın, namazını, orucunu kendisine yasak olan vakitlerde bilmeden yapar ve günahkar olur. Hele âdet anında aîlevi münâsebette bulunmak pek büyük bir günâh ve tehlikelidir ki, her nesil için dinî, tıbbî, İçtimaî (sosyal) bir âfettir. Zamanımızdaki bazı gençlerimiz, bu fıkhî meseleleri bilmiyorlar, sormuyorlar, bilmediklerini dahi bilmiyorlar.
Halbuki kadınlara ait hallerden hayız (âdet) hakkında 'İmamı Muhammed müstakil bir kitap yazmıştır. (6).
Kadınlar ve kızların değil erkeklerin bile okuyup öğrenmesi zaruri ve mecburi olan dinî meseleler, utanma bahanesiyle ihmâl edilemez.
Kadın ve erkek hastalandığında, zaruret halinde en mahrem yerlerini bile doktora göstermiyor mu? Göstermesi de câizdir.
Bu konular İslâm Fıkhında "Temizlik" mevzûudur ve taharet -temizlik- bâbında bu konular zikredilmektedir.
İslâm’ın binası ise temizlik üzerine kurulmuştur. Temizlenmeden Allah'a (c.c.) kulluk yapılamaz, kulluk ve ibâdet için bu konulan iyi öğrenmek ve temizlenmek farzdır. Temizlik ibâdetin şartıdır. (7).
Bu meseleleri herkesin bilmediği, bilenden sorulduğu zaman da istendiği şekilde açıklamasına her zaman durum müsâit olmadığı için, herkesin muhtaç olduğu bu önemli bahisleri kitap halinde ve herkesin anlayabileceği şekilde mümin ve mümine kardeşlerimize sunmayı arzu ettik.
Faydalı olabilirsek gayemize ulaşmış olacağız.
Islâm düşmanı Siyonist ve emperyalistler, bir milleti yıkmak, çürüt mek ve İslâm'ı bozmak için daima kadını en güçlü silah olarak kullanmış ve halen de kullanmaktadırlar. İslâm'ı ve müslümanlan maddi güç ve silahlarla yok edemeyen sinsi düşman; çağdaş silah olarak müslüman kadınımızın ahlâkını bozmayı ve ona İslam'ın kazandırdığı kutsal ve yüce değerini yitirtip, şehvetperestlerin metâı haline getirtip, sokaklara dökmüş, kişiliğini, ahlakını ve namusunu kaybettirmiştir. Düşman, kadınımızı modanın ve şehve


(5)İhyau Ulumiddîn, İmamı Gazali, Bedir Y. İst. C.l, S: 27
(6) İbni Abidin, Şamil Y. İst. 1982,c:l, s: 459
(7) İbni Abidin, Şamil Y. İst. 1982,c;l, s: 459
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

şehvetperestlerin metâı haline getirtip, sokaklara dökmüş, kişiliğini, ahlakını ve namusunu kaybettirmiştir. Düşman, kadınımızı modanın ve şehvetin kölesi haline getirip, istediği şekle ve maskaralığa sokabilmekte ve soyabilmektedir.
İngiliz sömürü ajanlanndan Hampher, “İslâmî Nasıl Yok Edelim” adlı hatıratında anlattığına göre, İngiliz Sömürgeler Bakanı Hampher’i İslam Ülkelerine gönderirken kendisine sıkı sıkı şu telkinatta bulunmuştur:
/ "Biz Ispanya’yı kafirlerden (maksadı mÜslüman-\.
fardır) fuhuş ve içki sayesinde aldık, diğer topraklarımızı)
\da bu iki güçlü araç vesilesi ile ele geçirmeliyiz."(8). /

Biz de düşmanın yıktığı ve halen yıkmaya devam ettiği bu yerden
başlayarak müslüman kadınlarımıza kendi kimliğini, kişiliğini ve dini kültürünü özetle elimizden geldiğince sunmaya çalıştık.
Bu çalışmalanmızı kortrol ve tetkik eden muhterem "CELAL YILDIRIM, İSMAİL KAYA, ABDULLAH BÜYÜK hocalanmıza ve tıbbı konulardaki inceleme ve yardımlarından dolayı Doç. Dr. Cemalettin AKYUREK" beye ve emeği geçen diğer kardeşlerimize de şükranlanmızı arzetmeyi bir borç biliriz.
Gayret bizden, tevfik Allah (c.c.) dendir..

ASIM UYSAL - MÜRŞİDE UYSAL
1985 - KONYA

(8) Hamper, İslâmî Nasıl Yok Edelim?, İst. 1991, Nehir Y.S: 49

uysal yayınevi
16 kadın ilmihali

İNSANIN YARADILIŞ GAYESİ VE HİKMETİ.:

Alemlerin Rabbi, kutsal kitabı Kur'ân-ı Kerîm'de şöyle buyrulmaktadır:
"Ey insanlar, biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi soylara ve kabilelere ayırdık. Allah yanında en üstün olanınız, (Allah’ın buyrukları dışına çıkmaktan)
en çok korunanınızdır. Allah bilendir, haber alandır." (9).

İnsanın Yaradılış Gayesi, Ancak Kulluk ve İbâdet içindir:
İnsanın yaradılış gayesini de Cenabı Hakk yine şu ayetinde açık bir şekilde belirtmektedir.
Biz insanları ve cinleri ancak kulluk ve ibâdet etsinler diye yarattık." (10).
"O Allah ki, amelce hanginiz daha güzeldir diye, sizi imtihan etmek için ölümü ve hayatı yaratmıştır. O güçlüdür, bağışlayıcıdır. "(11).
İbâdet: Allah'ın ve O'nun Rasûlü (elçisi) Hz. Muhammed’in emirleri ve yasaklarına itaat etmektir. (12).
İnsan, (bedenen yaratılmadan önce) ruhlar aleminde Cenabı Hakka vermiş olduğu kulluk sözünde durup durmama ve ilahi emir ve yasaklara uyup uymama yönünden yeryüzünde imtihana tabi tutulmaktadır. Bunun için insan, nefsinin hevâ ve arzularına göre değil de helâl ve haram öl¬
çülerine göre hayatını devam ettirmek zorundadır.
İslâm, insanın her yönünü ve hayatını bütün veçhesini kaplayan, düzenleyen yegâne âdil ve hakk nizâmdır. İslam sadece ibadet dini değil, aynı zamanda inanç, ibâdet, amel ve hukuk dinidir. İnsanın dünyasını ve ahiretini organize ve kontrol eden eşsiz bir nizam ve düzendir.
İslâm, zaman ve mekânın dar hududlan içerisine sığmayan çağlar üstü bir nizâmdır ki, kıyâmete kadar bâkî ve eşsiz yüce bir dindir.

"RABBINKİM?" SORUSU.:

"Men Rabbüke": Rabbın kimdir?
Bu kabirde ilk sorulacak sorudur.
Allah (c.c.) ruhlar aleminde iken ruhlarımıza sordu:
"Elestü bi Rabbiküm: "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?
Cevap verdik:"Gâlû belâ": Evet bilâkis sen bizim rabbimizsin dedik.
Elestü'nün içerdiği sorular:
a-) Kullarım dünyada sizin üzerinize tasarruf ve hüküm koyma hakkına sahip miyim? diye Allah (c.c.) bize sorunca.
- Evet, sahipsin dedik.
b-) Tek hâkiminiz ben olduğuma şahadet eder misiniz? diye sordu.
- Evet, dedik.
c-) Yaşayışınızı, hayatınızı benim emir ve yasaklarıma göre uyduracak mısınız? dedi.
- Evet, dedik.
d-) Doğumunuzdan ölümünüze kadar bana isyan etmiyeceksiniz değil mi? dedi.
- Evet, dedik.
e-) Nefsinize ve şeytanlara uymayacaksınız, bana uyacaksınız değil mi? dedi.
- Evet, dedik.
f-) Bana ibâdet edeceksiniz değil mİ? dedi.
- Evet, dedik.
g-) Kur anıma ve rasûiümün emirlerine uyacak mısınız? dedi.
- Evet, dedik.
h-) Ey Kadınlar! Tesettür (örtünün) emrime uyup, avret {el, yüz, ayak hariç) yerlerinizi, saçınızı örtecek misiniz? dedi.
- Evet, dedik.
Ruhlar âlemindeki Allah'a verdiğimiz söze dünyada uyuyorsak kabirdeki ilk soruya doğru cevap verebileceğiz.
Ruhlar âlemindeki yine Elestü Bezminde işaret yoluyla Allah (c.c.) bizlere hitaben: "Ey kullarım! Yaratacağım dünyada,
Ben’den başka Rabb,
Ben’den başka Mürebbî (terbiyeci),
Ben'den başka Hâkim (hükmedici),
Ben’den başka Lider... kabul edecek misiniz?
Benimkinden başka sistem, yol,
Benimkinden başka emir, yasak, nizam,
Benimkinden başka ahlâk... kabul edecek misiniz?
Rabbinizden başka tağutlara, şeytanlara... itaât ve ibâdet edecek misiniz?" diye sorunca,
- Hayır, diye söz verdik.
Bazı câhiller ve inkarcıların açılıp, saçılın, dans edin, eğlenin, Allah'ın (c.c.) örtünün emrine karşı gelin dediklerinde, onlara mı, yoksa Bana mı itaât edeceksiniz? diye sorunca:
Hayır, Ya Rabbi! Ancak Sana kulluk ve itâat edeceğiz" dedik. Ve dünyaya geldik. Cüz'i irâde (akıl) ile imtihan edilmeye gönderildik.
Önümüzde îtâat ve ibâdet Edeceğimiz iki Yol Var:
1-) Allah ın ve Resulünün yolu,
2-) Şeytanların ve Tağutlann yolu.
Kuran-ı Kerîm de bu yollar açıkça şöyle belirtilmektedir
"Kim Islâm’dan başka bir din (yol, sistem, görüş) ararsa bilsin ki, (o din ) ondan kabul edilmeyecek ve o, âhirette kaybedenler den olacaktır. " (13).
"insanlar Allah yolunda savaşırlar, inkâr edenler de tağut (şeytan) yolunda savaşırlar. O halde şeytanın dostlarıyla savaşın, çünkü şeytanın hilesi zayıftır. "(14).

(13) Kufan-ı Kerim; AR İmran/85
(14) Kur’an-ı Kerim; Nisa/76

ALLAH (c.c.) AHİRETTE SORACAK.:
Allah'ın yolundan ayrılanlara Allah (c.c.) mahşerde soraca
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

ALLAH (c.c.) AHİRETTE SORACAK.:

Allah'ın yolundan ayrılanlara Allah (c.c.) mahşerde soracak:
Ey kulum! Meyhanelere gittin,
Ey kulum! Zina ettin,
Ey kulum! Tağutlara, şeytanlara itaat ettin,
Ey kulum! Örtünün, açılıp saçılmayın emrime isyan ettin,
Ey kulum! Aklınızdan uydurduğunuz veya Hristiyanlardan aldıklarınıza uydunuz da Kur ana uymadınız, Kuran bu kadar mı değersizdi?
Ey kullarım! Kur'ân'a uymayıp da ayyaşların, iblislerin, cenâbetlerin, hâinlerin, zâlimlerin, fasıkların emir ve yasaklarına "evet" de, benim ve Muhammed'imin emirlerine, yasaklarına "hayır" mı?
Ey Kulum! Şehvete, paraya, haram kadına, zinâya "evet" dedin, Kur'ân'a niye "hayır" dedin? diye soracak ve her kul hesabını verecektir..

İNSANIN YARATILIŞI.:

İlk çağlardan beri çeşitli filozoflann tartıştıkları "Alemin ana maddesi nedir?" "İnsan nasıl yaratılmıştır?" v.s. gibi sorulara çeşitli cevaplar verenler olmuştur. Kimi su, kimi toprak, kimi ateş v.s. demişlerdir.
Allah Teâlâ Kur'an'ı Kerim'de birkaç yerde, herşeyi çift olarak yarattığını bildirir. Yani Allah'tan başka herşey çifttir. Bütün canlılarda bir erkek, bir de dişi vardır. Bitkiler de erkekli dişilidirler. Elektirik bile erkekli dişilidir. Pozitif ve negatif bunu anlatır. Birisi olmadan diğeri bir işe yaramaz. Birinin varlığı öbürüne bağlıdır.
Kadın ile erkek de birbirini tamamlayan iki yarım parçadırlar. Bir araya gelişleri soyut anlamda insanlığı oluşturur. Bunu Peygamberimiz en veciz ifadesiyle şöyle anlatmaktadır: "Kadınlar, bir bütünün yarım parçası olan erkeklerin diğer yarım parçasıdırlar” (15).
Kadın ve erkek bir bütünün öyle iki parçasıdır ki, biri olmadan diğeri olmaz. Öyleyse birisi ne kadar gerekli ise, öbürü de o kadar gereklidir.
Ve kimin erkek kimin kadın olacağını insanın kendisi değil, Allah tayin eder. Artık mümin; yahudi erkeklerinin yaptığı gibi her gün, "Beni kadın olarak yaratmadığın için sana hamd ederim" demez.

(15) Ebu Davut, Taharet: 94, Tirmizi, Taharet: 82. Msned: 6/256, 377. 20 kadın ilmihali Kitabı Mukadde’e Göre İnsanın ve Kadının

Yaratılışı Muharref (bozulmuş) Tevrat'a Göre: "... Ve Rabb Allah; insanı kendi suretinde yarattı, onu Allah'ın sûretinde yarattı, onlan erkek ve dişi ola rak yarattı." (16).
"...Ve Rabb Allah, Ademin üzerine derin bir uyku getirdi ve o uyudu. Ve onun kaburga kemiklerinden birini aldı ve yerini etle kapladı. Ve Rabb Allah, Ademden aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaptı ve onu Ademe getirdi. Ve Adem dedi: "Şimdi bu benim kemiklerimden kemik ve etimden de ettir. Buna Nisa denilecek, çünkü o insandan alındı." (17).
"Kadına dedi: Zahmetini ve gebeliğini ziyâdesiyle çoğaltacağım. Ağrı ile evlâd doğuracaksın." (is).
Ve Tevrat'ta yine yılanın Cennet meyvesini yemesi için kadını kandırdığını ve kadının da meyveyi kocasına yedirmesiyle Cennetten kovulmalarından dolayı Tevrat, bütün suçu kadına yükleyerek kadının lanetlendiğini ve doğum esnasındaki sıkıntıyı bunun için çektiğini iddia etmektedir. (19).
Yahudilikte Kadının Yeri Yahudilikte ise kadın, erkeğin hizmetçisidir. Kendi itikatlarından olmayan herkesi kendilerine hizmetçi gibi görme yaklaşımları, iki cins arasındaki ilişkiye de sirayet etmiştir. Yahudi inancına göre erkek kadından üstündür ve kadın ona hizmet etmelidir. Bunun gerekçesi de Hz. Adem’i Hz. Havva’nın yoldan, çıkardığına inanmalarıdır. Bu sebeple kadın lanetli kabul edilir.
Tevrat’ta “Kadın, ölümden acıdır. Allah nezdinde iyi kimse, kadından kurtulandır. Binde bir erkek arasından bir iyi adam buldum, kadınlar arasında tek bir iyi bulamadım." ibaresi yer alır. Antik Yunan felsefesi, Hammurab'i yasalarından gelen fikirler, bu tahrif edilmiş Tevrat’ta işlenir, (zo) Yahudilerin de her sabahki duâlannda şu cümle geçmektedir: "Ezelî ilâhımız, kâinatın kralı, beni kadın yaratmadığın için sana hamdolsun..." (21).

(16) Tekvin, Bab: 1, Ayet: 27
(17) Tekvin, Bab: 2, Ayet:21-23
(18) Tekvin, Bab: 3, Ayet: 17
(19) Tekvin, Bab: 3, Ayet: 1-6-17
(20) Prof. Dr. Nevzat Tarhan, Kadın Psikolojisi, Nesil Y. 2005, s: 121.
(21) İslamiyette Kadın Öğretimi, M. Tayyib Okiç, 1978, Ankara, S:74-TöMYat. 3 a h udi U r i n k ıtcvtıcU r uysal yayınevi 21

TARİHTE KADININ YERİ.:

A-) İLK ÇAĞDA KADIN: İlk çağda yaşamış ünlü Yunan hikayecisi,
HESİOD'a göre; ilk kadının adı Pandora'dır. Topraktan ve sudan yaratılmıştır. Kötülüklerin kapalı olduğu kapağı açmış ve bütün kötülüklerin dünyaya yayılmasına sebep olmuştur.

Eski Yunan ve Roma'da Kadın:
Kadın Eski Yunan ve Romada da hiç bir hakka sahip değildi. Evlen
menin en mühim gayesi erkek çocuk elde etmek, zevk ve şehveti tatmin etmek, evde mal-mülk üzerine bir bekçi ve hizmetçi getirmekti. İsparta'da cinsî bakımdan kuvvetli olan kadın kocasından başka kimselerle de münasebette bulunmaya zorlanırdı. Eflatun'a göre: "Kadın elden ele orta malı olarak gezmeli" imiş. Aristo: "Kadın yaratılışta yarı kalmış bir erkektir" der.
Yunan erkeğinin kadın değerlendirişi budur. Bütün kötülükleri yeryüzüne yayan kadındır. Toplumda, erkek istediği gibi kadına hükmedebilmekte, fizikî gücü sayesinde bütün iyilikleri kendisine, kötülükleri de kadına yükleyebilmektedir. (22).
Filistin bölgesinde ki kavimlerde kadın; sadece cinsel bir oyuncaktı ve erkekler kadınlardan da vazgeçip birbirleri ile birleşiyorlardı. Kuran-ı Kerîm'de belirtildiği gibi; Lût Peygamberin evine gelen iki meleği de erkek sanarak kullanmak istemişlerdi. Kansı da ahlâksızlardan yana idi. (23).

B-) ORTA ÇAĞDA KADIN:

Orta çağda kadını, Tevrat, İncil ve Kuran-ı Kerime göre değerlendirelim.

A-) (Muharref) Tevrat'ta; Yılanın Cennet meyvesini yemesi için kadını kandırdığını ve kadının da meyveyi kocasına yedirmesiyle Cennetten kovulmalarından dolayı Tevrat, bütün suçu kadına yükleyerek kadının lanetlendiğini ve doğum esnasındaki sıkıntıyı bunun için çektiğini iddia etmektedir. (24).

B-) (Muharref) İncil ise; Kadının boşanmasını yasaklayarak toplumların ahlakî yapısını bozmuştur. Manastırların bile genel evlerini geçtiğı bilinmektedir.


(22) İslam Toplıımundu Ve Çağımızda Kadın, Melahat Aktaş, 1984, İst; 5:32
(23) Kuran-ı Kerim; Hicr Suresi: 59-61, Nemi Suresi: 54-56, Şııara Suresi: 165-166
(24) Tekvin, Bab:3 Ayet: 1-6-17

22 kadın ilmihali

Incil’in, boşanmayla ilgili hükmü: "Onlara dedi: Kim karısını boşar ve başkası ile evlenirse ona karşı zinâ eder. Ve kadın, kocasını boşar ve başkası ile evlenirse zinâ eder." (25).
Bugünkü batılı ülkelerin çoğunda da kadını boşamak hâlâ yasaktır, ilk günahın işlenmesine sebep olan ve böylece insanlığın felâketini hazırlayanın bir kadın olduğuna inanan Hristiyan milletler kadına daima bir "şeytan" nazarı ile bakmışlardır.
Hristiyanlığın kadına bakış açısı da Yahudilikten çok farklı değildir.
Hristiyanlık, kadını vesayete muhtaç kabul etmekle birlikte onu “pis varlık” sözleriyle nitelendirir. Bu sebeple de bekârlığın Allah katında evlilikten daha şerefli olduğu belirtilmektedir. Şövalyeler, rahibeler ve papazlar, bu inanışın gereği olarak evlenmezler. Çünkü evlenmek, “Şeytanın kapısına gitmektir." Bu da kadının güzelliğinden sakınılması gerektiği, onun fitne ve gururunun İblis’in silahı olduğu teziyle güçlendirilir. Bu düşünce katılığına tepki olarak Hristiyanlığın, hatta İslam’ın gelişinden yüz yıllar sonra Rönesans ve Reform ortaya çıkmıştır.
Ancak, bu değişimler dahi Batıda kadının fert olarak tanınmasını ve sosyal haklarının iyileştirilmesini hemen sağlamamıştır. Yirminci yüzyılın başlarına kadar bekâr bir kadının, velisinin izni olmadan akit yapmaya ehil olmadığı düşünülmüş ve tıpkı bir akıl hastası gibi kısıtlı olarak kabul edilmiştir.
Batıda çok feci şekilde yaşanan kadın hakları ihlallerinin 1900’lerin
başında İngiltere, Kanada ve Fransa gibi ülkelerde değişmeye başlamasıyla durum tersine dönmüştür. Meselâ Kanada da kadının birey olarak kabul edilmesi 1929’larda gerçekleşir ki bu, çok yakın bir tarihtir. Garpta kadın ferdiyetinin onaylanması ilk kez İngiltere’de, o da ilginç bir şekilde vuku bulur. Bilindiği gibi İngilizcede cinsler arasında ayırım yapmak için “the” (erkekler için kullanılan “o” zamiri) ve “she” (kadınlar için kullanılan “o” zamiri) kelimeleri kullanılır. 1900 lerin başında Kanada da avukatlık yapan bir kadın, hâkim olduktan sonra kendisine birey olmadığı, yasalarda “he” değil, “she” yazdığı söylenir.


(25) Markos tncili, Bab:10 Ayet: 11-12
uysal yayın
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Kadınlar bu olay üzerine başlattıkları hukuki mücadele sonrasında erkeklerle eşit haklara sahip olabilmişlerdir. Yirmi birinci yüzyıldan farklı olarak geçmiş çağlarda Batıda kadın, erkekler tarafından küçümsenmiştir. Erkekler, düşünce yeteneklerinin zayıf olduğunu düşündükleri karşı cinsi köleleştirmişlerdir. Özgür olmadığı için hakkını arayamayan kadının durumu, Fransa gibi büyük bir devlette dahi ancak 1938’lerden sonra değişmiştir.
Orta Çağda İngiltere'de: Kadın, ilk günahın işlenmesine sebep olan günahkar (murdar) bir mahlûk ve şeytan sayıldığından ibadethanelere giremez ve İncile el süremezdi. Bu vaziyet ancak Kral VIII. Hanri'nin
(1509-1547) devrinde parlementodan çıkan bir kararla sona erebildi. Bu karara göre İncil okuyabileceklerdi. (26).

C-) Cahiliye Araplarında Sosyal Durum:

İslâmdan önceki Araplar birbirinden ayrı kabileler halinde yaşarlardı.
İçtimaî nizâmları kabile esasına ve bu esasla mevcut olan kabîle taassubuna dayanıyordu.
Kabîle bir devlet ve siyâsî bir varlık değil, akrabalık ve kan rabıtasına dayanan bir topluluktu. Fertler akrabalık bağı bulunan, cesaret, eli açıklık v.s. gibi vasıflarla tanınan kabîle reisine kendi istekle
riyle itaat ederlerdi.
Nesebiyle (soyuyla) övünmek, iyilik ve kötülükle son derece sıkı bir şekilde yardımlaşmak kabîle taassubunun sonuçlarındandı.
Kabîle fertlerinden biri başka kabîleden birisine karşı suç işlerse suçlu kabilesinden intikam almak için mağdurun kabilesi hemen yardıma koşar, suçlu, haksız, zâlim olsa da kabilesi onu savunur, karşı tarafa hasım olurdu.
Bir kabileye mensûb kişinin başka bir kabîleden olana karşı suç işlemesi gibi, en basit ve ufak sebeplerle, kabîle taassubu yüzünden iki topluluk arasında savaş çıkardı, böyle savaşlar çoktur. Kabileler arasında sa
vaşın çok oluşu Arap’larda erkeğin önemini daha çok artırıp kadını küçümsemeye sevk etti. Zirâ erkek, kadından daha iyi savaşabiliyordu. Fiilen harp eden erkekti. Ata binip kılıç kullanabiliyor, düşmana karşı koyuyor, ganimet mallan alıp kabilesinin şerefini müdafaa ediyordu. Böylecekadının mevkiî sarsıldı, hakları çiğnendi, mirastan mahrum edildi, hattâ bazı kabilelerde dayanılmaz bir leke olan düşmana esir düşmesi korkusu ile kızları doğduktan sonra toprağa diri diri gömme olayı yaygınlaştı.
Utanç yüzünden kızlann gömülerek öldürüldüğü gibi, fakirlik ve darlık yüzünden de kız olsun erkek olsun ufak çocuklan gömerek öldürüyorlardı. (27).
Kur'an-ı Kerim’in ifadesine göre cahiliyede "Birisine bir kız çocuğu müjdelenirse, üzüntüsünden yüzü simsiyah kesilirdi..." (28).
İslâmiyet'ten önce Arabistan kadınlarının hiç bir hak ve değeri olmadığını Hz. Ömer (r.a.) şöyle belirtmiştir: "Câhiliye döneminde bizler kadınlara hiç bir şey vermezdik. Vaktaki, İslâm geldi ve Allahü Teâlâ biziere kadınların haklarını bildirdi ve bizler de kadınların bu haklarına riayet ettik."
Câhiliye devrinde bir erkek, iki kız kardeşi kendisine eş olarak birlikte nikâhlıyabiliyordu. Bu evlilik müslümanlıkta yasaklanmıştır. (29).
İslâm'dan önceki devirde, bir erkeğin istediği kadar kadınla evlenmesi serbestti. Birden fazla kadınla evliliği İslâm prensip olarak kabul, fakat yapılacak muameleler de adalete uymak, haksızlıktan emin olmak şartıyla dörde kadar evlenmeye müsaade etmiştir. Eğer âdil olmamaktan, evlilik hukukunu yerine getirememekten korkarsa, yanlız bir kadınla evlenebilir, birden fazlasıyla evlenemez. Kur’ân'ı Kerîmde de: "... Size helâl olan kadınlardan ikişer ikişer, üçer üçer, dörder dörder nikahlayın. Ve eğer bu şekilde adâletli hareket edememekten korkarsanız, bir tane seçin yahut sahibi bulunduğunuz cariyelerle yetinin. İşte bu bir zevce yahut cariyelerle yetinmeniz adâletten çıkmamanıza daha yakındır." buyurulmuştur.
(30).

(26) İslam'da Kadın, Bekir Topuloğlu, 1984, İst. S 18
(27) İslam Hukukuna Giriş, Abdülkerim Zeydan, İst S: 45
(28) Kur’an-ı Kerim, Nahl: 58-59
(29) Kur'an-ı Kerim, Nisa: 23
(30) Kur’an-ı Kerim, Nisa : 3

D-) İSLAM'DA KADININ YERİ, DEĞERİ ve HAKLARI.:

1- Bütün insanlar, insanlıkta eşittir.
2- Evlilik hakkı,
3- Kadınlara karşı iyi davranmak,
4- Annelik-Emzirme hakkı,
5- Kadının Namusunun Korunması,
6- Mehir hakkı,
7- Kadınları dövmemek,
8- Kadınların kocalarına eziyet etmemeleri,
9- Kadın ve çocukları öldürme yasağı,
10- İlim öğrenme hakkı,
11- Nafaka ve Geçim hakkı,
12- Saygı ve hürmette erkekten öncelik hakkı,
13- Meşru eğlence hakkı,
14- Çalışma ve iş hayatı hakkı,
15- Sosyal Güvenlik hakkı.
16- Siyasi hakları..

İslamın kadının özgürlüğünü elinden aldığı ve onu erkeklerin sahip olduğu haklardan mahrum ettiği iddiası bazı çevrelerce özellikle sık sık gündeme getirilerek, müslüman hanımların bu konuda şüpheye düşmeleri amaçlanmaktadır.
İslamın gelişinden itibaren kadının dört duvar arasına hapsedildiği,kadınların haklarının ellerinden alındığı söylenerek hem müslüman hanımların dinden uzaklaşması amaçlanmakta, hem de İslam’a savaş açmak için bir dayanak bulunmaya çalışılmaktadır. Bu tür iddialarla kafaları bulandıranlar, arkasından kendi öngördükleri ideolojiyi dayatmaktadırlar ki bu da feminizmdir.
Feminizm; erkeklerin sahip oldukları hakların kadınlara da verilmesini ve kadınların hukuksal ve sosyal eşitsizlikten kurtarılmasını hedefleyen doktrindir.

Bu akımın ilk bakışta makul görünen amaçları daha sonradan kadını çok zor durumda bırakacak bir hal almıştır.
Esasında kadının ruhunun varlığının tartışıldığı sık sık şeytanla ilişkilendirildiği ve 19. yy.’a kadar beyaz kadın ticaretinin yapıldığı Batı toplumunda, bu tür bir akım kadının yaşadığı gerçeklere bir tepki olarak
doğmuştur ve haklı bir amaca yöneliktir.
Ancak kadının haklarını ararken kadın-erkek eşitliği argümanını kullanması kadının çok ağır şartlarda ve emeğinin karşılığını alamadan çalışmasını ve kişiliğinin rencide edilmesini beraberinde getirmiştir.
Batı dünyasında kadının sosyal yaşamdaki yeri ve erkek karşısındaki konumu normal İnsanî standartlara uymadığından, feminizm gibi bir akımla bunun düzenlenmeye çalışılması normaldi. Ancak farklı iki cins
olan kadın ve erkeğin her alanda eşit olması gerekliliği bu akımdan da yine en çok kadının zarar görmesine neden olmuştur.
Oysa İslam dünyasında bu tür düzenlemelere ihtiyaç yoktur. Çünkü hayatın her alanına müdahale eden din; kadın ve erkeğin eşit, farklı ve ortak olduğu yönleri hem insanların kabullenebileceği bir mantıkla hem
de ilahi adalete uygun bir şekilde düzenlemiştir.
İslam dini kadın ve erkeğin insan olma ve vahye muhatab olma yönüyle eşit olduğunu kabul ederken, iki tür arasındaki bedensel ve ruhsal farklılıklara da dikkat çekmiş ve hükümleri koyarken de bu farklılıklan
gözetmiştir.
Ancak bazı konularda kadın ve erkeğin farklı hükümlere tabi olmaları kadın cinsinin aşağılandığı ve bazı haklardan mahrum edildiği anlamına gelmez.
Allahü Teâlâ, kadın ve erkeği birbirinden farklı yaratmış, bu farklılığa bağlı olarak da farklı hak ve sorumluluklar vermiştir. Ancak temelde insan olma, dünyaya imtihan için elme, yaptıklarının karşılığını görme gibi konularda kadın ve erkek eşittir. İki farklı cinsin farklılıkları gözetilme den her alanda aynı hükümlere tabi kılınması ise, mantıksız olduğu gibi ilahi adalete de sığmayacak bir uygulama olurdu.
1- Yaratılışta Kadm-Erkek Eşitliği ve Kur’an-ı Kerim'de İnsanın Yaratılışı:
1- Bütün insanlar Allah tarafından yaratılmıştır; O’nun eseri ve kulla-
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Andolsun, inşam biz yarattık." m)
2-) Bütün insanlar aynı atadarî ve anadan gelmektedir. Hz. Adem ve Havva’nın neslidir. Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve birbirinizle tanışmanız için sizi kavimlere ve kabilelere ayırdık. Muhakkak ki Allah yanında en değerli olanınız, O’ndan en çok korkanınızdır. Şüphesiz Allah bilendir, her şeyden haberdardır.” (32)
Hz. Peygamber (s..a.v.), yukardaki iki ilkenin eşitlik açısından doğurduğu sonuçlan gayet açık ve Özlü bir ifadeyle şöyle belirtmiştir:
“Ey insanlar! Unutmayınız ki Rabbiniz birdir. îyi biliniz ki Arab’ın Arap olmayana, beyaz ırkın siyah ırka, siyah ırkın da beyaz ırka üstünlüğü yoktur. Üstünlük sadece takva iledir. " (33)
“İnsanlar tarağın dişleri gibi eşittirler” (34)

3-) Bütün insanlar en güzel biçimde yaratılmış, şerefli kılınmıştır, Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Biz insanı en güzel biçimde yarattık." (35)
“Biz insanı şerefli kıldık.” (36)

4-) Allah’ın huzurunda bütün insanlar davranışlarından sorumludurlar ve temelde İlâhî olan aynı görevlerle yükümlüdürler. Peygamberler de dahil olmak üzere hiçbir insan sorumsuz bırakılmamıştır.
Allah Teâlâ şöyle buyurur: “ (37)
Kur’an-ı Kerim ve İslam Peygamberi’nin bu evrensel eşitlik mesajları, gerek Araplar arasında, gerekse dünyanın diğer bütün medeniyetlerinde ırk, renk, dil, soy ve kabile gibi doğal ve biyolojik ölçülere dayanan sınıf ve soyluluk farklarının az veya çok ölçüde yaygın olduğu o dönemlerde olduğu kadar, çağımızda da, henüz insanlığın tam olarak ulaşamadığı, fakat müslümanların tarihte gerçekleştirmeyi başardıktan yüce bir idealdir.
Kur an-ı Kerim, Kâf: 50/16

(32) (Hücurâtf 49/13)
(33) (Tirmizî: 49/5, Menâkıb, 73; Ebu Davud: Edeb, 121).
(34) (Ahmed b. Hanbeh 5/411)
(35) (Kur an-ı Kerim, Tin: 95/4)
(36) (Kur’an-ı Kerim, İsrâ: 17/70)
(37) (Kur’amı Kerim, A’raf: 7/6)


Eşitlik ilkesi “haklarde eşitlik”, “muamelede eşitlik”, “Kanun önünde Eşitlik” ve “Fırsat Eşitliği” olmak üzere dörde aynlır:

a-) Haklarda Eşitlik: Bütün insanların hayatın her alanında ve her şart altında aynm yapılmaksızın eşit haklara sahip olması gereği, adaletin hayatî unsurudur. Sosyal, siyasal ve cinsel haklardan yararlanma konusunda yönetici ile yönetilen, işveren ile işçi, zengin ile fakir, erkek ile kadın arasında hiçbir ayrımın olmaması gerekir. Herkes hiçbir engel ve kısıtlamaya tabi tutulmaksızın bu haklardan faydalanmalıdır.

b-) Muamelede Eşitlik: Haklarda eşitlik ilkesinin uygulamada doğurması gereken mantıksal sonucu; bütün vatandaşlara, hayatın bütün alanlarında, hiçbir kısıtlama koymaksızın eşit muamele edilmesi gerekliliğidir.

c-) Kanun önünde Eşitlik: Maddî-manevî hiçbir aynm gözetilmeksizin toplumu oluşturan bütün bireyler; haklar, özgürlükler, sorumluluklar ve yükümlülükler açısından kanun önünde eşittir; herkese aynı kanun uygulanır. Kadın da erkek gibi hukuksal bir kişiliğe sahiptir. Kur’an-ı Kerim’de “insan, kul, müslüman, mü’min” gibi genel ifadeler kullanan âyetler, erkeği olduğu kadar, kadını da muhatap almaktadır.
Kanun önünde eşitlik ilkesinin ilk uygulaması, bizzat Hz. Peygamber (s.a.v.) tarafından Mekke’nin fethinden sonra gerçekleştirilmiş ve bu konudaki temel prensip belirlenmiştir.
Mekke’nin fethi sırasında Mahzûm kabilesinden bir kadın hırsızlık yapmıştı. Kureyşliler, kadına hırsızlık cezasının uygulanması ihtimali karşsısında bir çıkış yolu aramaya başladılar. Hz. Peygamber (s.a.v.)m kendisini çok sevdiğini bildikleri Üsâme b. Zeyd’i aracı yaptılar. Üsâme, Hz. Peygamberden kadına cezanın uygulanmamasını istedi. Bu istek karşısında yüzü sararan Hz, Peygamber, Üsâme’ye “Allah’ın koyduğu
bir cezayı uygulamayayım diye aracılık mı ediyorsun?” diyerek serzenişte bulundu ve “Sizden öncekilerin helak olup gitmelerinin sebebi, içlerinden asalet sahibi birisi hırsızlık yaptığında ona dokunmayıp, serbest bırakmaları, güçsüz birisi hırsızlık yaptığında ise, onu cezalandırmalanydı.
Allah’a yemin ederim ki, eğer kızım Fâtıma hırsızlık etse, ona da haddi (hırsızlık cezasını) uygulanırı. ” dedi. (38)

(38) (Buhari: Enbiya, 54, Hudud, 12; Müslim: Hudud, 8-11; EbûDavud: Hudud, 4; Tirmitf: Hu¬
dud, 6; Nesâî: Kat’uVSânk, 6; İbn Mâce: Hudud, 6.

Bu olay, hırsızlık cezasının, muhtemelen ilk uygulamasının/ Mekke’nin fethi sırasında yapıldığına delâlet etmesi yanında, daha önemli olarak, gerek kanunda ve gerekse uygulamada insanların “kanun önünde eşit oldukları’’ prensibini getirmekte, bunu canlı bir şekilde ortaya koymaktadır. Modern yasalara ise bu tür eşitlik ve haklar, birtakım olaylardan ve devrimlerden (1789 Fransız ihtilali gibi) sonra girebilmiştir.
Modern yasalarda eşitlik ilkesi ve eşitlikle ilgili hükümlerde, bir takım yöneticilere ve yasama organı üyelerine, vs. ayrıcalıklar tanınır. İslam Şeriatı’nın belirlediği eşitlik ilkesinde bu tür ayrıcalıklar yoktur. Çünkü bu ilkenin temeli (ya da nedeni) insanların aynı asıldan gelmiş olmalarıdır.
“Biz sizi bir erkek ve dişiden yarattık,” (39}
“Hepiniz Âdem’densiniz, Âdem de topraktandır,” (40)
İslam Şeriatı, bu ilke çerçevesinde, yönetici, yönetilen, müslüman, gayri müslim ayrımı gözetmeksizin bütün insanlann eşit bir şekilde yargılanmalarını ve herkes için aynı kanunlann yürürlükte olmasını öngörür,
İslam Tarihi, bu tür uygulamaların örnekleriyle doludur.
Osmanlı Devleti’nde, kadı, mahkemeye gelen gayri müslimlere eşit davranırdı. Kadı’nın kürsüsü üzerinde Kur’an’m yanında bir haç ve bir Tevrat bulunurdu. Kadı, Hrıstiyan’a haçı, Musevî’ye Tevratı öptürerek yemin ettirdi.

d-) Fırsat Eşitliği: Hiçbir kimseye, aileye, zümreye ve sınıfa imtiyaz tanımadan ve öncelik hakkı vermeden cemiyette, devletin sunduğu imkanlara halkın eşit olarak kavuşabilmesi demektir. Gerek dünya ve gerekse ahirette başan ve mutluluk getiren her fiil, teşebbüs ve davranış her ferd için haktır, serbesttir. İlim, hüner, servet, fazilet, vb. edinmek hiçbir kimsenin ve grubun imtiyazında değildir. Bir köle devlet başkanı, bîr fakir çocuğu büyük bir zengin ya da alim veya kumandan (Bilali Habeşî’nin müezzin olması, Usâme bin Zeyd’in kumandan olması gibi) olabilir. Yeter ki istesin, çalışsın ve ehliyetini ispat etsin.
Hz. Muhammed (s.a.v.)’in Arabistan halkını İslam’a davet ettiği zamanlarda, Araplar eşitlik kelimesinin anlamını kavramaktan tamamen uzaktılar, insanlar, çeşitli ayrıcalıkları ile övünürlerdi. (39)
(Kur’an-ı Kerim» Hucurat; 49
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Bazıları İlâhlarla aynı soydan geldiklerini iddia ederken, bazıları krallar ve hanedanlarla, bazıları üstün bir ırkla bağlantılı olduklarını iddia ederlerdi, İslam, dünyaya bu şartlar altında geldi ve bütün kadınların ve erkeklerin eşitliğini getirdi.
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurur: “Kadınlar, erkeklerin birbirini tamamlayan diğer yarılarıdır.” (41) (41)
(Sahîhu Câmiu’s-Sağîr; hadis no: 2329).

“Vallahi biz câhiliyede kadınlara değer vermezdik. Allah, onlarla ilgili âyetler gönderdikten ve onlara bazı haklan verdikten sonra biz de kadınlara değer vermeye başladık.” (42) (42) (Buharî: Kitabu’t- Tefsir, Tahrim Sûresi, 1/283; Müslim: Kitabut- Talak, 4/190).

Manevî Mükâfat ve Cezâda Kadın-Erkek Eşitliği;

İslam’a göre, Allah'a ve diğer iman esaslarına inanmakta, Allah’ın dünya ve âhiretîe alakalı emir ve yasaklarına muhatab olup onların gerektirdiği cezâ veya mükâfata ermekte, cennete veya cehenneme girmekte kadınla erkek arasında bir fark yoktur. ALLAH celle celâlihu, Hz. Âdem ve Havva’ya aynı tarzda hitap etmiştir. Yasaklanan ağaçtan beraberce yedikleri gibi birlikte pişmanlık duyup tevbe etmişlerdir. (43) (43) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Araf 7/23)

Kadın-erkek, fakir-zengin, siyah-beyaz her ferd, müstesnâsı olmadan, göklerde ve yerdeki herkes kıyamet gününde Allah’ın huzuruna tek başına ve mutlak bir kul olarak gelecektir, hiç bir ayırma olmayacaktır. (44).

Dünyada iman ettikten sonra güzel amel ve hareketlerde bulunan her kadın ve erkeğin dünyada çok güzel bir hayat süreceğini, âhirette de cennete girip ebedî saadete ereceğini ALLAH celle celâlihu va’dediyor. (45) (45) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nahl 16/97)

Buna muka bil Allah’ın mukaddes emanetine hainlik edip inanmayan, Allah'a ortak ve eş tanıyan ve yine içinden ve gerçekten inanmadığı halde dıştan mü’min görünen, böylelikle İslam cemaatına hıyanet edip yer yüzünde fesad çıkaran her kadın ve erkek de ebedî azaba maruz kalacaktır. (46) (46) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Ahzab: 33/72-73)

Eşlerden zevce, eğer iman etmemişse zevcinin iyi olması, hatta peygamber bulunması ona fayda vermez. Bunun misali Allah'ın iki salih kulu ve peygamberi olan Hz. Nûh ve Lût'un inanmamış, kocalarına hâinlik etmiş zevceleridir. (47) (47) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Tahrîm 66/10)

Şâyet zevce inanıp koca inanmamışsa, o zaman da kocanın fena oluşu zevceye zarar vermez; o, cehenneme, bu da cennete girer. Bunun da misali Musa peygamber devrindeki Fir'avn’ın zevcesidir. Fir'avn'ın, Mısırlılara: "Ben sizin en yüce rabbinizim" (48) (48) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nâziât 79/24)
Söylemek derecesinde azgınlığına mukabil, zevcesi Âsiye, Musa ya (a.s.) inanmış ve Allah'a şu duada bulunmuştu: "Ey Rabbim, bana nezdinde, cennetin içinde bir ev yap. Beni Firavn’dan ve onun fena amel ve hareketinden kurtar. Beni o zalimler güruhundan selamete çıkar." (49) (49) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Tahrîm 66/11)

Kur'an-ı Kerim ve Kadın:

Yaratılış, itikad, vicdan hürriyeti ve âhiret ahvali bakımından kadının İslam'daki yerini belirtirken şunu da söyleyelim ki Kur'ÂN-ı Kerîm de “en Nisâ=>kadınlar" isimli uzun bir sûre bulunduğu gibi "Meryem" diye Hz. İsâ'nın vâlidesine atfen müstakil bir sûre de mevcuttur.
Kur'an'da Hz. Musa ve Hz. İsa’nın vâlidelerine çok güzel hitaplar yapılır.
İslam’a muhatab olma açısından kadın ve erkek eşittir.
İslam, bütün insanlara gönderilmiş bir dindir. “Bütün insanlar” sözü, ırk, cins, dil vb. ayrımı yapmaksızın bütün erkek ve kadınları kapsar.
Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Biz seni bütün insanlara ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik; fakat insanların çoğu bunu bilmezler.” (50) (50) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Sebe 34/28)

Dünyaya ait hükümlerde:

Erkek-kadın eşitliğinde dünyaya ait cezâlarda da fark yoktur. Kadına karşı işlenen suçlar, ister kadının şahsına, ister malına veya şerefine olsun erkeğe karşı işlenmiş gibi cezâ gerektirir. Hatta burada kadının lehine bazı durumlar da vardır. Bir erkek bir kadını fuhuşla ittiham eder ve bunu delilleriyle isbat edemezse, hem iftira cezâsına çarptırılır, hem de mahkeme huzurunda ömrünün sonuna kadar şahitliğinin kabul olunmayacağı ilan olunur. (51) (51) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nûr 24/4-5

Kadın suçlu olduğu takdirde erkek gibi cezâ görür. Kötülük yaparsa günah, iyilik yaparsa sevap alır. Cennet veya cehennemlikte erkekle aynıdır.
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır: “Sorumluluk üç kişiden kaldırılmıştır: Uyanana kadar uyuyandan, baliğ olana kadar çocuktan, aklı başına gelene kadar deliden.” (52) (52) (Tirmizî, Hudud, 1; Darimî, Hudud, 1)

Açıkça anlaşılmaktadır ki, şer’î hükümlerle yükümlü olmanın temel şartı akıllı ve reşid olmaktır. Akıllı ve reşid olan kadınla erkek arasında bu mükellefiyet açısından bir fark yoktur.
Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Namazı kılın; zekâtı verin; Peygamberce itaat edin ki merhamet göresiniz.” (53) (53) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nûr 24/56)

Namaz kılma, zekât verme ve peygambere itaat etme emri, kadın ve erkeği kapsayan bir emirdir.
“Ey iman edenler! Oruç sizden önce gelip geçmiş ümmetlere farz kılındığı gibi size de farz kılındı.” (54) (54) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Bakara 2/185)

“Ey iman edenler” hitabı, yalnız erkeklere ya da kadınlara yönelik bir hitap değil, her iki cinsi de içine alan genel bir hitaptır. Kadın ve erkek oruçla yükümlülükte eşittirler.

“(Rasûlüm!) Mümin erkeklere, gözlerini (harama) dikmemelerini, ırzlarını da korumalarını söyle. Çünkü bu, kendileri için daha temiz bir davranıştır. Şüphesiz Allah, onların yapmakta olduklarından haberdardır.
Mü’min kadınlara da söyle, gözlerini (harama bakmaktan) korusunlar; namus ve iffetlerini esirgesinler.” (55) (55) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nûr 24/30,31)

“Erkek olsun, kadın olsun, her kim de mü’min olarak iyi işler yaparsa, işte onlar cennete girerler ve zerre kadar haksızlığa uğratılmazlar.” (56) (56) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nisâ 4/124; Nahl 16/97; Ahzâb 33/35)

Amelde eşit olan, salih amel işlediklerinde nimette eşit olan kadın ve erkek, şer’î hükümlere muhalefet ettiklerinde, yükümlülüklerini yerine getirmediklerinde, cezâda da ortaktırlar.
“Hırsızlık eden erkek ve kadının, yaptıklarına karşılık bir cezâ ve Allah’tan bir ibret olmak üzere ellerini kesin.” (57) (57) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Mâide 5/38)
“Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüz sopa vurun.” (58) (58) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nûr 24/2)

Farklılıklar:

İnsan olma, İslam’a muhatab olma ve şer’î hükümlerle yükümlü olma yönüyle eşit olan kadın ve erkek arasında bir takım doğal farklılıklar da vardır. Bu farklılıklar, bir cinsin diğerinden daha üstün ya da aşağı olması anlamında değildir. Kadın ve erkek hayatın bütün alanlarında eşit konumdadırlar ve haklarla özgürlüklerden eşit ölçüde yararlanırlar. Fakat, bazı durumlarda bir takım farklılıklar söz konusudur.

Genel anlamda farklılıklar şunlardır.:

a-) Türler Arasında Bedensel, Ruhsal vb. Farklılıklar.:

Kadının ve erkeğin cinsiyet rolünü anlayabilmek için, onun geçmişten gelen genlerini bilmek gerekir. Kadını kadın, erkeği erkek yapan özelliklerin bir kısmı genler, bir kısmı da sosyal öğrenme İle kazanılır.
Her iki cinsin de toplumsal rolünün önemli bir bölümü, yaşadığı ortam ve kültürel öğrenme ile ilgilidir. Fakat cinsiyet kimliğini oluşturan özelliklerin büyük çoğunluğunun genetik olduğunu biliyoruz. Bu durum çocukluktan itibaren böyledir. Meselâ kız çocuklan, sözlü anlatım konusunda erkek çocuklardan daha öndedir. Aynı zamanda, oyunu yapılandırma, iş birliği yapabilme konularında da erkek çocuklarından daha üstün oldukları, yapılan araştırmalarla ortaya çıkmıştır. Kızların “dişilik özellikleri” diyebileceğimiz, sevimli, sıcak kanlı olma, romantik duygularının baskın olması, fare, böcek ve yılan gibi hayvanlardan korkmaları, kalıtım sebebiyledir. Son yıllarda yapılan araştırmalarda bu konuyla alakalı ilginç bir bulguyla karşılaşıldı: Kadınlarda yılan korkusunun genetik olduğuna dair bir gen bulundu. Hayatında hiç yılan görmemiş bir kadın bile yılandan korkuyor...

Erkek çocuklarının genlerine doğuştan yazılan sertlik, dik başlılık, kolay yola gelmeme ve heyecanlarına ket vurma gibi farklı özellikler görürüz. İncelemeler, kız ve erkek çocuklarındaki bu farklılıkların biyolojik yapıyla ilgili olduğunu ve buna bağlı olarak oyun çeşitlerinin de değiştiğini gösteriyor.

Kız çocuklarının romantik duygularını daha çok ön plana çıkaran bebeklerle evcilik oyunları oynamaları, erkek çocuklarının ise daha çok saldırganlık içeren oyunlar oynamaları, biyolojik faktörlerle açıklanmaktadır.
Bu durum, evrimsel psikoloji açısından şöyle ifade edilmektedir:
İnsanlığın ilk çağlarında erkek ava çıkıp av etiyle ailesini beslemek zorundayken, kadın anne rolünde ve çocuklarını koruyup kollamak zorundaydı. Babanın evde olmadığı durumda annenin en ufak bir ses ve
gürültüde tedbir alabilmesi için fazla cesaretli olmaması, hatta korku duygusunun gelişmiş olması gerekiyordu. Aksi taktirde çocuğu koruması mümkün değildi. Buna mukabil erkeğin saldırgan bir yapıya sahip olması, avcı karakterinin gereği olarak görülüyordu. Daha sonra kültürler oluştukça sosyal roller ortaya çıktı.

Bugün artık ruhsal hastalıkların oluşumunda ve tedavisinde beyin yapısının önemi bilinmektedir. Beyinsiz psikoloji olmadığı bilindiğine göre, beyin yapısındaki farklılıkların da ruh sağlığını etkileyeceği muhakkaktır.
California (L.A.) Üniversitesinden Profesör Richard Haıer, zekâ ve öğrenme testlerinde eşit performans gösteren kadın ve erkeklerin beyinlerindeki gri ve ak madde dağılımını inceleyen araştırmasında, “erkeklerin beynindeki gri maddenin kadınlarınkinden 10 kat fazla olduğunu, kadınlardaki beyaz maddenin ise erkeklerinkinin 6.5 misli olduğu sonucuna varmıştır.
Gri madde beynin bilgi işlemesini, beyaz madde bilgiler arası bağlantı kurulmasını sağlıyor. Erkekler derin ve matematiksel düşüncede daha başarılı iken, kadınlar duygusal, dil-tarih gibi beyin faaliyetlerinde daha başarılıdır.
Kadının ruh sağlığını yönlendiren üç olay vardır. Birincisi âdet görmeye başlaması, İkincisi gebelik, üçüncüsü ise menapozdur..

b-) Anatomik ve Fizyolojik Farklar:

Kız çocuğunun anatomik ve fizyolojik olarak belirgin farklılaşması 10 yaşlarında başlar. Erkek çocuklarda iki yıl kadar önce başlamıştır. Ergenliğin başlaması demek olan ikincil seks karakterleri belirgindir. Vücut
hatlarının yuvarlaklaşması, göğüs ve kalça gelişimi kendine özgüdür. Ergenlik çağına girişte kızlar 10-20 cm, erkekler 30 cm birden uzarlar. Erişkin boy uzunluğunun % 25’i bu dönemde kazanılır. Kızlarda boyca
artış 8 cm/yıl, erkeklerde boyca artış 10 cm/yıldır. Boy uzamasının tepe yapması kızlarda 12-13 yaşında, erkeklerde 15-16 yaşında olur. Erkeklerde cilt altı yağ dokusu azalırken kızlarda cilt altı yağ dokusu artar. Kas dokusu da erkeklerde artış gösterir. Vücudun ağırlık merkezinin kadınlarda aşağıda olması dengeli duruşu kolaylaştırırken, erkeklerde ağırlık merkezinin daha yukarıda olması atlamayı kolaylaştırır.
Kadınlarda daha küçük kalb ve daha küçük akciğer vardır. Daha küçük kalb ve daha küçük akciğer demek, oksijen tüketiminin ve kullanımının daha düşük olması demektir. Sporda bilhassa dayanıklılık gerektiren spor dallarında kadınların başarısı, bunun için erkeklerden daha düşüktür.
Kadınlarda vücutta ortalama dört litre kan varken erkeklerde ortalama altı litre kan vardır. Bu durum beyne, kaslara daha az oksijen taşınması anlamına gelir. Kadınların vücut ağırlıklarının % 25-35’i yağ iken, erkeklerin % 15-20’si yağdır. Yağ fazlalığı, su üzerinde durabilme, açlığa dayanma gibi avantajlar sağlar. Kadınların vücutları ve yağ dokuları daha elastikidir. Bu yüzden bale ve jimnastikte avantajlıdırlar. Ayrıca daha az terlemeleri, kadınlara nemli ortamda avantaj sağlar. Genlerin ve Hormonların Rölü Tabiat, bir denge üzerine kuruludur. Biyolojik, psikolojik ve sosyal farklılıklar bu denge için gereklidir.

Zihinsel Farklılıklar.:

İki cins arasındaki zihinsel farklılıklar, gündelik olaylara biraz dikkatle baktığımızda hemen kendini gösterir.
Meselâ “trafik canavarları” dediğimiz tiplerin daha çok erkekler arasında çıktığını, ama park yeri kazalarını en çok kadınların yaptığını genel olarak biliriz. Kadınların arabalan geri geri ve geri paralel park etmede başarısız olmaları, onların beyinlerinden kaynaklanır. Mekândaki algı becerisi, beyinde cismin uzaydaki yerini algılamayla ilgilidir.

Kadınlarla erkeklerin zihinsel farklarını anlatan bir test vardır:
Ayna Testi. Bu testi yapmak için sağ omuza hafif bir cisim koyulur, kişi aynanın karşısına geçirilir. Cismi alması istenir. Erkekler bir iki hamlede cismi alırken, kadın önce elini diğer omuza götürür ve ancak üç dört hamleden sonra cismi alır.
Yine dokunma duyusu da, cildi erkeklere nazaran yumuşak ve duyarlı olan kadınlarda daha fazladır. Kız çocuklan da dahil olmak üzere kadınlar, kendi vücutlarına dokunmayı severler. Cinsel arzularının erkeğin fiziksel temasıyla artması, orgazmın geç olmasının bir nedenidir.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Ayrıca kadınların koku ve tat alma duygulan erkeklere göre daha gelişkindir. Hatta gebelik ve âdet dönemlerinde bu duyularının hassaslaştığı bilinir.
Kadınların empati (eş uyum) yeteneklerinin daha üstün olduğunu, bu nedenle de şefkatli olduklarından, acıma hislerinin belirginliğinden söz etmiştik. Duygusal zekâlarının daha yüksek olması anlamına gelen bu durumun biyolojik bir açıklaması da vardır. Oksitosin hormonu, sakinlik ve yumuşaklık veren bir hormondur. Tertesteron yükseldiğinde bu hormon azalır.
Erkeklerin aksiyon filimlerini, marşları sevmesi, defalarca seyrettiği halde aynı zevki alabilmesi, kadınların romantik filmleri defalarca seyredip gözyaşı dökebilmeleri de biyolojik bir alt yapıya bağlıdır.
Disleksi (okuma güçlüğü), dikkat eksikliği, hiperaktivite bozukluğu, hastalıkların görülme sıklığı erkek çocuklarında kızlara göre üç dört misli yüksektir. Aynı şekilde kekemelik gibi konuşma güçlükleri erkeklerde belirgin şekilde daha fazladır. Buna karşılık kadınların depresyon gibi ruhsal hastalıklara erkeklerden daha çok yakalanmalarının, beyindeki alt yapıyla ilgisi büyüktür. Bu durum, zihinsel farklılıktan kaynaklanmaktadır.
İntihar girişimi kadınlarda daha fazladır, ama girişimin ölümle sonlanması erkeklerde belirgin şekilde daha yüksektir.
Kadınların süreçle, erkeklerin sonuçla daha çok ilgilendiği bilinir.
Hatta cinsellikte bile erkek iki defa orgazma girer: Biri boşalma olduğunda, İkincisi partneri övdüğünde. Erkek cinsel performansı ve sonucu önemser, kadın sevilmeyi önemser. Olgun kişiler karşı tarafın duygularını anladıkları için psikolojik ihtiyaçları vermeyi başarırlar ve iki tarafı mutlu eden birliktelik oluşur..

Kadının tahmin yeteneği, sevgisi, ayrıntıyı fark etmesi, erkeğe göre daha öndedir. İletişimde erkekler bilgi alış verişini önemserken, kadınlar paylaşarak yalnızlık duygusunu azaltmayı öne alırlar. Bu sebeple erkekler duygusal ihmale daha yatkındırlar.
Feminizm, kadını erkek gibi olmaya iterken, kadının cinsel kimliğine zarar vermektedir. Kadın, kadınlık özelliklerini ve farklılıklarını güçlendirdiği zaman kadındır. Psikolojik olarak iki cins birbirinden üstün değil, farklıdır. Bu farklılık, hukuki değer açısından da önemlidir. Kadın duygusal özellikler, estetik ve koruma içgüdüsü bakımından ileriyken, erkek dış ortamla savaşma, avcı özellikleri itibariyle öndedir; böylece taraflar birbirlerini tamamlar. Kişilerin baskın olan bu yönlerini törpülemek, evliliğe zarar verir.

Kadın erkek eşitliği yerine, kadın erkek farklılığı içinde güçlü iş birliği kurmaya öncelik verilmelidir. Bu tespit çerçevesinde iki cinsin farklılıklarının reddedildiği anlaşılmamalıdır. “Erkek erkekliğini, kadın kadınlığını değiştirsin ve dünya unisexe doğru gitsin.” düşüncesi yanlıştır. Her iki cins de farklılıklarını koruyarak güçlü iş birliği esasına dayanan ilişkiler geliştirmelidir.
Yaratıcı, insanı yaratırken, kadınla erkeği eş değer mi, yoksa farklı mı yarattı, bu, iyi bilinmelidir. Yaratıcı katında değer sıralaması neye göredir? Kadın mı öncedir, erkek mi?... Zenciler mi, beyazlar mı? Fakirler mi, zenginler mi? Yaratıcıyla olan ilişkide insanın kıymeti zengin fakir, beyaz siyah ya da kadın erkek oluşu değildir. Burada ölçü, kişinin yaratıcıyla doğru ve yakın ilişki kurup kurmamasıyla -dini terminolojiyle- takvâsıyla İlgilidir. Takvâsı yüksek olan, yaratıcı katında daha değerlidir. Yani kadın ya da erkek, Yaratıcı açısından eş değerdir. Her iki cinsin de birbirlerine karşı artıları ve eksileri vardır. Birbirlerini tamamlamak için yaratılmışlardır..

Kadın ile Erkeğin Vücut Teşekkülleri ve Ruhî Kabiliyetleri:

Kadın ile erkeğin, vücut teşekkülü bakımından birbirinin aynı olmadıkları inkar edilmez bir hakikattir. Kadın haklan konusunda fikir yürüten bilginler bu eşitsizliğin çeşitli sebeplerini izaha çalışırlar. Bazıları fizyolojik sahadaki bu farkın zamanla ortadan kalkacağını ve dolayısıyle psikolojik olarak da kadın ile erkeğin bir gün eşit hale geleceğini iddia ederler. Bu münakaşalar bir yana, biz bugünkü duruma bakacak olursak görürüz ki kadın ve erkek, vücut teşekkülü, bünye ve bunlara bağlı maddî vazifeler bakımından birbirinden ayrıdır. Fizyolojik bir gerçektir ki kadın ve erkekten her biri ancak vücut teşekkülünün icabını yapabilir. Hiç bir erkek çocuk doğuramayacağı gibi hiç bir kadın da kendine veya başkasına çocuk aşısı yapamaz. İki cins arasındaki bu farkı küçümsememek icap eder. Zira "cinsî his, içgüdü, başlı başına müstakil bir psikofizik kıymet olmayıp umumî mizacın esaslı bir unsuru olmak üzere ve ondan ayrılmayacak bir şekilde onun örgülerine bağlanmıştır... Şunu da iyi bilmeliyiz ki cinsî his
sin tetkiki, bizi bir insanın mizacının hususiyetlerine götürebilir.
Fizyolojik yapıya bağlı olarak psikolojik alemde de elbette mühim farklar olacaktır. Çocuğun değişken ve çeşitli ihtiyaçları karşısında annedeki değişken duygulan erkekte bulamazsınız. Erkek, tabiatın daimî sert tezâhürlerine, hayatın sayısız güçlerine karşı koyacak bir yaratılışa sahiptir. Psikologlar kadınla erkek arasındaki ruhî farkları izah ederler. Erkek için ailede esas olan kadına sahip olmaktır. Kadın için esas erkeğe teslim olmak, şahsiyetini mümkün mertebe muhafaza ve onu erkeğe kabul ettirmek, erkeği kendi "ruh ve beden havzasında" tutmaktır. "Aile erkek için bir malikâne, kadın için bir istihkâmdır." "Kadında uzvî bünyeye, fizyolojiye tabi bazı hususiyetler var. Hararet, nabız, teneffüs kadında fazladır. Adalî kuvvet erkekte galibdir. Bu hal, kadını çocukla erkek arasında bir mevkie koyar, denilmiştir..

Vazife Taksimi:

İslam dini aile müessesinde, kadınla erkek arasında kendi maddî ve manevî kabiliyetlerine göre vazife taksimi yapmıştır. Her cinse görebileceği işi vermiş, "ihtisasa hürmet” etmiştir. Kadına, yapamayacağı işi teklif etmemiş, taşıyamayacağı mes’uliyeti yüklememiştir.
Kur'ÂN-ı Kerîm‘de insanlara yapılan hitaplar umumiyetle erkeklere aittir, müzekkerdir. Bunun sebebi Arap dilinin kendi hususiyetidir. Arapçada kadın ve erkekten meydana gelmiş bir topluluğa hitap etmek, veya gıyaben onlar hakkında bir şey söylemek için müzekker ifade kullanılır.
Mesela, (ey iman edenler) hitabı gramer bakımından erkeklere ise de mânâ ve şümul yönünden erkek ve kadın bütün iman edenlere aittir. (Fransızcadaki dilbilgisi kuralı da böyledir.)

İslamdan önce, dünyanın diğer yerlerinde olduğu gibi Arabistan'da da kadın mağdur bir durumda idi. İslam dini kadına haklarını vermiş, onu yüksek mevkiine çıkartmıştı. Bu âni ve fevkalade inkılabın verdiği
hürriyet içinde kadınlar fikirlerini açıkça söyleyebiliyorlardı. Biraz önce de söylediğimiz gibi Kur'an-ı Kerimdeki ifadelerin umumiyetle müzekker olması her ne kadar dilin hususiyetinden ileri geliyorsa da, kadınlar özellikle kendilerinin de zikri geçen âyetlerin inmesini istemişlerdi.

Bir gün ensar müslümanlarından Ummi Umare hanım Rasulüllaha gelerek şöyle demişti: "Ey Allah’ın elçisi, görüyorum ki her şey erkekler için, kadınların adı geçmiyor?" Bunun üzerine şu âyet nazil oldu: "Şüphesiz ki Allah'ın emrine boyun eğen erkeklerle Allah'ın emrine boyun eğen kadınlar, iman eden erkeklerle iman eden kadınlar, ibadete devam eden erkeklerle ibadete devam eden kadınlar, sâdık erkeklerle sâdık kadınlar, sabreden erkeklerle sabreden kadınlar, mütevazı olan erkeklerle, mütevazı kadınlar, sadaka veren erkeklerle sadaka veren kadınlar, oruç tutan erkeklerle oruç tutan kadınlar, gizli yerlerini haramdan koruyan erkeklerle gizli yerlerini haramdan koruyan kadınlar. Allah’ı çok zikreden erkeklerle Allah'ı çok zikreden kadınlar... işte bunlar için Allah mağfiret ve büyük mükafat hazırlamıştır." (59) (59) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Ahzab 33/35)

Yine Allah nezdindeki değer, manevî ecir ve sevap bakımından ka dınla erkek arasında tam eşitlik isteyen bir müslüman kadın!... Hz. Pey gamberin zevcesi Ümmü Seleme validemiz: "Ne olurdu biz de erkek olsaydık da onlar gibi savaşır, onların mükafatını kazanırdık!" diye temennide bulunur. Bunun üzerine şu âyet nazil olur: "Allah’ın kiminizi kiminizden üstün klimaya vesile yaptığı şeyleri ummayın. Erkeklerin kendi kazandıklarından bir payı olduğu gibi, kadınların da yine kendi kazandıklarından bir hissesi vardır. Allah'dan Onun lütfü inayetinden isteyin, şüphesiz ki Allah her şeyi hakkiyle bilendir." (60) (60) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nisâ 4/32)

Erkeğin Hakimiyeti (Sorumluluğu):

Bu açıklamadan sonra diyoruz ki aile müessesinde: "Erkeklerin meşru sûrette kadınlar üzerindeki hakları gibi, kadınların da onlar Üzerinde hakları vardır. Yalnız erkekler onlar üzerinde daha üstün bir dereceye mâliktirler. ” (61) (61} (Kur'ÂN-ı Kerîm, Bakara 2/228)

Bu üstünlüğü bildiren âyet de şudur: "Erkekler kadınlar Üzerinde hakimdirler. O sebeple ki Allah onlardan kimini kiminden üstün kılmıştır. Bir de erkekler mallarından onların nafakasını temin ederler." (62) (62) (Kur'ÂN-ı Kerîm, Nisâ 4/34)

Bir çok gayri müslim tenkitçilerin söz konusu ettikleri ve kadını, erkeğin mutlak emir ve tasarrufu altına verdiğini ileri sürdükleri âyet budur. Meseleyi daha iyi kavramak için âyetteki "kavvâmûn=hâkimdirler"
Kelimesi üzerinde durmamız gerekir. Bu kelime arapçada "kıyam" kökünden gelir.
Lügat kitaplarında erkeğin kadın üzerine kıyamı iki mânâya gelir:
1-) Nafakasına ve ihtiyaçlarına bakmak. 2- Onu murakabe (gözetme, gözetleme) etmek. Birinci mânâda kadının aleyhine bir şey yoktur, bilâkis lehinedir, ikinci manaya, erkeğin kadın üzerindeki murakabe hakkına gelince, bunun İslamda ta'yin edilmiş sınırları vardır.
Bir defa kadın, müslüman olmayıp kitaplılardan (yahudi veya hrıstiyan) ise, erkek onun dinine müdahale edemez. (63)
Erkek kadının şahsî malına da karışamaz. Nikah akdinde kadın erkekten mehir alır. Bu kendi öz malıdır, zevcin bunda hiç bir hakkı yoktur. Kadın, mehrinden çeyiz yapmakla da mükellef değildir. Esasen kadın gerek evlenme esnasında, gerek evlendikten sonra hiç bir malî mükellefiyete tâbi tutulamaz.
Kadının mehirden başka hususî malı varsa -kocası muhtaç olsa bile onun üzerinde kendi başına tam mülkiyet ve tasarrufu vardır. Ticaret yolu ile malını çoğaltmaya, hibe etmeye, kiraya vermeye... salahiyeti vardır, bunun için kocasından izin almaya mecbur değildir. Koca zevcesinin malından Allah rızası için vermeye (tasadduk etmeye) salahiyetli olmadığı halde, kadın, kocasından müsaade almadan bu salahiyeti taşır.
Kur'ÂN-ı Kerîm'de zevç ve zevce bahisleri geçen yerlerde sık sık kadınlar için "mâruf=meşru”, bilinen, örf ve âdete uygun olan tabiri kullanılır. Koca eğer cimriliği sebebiyle zevcenin ve çocukların gerekli ihtiyaçlarını temin etmezse zevce, kocadan habersiz, kendisi ve çocuklan için meşru ve âdet olanı harcamaya salahiyetlidir.
Kadın kocasının evinde çalışmak ve ev işlerini görmekle bile -hukukî bakımdan- mükellef değildir. Fakat karşılıklı sevgiye, yardımlaşmaya ve şefkate istinat eden İslam evliliğinde her halde bu işlerden bîgâne kalacak da değildir.
Ashabı kiramın hanımları ev işlerinde çalıştıkları gibi kocalarının işlerinde bile onlara yardım ederlerdi. Hz. Fâtıma validemizin el değirmeninde ellerinin ezildiğini biliyoruz. Hz. Peygamberin baldızı ve Ebu Bekir'in kızı Esmâ validemiz kocası Zübeyr'in işlerinde çalışır, atının bütün hizmetlerini görür, bir kilometreye yakın yerden başının üstünde tohum ve hurma çekirdeği taşırdı. Sevgi ve bağlılığın en ileri derecesinde bulunan eşlerin böylece birbirlerine yardım etmeleri yük değil, bir zevktir.
Ashabdan Esved b. Yezîd Hz. Aişe'ye, evde kaldığı zamanlarda Rasulüllahın ne işle meşgul olduğunu sorunca şu cevabı almıştı: "Ev halkına, işlerinde yardım eder, ezânı işitince namaza çıkar idi."
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Bu izahtan sonra diyebiliriz ki erkek kadının dinî, malî ve hukukî hürriyet ve salahiyetine müdahale edemez. O halde erkeğin hâkimiyeti nerede kaldı? Bu hâkimiyetin sahasını belirtelim.
Âyette erkek hakimiyetinin sebepleri iki türlü gösterilmektedir:

1-) Yaratılış bakımından erkek kadından daha kuvvetli, güçlüklere daha çok dayanıklıdır. Tedbiri, temkini ve sebatı daha fazladır. Bundan dolayı peygamberlik, devlet reisliği, şahidlik, savaşmak, mirasta fazla almak. .. gibi hususlarda özellik kazanmıştır. (Seksoloji âlimleri, kadınla erkeğin birbirine karşı duyduğu kuvvetli meylin sebebini şuna bağlarlar:
Kadın, kendisinden daha kuvvetli olan erkeğin gücüne sığınmak, ona teslim olmak; erkek de kendinden daha zayıf, narin vücutlu kadını kuvvetine ve hükmüne bağlamak ister..

2-) Erkek gerek evlenmede mehir vermekle, gerek aile müessesesinde geçimi temin etmekle malî mesûliyet altındadır. Demek ki erkeğin bu hakimiyeti mesûliyetinden doğuyor. Bu herkesçe kabul edilen şu prensibe
dayanır: İktidar ve salahiyet mesûliyete göredir."
Erkek ailenin reisi ve mes'ulüdür. Çocuklar ona bağlıdır. Mesken tutmak, onu muhafaza etmek erkeğin borcudur. Erkek aile reisidir. Kadın, meşru emirlerinde erkeğe itaat eder. Ağır vazife ve mes’uliyetleri üzerin de taşıyan, hayat mücadelesine göğüs geren erkeğe kadının meşru konularda itaat etmesi istenmiştir.
Aile ocağı küçük bir devlettir. Bunun elbette bir reisi olacaktır. Bu reis yaratılışı, vazife ve mesûliyetleri icabı erkektir. İşte İslamın erkekler için kadınlar üzerinde tanıdığı üstünlük ve hakimiyet budur.
Bugünkü hukuk anlayışına göre de aile müssesesinde erkeğin kadına nisbetle sahip olduğu üstün haklar vardır. Koca aile reisidir, oturulacak evin seçilmesi ona aittir. Zevce kocanın aile ismini (soyadını) taşır. Kadın kocanın müşavir ve muavinidir. Evlilik birliğini koca temsil eder. (64).
Kocanın müsaadesi olmadan kadın bir iş veya sanat ile uğraşamaz. (65).
İslam hukukunda zevce, nikahı akdedildikten itibaren boşanıp iddeti (boşandıktan sonra beklenen müddet) bitinceye kadar koca tarafından bakılır. Gerek zevcenin, gerek çocukların her türlü masrafını sadece koca temin eder. Kadın buna karışmaz. (66).

Netice: Demek ki, yaratılışta, Allah’a kul olmakta, ibadette, duada, suç ve cezada, yani kullukta, hürmet ve saygınlıkta, kısaca insan oluşta kadınla erkek arasında hiçbir fark yoktur.

Kadın en lâyık olduğu yerini İslâm'da bulmuştur. İslam dini ilk kadın Havva validemize ayrı bir suç isnad etmediği gibi ilk ebeveynin işlediği hatanın evladlarına, müteakip nesillere intikalini de reddeder. Kur’ÂN'da
geçmiş peygamberlerden ve ümmetlerinden bahsedildikten sonra şöyle buyurulur: "Onlar birer ümmetti, gelip geçti. O ümmetlerin kazandığı kendilerinin, sizin kazandığınız da sîzindir ve siz onların işlemiş olduklarından mes'ul olacak değilsiniz." (67).
İslamda kadın, ne kötü bir ruh ve şeytan, ne de erotizm ma'bududur.
Kadın, kocasının arkadaşı, huzur kaynağı (68), desteği ve evinin kraliçesidir. İslam kadınla erkeği ayrı ayrı değil, beraber düşünmüş ve bütünün ancak bir araya gelmeleriyle tamamlanacağını bildirmiştir. Çünkü İslam fıtrat dinidir. Fıtrat, balığın suyu araması gibi, kadınla erkeğin de birbirlerini aramasını gerektirir. Huzuru ancak birbirlerine kavuşmakla bulur, bütünü ancak böyle tamamlarlar.
Kadın cazibesiyle, nezaketiyle, zerafetiyle huzur kaynağıdır. Erkek hiçbir yerde bulamadığı huzuru onunla bulur, onda sükûna kavuşur.
"Onlarda huzura ve sükûna kavuşasınız diye yaratılmışlardır. ” (69).
O da huzuru eşinde bulacaktır. "Çünkü mü'min kadınlarla mü'min erkekler birbirlerinin velileridirler." (70).
Bu konuda Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem)'in şu hadisi bile mes'eleyi özetlemeye kâfidir. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) "Cennet, annelerin ayaklan altındadır" buyurmaktadır. (71).
İslamda kadın, insanlığın temel eğitimini öğreten İlk öğretmen, ilk eğitimcidir.

Kadına karşı eskiden beri sürdürülegelen hor bakışı Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem), yukarıya aldığımız hadisi şerifleri yanında, "Bana sizin dünyanızdan üç şey sevdirildi: Kadın, güzel koku ve gözümün nuru namaz" (72) hadisleriyle de yıkmış ve onun sevimli bir varlık olduğunu bildirmiştir.

Cahiliyet duygularının insanlarda zaman zaman depreşeceğini bildiği için, Efendimiz kız çocuklarının, eğitimini özellikle vurgular ve "(İslâmî terbiye ile) İki kız büyütüp yetiştiren(ler)le Ben, Kıyâmet gününde (iki parmaklarını birleştirerek) şöyle olacağız" buyurur. (73).
Çocuğun kız doğmasında da erkekte olduğu gibi, "Şükür olarak "akîka” kurbanı kesilir. İsmi güzel verilir, zorunlu eğitimi yaptırılır. Gerekli cinsel bilgileri anneden alır..

İslâm Tarihinde ilk müslüman ve ilk namaz kılan Hz. Hatice'dir. Ve Hz. Peygamber'in eşidir. (74).
İlk şehid kadın da Ammar'ın (radiyallahu anhu) annesi, Sümeyye (radiyallahâ) dır.
Son din İslamiyette kadının sosyal konumunu incelersek, bilhassa Hz. Muhammed zamanında toplumda çok aktif olduklarını görürüz. Hz. Aişe, cemiyet içinde etkin biçimde insanlara hizmet etmiştir. İlimde, sanatta ve hukuki alanlarda erkekler gelip ona fikir danışmış ve o da toplumu yönlendirici konumda olmuştur. Kadın haklan açısından insanlığın zirveye ulaştığı bir dönemdir İslamiyetin ilk yıllan. 1400 sene önce İslam
coğrafyasında kadınla ilgili üç yenilik gerçekleşmiştir. Bu yenilikler Arap toplumunun o dönemde kadına yaptığı yanlışları değiştirir nitelikte haklardır. Bunlardan birincisi kadının fert olarak kabul edilmesi, söz hakkının olması, İkincisi ilim öğrenme hakkı ve üçüncüsü de miras hakkıdır.
Bu hakların verilmesi sonucunda insanlık tarihinde kadının toplumdaki rolünün en hızlı gelişim dönemi başlar.
Hz. Peygamberin eşi Hz. Zeynep, deri işçiliği yaparmış. Yüce Resûl, eşine bir oda tahsis etmiş, orada deri işleri yapmasına ve kazandığı pa rayı istediği gibi kullanmasına fırsat vermiştir.

1400 sene önce Hz. Ömer, farklı bir uygulamayla, Medine çarşısın
da Şifa isimli bir hanımı zabıta müdürü yapmış.

(64) Türk Medeni Kanunu, 152,154, İsviçre M. K. 160-162; Fransız M. K. 213/4,12; Alman M. K. 1353/6,
(65) Türk Medeni Kanunu, 261, İsviçre M. K. 272; Fransız M, K. 205; Alman M. K. 1358, 1399, 1405, 1452.
(66) Türk Medeni Kanunu, 26; İsviçre M, K, 272; Fıransız M, K, 205; Alman M, K. 1602.
(67) Kur’ÂN-t Kerim, Bakara Suresi: 134-141
(68) Kur’ÂN-ı Kerim, Rum: 21, A’raf: 189 âyetleri buna işaret eder.
(69) Kur’ÂN-ı Kerim, Rum: 21, A’raf: 189 âyetleri buna işaret eder.
(70) Kur’ÂN-ı Kerim, et-Tevbe: 71
(71) el‘Acluni, Keşfül Hafa; 1/401.
(72) Nesai, İşratün Nisa: 1, Müsned: 3/128, 199, 285
(73) Müslim, Kitabul Birr ve’s-sıla, İbni Mace, Edeb:3.
(74) İslam'da Kadın Öğretimi, M. Tayyib Okiç, 1978, Ankara, Diyanet Y. S:8.


2-) Evlenme Hakkı.: (75)

Evlenmek ve aile kurmak bir haktır. Kadın ve erkek, eşlerini seçme özgürlüğüne sahiptirler. Hiç kimse istemediği birisiyle evlendirilemez.
(Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) döneminde Hansa adlı bir hanımı, babası onun rızası olmaksızın evlendirmişti. O da, Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem)’e başvurarak bu evliliği sona erdirdi. (76)

Gençler arasında evlilik teşvik edilmiş ve bekârlık kınanmıştır. Kur’ÂNı Kerim’de şöyle buyrulur: “Aranızda bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfü ile onları zenginleştirir.” (77)

Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurur: “Gençler!. içinizden aileyi geçindirecek güçte olan evlensin. Çünkü evlilik gözü haramdan sakındırır, iffeti daha iyi korur. Evlenmeye gücü yetmeyenler ise oruç tutsun, çünkü oruç şehveti kırar.” (78)
“Bir kimse evlenirse dininin yarısını tamamlamış olur. Takvâlı davranış ise geri kalan yarısıdır. ” (79)
“Evlenmek benim sünnetimdir. Sünnetimden yüz çeviren benden değildir. Evleniniz. Çünkü, ben sizin çokluğunuzla, diğer ümmetlere karşı iftihar edeceğim.” (80)

İslam Dini, evliliği fıtrî (yaratılışa uygun) kabul etmiş ve gerekli olduğunu belirtmekle kalmamış; kolaylaşüncı tedbirler de sunmuştur. Konuyla ilgili olarak şunlar söylenebilir:

a-) Mehir miktarının fazla olmaması istenmiş; hatta Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) mehir olarak hiçbir şeyi bulunmayan kimselerin ezberlerindeki Kur’ÂN sûrelerini eşine öğretmesini mehir olarak kabul etmiştir. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem), kendi kızı Fâtıma ile Hz. Ali’yi evlendirirken, Hz. Ali verecek tek şeyinin zırhı olduğunu söyleyince bununla yetinmiştir. (82)

b-) İmkanları az olanların evlenmekten korkmamaları gerektiği bildirilmiş, Allah’ın kendilerine yardımcı olacağı müjdesi verilmiştir. Âyeti Kerime’de, “Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfü ile onları zenginleştirir. ” buyrulmaktadır.

c-) Yüksek miktarda mehir ve aşın masrafla yapılan evliliklerin uygun olmadığı belirtilmiştir. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) "Nikahın hayırlısı, kolay ve külfetsiz olanıdır. ” (83) buyurmaktadır.

(75) Evlilik konusunda geniş bilgi için "Evlilik ve Cinsel Hayat* isimli kitabımızı önemle tavsiye ederiz.
(76) (Buharî, Nikah: 42.)
(77) Kur’ÂN-ı Kerim, Nur: 24/32.
(78) Buharî: Nikah, 3, Savm, 10. Müslim: Nikah, 1. Ebu Davud: Nikah, 1. Nesâî; Nikah,3.
(79) Mişkâtül-Mesâbih: 2/161. Hadis no: 3069.
(80) Tirmizî, nikah.
(81) Buharî: Nikah, Tirmizî: Nikah.
(82) Müslim: Nikah, 13
(83) Ebu Davûd: Nikah, 31.


3-) Kadınlara karşı İyi davranmak, gerek kendisine ve gerek yaptığı işlere çirkin dememek, beğenmemezlik etmemek: Kadınlara karşı iyi davranmak, yumuşak ve tatlı dille onlara hitap etmek, haksızlık ve kabalıkta bulunmamak hususunda Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem): "Aranızda en hayırlı kimseler, kadınlarına, zevcelerine karşı huyu en iyi olanlarımızdır" buyurmuştur. (84)

Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem): "Kadınlar hususunda Allah'tan sakınınız. Zira siz onları Allah'tan (celle celâlihu) emânet olarak almışsınızdır" buyurmuştur.

Bilindiği gibi bir kadına yapılabilecek en büyük hakaret ona çirkin demektir. Kadın rûhen, devamlı güzelliğini, kendi varlığını erkeğe kabul ettirmekle meşguldür. Ona güzel olduğunu söylemek ise büyük bir iyilik ve
nezakettir.
Bunun yanında, hadiste, kadına darılmamak, onu yalnız başına terk etmemek de yer almaktadır. Kadınla iyi geçinmek Kur' ÂN-ı Kerim'de de emredilmiştir: "Kadınlarınızla iyi geçinin. Eğer onlardan hoşlanmadı iseniz bile... Olabilir ki bir şey sizin hoşunuza gitmez de Allah onda bir çok hayır takdir etmiş bulunur. "(85).

Hz. Peygamberin bu konudaki hadisleri çoktur: "Kadınlar hakkında birbirinize hayır tavsiye ediniz..."(86)
"Mü'min bir erkek mü'min kadına kızıp darılmasın. Eğer onun bir huyundan hoşlanmazsa öbüründen memnun olabilir." (87).

Hakikaten bir insanın her işi, her huyu hoşumuza gitmeyebilir. Fakat iyi niyetli ve ülfet edilir insan, başkasında, özellikle kendi zevcesinde hoşa gidecek nice huylar bulacaktır. Onlarla kendini memnun ve mes'ud etmelidir.
Rasulü Ekrem'in başka bir hadisleri şöyledir: "Mü'minlerin iman yönünden en kamilleri ahlaken en güzel olanlarıdır. Sizin en hayırlınız kadınlarına karşı en iyi ve en nezaketli olanınızdır." (88).

Hz. Esma binti Yezîd'in rivâyetine göre Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) kadınlara rastladığında selâmla mükabelede bulunmuştur. (89).

(84) (Tirmizî: 3/466)
(85) Kur’ÂN-ı Kerim, Nisa Suresi: 19.
(86) Buharî ve Müslim
(87) Müslim
(88) Mişkatü’l-Mesabih, C.2, S. 202, 204
(89) Ebu Davûd, Sünen 2/185, H.No: 1905. Tirmizî: 1/171-172.


4-) Annelik-Emzirme Hakkı.:

“Biz insana, ana-babasına iyilik etmesini tavsiye ettik. Annesi onu zahmetle taşıdı ve zahmetle doğurdu. Taşınması ile sütten kesilmesi, otuz ay sürer. Nihâyet insan, güçlü çağma erip kırk yaşına varınca der ki: Rabbim! Bana ve ana-babama verdiğin nimete şükretmemi ve razı olacağın yararlı iş yapmamı temin et. Benim İçin de zürriyetim için de iyiliği devam ettir. Ben sana döndüm. Ve elbette ki ben müslümanlardanım.” (90)

“Emzirmeyi tamamlatmak isteyen (baba) için, anneler çocuklarını iki tam yıl emzirirler. Onların örfe uygun olarak beslenmesi ve giyimi baba tarafına aittir. Bir insan ancak gücü yettiğinden sorumlu tutulur. Hiçbir anne, çocuğu sebebiyle, hiçbir baba da çocuğu yüzünden zarara uğratılmamalıdır. Onun benzeri (nafaka temini) vâris üzerine de gerekir. Eğer ana ve baba birbiriyle görüşerek ve karşılıklı anlaşarak çocuğu memeden kesmek isterlerse, kendilerine günah yoktur. Çocuklarınızı (süt anne tutup) emzirtmek istediğiniz takdirde, süt anneye vermekte olduğunuzu iyilikle teslim etmeniz şartıyla, üzerine günah yoktur. Allah’tan korkun. Bilin ki Allah, yapmakta olduklarınızı görür. ” (91)

“Onları gücünüz ölçüsünde oturduğunuz yerin bir bölümünde oturtun, onları sıkıştırıp (gitmelerini sağlamak için) kendilerine zarar vermeye kalkışmayın. Eğer hâmile iseler, doğum yapıncaya kadar nafakalarını verin, aranızda uygun bir şekilde anlaşın. Eğer anlaşamazsanız çocuğu, başka bir kadın emzirecektir. ” (92)

(90) Kur’ÂN-ı Kerim, Ahkaf: 15.
(91) Kur’ÂN-ı Kerim, Bakara: 233.
(92) Kur’ÂN-ı Kerim, Talak: 6.


5-) Kadının Namusunun Korunması.:

“Namuslu kadınlara zinâ isnadında bulunup, sonra (bunu isbat için) dört şâhid getiremeyenlere seksener sopa vurun ve artık onların şâhidliğini hiçbir zaman kabul etmeyin. Onlar tamamen günahkârdırlar.”
“Ancak bundan sonra tevbe edip ıslah olanlar müstesnadır. Allah çok bağışlayıcı ve merhametlidir."
“Namuslu, kötülüklerden habersiz mümin kadınlara zinâ isnadında bulunanlar, dünya ve ahirette lânetlenmişlerdir. Yapmış olduklarına, dilleri, elleri ve ayaklarının, aleyhlerinde şâhidlik edeceği gün onlar için çok büyük bir azab vardır. ” (93)

(93) Kur’ÂN-ı Kerim, Nur: 4-5-23

6-) Mehir.:

Kadın, evlenirken damat adayından istediği kadar "mihir" alır.
“(Harp esiri olarak) sahip olduğunuz cariyeler müstesnâ, evli kadınlar da size haram kılındı. Allah’ın size emri budur. Bunlardan başkasını, namuslu olmak ve zinâ etmemek üzere mallarınızla (mehirlerini vererek) istemeniz size helâl kılındı. Onlardan faydalanmanıza karşılık kararlaştırılmış olan mehirlerini verin. Mehir kesiminden sonra (bir miktar indirim için) karşılıklı anlaşmanızda bize günah yoktur. Şüphesiz Allah ilim ve hikmet sahibidir.” (94)
“İçinizden, imanlı hür kadınlarla evlenmeye gücü yetmeyen kimse, ellerinizin altında bulunan imanlı genç kızlarınız (sayılan) cariyelerinizden alsın. Allah sizin imanınızı daha iyi bilmektedir. Hep aynı köktensiniz (insanlık bakımından aranızda fark yoktur).

Öyle ise iffetli yaşamaları, zinâ etmemeleri ve gizli dost da tutmamaları şartı ve sahiplerinin izni ile onları (cariyeleri) nikahlayıp alın, mehirlerini de normal miktarda verin. Evlendikten sonra bir fuhuş yaparlarsa onlara, hür kadınların cezasının yarısı (uygulanır). Bu (cariye ile evlenme izni), içinizden günaha düşmekten korkanlar içindir. Sabretmeniz ise sizin için daha hayırlıdır. Allah çok bağışlayıcı ve esirgeyicidir. ” (95)
“Nikâhtan sonra henüz dokunmadan veya onlar için belli bir mehir tayin etmeden kadınları boşarsanız bunda size mehir tayin etmeden kadınları boşarsanız bunda size mehir zorunluğu yoktur. Bu durumda onlara müt’a (hediye cinsinden bir şeyler) verin. Zengin olan durumuna göre, fakir de durumuna göre vermelidir. Münasip bir müt’a vermek iyiler için bir borçtur. "(96)
“Kendilerine mehir tayin ederek evlendiğiniz kadınları, temas etmeden boşarsanız, tayin ettiğiniz mehrin yarısı onların hakkıdır. Ancak kadınların vazgeçmesi veya nikâh bağı elinde bulunanın (velinin) vazgeçmesi hali müstesna, affetmeniz (mehilden vazgeçmeniz), takvaya daha uygundur. Aranızda iyilik ve ihsanı unutmayın. Şüphesiz Allah yapmakta olduklarınızı hakkıyla görür. ” (97)
“Bugün size temiz ve iyi şeyler helâl kılınmıştır. Kendilerine kitap verilenlerin (yahudi, hrıstiyan vb. nin) yiyeceği size helâldir, sizin yiyeceğiniz de onlara helâldir. Mü’min kadınlardan iffetli olanlar ile daha önce kendilerine kitap verilenlerden iffetli kadınlar da, mehirlerini vermeniz şartıyla, namuslu olmak, zinâ etmemek ve gizli dost tutmamak üzere size helâldir. Kim (İslâmî hükümlere) inanmayı kabul etmezse onun ameli boşa gitmiştir. O, ahirette de ziyana uğrayanlardandır. ’’ (98)
Mehir; “evlenirken erkeğin nikâh öncesinde kadına verdiği ya da daha sonra vermeyi taahhüt ettiği para ya da maldır.
Mehir, İslam Hukuk Doktrininde nikâh akdinin bir şartı değil, akdin doğal ve hukuksal sonucu olarak görülür ve kadının temel hakları arasında yer alır.

Kur’ÂN’da kadınların mehir hakkından veya evlenecek erkeğin mehir ödeme yükümlülüğünden değişik vesilelerle sıkça söz edilir. Bu âyetlerle Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem)'in ve sahabenin bu konudaki zengin uygulama örnekleri, daha sonraki dönemde mehrin tanımı, mahiyeti ve hükümleriyle İlgili olarak geliştirilen ayrıntılı hukuk doktrininin de temelini oluşturmuştur.
Nikâh akdinde erkek tarafından kadına ödenen mehir, erkeğin evlenme konusundaki ciddi niyetini ve o kadınla ömür boyu birlikte yaşama arzusunu simgeleyen, kadını da bir bakıma bu evliliğe hazırlayan ve
onun için ekonomik bir güvence oluşturan sembolik bir davranış ve maddî bir fedakârlık olarak algılanır.
Mehrin, erkeğin evlenme konusundaki kararlılığını göstermesi özelliğinden çok, kadın için güvence oluşturması özelliği daha ağır basar.
Bu yönüyle, klasik doktrindeki konumu itibariyle mehir, erkeğe tanınan boşama hakkına karşılık kadına tanınan bir hak niteliğinde olup, akitte taraflar arası hakları belli seviyede dengeleyici bir fonksiyon üstlenmektedir.
Mihir, kadının Allah’ça belirlenmiş en tabii hakkı ve hayat garantisidir. Harcama sahası, meşrû çerçevede tamamen kendi iradesine bağlı olmakla beraber, kocası ile istişarede bulunması da aile saadeti için daha uygundur. Mihrini ya da varsa diğer mal varlığını, hayır yolunda harcayabileceği gibi ticari işletmelerde kullanabilir. Şirketler kurar, şirketlere hisse senetleriyle ortak olur, kazanır ve kazandığını da istediği yerde harcar. Çünkü kendi sosyal güvenliği, kocaya varmakla garanti altına alınmıştır. Ev için ve kendisi için gerekli bütün zaruri harcamalar erkeğin sırtınadır.
Görüldüğü gibi İslâmî bir sistemde kadın, geçim konusunda hiçbir derdi ve endişesi olmayan, yani alabildiğine sosyal güvenliği bulunan bir insandır. Ve bütün bunlar bir anlaşmazlık söz konusu olduğunda, mahkeme kararı ile belirlenecek olan kanunî haklardır. Yoksa İslam'da karı-koca birbirinden devamlı hak koparmak için çekişip duran iki düşman kutup değildirler. Birbirlerini tamamlayan, birbirlerine yardım eden, destek olan, huzur ve moral kaynağı oluşturan, bir bütünün İki yarım parçasıdırlar.
Tıpkı Peygamberimizin ev işlerine yardım etmesi, Hz. Ali ile eşi Fatıma arasında işbölümü yapması gibi. Geniş bilgi için bu kitabımızın nikâh bölümündedir.

(94) Kur’ÂN-ı Kerim, Nisa: 24.
(95)Kur'ÂN-ı Kerîm, Nisâ: 25.
(96) Kur’ÂN-ı Kerim, Bakara: 236.
(97) Kur’ÂN-ı Kerim, Bakara: 237.
(98) Kur’ÂN-ı Kerim, Mâide: 5.


7-) Kadınları dövmemek.:

Koca, eşini dövmemeli, kadın da kocasına eziyet etmemelidir. Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) bu durumlardan hoşlanmadığını açıkça bildirmiş ve bunîan yasaklamış;
“Ne oluyor kocalara, karılarını köle gibi dövüyorlar, halbuki aynı günün sonunda belki onlarla birleşecekler.” buyurmuştur. (99)
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) savaş hariç kimseye vurmamış, hayatında kimseyi, hatta hizmetçisini bile dövmemiş, “Allah’ın kadın kullarına vurmayınız.” buyurmuştur, (100)

Hakim b. Muâviye el Kuşeyrî, babasından naklen diyor ki: Ben: “Yâ Rasulellah! Bizden birinin karısının kocası üzerindeki hakkı nedir?” diye sordum. Rasulüllah (sallallahu aleyhi vesellem): “Yediğinden ona yedirmen, giydiğinden de ona giydirmendir. Sakın yüzüne vurma, onu kötüleme ve onu evin dışında yalnız bırakma!" (101)
Hadis metnindeki “Onu kötüleme!” cümlesi, “Ona hakaret etme, ona çirkin bir söz söyleme, ona sövme, Allah seni çirkin yaratmış, deme!” gibi mânâlara da gelir.
Yine hadisi şerifte anlatıldığına göre, erkek, kendisinin yiyecek ve giyeceğine nasıl özel gösteriyorsa, karısının yiyecek ve giyeceğine de itina göstermelidir. Kadın zengin ve varlıklı bir ailenin kızı olsa bile nafakası kocasına aittir. Koca yiyecek, giyecek ve barınma (mesken) hakkı olan karısı ve çocuklarına Allah rızası için yaptığı harcamadan dolayı sevap da kazanır.
Sevgili Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem), kişinin evine, ailesine ve çocuklarına yaptığı harcamanın en faziletli infak olduğunu ifade eder.
"...(Evlilik yükümlülüklerini reddederek) itaatsizliklerini gördüğünüz kadınlara öğüt verin, onları yataklarında yalnız bırakın. (Bunlar fayda vermez de mecbur kalırsanız) onlara (hafifçe) vurun. Eğer İtaat ederlerse artık onların aleyhine başka bir yol aramayın." (102)' deki âyetinde belirtildiği gibi itaâtsiz kadınların bazı metodlarla terbiyesi istenmiş ve en son çâre, incitmeden hafifçe vurmaya izin verilmiştir...

(99) Buharî: 6/83. Müslim: hadis no: 2191. Ahmed b, Hanbel: 4/17.
(100) Darimi: 2/147
(101) Ebu Davûd, Nikah: 40. ibn Mace.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

ResimKur’an-ı Kerim’in Tavsiye Ettiği Yollar:

1-) Birinci Yol:
Âyeti kerimede geçen “vaaz” kelimesi, öğüt vermek, tavsiyede bulunmak ve bir işin kötü sonuçlarını hatırlatmak gibi anlamlara sahiptir. Sahabeden sonraki tabiin büyüklerinden Muhammed b. Şirin şöyle der: "Vaaz, mükafaat ve cezâyı insanın kalbini yumuşatacak bir şekilde hatırlatmaktır."
Bir hanımın kalbinin neyle yumuşayacağını ve gösterdiği isyankârlıktan nasıl vazgeçeceğini en iyi kocası bilir. Bu yüzden kadını doğru olana ve aklı selimin gereğine ulaştırmak herkesten çok kocasının görevidir.
Vaaz ve öğüt metotları kişiden kişiye farklılık gösterir. Bir metot bir kadında başarılı olurken, diğerinin daha da kötüleşmesine yol açabilir. Bu yüzden erkek, hanımını ıslah edecek vaaz yöntemini seçmeli, kusurlarını, nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadığını iyi bilmelidir.


2-) ikinci Yol:
Yatakta yalnız bırakmaktır. Bunu yanlış anlamamak gerekir. Burada kastedilen erkeğin başka bir yatakta yatması veya başka bir odada yatması değildir. Bilâkis aynı yatakta fakat sırtını dönerek, ona iltifat etmeyerek yatmasıdır. Âlimlerimiz şöyle demişlerdir: Bunun hikmeti, kadına kendisinden uzak kalabileceği ve nefsine hakim olabileceğini göstermektir. Bir erkeğin hanımını yatakta yalnız bırakması, onun nefis muhasebesi yaparak halini düzeltmesi ve kocasının gönlünü alması için de iyi bir yoldur.
Aynı yatakta yatmaması veya başka bir odada yatması, aradaki gerilimi arttıracak, mesafeyi daha da büyütecek bir harekettir. Böyle bir tavır, kadının huysuzluk ve itaatsizliğini daha da arttırabilir.
İslamda aile reisi erkektir. Aile reisi disiplini temin etmek için yaralayıcı, fazla acıtıcı olmamak şartiyle hanımını dövebilir mi?.


3-) Üçüncü Yol:
İffetsizlik gibi gayri ahlâkî üzücü bir hadiseden dolayı en son çare olarak eşini hafifçe dövme mecburiyetinde kaldığında, (hanımının yüzü, karnı ve canını yakabilecek yerlerine vurmamak şartıyla), erkeğin hanımına incitmeyecek biçimde vurmasına izin verilmiştir.
İslam, kadının yüzüne ve kafasına vurulmasına izin vermemiştir. Çünkü yüz, Allah’ın insana lütfettiği en şerefli yegâne uzuvdur. Herkes tarafından görülmekte ve göz, kulak, burun gibi çok hassas/hayâtî duyu organlarına sahip bulunmaktadır. Ayrıca yüzün ve başın darbe alması halinde, sinir sisteminin merkezi olan beynin zarar görmesi ve ardından tüm bedenin felç olma tehlikesi de vardır. Bundan dolayı Peygamberimiz Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem şu hadisiyle de yüze vurulmasını yasaklamıştır:.


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Sizden biriniz (dövülmesi gereken birini) dövdüğü zaman, yüze vurmaktan sakınsın!.” buyurdu.
(Ebu Davûd, Hudud, 38)

Burada kastedilen acıtma amacıyla vurmak, halk deyimiyle dayak atmak değildir. Bu yola, ancak önceki iki yolun fayda etmemesi durumunda başvurulur.
İslam Cezâ Hukukunda yüz, baş ve mahrem bölge, vurma mekanının dışında tutulmuştur.
Nitekim Hz. Ali’ye suçlu bir adam getirildiğinde, ona verilen cezâyı tatbik edecek olan kimseye şöyle demiştir: “Vur ve bedenin her azâsının payını ver (vücudun belli yerine devâmlı vurarak adamı sakat bırakma) Ancak yüz ve mahrem yerlerden sakın!”
(Cessas, Ahkâmu’l- Kurân, 5/101)

Ciddi hiçbir gerekçe olmadan, mesela yemeği lezzetli bulmamak gibi sudan bahanelerle eşini döven sadist ruhlu insafsız kocalar da olabilmektedir. Zâlim ve de ahmak olan bu garib insanlar için Rahîm ve Kahhâr olan Allah Teâlâ’dan akıl ve insaf niyazı dışında yapılabilecek pek bir şey maalesef yoktur. Böyle bir durumda kadınlar, haksızlık ve mağduriyetin giderilmesi için gerekli hukuki yollara başvurabilirler.
Kadın kocasına karşı isyan etmiş, evlilik birliğini doğrudan doğruya veya dolayısiyle yıkmaya koyulmuşsa erkeğe açıklandığı şekilde incitmeden hafifçe eşine vurma izni verilmiştir. Bu vurmanın başka hikmetleri
de vardır.
Terbiye ve irşad mahiyetindeki hafifçe dövmek, kadının zevcelik vazifesini yapmaması, mahrem olmayan (nikahlanılabilen) kimselerle oturup kalkması, kocasının izni olmaksızın uygunsuz yerlerde gezip dolaşması,
onun malını israf derecesinde harcayıp savurması gibi hallerdedir. Fakat bu hallerde de koca hemen, hafif de olsa vuramaz. Önce nasihatte bulunacak, tatlılıkla söyleyecek, sonra ona sertçe ihtar edecek, hoşnutsuzluğunu ve dargınlığını bildirecek. Bunlar da kâr etmezse hafif sûrette vurabilir. Fakat hafif sûrette vurmanın fayda vermeyeceğini tahmin ederse yine vuramaz. Çünkü maksat kadını dövmek değil, eğitim ve terbiye etmektir. Bu, hasıl olmayacaksa vurmak tecavüz sayılır. Kadının işlediği hata veya suç gerekli resmî makamlara intikal etmişse yine ona vuramaz.
Vurmanın hedefi hanımı ıslah etmek olmalıdır. Eğer daha kötü etkide bulunacaksa kesinlikle bu yola başvurulmamalıdır.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem buyurdular ki: "Hayırlılarınız eşlerini dövmeyenlerdir." buyurmuştur.

Bazı hanımlar kocasının vurmasından etkilenerek düzelirken bazıları daha da azıp itaatsizlik edebilirler. Bunlara fiske bile vurmamakta yarar vardır. Çünkü umulan gaye değil, tam tersi gerçekleşmiş olacaktır.
Erkek, bu yolların hepsini denedikten sonra hanımı yine düzelmez ve isyankârlığına son vermezse, aile içindeki huzursuzluklar son bulmaz, hatta daha da derinleşirse, eşler belli bir anlaşma zemini bularak yuvayı
ayakta tutmayı başaramaz hale gelirlerse sondan bir önceki yola başvururlar. Bu yol, tarafları temsil eden birer akıllı zatın hakemliğinden başkası değildir. ALLAHu zü’L- CELÂL buyurdu ki: “Eğer karı-kocanın arasının açılmasından endişe ederseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden bir hakem gönderin. İki taraf (arayı) düzelt mek isterlerse, Allah da onları uzlaştırır.” .


وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُواْ حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن يُرِيدَا إِصْلاَحًا يُوَفِّقِ اللّهُ بَيْنَهُمَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا
Resim--- "Ve in hıftum şıkâka beynihimâ feb’asû hakemen min ehlihî ve hakemen min ehlihâ, in yurîdâ ıslâhan yuveffikıllâhu beynehumâ. İnnallâhe kâne alîmen habîrâ (habîren).: Ve eğer ikisinin (karı-kocanın) arasının açılmasından korkarsanız, o taktirde erkeğin ailesinden bir hakem ve kadının ailesinden bir hakem gönderin. İkisi de (karı-koca) arayı düzeltmeyi isterlerse, Allah onların aralarının düzelmesinde onları başarılı kılar (muvaffak eder). Muhakkak ki Allah Alîm’dir (en iyi bilendir), Habîr’dir (haberdar olandır).” (Nisâ 4/35)

Boşanmadan bir önceki adım olan tahkimde, erkek ve kadın tarafından birer hakem gelir. Erkek kendi hakemine, kadın da kendi hakemine geçimsizlik nedenlerini anlatır. Bu hakemler, eşleri dinledikten sonra oturup meseleyi görüşmeye başlarlar. Eşlerden birinin diğeri hakkında bilmediği bir şey burada ortaya çıkarak sorunun çözümüne katkıda bulunabilir.
Seçilen hakemler eşlerin akraba veya yakınlarından sır emanet edilebilecek kişiler olmalıdır. Aksi takdirde eşlerin sırlan kısa sürede ifşâ olacak ve işler çığırından çıkarak iki tarafa da zarar verecektir. Taraflar kendi hakemlerine utanıp sıkılmadan her şeyi ayrıntılı bir şekilde anlatmalıdırlar. Bir şeylerin gizli kalmaması, sorunların çözümüne yardımcı olması bakımından önemlidir.
Eğer niyetler samimi ve yapıcı ise, ALLAHu zü’L- CELÂLeşlerin arasını buldurarak onları tekrar aynı çatının altında bir araya getirecektir. Bu çerçevede hakemlerin de evliliğin devâmını savunan ve kayırmacılık yapmayan kişiler olmaları gerekir. Aksi halde eşler arasındaki tartışmaların bir devâmı hakemler arasında yaşanacak ve sorun çözülmeyecektir. Bu yüzden hakem seçilecek kişiler hakkı kabullenme noktasında kibirlenmeyecek olgunlukta olmalıdırlar. Unutmamak gerekir ki “tahkim” bir savaş ve galebe meydanı değil, bir çözüm ve arabulma girişimidir. Hakemler bu bilince sahip olmalıdırlar.
Koca, eğer hanımını terbiye etmek, irşad emek ölçüsünün ötesinde, acıtıcı, yaralayıcı, kan akıtıcı, iz bırakıcı, bir yeri zedeleyici... tarzda döverse cezâ görür. Buraya kadar İzah edildiğinde görülen o ki; dayağı İslam getirmemiş, aksine onu hafifleterek ortadan kaldırmaya yönelmiştir.
İbadetlerdeki cezâlarda öncelikle köle affedilmesi sonra 60 fakirin doyurulması... vesair cezâlarla, köleliği de kaldırmaya yöneldiği gibi... Ayrıca İslam, kadına da kocasından şikâyetçi olması halinde hakem ve mahkemeye başvurma, hakkını arama imkanı vermiştir.
Bu konuda; .


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Erkeğin en hayırlısı, kadına en iyi davrananıdır.” buyurdu.
(Buhari, Nikah, 43; Müslim, Fedail, 68.)

Buyurmakla müslüman erkeğin kadına yaklaşımını açıkça belirtmiştir.

Erkek kendisi için nasıl saygınlık, şeref ve haysiyet istiyor ve bunlara ihtimam gösteriyorsa, karısının onuruna da özen göstermeli; onur kırıcı, aşağılayıcı, horlayıcı söz ve davranışlardan mutlaka kaçınmalıdır. Karısındaki doğuştan veya sonradan meydana gelen sakatlık veya rahatsızlıktan dolayı onu kötülememek, bilâkis “Yaradandan ötürü" onu daha da hoş görmeli ve sevebilmelidir. Böyle durumlarda erkek bir an için kendini karısının yerine koyarak düşünmeli ve ona göre hareket etmelidir.
Fizik itibariyle kadının yüzüne karşı çirkin olduğunu veya güzel olmadığını söylemek, onun ince ruh dünyasının yıkılması demektir. Erkeğin karısına bu zulmü revâ görmeye hakkı yoktur. Bu noktada iman ve İslam iddiasında bulunan koca, Rasûlüllah’ın edeb ve nezâket dolu şu sözlerine kulak vermelidir;.


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Sizin en hayırlınız, ailesine karşı en iyi olanınızdır. Sizin ailesine karşı en iyi olanınız da benim!.” buyurdu.
(İbni Mâce, Nikah, 50)

Erkek, hastalık kıskançlığından kaynaklanan şüphesinden Ötürü karısını anî baskınlarla rahatsız edemez. Sevgili Peygamberimiz bir hadislerinde ailesinden uzun zaman ayrı kalan birisinin, haber vermeden gece ansızın eve gelmesini yasaklamıştır. Bu yasaklamada ayrıca koltuk altı, etek traşı ve süslenip taranmayla kocasına hazırlık yapabilme imkanı bulması da, sebep olarak zikredilmiştir. Bu konuda bir hadisi şerifin meali şöyledir;.

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “(Uzaklardan) geceleyin geldiğinde hanımının yanıma girme ki, bıçak kullanıp tıraş olsun, dağınıksa tarasın (gelişine hazırlansın).” buyurdu.
(Buharî, Nikah, 121, 122; Müslim, Radâ: 58, İmaret, 181,182; Dârimî, Nikah, 32. Cihad, 163; Müsned: 3/298)

8-.) Kadınların Kocalarına Eziyet Etmemeleri Emredilmiştir:

"...Mûaz b. Cebel (radiyallahu anhu)’den rivâyet edildiğine göre; Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Her hangi bir kadının (mü'min) kocasına eziyet ettiğinde, adamın hûrül-iyn’den olan karısı (bu kadına): Allah senin canını alsın, adama eziyet etme. Çünkü şüphesiz o, senin yanında misafirdir, senden ayrılıp yanımıza gelmesi yakındır, der." buyurmuştur.
(İbn Mâce, Sünen, 5/518, H, No; 2014)

“Hangi kadın daha hayırlıdır?” sorusuna cevaben;.


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Kocası kendisine baktığı zaman onu hoşnut eden, emrettiği zaman kocasına itaat eden, kendisini arzuladığı zaman ona muhalefet etmeyen ve eli altındaki malı kocasının istemeyeceği bir şekilde harcamayan kadındırz.” buyurdu. (Ahmed b. Hanbel 2/434; İbn Mâce, nikah, 5)

Bir başka hadislerinde de: “Kadın beş vakit namazını kılar, yılda bir ay orucunu tutar, ırzını muhafaza eder ve kocasına itaat ederse, cennet kapılarının dilediğinden girer.” buyurmuşlardır.
Kocası da karısını aldatmamak, karısından beklediği iffet olgusuna kendisi de özen göstermelidir.


9-) İslâm'da Kadın Ve Çocukları Öldürme Yasağı:.

Kur'ÂN-ı Kerîm'de;.

وَلاَ تَقْتُلُواْ أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُم إنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْءًا كَبِيرًا
Resim--- "Ve lâ taktulû evlâdekum haşyete imlâkın, nahnu nerzukuhum ve iyyâkum, inne katlehum kâne hıt’en kebîrâ (kebîren).: Yoksulluk korkusu ile evlâtlarınızı öldürmeyin! Onları ve sizleri sadece Biz rızıklandırırız. Muhakkak ki onların öldürülmesi, (kasıtla işlenen) büyük suç oldu.” " (İsrâ 17/31)

قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُواْ أَوْلاَدَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللّهُ افْتِرَاء عَلَى اللّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ
Resim--- "Kad hasirallezîne katelû evlâdehum sefehan bi gayri ilmin ve harramû mâ razakahumullâhuftirâen alâllâh (alâllâhi), kad dallû ve mâ kânû muhtedîn (muhtedîne).: Ve bir ilmi olmaksızın akılsızca (aptalca) evlâdını öldürenler hüsrana uğramışlardır. Ve Allah’a iftira ederek, Allah’ın onları rızıklandırdığı şey(ler)i haram kılan kimseler, dalâlette kalmışlardır ve hidayete ermiş değillerdir.” " (Fâtır 35/8)

İslâm hukukunda savaş esnâsında bile kadın ve çocukların öldürmesi yasaklanmıştır..

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “(İslâmî terbiye ile) İki kız büyütüp yetiştiren(ler)le Ben, Kıyamet gününde (iki parmaklarını birleştirerek) şöyle olacağız.” buyurdu.
(Müslim, Kitabü'l- birr ve’s- sıla; İbn Mâce, Edeb,31)

10-) Kadın ve İlim Öğrenme Hakkı:

Kurân ve Sünnette ilme teşvik eden hiç bir nass, kadınları bundan ayırmaz. Kurânın ilk âyeti olan "oku" emri kadın-erkek ayrımı yapmamaktadır. Tersine, ihmale uğrayacaklarını bildiği için, Peygamberimiz özellikle kadın eğitimini tavsiye etmiş, haklarının korunmasını emretmiştir. Onun devrinde muhaddis ve müctehid olan kadınlar yetişmiştir. Farzı âyn ilimleri öğrenmek kadın ve erkek her müslümana farzdır..

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “İlim, her müslüman kadın ve erkeğin üzerine farzdır.” buyurdu.
(İbni Mâce)

Çocuğun ilk eğitimcisi anne olduğundan, annenin çocuğa sosyolojik, psikolojik, ahlâkî ve dînî kültürünü öğretecek seviyede kültürlü olması, değilse kendisini bu konularda yetiştirmesi gerekir.
Kadınların eğitimi ve öğretiminde iki merhale takip edilmelidir..


1. Merhâle:
Kızın erginlik çağına kadar olan iki merhâledır. Bu devrede ileride kadın olarak kendisini ilgilendiren şeyleri öğrenmelidir. Kadının öğrenmesi gereken hususlar: Ev işleri, çocuk bakımı ve bir eş olarak sorumluluklarıdır. Yine bu devrede Kurân ve sünnet'ten dersler alır. Dini bilgilerini genişletir. Bu devrede eğitilecek kız, örnek bir eş, şefkatli bir anne ve idareli bir ev hanımı olarak yetiştirilir..

2. Merhâle:
Bu devrede bazı kadınlar için söz konusudur ki, ümmetin ihtiyâçlarına göre öğrenilmelidir ve yerine getirilmelidir. Kadın hastalıkları doktorluğu, hemşirelik, öğretmenlik gibi bazı ilim dallarında ihtisas
ve eğitim, tesettüre riâyet ederek yapılmalıdır. Genç kızlara mutlaka fıtratlarına uygun bir meslek öğretilmelidir. Eğitim ve öğretimin kız-erkek karma olarak yapılması mahzurludur. Karma eğitimin mahzurlarına da Avrupa ve dünyanın her yerinde müşahede edilmektedir.

Batılı yazarlardan Corc Baluvşı, "Cinsel Ataklık" adlı kitabında şunu yazıyor: "1962 yılında Amerika Başkanı Kennedy şunu açıklıyordu: “Amerikanın geleceği çok karanlık ve tehlike arz etmektedir. Çünkü ülke
deki (karma eğitim gören) gençler boğazlarına kadar şehvet bataklığına gömülmüşler, omuzlarına yükletilecek hiçbir sorumluluğu taşıyacak güçte değillerdir. Her yedi gençten ancak biri askerliğe elverişli görülmekte, altısı ise işe yaramamaktadır. İçine gömülüp kaldıkları şehvet bataklığı bunların sağlık ve fiziksel yeteneklerini bozup ifsad etmiştir."

Yine 1962 yılında Rus devlet adamı Kruçef, Kennedy’in açıkladığı gibi şunu açıklıyordu: "Rusya'nın geleceği endişe vericidir. Çünkü gençler alabildiğine cinsel konularla uğraşıp, şehvetin içine gömülmüşlerdir."

Dr. Ediş Huker, Cinsel Kanunlar adlı kitabında diyor ki: "Hiç de garip karşılanmamalıdır ki, günümüzde özellikle kültürlü aile kızlarından yaşları yedi, sekiz civarında olanlar kendi yaşıtları erkek çocuklarla sevişmekte ve çoğu zaman bu işi fahişeliğe kadar götürmektedirler."

Şikago Gizli Polis Teşkilâtının kayıtlan bir araya getirilip 13 cilt halinde neşredilince, şu kayıtlara rastlanmaktadır: "Şu bozuk hürriyet düzeni sadece aileyi ifsad etmekle kalmadı. Amerika’ya öyle bir kültür getirip soktu ki bunu ne polis ne de mahkeme önleyebilir."
(İslamda Aile Eğitimi, Abdullah Nasuh Ulvan, Konya, Uysal Y. C.1, S. 306 v.d.)

İslâm'ın ilk devrinde yazı yazan ve okuyan kadınlarda eksik değildi.
Meşhûr sahâbiye; Eş-Şifa bint Abdillah el-Adeviyye İslâmiyyetten evvel de okuma yazma biliyordu. Bu, daha sonra bir çok sahabiyelere de okumayazma öğretmiştir. Ve ilk sahabiye öğretmeni olmuştur.
(İslamiyette Kadın Öğretimi, M. Tayyib Okiç, Ankara, 1978, S.22)

Yine okuma-yazma bilen sahabiyeler arasında; Hz. Aişe, Hafsa, Ümmü Seleme, Kerîme bintu’l Mikdal, Ümmü Külsüm bint Ukbe, Aişe bint Sa’d vardır.

Hadis Rivâyet Eden Ravî Sahâbiyeler: Hz. Aişe, Ümmü Habîbe bint Ebi Süfyan, Ümmü Abd, Esma bint Ebi Bekir, Şevde bint Zem’a, Fâtıma bint Kays, Durre bint Ebî Lehep, Safiyye bint Abdilmuttalib, Zeynep bint Cahş, Meymûne bint Haris, Ümmü Haram bint Milhâm, Ümmü Ferve...

Şair sahâbiyelerden: Hz. Fâtımatüz-Zehrâ, Peygamberimizin kardeşi: Eş-Şeymâ bintü’l-Haris eş-Şâdiyye...
(İslamiyette Kadın Öğretimi, M. Tayyib Okiç, Ankara, 1978, S, 23-24)

İslâm tarihinde de âlime kadınlar çoktur. İmam Malik'den rivâyette bulunan kadın: Abide el-Medeniyye'dir.
Tasavvuf sahasında: Rabia el Adeviyye en meşhurudur.
Evliya Çelebi'ye göre: 17. asırda İstanbul’daki 9 bin hafızdan üçte biri yâni 3 bini kadın hafızadır.
(Seyahatname, C:l, S: 524)

Hz. Peygamberin Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem Kadınlara Ayırdığı Dersler:

Medine-i Münevvere'de kadınlar toplanıp Rasulüllah'a gelmişler ve: "Erkekler her zaman yanınıza gelip sizden ilim öğrenirler, bilmediklerine vakıf olurlar. Biz ise onlardan fırsat bulup yanınıza gelemiyoruz. Bize
kendiliğinizden müstakil bir gün tahsis edin, gelip sizi dinleyelim ve bilmediklerimizi öğrenelim" demişler. Rasulü Ekrem de onlara bir gün tahsis etmişti. O gün kadınlara va’z eder, emirler verirdi. Bu hadisin şerhin
de Aynî, kadınların dinî müşkillerini sormaları ve bu mevzuda erkeklerle konuşmalarının -hadise istinâden- câiz olduğunu kaydeder. İşte Medine de müslüman kadınlar her türlü müşküllerini Hz. Peygamberden sorar öğrenirlerdi. Kadınların tahsil ve terbiye görmeleri günah olsaydı Hz. Peygamber bunu yapar mıydı?
Hz. Aişe şöyle der: “Ensar kadınları ne iyi kadınlardır, sıkılganlıkları dinlerini öğrenmelerine mani olmamıştır.
Görüldüğü gibi, ilim öğrenmek için kendisine yapılan müracaatı Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem müsait karşıladı ve kadınlara ayrı ders vermeyi kabul ederek buyurdu ki: "Filân gün, filân yerde toplanınız" onlarda toplandılar.
Hz. Peygamber de onlara gelip Allah’ın kendisine öğrettiğinden öğretti. Ve böylece İslâmiyet'te kadınlara ait ilk dini okul kurulmuş oldu.
(İslamda Kadın, Bekir Topaloglu, İst. 1984. Yağmur Y S, 248 v.d.)

Cahiliyet duygularının insanlarda zaman zaman depreşeceğini bildiği için, Efendimiz kız çocuklannın, eğitimini özellikle vurgular ve;.


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “(İslâmî terbiye ile) İki kız büyütüp yetiştiren(ler)le Ben, Kıyâmet gününde (iki parmaklarını birleştirerek) şöyle olacağız.” buyurdu.
(Müslim, Kitabü’l- Birr ve’s- sıla; İbni Mâce, Edeb, 3)

11-) Kadınların Nafaka ve Geçim Hakkı:

Nafaka: “Kişinin aile fertlerinin ve yakınlarının, normal ölçüler içinde, yiyecek, giyecek, barınma vb. asgari gereksinimlerini karşılamasıdır.
Erkek, kendi varlığı ölçüsünde kadının ve çocuklarının nafakasını sağlamak zorundadır. Sağlayamayacaksa evlenmez. Kadının nafakası gibi, tedavi, ilâç ve meşrû süslenme masrafları da kocasına aittir. "Rıc'î" ya da "bâin" talakla boşanan kadının her türlü nafakası, iddeti (boşanmış kadının şerî bekleme müddeti) içerisinde erkeğe aittir. (Kitabımızın nikah bölümünde iddet genişçe izah edilmektedir).
Kadın ölünce kefeni yine kocasına aittir.

ALLAH celle celâlihu Kur'ÂN-ı Kerîmde;.


وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَكُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
Resim--- "Ve’-l vâlidâtu yurdı’ne evlâdehunne havleyni kâmileyni li men erâde en yutimme’r- radâah (radâate), ve ale’l- mevlûdi lehu rızkuhunne ve kisvetuhunne bil ma’rûf (ma’rûfi), lâ tukellefu nefsun illâ vus’ahâ, lâ tudârra vâlidetun bi veledihâ ve lâ mevlûdun lehu bi veledihî ve ale’-l vârisi mislu zâlik (zâlike), fe in erâdâ fısâlen an terâdın min humâ ve teşâvurin fe lâ cunâha aleyhimâ ve in eradtum en testerdıû evlâdekum fe lâ cunâha aleykum izâ sellemtum mâ âteytum bi’l- ma’rûf (ma’rûfi), vettekullâhe va’lemû ennellâhe bi mâ ta’melûne basîr (basîrun).: Anneler, (nikâhlı olsun veya boşanmış olsun, doğan) çocuklarını tam iki sene emzirirler. (Bu hüküm) süt emzirmeyi tamamlamak isteyen kimseler içindir. (Annelerin) yiyecekleri ve giyecekleri marufla (örf ve adete uygun olarak) kendisi için doğurulmuş olanın (babanın) üzerinedir. (Hiç) kimse kendi gücünün yettiğinden fazlasıyla mükellef (sorumlu) tutulmasın. Ne bir anne çocuğu ile, ne de kendisi için doğurulmuş olan (baba), çocuğu ile zarara uğratılmasın. Ve mirasçının üzerindeki (sorumluluk) da bunun gibidir. Fakat eğer (ana ile baba) müşavere ederek (görüşerek) rızalarıyla çocuğu sütten kesmek isterlerse, o taktirde onların ikisi üzerine bir günah yoktur. Ve eğer çocuklarınızı (süt anne tutup) emzirtmek isterseniz, vereceğinizi (taktir ettiğiniz emzirme ücretini), marufla (örf ve adete uygun olarak süt anneye) teslim ettiğiniz zaman artık sizin üzerinize bir günah yoktur. Ve Allah’a karşı takva sahibi olun. Allah’ın yaptıklarınızı çok iyi gördüğünü bilin!” " (Bakara 2/233)

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Kadınların üzerinizde olan hakkı; onlara iyi yiyecek ve giyecek vermenizdir.” buyurdu.
(Tirmizî)

Kadın zengin ya da gayri müslim bile olsa nafakası kocasına aittir. Bu konuda geniş bilgi, bu kitabımızın nikah bölümündedir..

12-) İslama Göre, Saygı ve Hürmette Kadın, Erkekten Öncedir:

İnsanlar arasındaki saygınlık ve hürmette kadın, erkeklerden geri değil, tersine bazı hallerde ileridir.

"İnsanlar içerisinde iyilik ve hürmet yapmama en layık olan kimdir?" diye soran sahabîye Efendimiz: "annendir" cevâbını vermiş ve arkasından, "sonra kimdir?" diye iki defa daha tekrarlanan bu soruya, "annendir" dedikten sonra, dördüncüde "babandır" buyurmuştur. (Buharî, Edeb,2; Müslim, Biml)

İslâm'da ananın hakkı o kadar gözetilmiştir ki, ana müşrik bile olsa bu hakkını kaybetmiyor. (Buharî). Kadının haftada bir kez anne-babasını ziyaret hakkı vardır. Erkek buna engel olamaz. Yalnız ana-baba evladına veya kocası hanımına İslâm dışı emir ve telkinde bulunursa o konuda anababaya ve kadının kocasına itâatı yoktur. Allah'a isyan konusunda başkasına itaat edilmez.
Bu da şu Hadisi Şerifte açıkça belirtilmiştir:

"... Allah'a isyan eden kimseye İtâat etmek yoktur.”

Yine başka bir Hadisi Şerifte şöyle buyrulmuştur:
"... Onlar (Yani başınızdakiler)'den kim size Allah'a isyân etmeyi emrederse sakın (o hususta) o kimseye itâat etmeyiniz."
(İbni Mâce, Cihad, 40; Müslim, İmaret:39; Ebu Davûd, Cihad, 87.).


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Cennet annelerin ayaklan altındadır.” buyurdu.
(Nesâî, Cihad, 6)

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “Bir kişi, kaderin, hayrın ve şerrin Allah’tan olduğuna inanmadıkça, mü’min sayılmaz.” buyurdu. (Tirmizî)

İslâm, câhiliye ve diğer sistemlerde olduğu gibi, boşanan kadını hemen sokağa atmıyor. İddeti (boşanan kadının beklemesi gereken zaman) içerisinde, bakımının kocasına ait olduğunu belirtiyor ve boşanan kadının nafakasını ve çocukların bakımını belli bir müddete kadar tesbit ediyor.

Kurân-ı Kerîmde: “(Boşadığınız) o kadınları, gücünüz ölçüsünde oturduğunuz yerin bir bölümünde oturtun ve onları sıkıştırıp (evden çıkmağa zorla) mak için kendilerine zarar vermeğe kalkışmayın. Şâyet gebe iseler, bırakıncaya (doğuruncaya) kadar onları besleyin. Sonra sizin için (doğan çocuğu) emzirirlerse (emzirme) ücretlerini verin ve aranızda güzellikle konuşup danışın (da emzirme, ücret ve diğer hususları çözümle
yin. Anlaşmakta) güçlük çekerseniz (o zaman) çocuğu, başka bir kadın emzirecektir. " (125)

Kur'ân-ı Kerîm, zinayı ve çok evliliği yasaklarken, dört evlilik müessesesini
adalet şartı ile açık bulundurmakla (126) dul ve evlenmeyen kadınların cemiyette başı bozuk kalmasını ve ahlâksızlığı önleyerek kadınların hakkını korumuştur.
“Namuslu kadınlara (zinâ suçu) atıb da sonra (bu suçlamalarını isbat için) dört şahit getiremeyenlere seksen değnek vurun ve artık onların şâhitliğini asla kabul etmeyin. Onlar yoldan çıkmış kimselerdir." (127)..
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »


Bu âyeti kerîme ile Allahü Teâla; namusu hakkında iftiraya uğrayan kadınların hakkını korumaktadır.
Kur'ân-ı Kerîm: “Göklerde ve yerde bulunan herkes Rahmân’a kul olarak gelecektir" Kuran-ı Kerim, 19/93 âyeti ile bir bakıma ve yoruma göre, iman esaslarında ve diğer helâl haram konulannda kadın ve erkeğin eşit şekilde Allah’ın huzuruna çıkacağı bildirilmektedir.


13-) Evde hanımıyla şakalaşmak, eğlenmek, onu eğlendirmek ve cinsel yönden tatmin etmek kocanın görevlerindendir:

Peygamberimiz (s.a.v.), cinsel ilişkide kansını düşünmeden, işini bitirerek hemen inen insanlan horoza, yani hayvana benzetmiş ve sevişip okşama olmadan cinsel ilişkiye geçilmemesini tavsiye etmiştir. (İhyau Ulûmiddin Tercümesi, 2/129.)
Çünkü erkek bakmakla hemen tahrik olabilir, ama kadın ancak uzun bir okşanma döneminden sonra cinsel ilişkiye hazır hale gelebilir. İyi bir erkek, kansını bu işe hazırlamayı başarabilen ve kendi doyduğu gibi onu
da doyurabilen erkektir. Cinsel ilişkide sadece kendisini düşünen erkekler, karşısındakine zulmettiklerini ve işkence ederek zevk aldıklarını unutmamalıdırlar.
Evlendikten sonra bir yıl içerisinde hiç cinsel ilişki yapamayan erkekten kadının ayrılma hakkı vardır.
Kadın kocasının yakınlarını istemediği takdirde, kocası onu müstakil bir evde oturtmak zorundadır. Buna sebep olarak, kocasıyla oynaşmak ve yararlanmak arzusuna, onların bulunmasının engel olacağı gösterilmiştir. Hattâ cinsel ilişkiyi bilmeyecek kadar küçük olan çocuğu dışındakiler için de aynı sebeple ayn odalar istemek, kadının hakkıdır.'
Evli kadınların hakkını korumak için, evli olupda ailesiyle ilgilenme yenleri Peygamberimiz Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem nehy etmiştir.

İbni Abbas'ın (r.a.) şöyle dediği rivayet edilir: "Hanımımın nasıl benim için süslenmesini arzu ediyorsam, benim de onun için süslenmemi severim. Çünkü Cenâbı HAKk: "Erkeklerin kadınlar üzerinde hakları olduğu gibi kadınların da erkekler üzerinde hakları vardır" buyurmuştur.
(İbn Kesir Tefsiri, Bakara Sûresi: 228. Âyetin Tefsiri.)


وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكُيمٌ
Resim--- "Ve'l- mutallakâtu yeterabbasne bi enfusihinne selâsete kurûin, ve lâ yahıllu lehunne en yektumne mâ halakallâhu fî erhâmihinne in kunne yu’minne billâhi vel yevmil âhır(âhıri), ve buûletuhunne ehakku bi reddihinne fî zâlike in erâdû ıslâhâ (ıslâhan), ve lehunne mislullezî aleyhinne bil ma’rûf (ma’rûfi), ve lir ricâli aleyhinne dereceh (derecetun), vallâhu azîzun hakîm (hakîmun).: Boşanmış kadınlar üç kur (üç ay hali müddeti) kendi kendilerine beklerler (hamile olup olmadıklarına bakarlar). Eğer Allah’a ve yevm’il âhire îmân ediyorlarsa, rahimlerinde Allah’ın yaratmış olduğu şeyi gizlemeleri onlar için helâl olmaz. Şâyet onların kocaları barışmak (arayı düzeltmek) isterlerse, bu (bekleme süresi) içinde onlara tekrar geri dönmeye (başkasından) daha çok hak sahibidirler. Erkeklerin, kadınları üzerinde (hakları) olduğu gibi, kadınların da erkekleri üzerinde maruf (hakları) vardır. Erkeklerin, kadınların üzerindeki (hakkı) bir derece daha üstündür. Ve Allah, Azîz’dir, Hakîm’dir. " (Bakra 2/228)

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Kişinin oynadığı bütün oyunlar boştur, yersizdir. Ancak yayı ile ok atması, atma idman yaptırması ve zevcesi ile oynaması müstesnâ.
Bunlar haktandır, doğrudur. "
buyurur.
(Et-Tâc)

Resim---Sahâbi Osman İbn Mazun (radiyallahu anhu), zevcesinden uzak durarak bir nevi ruhbaniyet hayatı yaşayınca karısı Hz. Aişe'ye kocasını şikâyet edince Peygamberimiz Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Ey Osman, muhakkak ruhbaniyet bizim üzerimize yazılmamıştır. (Bizde ruhbanlık yoktur)”[/b] buyurmuştur..
(İslamiyette Kadın Öğretimi, M. Tayyib Okiç, 1978, Ankara, S:14)

14-) Kadının Çalışması ve Iş Hayatı.:

Her kadın için, yaratılış fıtratına uygun işlerde çalışma ve mülk edinme hakkı vardır. Yeter ki çalışma ortamı uygun olsun. Hz. Peygamber Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem döneminde kadınlar çeşitli işlerde çalışıyorlardı. Hz. Peygamber Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in ilk hanımı Hz. Hatice (r.a.)’nin ticaretle uğraştığını hemen hemen herkes bilir. Birkaç örnek daha vermek gerekirse şunlar söylenebilir:

Hz. Zeyneb bizzat kendisi çalışıp para kazanıyor ve kazancından sadaka veriyordu.

Resim---Hz. Aişe, onunla ilgili olarak şöyle demiştir: “Aramızda en cömert olan Zeyneb’dir. Çünkü o, çalışır, kazancından da sadaka verirdi.” buyurur.
(Müslim: Kitabu Fazaili’s-Sahâbe, Hz. Zeyneb’in Fazilet Babı, 7/144. İbn Hacer, Hz. Zeyneb’in deri tabaklayıp diktiğini belirtir. (Fethu’-Bâri: 4/29,30 uysal yayınevi 63)

Çağımızda “Kadının Çalışması” konusu en çok tartışılan konular arasındadır. İslam Hukuku açısından genel anlamda, kadının çalışma zorunluluğu yoktur. Evli kadınların nafakaları kocalarına aittir. Muhtaç olan baba, dede ve annelerin nafakaları evlat ve torunların üzerindedir. Fakir olup, kocası bulunmayan kadının nafakasını çocukları karşılar. Kız ve erkek çocukların geçimi babalarının sorumluluğundadır.
Kadın çalışamaz ya da şu işte çalışır şunda çalışamaz şeklinde bir kısıtlama söz konusu değildir.
Ancak kadın açısından, çalışmanın istenildiği ya da zorunlu olduğu durumlarda uyulması gereken bir takım koşullar vardır.

Kadının Çalışma Şartları:
1- Tesettüre uyulmalıdır.
2- İhtilat ve halvet’ten kaçınılmalıdır.
3- Kocanın veya veli’nin izni gerekir.
4- Meşru ve yaratılışına uygun bir işte çalışılması gerekir.
5- Ev ve varsa çocuğun ihmal edilmemesi gerekir.
Batıda kadın çarşıya, sokağa düştü, fabrikalarda uygunsuz şartlarda çalıştırıldı, barlara gitti. Buralarda hor kullanıma uğradı. Kadın ticaret için istismar edildi, satıcı ve manken oldu. Para için kadınlığı, kişiliği pazara çıkarıldı. İzzeti nefsi, muhteremliği yok edildi. O şimdi hür bir köledir, ihtiyaç ve fakirlik kamçılan altında canbazlar pazarına sevk edildi.
Açık ve samimi olalım... Batılı feminist hareketler ve kadını sokağa dökmek İsteyenler, kadını ve haklarını savunmaktan ziyade amaçlan kadını kolayca ve ucuzca ele geçirmek içindir, yoksa hürriyete kavuşturmak için değil..

Kadının Aslî ve Kutsal Vazifeleri ile Çalışan Kadının Sorunları:
Ağır iş hayatı ve memuriyet, kadının yaratılışına, ruh bünyesinin tekamülüne uymayan şeylerdir. Evinden ve aile muhitinden uzaklaşan kadın ya kadınlık vasıflarını kaybeder veya iş yerini ve memuriyet vazifesini bir ev muhitine çevirir. Bürosunun başında mütemadiyen çocuklarından
ve ev işlerinden bahseden, mesai saatleri içinde örgü ve benzer işlerle meşgul olan kadınlar az değildir.
Şunu da söyleyelim ki biz mutlak "İslam kadını"ndan bahsediyoruz. Asrımızın herhangi bir İslam memleketini nazarı itibara almıyoruz. İslam'ı bütün olarak düşüneceğiz. 'İslam cemiyeti" deyince İslâmî hükümlerin tatbik edildiği müslüman kadın haklarının korunduğu cemiyeti kastediyoruz. Böyle bir cemiyette kadını tacir, tabib... olmaktan meneden bir şey yoktur. Ancak tekrar edelim ki bunları yaparken İslam ahlakına uymak mecburiyetindedirler.
Mekkeli müslümanlardan olan ve Hz. Peygambere bey'at eden, ilk muhacirlerden Kureyş'li Şifa hatun, Asn Saadet kadınlarının ileri gelenlerinden idi.
Hafza validemize okuma-yazmayı öğretmişti. Halife Hz. Ömer, Şifa Hatunun fikrine önem verir, hatırını sorar, değerini takdir eder ve çok defa çarşı ve pazarlan kontrol vazifesini ona verirdi.
İslam'ın bu konudaki talimatı dahilinde kadınlann, başarabilecekleri fıtratlarına uygun memurluktan yapmalarında bir mahzur yoktur.

Yukanda izah ettiğimiz ve ileride de yeri geldikçe izah edeceğimiz gibi, yaratıcı, insanı üretici olarak yaratmış ve yaratılışına uygun da vazife taksimi yapmıştır. "Erkek olsun kadın olsun kim mümin olduğu halde iyi iş işlerse, ona güzel bir hayat yaşatınız. Onlara ecirlerini işlemiş olduklarının
en güzeliyle öderiz."


مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ
Resim--- "Men amile sâlihan min zekerin ev unsâ ve huve mu’minun fe le nuhyiyennehu hayâten tayyibeten, ve le necziyennehum ecrehum bi ahseni mâ kânû ya’melûn(ya’melûne).: Mü’min olan kadın ve erkekten kim salih (nefsini tezkiye ve tasfiye edici) amel işlerse, o taktirde ona mutlaka tayyib (temiz, helâl) bir hayat yaşatırız. Ve onları, mutlaka yapmış oldukları amellerin ecirlerinden (bedellerinden), daha ahseni (güzeli) ile mükâfatlandıracağız." (Nahl 16/87)

Bu âyete göre kim, kadının çalışmakla görevlendirilmediğini ve çalışmasının karşılığını alamıyacağını iddia edebilir ki?
Kadın ve Erkeğe Verilen İlahî Görevler:
Yaratanın yaptığı vazife taksiminde, vücut teşekkülü ve ruh muhtevası bakımından taşıdığı özellikler sebebiyle kadına dört büyük vazife (iş) verilmiştir ki bunlarda kendisiyle kimse rekabet edemez.:

1-) Hamile olmak,
2-) Doğum yapmak,
3-) Çocuk emzirmek ve,
4-) Terbiye etmek.

İlk üç vazifeden her birinin kendisine ait hususiyetleri, hatta tehlikeli tarafları vardır. Kadının bunları başarabilmesi için ağır ve yorucu işlerde yıpranmaması gerekir. Görüldüğü gibi kadın, en kıymetli ve en kutsal üretim olan insanı üretmekle ve eğitmekle görevlendirilmiştir. İnsan ölünce ameli kesilmektedir. Kesilmeyen amellerden biri de, salih bir evlat yetiştirmektir. İnsan yetiştirmekten, eğitmekten, ilk öğretmenlikten daha kutsal bir görev ve iş var mıdır? Kadının yaptığı bu dört kutsal şeyler iş değil mi? Bunlardan daha zor iş var mı? Bu zor işler bazan kadının ölümüyle neticelenmiyor mu? Bundan dolayı da doğum anında ölen kadını İslam şehid kabul etmiyor mu?
İşte kadının ası! çalışması budur. Fakat kadın sömürücüleri bunları bir türlü iş saymıyorlar. Onlara göre iş, ancak fabrikada, dairede, bankada v.s. yerlerde yani ev dışında yapılanlar iştir... Bunlara göre: "Kadın, hem
dışarda çalışsın, hem de gebelik, doğum ve emzirme gibi aslî görevlerini yapsın!." demeleri kadına zulümdür.
Eğer böyle diyecek olurlarsa kadının evde boş durmadığını, evde de yaratılışına uygun çalıştığını itiraf etmiş olurlar..
Görüldüğü gibi kadının, çocuk doğurmak ve gereği gibi bakımını ve eğitimini yapmak öyle sanıldığı kadar kolay değildir. İşte kadını daha çok bu görevleriyle baş başa bırakmak için İslam kadını genellikle ev işleri ile
yükümlü tutmuş, savaş gibi zor ve dışarda yapılacak işlerden affetmiştir.
Kadına Cuma ve bayram namazlarının farz olmaması, cenaze defnetmemeleri gibi evden dışarı çıkmayı gerektiren ağır işlerden muaf tutulması, hep bu maksada yöneliktir.
Cenabı Hak, kainattaki her yaratığı kendine has ilahi kanunlar ve görevlerle mükellef tuttuğuna göre, kadın da tabi olduğu bu ilahi görevlerle görevlidir. Erkek de evin dışındaki çalışmalarla görevlidir. Eğer bunlar
yer değiştirecek olursa, kanunların da değişmesi gerekir. Bu; çekim kanununun ağırlık kanununun, yahut yüzme kanunun manyetik kanununun yerine konmasına benzer, bu da imkansızdır. Çünkü Cenabı Hak:
"Sen Allah'ın kanununda asla bir değişiklik bulamazsın” buyuruyor.


اسْتِكْبَارًا فِي الْأَرْضِ وَمَكْرَ السَّيِّئِ وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا سُنَّتَ الْأَوَّلِينَ فَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَبْدِيلًا وَلَن تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا
Resim--- "İstikbâran fî'l- ardı ve mekres seyyii, ve lâ yahîkul mekru's- seyyiu illâ bi ehlihî, fe hel yanzurûne illâ sunnete'l- evvelîn (evvelîne), fe len tecide li sunnetillâhi tebdîlâ (tebdîlen), ve len tecide li sunnetillâhi tahvîlâ (tahvîlen).: Yeryüzünde kibirlendiler ve kötü hile düzenlediler. Oysa kötü hileler, sahibinden başkasına isabet etmez (ulaşmaz). Öyleyse onlar, evvelkilerin sünnetinden başkasını mı gözlüyorlar (bekliyorlar)? Halbuki Allah’ın sünnetinde asla bir tebdil (değişiklik) bulamazsın. Ve Allah’ın sünnetinde asla bir tahvil (değişme) bulamazsın." (Fâtır 35/43)

Zevcelik ve annelik öyle iki kanundur ki, hayatın en kutsal değerini meydana getirebilir de, çalışmaya gelince aciz gösterir. Bu yüzden kadın, erkeğe beğeni ve hayranlıkla bakar. Onun gücünü görerek ailenin reisi olmasını Özünde hisseder. Erkek de kadında huzur ve güven emareleri görür. Bu da ailenin bağlannı güçlendirir ve toplumu kudsallaştırır.
Son araştırmalar, kadının görünüşünden tutun da organlarını, hatta doku hücrelerinin proteinlerine kadar erkeklerden farklı olduğunu isbat etmiştir.
(bkz. Dr. M.Aii Et-Bar, Kur’an-ı Kerim ve Modern Tıbba Göre İnsanın Yaradılışı, Diyanet
Vakfı Y. S: 46 v.d.).


Çocuğun ruhî kabiliyetleri üzerinde gebelikten itibaren anne hayatının tesiri büyüktür. Terbiyenin zekâ, karakter, kişilik, huy ve ahlâk üzerinde tesiri şüphesizdir.
Çocuk doğar doğmaz terbiye edilemez; duygu aletleri yavaş yavaş sinirleri terbiye etmeye başlar. Çocuk ana rahminde iken annenin vaktinde yemek yiyişinin, uyuyuşunun, dinlenmesinin helal ve temiz gıdalarla beslenmesinin, sosyal ve psikolojik duygularının yani ruhsal yapısının çocuğa ilk terbiyeyi verdiği biliniyor. Dünyaya gelince bu terbiyenin tesiri görülüyor.
Çocuğun Doğumundan Önce Annenin Yapacağı Ruhsal Terbiyenin Önemini Anlatan Bir Kıssa:
Küçük bir kız okula yazıldıktan sonra, devamlı arkadaşlarını iğneler.
Öğretmen elinde iğne gördükçe alır, azarlarsa da askıdaki paltolara, oturacakları yerlere iğne koymak huyundan bütün ceza ve ikazlara rağmen vazgeçmez. Okuldan atılmak üzere iken, civar semtlerde çocuklar üzerinde tetkikler yaparak eser hazırlayan bir ruh alimi, hadiseyi duyunca hemen ilgilenir. Çocuğu ve ailesini sıkı bir teste tabi tutar. Nihayet meselenin çözüm noktası, annesinin anlattığı bir hadise ile ip ucu verir.
Kadın der ki:
"Efendim, bundan önce biz büyük bir konağın bekçisiydik. Konağın sahibi o derece cimri biriydi ki, bahçedeki ağaçlardan meyve koparmak değil yerden çakıl taşı almak bile imkansızdı. Hamile olduğum zaman, küçük nar ağacındaki sayılacak kadar az narlara o kadar imrendim ki, koparırsam işimizden olmak korkusu ile, elime bir iğne alıp, gece gidip narları iğneleyip suyunu emerdim."
Bu durumu dinleyenler hayrette kalırlar.
Ruh âlimi: "Evet, der. Allah ALLAH celle celâlihu ana ile evladı o derece bağlamıştır ki, doğduktan sonra her varlığı ile evladına örnek ve destek olduğu gibi doğmadan önce, ananın yaptıkları hareketler ve ruhunun iniş çıkışları çocuğunun ruh tablosunda da aynı grafik çizgilerini verir."

İş hayatına atılmış bir kadının bunca işleri yapmasına imkan yoktur.
Zaten iş hayatında kadın maddeten ve manen yıpranır. En tabii vazifelerini yapamayacak hale gelir. "Meslekten doğrudan doğruya müteessir olanlar eskiden beri erkeklerdir. Son zamanlarda kadınlar da, erkekler gibi hayat kavgasına atılmak zorunda kaldı. Tabii mesleğin tesirinden erkekler gibi onlar da zarar görecektir. Şimdi en çok histerik nevrastenik, melâncolik olanlar çalışan kız ve kadınlardır. Bir kadın için en tabii ve sıhhî meslek zevcelik ve anneliktir. Çocuk yetiştirmek, öğretmenlik, hasta bakmak, bahçe ve ev işleri kadın için en uygun işlerdendir.
Mukayeseli biyoloji isbat etmektedir ki insan yavrusu dünyaya gelince en aciz, en çaresiz bir varlıktır ve "çocukluk" devresi en uzun süren canlıdır. Bundan dolayı Claparede: "Çocukluk neye yarar?" diye sorar. Uzun gelişme devresinde çocuğa anasından daha itinalı kim bakabilir? Çocuğun daima değişken ihtiyaç, istek ve arzularına kim cevap verir? Hakikat şu ki yavruya anasından daha samimi bir yar bulunamaz. Ona anadan başka gerektiği kadar merhamet eden olamaz. Serbest hayata, işe ve memuriyete atılan anne ise çocuğuna bu itinâyı gösteremez.

Kadının iş hayatına atılmasının bir mahzuru da çocukların cinsî terbiyesine önem verememesidir. Bu çocuklar ya başıboş, gelişigüzel büyür veya ehliyetsiz kadınların elinde his oyuncakları olur.
Bir ev kadının memuriyet ve iş hayatına atılmasının büyük bir iktisadi faidesi de yoktur. Zira kazanacağı para; ev işleri ve çocuk bakımı, ayrıca daima dışarıda, insanlar arasında bulunacağından- giyimi ve diğer hususları için yapacağı masraftan pek fazla olmayacaktır. Diğer taraftan işsizlik yüzünden boş kalan erkekler, mesleksizlik ve işsizliğin ruhta yaptığı tahribat ile cemiyetin başına bela kesilen zararlı bir unsur haline gelmektedir.
Kadın ev ve aile muhitinden uzaklaştıkça evlilik bağlan da gevşemektedir. Yirmi dört saatin mühim bir kısmını başkalarının emri ve kumandası altında çalışmakla geçiren, hayat mücadelesinin dalgalan arasında
yıpranan narin yapılı ve ince ruhlu kadın, yavaş yavaş hırçınlaşmakta ve sinirlenmektedir. Akşamleyin yorgun-argın evine gelince kocasına kafa tutar, çocuklarıyla kavga eder. Kimseye minnet edecek değildir. Kendi ekmeğini kendi eliyle kazanmaktadır. İstediği zaman eve gelir, istediği zaman çıkar, arzu ettiği meclis ve eğlencelere iştirak eder.

Londra’da çıkan Orta Doğu adlı derginin 15/7/1979 tarihli sayısında deniliyor ki: "Avrupa'da genellikle evli erkeklerle evli kadınlar eşlerine ihanet etmekteler. Bunların pek azı gizli, çoğu ise çekinmeden bu ilişkisini sürdürmekte ve eşlerin birbirlerinin ihanetinden haberi olmaktadır.
Bununla beraber evlilik şeklen devam etmektedir.”

Almanya’da çalışan işçilerimizin aile hayatına bakıp, kadınlarının masumiyetini, huzur ve saadetini gören bir Alman profesör kadını şöyle itirafta bulunmaktadır: "Keşke ben de şu Türkiye’den gelen mutlu ev kadını gibi olsaydım. Bunların hayatına imreniyorum. Çünkü bunların beyleri işe gidiyor, kendileri ev işleriyle ve çocuklanyla meşgul oluyorlar. Beylerinden şüphe etmiyorlar. Beyleri de bunlardan şüpheye kapılmıyor. İki taraf da bütün gün zihnen rahat ve huzurlular... Ya benim halim? Kocamın hali? Sabah ben bir tarafa işe gidiyorum, kocam da bir tarafa işine gidiyor. Akşama kadar birbirimizden habersiziz... Ne ben ondan eminim, ne de o benden. Çünkü Alman hayatı emin olmamak için her türlü kötülüğe müsaittir. Akşam eve gelince ben ona şüpheli gözlerle bakıyorum. Acaba kimlerle beraberdi, şüpheciliği beni kemiriyor. Aynı şey kocam için de geçerlidir. O da bana aynı gözle bakıyor. Böylece birbirimizden emin olamıyor, yarınımızın nasıl olacağını bilmeden yaşıyoruz... İşte bu hayat beni mahvediyor. Müslüman işçilerin şüphelerden emin olan hayatlarını gördükçe keşke diyorum, ben de Türk kadını gibi rahat ve emin olsaydım. Beyim de bu cahil işçi gibi sağlam ve evine bağlı bulunsaydı..
(15 Ekim Zaman Gazetesi, Almanya baskısı).

İstatistikler ekseri boşanma vak'alarının, çocuk olmadan ve çalışan kadınlarda vuku bulduğunu göstermektedir. Çocuk yapmamanın en mühim sebeplerinden biri de kadmın serbest hayata ve çalışma hayatına atılmasıdır.
Kuran-ı Kerim'de Hz. Peygamberin zevcelerine ve bu suretle bütün mü'min kadınlara vakar, sükûn ve huzur ile evlerinde oturmaları emr olunur.


وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
Resim--- "Ve karne fî buyûtikunne ve lâ teberrecne teberrucel câhiliyyetil ûlâ ve ekımnes salâte ve âtînez zekâte ve atı’nallâhe ve resûlehu, innemâ yurîdullâhu li yuzhibe ankumur ricse ehlel beyti ve yutahhirakum tathîrâ (tathîran).: Ve evlerinizde karar kılın (oturun). Evvelki cahiliyye zamanındaki gibi (ziynetlerinizi) açmayın. Namazı ikame edin ve zekâtı verin. Allah ve O’nun Resûl’üne itaat edin. Ey ehli beyt! Allah sadece sizden günahları gidermek ve sizi tertemiz temizlemek istiyor." (Ahzâb 33/33)

Bu, kadınlar İçin evin normal, tabiî bir çevre ve vazife yeri olduğunu ifade eder. Fakat kadın için hiç bir şekilde evden çıkamaz, demek değildir. Hz. Peygamber kadınlara:

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Allah size ihtiyaçlarınız için çıkmanıza izin verdi" buyurmuştur.
(Müslim.)

Şimdiye kadar verilen izahtan anlaşılacağı üzere İslam cemiyetinde kadının kayıtsız şartsız serbest hayata atılması tasvip edilmemiştir. Aynı zamanda kadının, ev içindeki terbiye ve idare vazifesi pek önemli olduğu
ve zaten ailenin masrafına katılmakla mükellef bulunmadığı için iş hayatına da katılması âdet değildir. Ancak aslî vazifelerini ihmal etmemek ve İslâm ahlak hududlarını aşmamak şartiyle kendini fazla yormayacak işlerde çalışmasında ve bir üretimde bulunmasında bir mahzur yoktur.
(İslamda Kadın, Bekir Topaloğlu, İst. Yağmur Y. S:252 v.d.)

* Kadın kocasının evinde bir bekçidir, muhafızdır. Kocasının malını, çocuklarını muhafaza etmekle mükellef olduğu gibi nâmusunu da haramdan koruyacaktır. Hz. Peygamber Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem, bir hadislerinde erkeklerin kadınlar üzerindeki haklarını,


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Yatağınızı başkalarına çiğmetmemeteri, haşlanmadığımız kimselerin evlerinize girmelerine izin vermemeleri." diye özetler. .
(Et-Tâc, C:5 S:339.)

Kur ânı Kerimde ise: "İyi kadınlar itâatli olanlardır. Allah kendi haklarını nasıl korudu ise, onlar da öylece göze görünmeyeni koruyanlardır" buyurmaktadır.

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا
Resim--- "Er ricâlu kavvâmûne alân nisâi bi mâ faddalallâhu ba’dahum alâ ba’dın ve bi mâ enfekû min emvâlihim. Fes sâlihâtu kânitâtun hâfizâtun lil gaybi bi mâ hafizallâh(hafizallâhu). Vellâtî tehâfûne nuşûzehunne fe ızûhunne vahcurûhunn (vahcurûhunne) fîl medâcıı vadrıbûhunne, fe in ata’nekum fe lâ tebgû aleyhinne sebîlâ(sebîlen). İnnallâhe kâne aliyyen kebîrâ(kebîran).: Erkekler, mallarından (kadınlar için mehir ve nafaka olarak) harcamaları sebebiyle ve Allah’ın, onların bir kısmını, diğerlerine üstün kılmasından dolayı, kadınların üzerinde daha çok kâimdirler (koruyup gözetici, idare edicidirler). Bu bakımdan salih amel (nefs tezkiyesi) yapan kadınlar itaatkârdırlar, Allah’ın (onların haklarını ve iffetlerini) korumasıyla, onlar da gaybde (kocalarının yokluğunda hem kendilerini, hem kocalarının mal ve şerefini) koruyucudurlar. İtaatsizliklerinden (baş kaldırmalarından) korktuğunuz (kadınlara) ise (önce) nasihat ediniz. Ve (sonra da) yataklarında yalnız bırakınız. Ve (hâlâ itaat etmezlerse) onlara vurunuz. Bundan sonra eğer size itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Muhakkak ki Allah Âli’dir (yücedir), Kebîr'dir (büyüktür).” (Nisâ 4/34)

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Kadın beş vakit namazını kılar, yılda bir ay orucu tutar, ırzını muhafaza eder ve kocasına itâat ederse Cennet kapılarının dilediğinden girsin." buyurdu.
(Mişkatu'l- Mesabih, C:2 S:202)

* Kadın kocasının meşru {helâl ve İslâm’a uygun) olan bütün isteklerine uyacaktır.
* Kadın, kocasından gereksiz boşanmak talebinde bulunmamalıdır.
Meşru olmadan boşanmak isterse, Cennet kokusu o kadına haram olur.
* Kadın, kocasına karşı zevcelik (kadınlık) vazifesini yapmaktan kaçınmamalıdır.
Atalanmız:
"Erkek evinden dışarı çıkarsa bahtı açılır. Kadın, evden dışarı çıkarsa eteği açılır" demişler ve kısaca ne güzel ifade etmişlerdir..

İş Yerinde ve İmalathanede Kadını İşçi, Müstahdem ve Sekreter Olarak Çalıştırmak Câiz midir?
İslâm dini çalışmak veya çalıştırmak hususunda erkek île kadın arasında fark gözetmemektedir. Yani bir erkek çalışabildiği gibi bir kadın da çalışabilir. Bir erkek iş veya imalathene sahibi olabildiği gibi kadın da
olabilir. Bunun için bir fabrikaya sahib olan bir kadın ihtiyaç ve maslahatına göre hem erkek hem kadın işçi çalıştırabilir. Hele dul ve yetim sahibi bir kadını işe alıp çalıştırmak ve bu yol ile ihtiyacım karşılamak büyük
bir sevaptır.
Bir erkek de sahibi olduğu fabrikasında ve imalathânesinde hem erkek hem kadın çalıştırabilir. Fabrikada veya imalathanede çalışan işçilerin hepsi kadın veya hepsi erkek iseler ortada herhangi bir mesele yoktur. Bir kısmı kadın bir kısmı da erkek ise ve fakat çalışma yerleri ayn ise yine herhangi bir sakınca yoktur. Fakat halvet (yabancı erkek ve kadının yalnız kalmasıdır. Nikah bölümünde genişçe bu konu izah edilmektedir.) ve birbirine yabancı olan erkekle kadınların kanşık olarak bir arada çalışmaları ve gayrı meşru yaşamaya sebep olacak şekilde bir arada bulunmaları, özellikle de kadınların İslâmî tesettüre rivayet etmemeleri kesinlikle haramdır.
Kadın sekreter tutmak meselesine gelince, onu tutan kimsenin durumuna göre değişir. Yani kadın sekreter bir kadın tarafından tutulmuşsa ortada bir problem yoktur. Meselâ bir kadın doktor bir sekreter tutmak isterse kadın olması daha uygundur. Yabancı bir erkek tutması halvete ve yalnız başlanna kalmalarına vesile olacağı için caiz değildir. Sekreter tutmak isteyen kimse erkek ise bir kadını yanında halvet şartlan meydana gelecek şekilde sekreter olarak çalıştıramaz, haramdır. Halvet şartlan Öğrenilmelidir.
Peygamber (s.a.v.) şöyle buyuruyor: "Bir erkek yalnız olarak bir kadınla kaldı mı mutlaka onların üçüncüleri şeytandır. "(144).
Netice olarak; kadın her işte çalışır demek yanlıştır. Kadın çalışamaz demek de yanlıştır, lslamın görüşü kadın isterse, erkeğin haklanna zarar vermeyen ve kendi fıtratına (yaratılışına uygun olan) meşrû işlerde, ve
meşrû çerçevede (yani, halvet oluşturmayacak şekilde ve tüsettüre uygun olan) bazı işlerde çalışabilir. Ticaret yapar. İslam, kadının çalışmasına değil, ezilmesine ve sömürülmesine karşıdır.
İslamda kadın adetli ve lohusa iken, namazdan, oruçtan, cinsel ilişkiden ve çalışmaktan muaftır yani izinlidir.
Bu yasaklara itaat etmek de ayrıca ibadettir, sevaptır.

Ameller Niyetlere Göredir:
İnsanın niyeti Hâlis, Allah'ın ve resülünün emirlerine uygun olursa her işi aslında ibâdettir. Helâl rızık için çalışmak, nefsi ve nesli korumak için evlenmek ve daha nice günlük hayatımızdaki işler niyetlerimize göre
ibâdet olabilmektedir. Zira Hz. Peygamber (s.a.v.) bu konuda şöyle buyurmuşlardır: "Ameller ancak niyetle
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Ameller niyetlere göredir. Herkese niyet ettiği şey vardır. Öyleyse, kimin hicreti Allah’a ve Resûlüne ise, onun hicreti Allah’a ve Resûlünedir. Kimin hicreti de elde edeceği bir dünyalığa veya nikahlayacağı bir kadına ise, onun hicreti de o hicret ettiği şeyedir.” buyurdu.
(Buhari, İmam; 41, Nikah; 5, Müslim, İmaret:153, Ebu Davud, Talak, ll, Tirmizi, Fazaili Cihad:16)

Amellerimizin niyetimize göre ibâdet olduğuna en güzel delil yine Fahri Kâinat Efendimizin bir hadisi şerifidir.
Zinâdan kaçınmanın ve helâl yoldan ailesiyle sünnet üzere cinsel iliş kide bulunmanın ibâdet olduğunu sahâbî Ebû Zerr (radiyallahu anhu) şöyle anlatıyor;


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Sübhânellah" şeklindeki her bir tesbihde, "Elhamdülillah" şeklindeki her bir tahmidde, "Allahü Ekber" şeklindeki her bir tekbirde, her bir hakka çağırmada ve her bir bâtıldan sakındırmada sadaka sevabı vardır. (Bunlar bir tarafa) Sizden birinizin eşi ile cinsel ilişkide bulunma sında bile sadaka (sevabı) vardır.
Ashabı Kiram (hayret ve merakla) sordular: “Yâ Rasûlallah! Bizden biri cinsel arzularını tatmin eder de bu sebeple ona nasıl sevab verilir?”
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: “(Pek tabii ki verilir. Ya sizlerden biri) Zinâ yapacak olsaydı yaptığı zinâdan ötürü günaha girmiyecek miydi? Buna ne dersiniz? Bunun gibi nikâhlı eşiyle tatmin bulduğu zaman da kendisine sevab verilir. "
buyurdu.
(Mişkitül Mesabih, Hadis No: 1898. Müslim, Zekat: 52. Ebu Davud, Tatavvu: 12, Edep: 160, Müsned;7/168)

Kadınlar Adetli İken Namazı Terketmekle de Sevab Alırlar:

Hz. Havva validemiz, Cennet'te yaşarken şeytanın teşvikine aldanmış ve kendisine yasaklanmış olan meyveyi yemişti. Yemekle de kalmamış babamız Hz. Adem (aleyhisselâm)’a da yedirmiştir. Bu hadise her ikisinin de Cennetten çıkmasına sebep oldu.
Bunun üzerine Yüce Allah Hz. Havva validemizin gebelik, doğum gibi hallere uğramasına ve her ay özür hali (ay hali) olmasına hükmetti. Bu hal bütün kadınlar için İlâhî bir imtihan olup kaldı.
Kadınlar, ay hali olmadığı günlerde beş vakit namazlarını Allah'ın emri olduğu için kılarlar ve sevab alırlar. Fakat hayız (âdet) ve nifâs (lohusalık) hallerinde namaz kılınmaz. Niçin? Çünkü hayız ve nifâs hallerinde namazı terketmeleri Allah'ın bir emridir. Allah'ın emrini yerine getirenlerin sevab kazanacaklarında şüphe yoktur..
(Umdetü’l- Kari: 2/99, Keşfü’l- Gümme: 1/53 Uysal yayınevi 73.)

Ey müslüman kadınlar! İnancınız ve islâmınız ne güzel ki, namazı kılıyorsunuz sevab alıyorsunuz. Özür hallerinde Allah'ın emri ile namazı terk ediyorsunuz, bu hallerde Allah'ın namaz kılmayın emrine itaat ettiğinizden yine sevab alıyorsunuz.
İnsanın yaratıcısı olan ve yarattığını en iyi bilen Cenabı Hak, kadına da ortalama her ayda 3-10 gün arası âdet görmelerinden dolayı ibadetlerinde izinli sayarak, dünyadaki hiçbir beşeri sistemlerin ve feministlerin ulaşamıyacağı şekilde kadını korumuştur. Halbuki çağdaş geçinen bütün beşerî sistemlerde kadın, bu adetli günlerinde hasta sayılmayıp çalıştırılmaktadır. Beşerî sistemlerin mi, Allah'ın nizamı îslamın mı kadını koruduğu ve haklarına riâyet ettiği izah ettiğimiz gibi açıkça görülmektedir..


15-) Sosyal Güvenlik Hakkı:

Sosyal Güvenlik yeni bir kavram olup, ekonomi edebiyatında “devlet ya da onun adına bir kamu tüzel kişisi tarafından üstlenilen ve bir vatandaşın yaşamı boyunca karşılaşabileceği hastalık, kaza, işsizlik, ihtiyarlık, Ölüm gibi olaylarda kişinin yaşam koşullarının güven altına alınmasını sağlama amacını güden, bu amaca yönelik çeşitli araçları içeren güvenlik sistemi” anlamını dile getirir.
Birey, muhtaç olup dilerse, geçimini devlet sağlayacaktır, İslam toplumunda, müslüman olsun olmasın, bütün şahıslar öncelikle kendi çalışmaları ve kazançlarıyla geçimlerini sağlayacaklardır. Bu gerçekleşemiyorsa, sıra akrabanın nafaka yükümlülüğüne gelir. Sonra, zekât, bütçe ve zenginler sırasıyla devreye girerler, İslam toplumunda hiçbir ferdin açlıktan ölmesi caiz ve mümkün değildir. Çalışamayan ya da çalışmayan, yaşayacak kadar ihtiyaçlarını, yukarda sayılan kaynaklardan temin hak
ve hürriyetine sahiptir. Ülkenin fakirlerini doyurmaya bütçe ve zekât yeterli gelmezse, devletin bu amaçla zenginlerden, zekât dışında vergi alma hakkı vardır.:


لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّآئِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ
Resim--- “Leysel birre en tuvellû vucûhekum kıbelel maşrıkı ve’l- magrıbi ve lâkinnel birre men âmene billâhi ve’l- yevmi’l- âhırı ve’l- melâiketi ve’l- kitâbi ven nebiyyîn (nebiyyîne), ve âtel mâle alâ hubbihî zevi’l- kurbâ ve’l- yetâmâ ve’l- mesâkîne vebne’s- sebîli, ves sâilîne ve fî’r- rıkâb (rıkâbi), ve ekâme’s- salâte ve âte’z- zekât (zekâte), vel mûfûne bi ahdihim izâ âhed (âhedû), ve’s- sâbirîne fî’l- be’sâi ved darrâi ve hîne’l- be’si ulâikellezîne sadakû, ve ulâike humu’l- muttekûn (muttekûne).: Yüzlerinizi doğuya ve batıya çevirmeniz iyilik değildir. Ama iyilik, Allah'a, ahiret gününe, meleklere, Kitaba ve peygamberlere iman eden; mala olan sevgisine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, isteyip dilenene ve kölelere (özgürlükleri için) veren; namazı dosdoğru kılan, zekatı veren ve ahidleştiklerinde ahidlerine vefa gösterenler ile zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda sabredenler(in tutum ve davranışlarıdır). İşte bunlar, doğru olanlardır ve müttaki olanlar da bunlardır.” (Bakara 2/177)

وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالاً فَخُورًا
Resim--- “Va’budûllâhe ve lâ tuşrikû bihî şeyen ve bi’l- vâlideyni ihsânen ve bizi’l- kurbâ ve’l- yetâmâ ve’l- mesâkîni ve’l- câri zi’l- kurbâ ve’l- câril cunubi ve’s- sâhıbi bi’l- cenbi vebni’s- sebîli, ve mâ meleket eymânukum. İnnallâhe lâ yuhıbbu men kâne muhtâlen fehûrâ (fehûran).: Ve Allah'a kul olun. O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ve ana-babaya, akrabaya, yetimlere, miskinlere, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa (eşlere), yolda kalmışa ve elinizin altında sahip olduklarınıza (köleye, câriyeye, işçilere) ihsanla davranın. Muhakkak ki Allah, kibirli olan ve övünen kimseleri sevmez.” (Nisâ 4/36)

İslam Hukukunda, Sosyal Güvenliği gerçekleştiren ve uyulması zorunlu olan “nafaka, zekât, adak (nezir), fidye keffâret, kurban” unsurları vardır. Ayrıca bu zorunlu unsurların dışında bir takım ihtiyarî unsurlar da söz konusudur. Nafile hayır ve sadakalar, vakıflar, vasiyetler, ziyafetler, hediye, hibe, komşu hakkı, karzı hasen gibi...


16-) Kadının Siyasî Hakları:

Kadın, acaba, ruh sahibi bir varlık mıdır? Eğer onun bir ruhu varsa bu, insan ruhu mudur, yoksa hayvan ruhu mu? İnsan ruhu olduğunu farz etsek, bu takdirde acaba, erkeğe nisbetle
onun durumu bir kölenin durumu gibi midir, yoksa ondan biraz üstün mü?" İşte "kadın" telakkilerinin esasını bu zihniyetin teşkil ettiği Avrupa memleketinde kadın, mücadeleye girişmiş ve insanlığını kabul ettirinceye kadar savaşını devam ettirmiştir. Geçmiş haksız ve zalim asırların intikamını alırcasına o, yaratılış gayesi ve ruh kabiliyetlerinin ötesindeki şeyleri bile istemiştir. Kadın bu mücadelesinde erkekle mutlak eşitliği talep etmiş ve bunun teminatı olarak da siyasî hakları kabul ettirmiştir.
İslam memleketlerindeki kadın hakları mücadelesine gelince, bu tamamen Avrupa özentisinden başka bir şey değildir.
Tarih boyunca siyasetle uğraşan, ordulara kumanda edip devlet idare eden kadınlar vardır. Bunlann örneklerini İslam âleminde de görmekteyiz. Fakat bugünkü anlayışa göre bir siyasî hakka sahip olmak için çetin mücadeleler yapmak icap ediyordu. Bu mücadele kadın için olduğu kadar erkek için de bahis konusudur, erkeğin de bu mevzuda mücadelesi az değildir.

Burada üzerinde ehemmiyetle durulması gereken nokta kadınların siyasî haklan elde etmeleri ve siyasetle uğraşmalarından ziyade, onların, gerçekte bu hayattan hoşlanıp hoşlanmadıkları ve bu haklara sahip olduktan sonra da mesud olup olmadıklarıdır. Çok makul bir ilim zihniyetiyle kadın psikolojisini inceden inceye tetkik ettiği kabul edilen Madam Gina Lombroso'nun tahlillerine dayanarak bu konuda yapılan izahları aynen alıyoruz.:
"Bütün kadın psikolojisiyle uğraşanlar kadının siyasal işlerden hoşlanmadığı düşüncesinde birleşmişlerdir. Bunun en birinci delili, kadınlar tarafından yapılan muhtelif kurullarda meslek, ücret, tahsil ve terbiye, din ve çocuk meseleleri üzerinde bir hayli münakaşalar yapıldığı halde finansal
ve uluslararası meselelerle siyasal program üzerinde az uğraşmalarıdır.
Rusya'daki kadın gazeteleri kendi cinslerini siyasal işlere teşvik ettikleri halde daima zorlu bir mukavemetle karşılaşmışlardır. Umumiyetle tahsil gören serbest kadınların güzel san'atlarla, şiir, roman, müzik ve terbiye, ahlak ve dinle uğraşanları tarih, coğrafya ve ekonomik bilgiler
le uğraşanların dan pek fazladır."

Madam Gina Lombroso bizzat İtalya’da "L’associazionedi- vulgatrice Donne İtaliane" adlı bir kurul tesis etmiş ve İtalyan kadınlarında siyasal ihtiraslar uyandırmak için bir hayli teşebbüslerde bulunduğu halde muvaffak olamamıştır. Hattâ bu husustaki kurulun neşrettiği kitaplar, risaleler... satın alınmadan geri gelmiş, fakat aynı kadınlar psikoloji, filozofi gibi daha çok zor olan genel kültür mevzularına büyük bir hırsla İlgilenmişlerdir. Almanya’da da aynı neviden bir kadın kurulunun yapmış olduğu tecrübeler de bu neticeyi vermiştir. Ve hemen seçmek ve seçilmek hakkını haiz olan yerlerde kadınların pek azı bu seçme hak ve ödevini kullanmışlardır. Mesela İtalya'da 60.000 kadar nüfusu olan şehirlerde iki, azamî üç binden fazla kadın seçime iştirak etmemiştir. Hattâ bazı İtalyan şehirlerinde buna iştirak edenler hiç yok derecede az olmuştur. Biz burada bunun sebeplerini sayacak değiliz."

Demek ki, siyasî haklara kavuşmuş olmak, kadın için, haklarım elde etmesinin zirve alameti olması bakımından ehemmiyeti haiz bir şey ise de tatbikatta kadına saadet bahşeden bir nesne değildir.
Erkeğe nisbetle farklı bir ruhî karaktere sahip olduğunda şüphe olma yan kadın, gösterişe ve kendisine itibar edilip ehemmiyet verilmeye erkekten çok daha meyillidir. Bundan dolayıdır ki, bilginlere göre, siyasî işlere karışmış olan kadınlar daha çok gördükleri saygı ve şereflerine yapılan iltifâtlardan aldıkları zevk İçin bu işe katılmışlardır. Yoksa siyasî faaliyet gösterme arzu ve ihtiyacından değil.
Bir kadını kötüleyen adam, hangi fiziksel ve ruhî meziyetlere sahip olursa olsun kadın için iğrenç bir mahlûktur. Ve onu hiç bir gün affedemez.
Fakat onu metheden, takdir eden adam da ne kadar aşağı durum ve düzeyde olursa olsun, kadın için aziz bir mahlûk haline gelir.
Fikirler kadınların dimağına değil, kalbine işlerler. Ve bu yoldan onlara tesir ederler. Tarafsız olamamak, muhakemeden ziyade duyguları ile hareket etmek kadının tabiatındandır. Kadının inatçılığı ve muhatabını dinleyememek zaafı buradan gelir. Karşısındakinin ancak kendi işine ve temayülüne uygun olan sözlerini işitir ve tenkit olunmaktan daha büyük bir fenalık tanımaz. Ve kendisini tenkit etmiş olanları da hiç bir vakit affetmez. Kendi nefsine itimat ve tarafgirlik kadını hoş görmeden tamamen uzaklaştırır. Bu hal, onları tedricen kendilerine bağlı olanlara karşı baskı ve otorite tesis etmeye sevkeder. Erkek düşünmek itiyadını kazandığı için daima şüphe eder. Fakat kadın gibi şüpheleri üzerinde devam etmez. Kadın, daimî bir emniyetsizlik, itimatsızlık ve etrafındakilerin kendisiyle olan ilgisinde bir gevşeklik hisseder. Veyahut böyle bir halin vuku bulup bulmamakta olduğunu kontrol edip durmak azabıyla kararsız bir halde bulunur. Kadının genelde sürekli olan hoşnutsuzluğu, eksikliği ve titizliği bu şüphelerde saklıdır.
Kadın psikolojisi hakkında yapılan bu tahliller, onun bilhassa zamanımızda hayli maceralı bir iş haline gelen siyasetle doğrudan doğruya ve ciddi bir şekilde meşgul olmaya fıtraten müsait olmadığını açıkça ifâde etmektedir.
Bugün, bir çok memleketlerde kadının siyasî haklan erkeklerinkinden farksız bir şekilde tanınmış bulunmaktadır. Fakat realitede görüyoruz ki kadın olsa olsa, bir dereceye kadar seçme hakkını kullanmaktadır. Seçilen ve seçildikten sonra da siyaset alanında büyük işler gören kadınlar
yoktur. Varsa pek azdır. Evet, millet vekili veya bakan kadınlar var. Hattâ devlet reisliği, başbakanlık veya bakanlık makamını işgal eden bir kaç kadın bulunabilir. Fakat bunlar daha ziyade bu makamları sembolik olarak işgal etmekte, asıl mühim işleri etraflarındaki erkekler yürütmektedir.
Bundan dolayı, bu tatbikat da kadının siyaset alanında başta ve etken bir rol oyanayamadığını gösterir.

İslam Hukukunda Kadının Siyasî Hakları Kadının siyasî haklarına dair Kur’ÂN-ı Kerim’de açık beyanlar yoktur.
Ancak dolayısıyle temas eden âyetler mevcuddur. Gerek Kur'ÂN ve Sünnetteki deliller, gerek İslam'ın ilk devrelerindeki tatbikat çeşitli şekillerde yorumlandığı için birbirinden farklı hükümler meydana konulmuştur.
Kadının siyasî haklan hususunda ortaya çıkan üç görüş var:

1-) Devlet reisliği de dahil, kadın bütün siyasî haklara sahiptir.
2-) Seçme hakkına sahiptir, fakat seçilmeye değildir..

Şimdi bu görüşleri deliller çerçevesinde tahlil ve tenkit edelim.:

a-) Devlet reisliği:


وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
Resim--- "Ve’l- mu’minûne ve’l- mu’minâtu ba’duhum evlîyâu ba’din, ye’murûne bi’l- ma’rûfi ve yenhevne ani’l- munkeri ve yukîmûne’s- salâte ve yu’tûne’z- zekâte ve yutîûnallâhe ve resûlehu, ulâike se yerhamuhumullâh (yerhamuhumullâhu), innallâhe azîzun hakîm (hakîmun).: Ve mü’min erkekler ve mü’min kadınlar, birbirlerinin dostlarıdır. Ma’ruf ile emreder ve münkerden nehyederler (yasaklarlar) ve namazı ikâme ederler ve zekâtı verirler. Allah ve O’nun Resûl'üne itaat ederler. İşte onlar, Allah, onlara rahmet edecek. Muhakkak ki Allah; Azîz’dir, Hakîm’dir." (Tevbe 9/71)

Bu âyet-i kerimede "emri bil maruf, nehyi anilmünker.: İyiliği emretmek, kötülükten vazgeçirmeye çalışmak" vazifesini mü’min erkekler gibi, mü'min kadınların da îfâ edebileceği beyan edilmektedir.
Devlet reisliği de dahil siyaset, bu işi millet adına ve memleket çapında yapmaktan başka bir şey değildir. Bundan dolayı kadın bunu yapabilir.
Kur’ÂN-ı Kerim’de Sabâ melikesi Belkıs'dan ve onun Süleyman Peygamberle münâsebetlerinden bahsedilmektedir.. (Kur’ÂN-ı Kerim, Neml 27/17-44)

İşte bu kadın, bir devlet reisidir. Prof. Muhmmed Hamidullah, İslam Araştırmaları Enstitü
sündeki konferanslarında bu âyete istinaden kadının devlet reisi olabileceğini ifâde etmişlerdi.
Tenkidi: Kadının devlet reisi olabileceğine dair delil olarak ileriye sürülen âyetlerin hiç biri bu mevzuda sarih bir hüküm ifâde etmez. "Emribi’l- ma'ruf, nehyi ani’l- münker" vazifesi her mümine, kendi kudreti dahilinde terettüb eden bir vazifedir. Bir hadisi şerifte de belirtildiği gibi bu, elle yapılır, ona imkan bulunamayınca dil ve kâlem ile yapılır, bu da olmazsa kalben hoş görmemekle îfâ edilir. Bundan devlet reisliğini yapabileceğini ileri sürmek mümkün değildir.
Sabâ melikesi Belkıs, Süleyman aleyhisselam'a tâbi ve teslim olmadan önce bir devlet reisi idi. Fakat o zaman hak dinde olmayıp güneşe tapardı. Süleyman Peygamber'e teslim olunca müslüman olmuştu. Bundan sonra yine melike olması Kur'ÂN-ı Kerîmde bahis konusu değildir. Bundan dolayı, ateşperest olan bir kadının durumu müslümanlara delil olamaz.
Kaldı ki, Hz. Peygamberin bu konuda sarih hadisleri mevcuttur. Şu hadis kadının devlet reisi olamıyacağını açıkça ifâde etmektedir.


Resim---Ashabdan Ebu Bekre der ki: “Cemel Harbi günlerinde, daha önce Peygamberden duyduğum bir sözle Allah beni faidelendirdi (Cemel harbine iştirakimi önledi). Hz. Peygamber İran Kisra'sının kızı (Boran)'nın devlet reisliğine getirildiğini duyunca: "İşlerini kadına tevdi eden bir millet asla felah bulamaz." buyurdu.
(Buharî; Tirmizî; Nesaî; Ahmed b. Hanbel.)

b-) Seçilme Hakkı:

Yukarıda tercemesi geçen Ebu Bekre hadisi kadının devlet reisi olamıyacağını ifâde eder. Hz. Peygamber aleyhisselâm bir başka hadislerinde:


Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Başkanlarınız en hayırlılarınız, zenginleriniz de cömertleriniz olunca ve işleriniz aranızda meşveretle yürüyünce yerin üstü, sizin için yerin altından hayırlıdır. Fakat reisleriniz en kötüleriniz, zenginleriniz de cimrileriniz olur ve işleriniz kadınlarınızın emir ve havalesinde bulununca o zaman yerin altı, sizin için, üstünden daha hayırlıdır" buyurur.
(Et-Tâc)

Kadın askerlik yapmakla mükellef değildir. Harbe iştirak etmez. Ailenin nafakasını temin için çalışmaya mecbur değildir.
Kur’ÂN-ı Kerim'de Hz. Peygamber'in zevcelerine ve dolayısıyle bütün müslüman kadınlara evlerinde sükûn ve huzur ile oturmaları, ilk câhiliyet devrinde olduğu gibi laubali bir şekilde erkekler arasında gezinmemeleri emr olunmaktadır.:


وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
Resim--- "Ve karne fî buyûtikunne ve lâ teberrecne teberruce’l- câhiliyyetil ûlâ ve ekımne’s- salâte ve âtîne’z- zekâte ve atı’nallâhe ve resûlehu, innemâ yurîdullâhu li yuzhibe ankumu’r- ricse ehle’l- beyti ve yutahhirakum tathîrâ (tathîran).: Ve evlerinizde karar kılın (oturun). Evvelki câhiliyye zamanındaki gibi (ziynetlerinizi) açmayın. Namazı ikâme edin ve zekâtı verin. Allah ve O’nun Resûl’üne itaat edin. Ey ehli beyt! Allah sadece sizden günahları gidermek ve sizi tertemiz temizlemek istiyor.” (Ahzâb 33/33)

Cuma ve bayram namazları, cemaatle namaz kılmak gibi ibadetlerin kadınlara borç kılınmayışının da sebebini teşkil eden "cinsî ahlâkı koruma" prensibine göre umumî ve erkek meclislerine iştirak etmeyi gerektiren hususlar kadın için pek tavsiye edilmemiştir.

c-) Seçme Hakkı:

Kadının devlet reisi olmasını meneden delillerde onun seçmen olmasına engel olan bir şey yoktur. Eşyada asl olan mubah olmaktır. Kadının seçmen olması onun tabiî bir hakkıdır. Bunu kaldıran bir delil olmayınca bu hak bakî kalır.
Hz. Peygamber zamanında ve ondan sonraki devirlerde devlet reisinin seçilmesi bey'atle olurdu. Bey'at bir musafaha (tokalaşma) dır. Devlet reisliğine kabul edilişin işareti ve merasimidir. Peygamber Efendimiz ashabın kadın ve erkeklerinden defalarca bey at almıştır. Bu, ilkin Mekke devrinin son zamanlarında Akabe'de olmuştur. İslam Tarihinde "Akabe Bey'atleri" diye meşhurdur. Bu bey’atte kadınlar da hazır bulunmuştu.
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in kadınlarla bey'ati Medine'de ve Mekke'nin fethi gününde olmak üzere bir kaç defa tekerrür etmiştir. Bu bey'atlerin siyasî değil, dînî oldukları ileri sürülürse de doğru değildir. Zira Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in kadınlarla bey'atini emreden âyette bazı dînî hususlar sayıldıktan sonra Peygambere hitaben buyurulur ki:


يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
Resim--- "Yâ eyyuhâ’n- nebiyyu izâ câeke’l- mu'minâtu yubâyi'neke alâ en lâ yuşrikne billâhi şey'en ve lâ yesrikne ve lâ yeznîne ve lâ yaktulne evlâdehunne ve lâ ye'tîne bi buhtânin yefterînehu beyne eydîhinne ve erculihinne ve lâ ya'sîneke fî ma'rûfin fe bâyı'hunne vestagfir lehunnallâhe, innallâhe gafûrun rahîm (rahîmun).: Ey nebî (peygamber)! Mü’min kadınlar; Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zinâda bulunmamak, evlâtlarını öldürmemek, elleri ve ayakları arasında bir iftira uydurmamak, maruf bir iş konusunda sana asi olmamak üzere, sana tâbî olmak için/ biat etmek üzere geldikleri zaman, artık onların biatlerini kabul et ve onlar için Allah’tan mağfiret dile. Muhakkak ki Allah; Gafur’dur (mağfiret edendir, günahları sevaba çevirendir), Rahîm’dir (Rahîm esması ile tecelli edendir).” (Mümtehine 60/12)

İşte bu, Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in devlet reisliği ile alâkalı emirlerini ifâde eder. Esasen Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem ile Peygamber olması hasebiyle bey'at etmek onun risaletine inanmak demektir ki buna bey’at değil, iman denir. Halbuki âyet ve hadislerde "bey'at" maddesi vardır.
Ayrıca ashabı kiramdan: "Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem kadınlara bey’at ettiği gibi bizimle de bey'at etmiştir..." tarzında sahih rivâyetler mevcuddur. (Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem’in kadınlarla bey'atı musafaha (tokalaşma) ile değil, başka şekillerde olmuştur. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem'ın eli asla yabancı bir kadının eline değmemiştir.)

Netice olarak; kadın, seçme hakkına sahiptir. Tarih boyuncu ve bu gün kadın, siyaset alanında bazı makamlar elde etmişse de bu konuda büyük işler görmüş değildir. Varsa da çok azdır. Kadının siyasetle uğraşması daha çok sembolik bir durum arzetmektedir..
(İslamda Kadın, Bekir Topaloğlu, İst. 1984. Yağmur Y. s. 269 v.d. Kur’ÂN-ı Kerim: 60/12
âyeti ve tefsiri. Muhammed Hamiduİlah, İslam Müesselelerine Giriş, İst- 1981, s. 112.)
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

4-) Evlilikte karşılıklı sevgi ve cazibenin devamı için gereken şeyleri ihmal etmemelidir. Evlenmek her şeyden önce karşılıklı sükûna (rahatlanmaya, tatmine kavuşmaya) dayanır. Kadın kocasına karşı zevcelik vazifesini yapmamazlık edemiyeceği gibi, erkek de zevcesine karşı kocalık vazifesini yapmaktan geri duramaz. Cinsî iktidar hususunda normalin altına düşmek veya üstüne çıkmak gibi hastalık halleri erkeklerden çok kadınlarda mevcuttur. Cinsî iştihaya insanın duygu alemi, tasavvur ve hayalleri de tesir eder. Bu konuda başkalarından, diğer eşlerin cinsiyete dair hususî hayatlarından duyulanların da tesiri vardır. Bundan dolayıdır ki evliliğin pek mahrem bu gibi hadiselerinin başkalarına nakledilmesi yasak edilmiştir.
Eşler cinsî iktidar konusunda birbirini tanımalı ve ona göre hareket etmelidirler. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "Erkek zevcesini yatağına çağırdığı zaman zevce gelmezse sabahlayıncaya veya kocasının yatağına dönünceye kadar melekler ona lanet eder."


Resim---Hz. Peygamber aleyhisselâm şöyle buyurmuştur: “Kocası, kadını yatağına çağırdığında kadın mazeretsiz reddederse, melekler sabaha kadar ona lânet ederler. ” buyurdu.
(Buharî, 11/205. Müslim: 4/157)

Resim---Hz. Peygamber aleyhisselâm şöyle buyurmuştur: “Adam ihtiyacı için karısını çağırdığı zaman, karısı fırında ekmek pişiriyor olsa bile gitsin." buyurdu.
(Tirmizî: hadis no:927)

Hadisler hastalık, rahatsızlık ya da herhangi bir geçerli neden olmadıkça kocanın reddedilmemesi gerektiğini ifade etmektedir. Asl olan eşlerin birbirlerinin istekli oldukları zamanı gözetmeleri ve birbirlerini hoşnut etmeleridir.
İslam, kocayı da karısının hakkını yerine getirmeye teşvik etmektedir. (Buharî: 5/112,121, 217,472,)

Bir gün Peygamber Efendimizin huzuruna bir kadın gelir ve kocası Safvandan: "Namaz kıldığımda beni dövüyor, oruç tuttuğum zaman orucumu bozduruyor..." diye şikâyette bulunur. O anda Hz. Safvan da
orada idi. Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem kendisine sorunca şöyle cevap erdi: “Ey Allah'ın elçisi,
namaz kıldığımda beni dövüyor, sözünün aslı şudur: “O, namazında iki sûre okuyor, ben ise bunu men'ettim.”
Bunun üzerine Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem aleyhisselâm: "Bir tek sûre olsaydı insanlara kâfi gelirdi" buyurdu.
Safvan devamla: “Oruç tuttuğum zaman bana orucumu bozduruyor” sözüne gelin
ce, o devamlı oruç tutmak ister. Ben ise genç bir adamım, sabredemem,
(yani cinsî münasebetten).”


Resim---Buna da Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurdu: "Kadın kocasının izni olmadan (nafile) oruç tutmasın." buyurdu.
(Mişkatü’l- Mesabih, c. 2, s. 206)

O halde farzları yerine getirdikten sonra, kadının, nafile ibadetleri zevcelik vazifesine mani olmamalıdır.
Bu durum aynen koca için de söz konusudur. Koca vazifesini yapmalıdır. İbni Hazm, eşlerin birbirlerine karşı olan bu vazifelerinin, üzerlerine farz olduğunu söyler. Bu konuda çekimser kalmak dindarlık değildir.
Bilakis nefse, yaratılıştan mevcut kabiliyetlere zulüm ve haksızlıktır. Zevceye zulümdür. Zinâya, meşru olmayan hallere sebep olmaktır. Erkeğin cinsel ihtiyacını gidermemek erkeğe, kadının sevilmek ve değer verilmek ihtiyacını umursamamak kadına yönelik bir şiddetttir. Şiddet sadece fiziksel bir unsur olarak düşünülmemelidir.
Bir gün ashabı kiramdan üç kişi bir araya gelmiş, şöyle andlaşmışlar:
Birisi: "Ben, yaşadığım müddetçe geceleri devamlı namaz kılacağım.”
İkincisi: "Ben de ömrüm boyunca oruç tutacağım, hiç aralık vermeyeceğim."
Üçüncüsü: "Kadınlardan uzak kalacağım, hiç bir zaman evlenmeyeceğim."


Resim---Peygamber aleyhisselam bundan haberdar olunca yanlarına gider ve şöyle buyurur: "Şöyle şöyle diyenler siz misiniz? Dikkat ediniz! Allaha yemin ederim ki Allah'dan en çok korkanınız ve ona karşı gelmekten en çok sakınanınız benim. Böyle iken ben bâzen oruç tutuyor, bâzen de tutmuyorum. Hem namaz kılıyor, hem de uyuyorum. Kadınlarla da evleniyorum. Kim benim sünnetimden yüz çevirirse benden değildir." buyurdu.
(İbni Kesir, el-Maide, 87 tefsirinde; Buharî ve Müslimden)

Abdullah ibni Amr ibni'l-As, zühd ü takvâsı ile meşhurdu.
Resim---Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem ona: "Senin gündüzleri oruç tuttuğunu, geceleri de namaz kıldığını haber aldım, öyle mi?" buyurunca, “Evet, yâ Resûlullah!” dedi.
Hz. Peygamber aleyhisselâm şöyle buyurdu: "Öyle yapma. Bâzen oruç tut, bâzen tutma. Geceleri hem namaz kıl, hem de uyu. Çünkü cesedinin üzerinde hakkı vardır, gözünün üzerinde hakkı vardır, zevcenin de sende hakkı vardır."
buyurdu.
((Buharî)

Şüphe yok ki bu hadisler de bahis konusu edilen namaz ve oruçlar farz ibadetlerin dışında kalanlardır. Farzlar elbette yapılacaktır.
(İslamda Kadın, Bekir TopaJoğlu, İst. Yağmur Y. S. 84 v.d.)

Kısaca; kadının kocasına itaat etmesi, yatağını terk etmemesi, kocası için süslenmesi, ev işlerini yerine getirmesi, namusunu ve evini koruması, kadının yaratılışına uygun ve aile saadetinin temel şartlarıdır.


KADIN VE ERKEĞİN YARATILIŞTAKİ FARKLILIKLARININ SONUCU SORUMLULUKLARININ FARKLI OLDUĞU YERLER.:

1-) Dört Evlilik.
2-) Miras.
3-) Şâhidlik.
4-) Kadının Siyasî Hakları. (Daha önce anlatıldı)

Zerâfette, duygusallıkta, nezâkette, şefkat ve merhamette, erkek kadına yetişemez. Aklî muhakemede, soğukkanlılıkta, fikrî tahlil, yani çözümlemede kadın erkeğe yetişemez. Tarihte; Aristo, Sokrat, Beydaba, Şekspir, Mevlânâ gibi kaç tane kadın düşünür vardır? Hangi önemli buluşu kadınlar gerçekleştirmiştir? Dünyada iki yüze yakın devletten kaç tanesinin başı kadındır? Demek ki bu konular da, erkeğin görev sahasıdır.
Fiziksel olarak da kadın ve erkeğin görev ve sorumlulukları farklıdır. On beş yaşından doksan yaşına kadar teorik olarak hergün birkaç tane çocuğun tohumunu atma gücüne sahip olan erkeğin yanında bir kadın, yine teorik olarak ömrü boyunca en fazla kaç çocuk doğurabilir?
Niçin hastabakıcılar, hemşireler, çocuk yuvalan gibi şefkat ve merhamet isteyen kurumlarda çalışanların çoğu kadınlardır?...
Demek ki kadın ile erkek görev ve misyon açısından da birbirinden farklıdırlar. Tıpki fiziksel ve psikolojik bünye açısından farklı oldukları gibi.

Demek ki, kadınla erkek arasında mutlak bir eşitlikten söz etmek imkansızdır. Bunu savunmak, ya psikolojik hastalıktan, ya da başka sinsî duygulardan kaynaklanır...
Peşin fikir ve kabullenişlerden uzak olarak düşünebilen herkes; mutlak anlamda kadın erkek eşitliğini savunanların, bu tür bir eşitliği bir türlü gerçekleştiremedikleri gibi, kaş yaparken göz çıkardıklarını ve bu uğurda insânî eşitliği de ortadan kaldırdıklarını kabullenmek zorunda kalacaktır. Çünkü girift bir makinede, kendi yerinde çok büyük görevler yapan bir dişliyi, aynı makinedeki bir başka dişliye benzemiyor diye yerinden alıp, onun gibi yapmaya çalışmak, hem her iki dişlinin görevini aksatmak, hem de makineyi bozmak demektir. Çünkü bu her iki dişlinin de, kendi yerinde çok önemli görevleri vardır. Hiçbiri diğersiz olamaz.
Ve bu onların birinin diğerinden mutlak üstünlüğünü de göstermez.
Bunlar eşit yapacağız diye sokaklara döktükleri kadını erkek yapamamışlar ama, kadınlığından da çıkarmışlar ve maskaraya çevirmişlerdir.
Kadın, bu gayretlerle tavus kuşuna özenen karga durumuna düşmüştür.
Bu durumdan kadınlar da razı, onlar da kendilerine bu tür hakların verilmesini istiyorlar, denirse; insan, haklarına kavuşmakla mı, yoksa haklarını elden çıkarmakla mı daha huzurlu olur? diye sorarız? Cevabın ne olacağı elbette bellidir; öyleyse bu tür hakların en ileri düzeyde verildiği İskandinav ülkelerindeki ahlâkî çöküntü niçin? Niçin dünya üzerinde kadınlar arasındaki en ileri düzeyde intihar olayları oralarda görülüyor?
Kırkını geçmiş kadınların % 12'si intihar ediyor? Kırk yaşına gelince bunlara hayatı çekilmez kılan nedir? Elde ettikleri haklan mı? Buna kargalar bile güler. Niçin batı, ekonomik sahada bunca ilerlemişken, her aradıkları maddî gereci otomatik olarak elleri altında bulurlarken, Doğu İslam Dünyası, İslam'dan da teknolojiden de uzak olmasına rağmen, her yıl yüzlerce, binlerce batılı kadın bu ülkelerin insanlarıyla evleniyor? Söz konusu edilen haklarına kavuşmak için mi? Demek ki, samanda protein ya da A vitamini yok diye ata et vermek, ya da ite saman vermek eşitlik olabilir ama, adalet ve akıllılık asla!
Bu çelişkileri ciltler dolusu olacak kadar çoğaltmak mümkündür. Ama burada anlatmak istediklerimiz bunlar olmadığından, bu konuyu son olarak çarpıcı bir örnekle bitireceğiz. Bu örnek bize, tabiîliğe karşı çıkmanın insanı hangi noktaya götüreceğini, mutlak eşitliği savunanların ne gülünç durumlara düştüklerini göstermeye yetecektir. Bu örnek; Amerika’da kadın haklarını savunan derneklerden SCUM (Society For Cutting Up Men)'ın, eşitliği bozduğu için erkeklerin "şeylerinin kesilmesini öneren tutumudur. Bu tür bir eşitlik savunulunca, bunu daha ileriye götürmek kaçınılmazdır, hatta gereklidir. Erkeğin "şey"i kesilince onlar da kadınların mesela memelerinin kesilmesini isteyecekler ve insanlık tek cinse doğru yol alacaktır. Ama şimdilik buna AIDS müsaade etmiyecek gibi görülüyor. Demek ki, fıtrat onu bozmaya kalkışanlara dersini veriyor.
Demek ki, kadınların hukukunu korumak, onlara her istediklerini yapma hürriyeti vermek demek değildir. Bu, elbette erkekler için de aynıdır. Hürriyetler eğer başka hakları engelliyorsa, ikisi arasında bir tercih yapmak gerekir. (Hanımlara Özel İlmihal, Dr. Faruk Başer, İst. s. 16 v.d.)

Kadın ve Erkeğin Sorumluluklarının Farklı Olduğu Yerlerden Birincisi: ÇOK EVLİLİK:

Yunan ve Roma hukukuna nisbetle kadına bir çok üstün hak tanıyan eski Mısır hukukunda, zevce ruhban sınıfına mensup değilse, koca, bazı şartlar altında birden fazla kadınla evlenebilirdi.
Bâbil hukukunda Hammurabi Kanunlarına göre zevce çocuk doğurmazsa veya ağır bir hastalığa tutulursa koca odalık alabilirdi.
Çin hukukunda ise kocanın serveti müsait olursa ikinci derecede zevceler alabilir. Şu kadar kİ bu kadınlardan doğacak çocuklar birinci ve asıl zevcenin çocukları sayılır.
Eski Brehmenlerde Vichnou Kitabına göre erkekler, bulundukları sınıflara göre bir, iki, üç veya dört kadınla evlenebilirler. Apastamba Kitabında ise bu konuda tahdit görülmektedir: Bir kadın, üzerine düşen vazifeleri yerine getirebiliyor ve erkek çocuğu da oluyorsa, kocası, ikinci bir kadınla evlenemez. Aksi takdirde evlenebilir. Manu Düsturlarında bir adam ilk zevcesini kendi kastında seçmeye mecburdur. İkinci zevce olarak madunu (alt seviyede) bir kadın alabilir. Ve nihâyet Narada enstitülerine göre yine kast durumuna bağlı olarak erkek bir, iki ve üç kadınla evlenir. Bu enstitülerin bazılarınca kadın da birden fazla erkekle evlenebilirmiş.

Eski İran'da da çok evlilik kabul edilmişti.
Roma hukukunda istifraş, yani kanunî bir birlik olmayarak kadınla beraber yaşamak mevcuttu.
Eski Ahid’de Davûd (aleyhisselâm)ın bir kaç kadınla evlendiği zikredilir. Babanın malını oğulları arasında tevzi etmekte takip olunacak esaslar beyan edilirken de iki zevceden normal olarak bahsedilir, ayıplanmaz. Bundan dolayı Musevîlikte çok evlilik mevcuttur.
Yeni Ahid’de birden fazla kadınla evlenmeyi yasak eden bir madde yoktur. Ancak Polis Resul un sözlerinde dünyadan elini eteğini çekmiş bir kimse için tek zevce ile yetinmenin iyi olacağı tavsiye edilir. Birden fazla evlenme Hrıstiyan aleminde 16. asra kadar normaldi. Westermarck, tarihinde misaller vererek bundan bahseder. Hrıstiyan aleminde kölelikle birlikte istifraş (odalık kullanmak) da bulunduğunu biliyoruz.
İslamın doğuş ve yayılış sahası olan Arabistan yarımadasında bu konuda hiç bir kayıt yoktur. Erkek istediği kadar kadınla evlenebildiği gibi, erkekler arasında zevce mübadelesi de yapılırdı. Bunlardan başka orta malı olan düşük kadınlar da vardı.
İslamda Taaddüdi Zevcât (Çok Evlilik):


وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ
Resim--- "Ve in hıftum ellâ tuksitû fî’l- yetâmâ fenkihû mâ tâbe lekum mine’n- nisâi mesnâ ve sulâse ve rubâa, fe in hıftum ellâ ta’dilû fe vâhideten ev mâ meleket eymânukum. Zâlike ednâ ellâ teûlû.: Ve eğer yetimler konusunda adalete riâyet edemeyeceğinizden korkarsanız, o taktirde hoşunuza giden (size helâl olan diğer) kadınlardan ikişer, üçer, dörder nikâhlayın. Fakat, eğer (onlara da) adaletle davranamayacağınızdan korkarsanız o zaman bir tane ile veya elinizin altındaki sahip olduklarınızla (câriyelerinizle) yetinin. İşte bu, adaletten ayrılmamanız için daha uygundur.” (Nisâ 4/3)

Müslümanlık Nisâ 4/3 âyetiyle birden fazla kadınla evlenmeye müsaade etmiştir. Bu âyetin meâli şöyledir: "Eğer yetim kızlar hakkında adaleti yerine getiremiyeceğinizden korkarsanız sizin için helal olan diğer kadınlardan ikişer, üçer, dörder olmak üzere nikah edin. Şâyet (bu suretle de) adalet yapamıyacağınızdan endişe ederseniz o zaman bir tane İle, yahut mâlik olduğunuz câriye ile iktifa edin. Bu (tek zevce veya câriye) sizin, haktan eğrilip sapmamanıza daha yakındır." Bu âyette "yetimler hakkında adaletin yerine getirilememesi”nden bahsedilmektedir.
Görülüyor ki birden fazla iki, üç ve nihâyet dört kadınla evlenmek mutlaka yapılması gerekli farz, vâcib kabilinden bir emir değil, zinâdan kaçınma zaruretine bağlı bir müsaadedir. Fakat bu müsaade de adaletle şartlanmıştır. Âyet, bir tek zevce ile evlenmenin adaleti gözetmeye daha yakın olduğunu beyan etmekle evlenmede asl olan bir tek zevce ile yetinmek olduğunu bildirmektedir.
İslamın doğuşu zamanında hiç bir kayda bağlı olmayan Taaddüdi zevcât konusunda yaptığı inkılâbı
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim
Aded tahdidi.:
En az dört kadınla evlenilebilir. Yukarıda tercümesini verdiğimiz âyet Arap dili özellikleri uyannca bunu ifade eder. Bu âyete istinat ederek dörtten fazla kadınla da evlenmenin caiz olduğunu söylemek yanlıştır, Arap dilini bilmemektir. Hz. Peygamber, dörtten fazla ka dına sahip olup yeni müslüman olan kimselere dörtten fazlasını boşamalarını emretmiştir.
2-) Adaleti şart koştu,
3-) Adalet gözetilmeyecekse bir tane ile yetinmeyi emretti.
Zevceler arasında adalet, yedirme-içirme, giydirme, barındırma, zevciyet muamelesi, sevgi ve sâirede gözetilecektir. Bunların hepsi bir yana şu sevgiyi ele alalım. Acaba psikolojik olarak güzeli, çirkini, genci, ihtiyarı ile birlikte zevceleri müsavi olarak sevmek mümkün mü? Değilse adalet yok demektir. Adalet olmayınca da bir tane ile yetinmek gerekir. Bu takdirde taaddüd olamaz.
Bu tarz düşünceden yürüyerek İslam’da, bir taraftan birden fazla kadınla evlenmeye müsaade edilirken diğer yönden bunu mümkün kılmayacak şartlar koşularak bu müsaade kaldırılmıştır, diyenler vardır. Halbuki bu, yanlış bir kanaattir. Zira taaddüd halinde gözetilmesi emr olunan adalet hakkında inen âyet bu düğümü çözmüştür. Artık zaruret halinde birden fazla ve en çok dört zevceyi aynı zamanda saklayacak kimse yedirme, giydirme, barındırma ve hatta geceleri onların yanında bulunma gibi maddî hususlarda aralarında tam eşitlikle muamele ettikten sonra elinde olmayan gönül işini bu âyete göre yürütecektir: "Kadınlar arasında adalet (ve müsavâtı tatbik) etmenize, ne kadar hırs gösterseniz, asla güç yetiremezsiniz. Bari birine büsbütün meyledip de ötekini (ne dul, ne kocalı bir durumda) askılı gibi bırakmayın.
Eğer nefsinizi ıslah eder, haksızlıktan sakınırsanız şüphe yok ki Allah çok yarlığayıcı, çok esirgeyicidir.


وَلَن تَسْتَطِيعُواْ أَن تَعْدِلُواْ بَيْنَ النِّسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلاَ تَمِيلُواْ كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ وَإِن تُصْلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا
Resim--- "Ve len testatîû en ta’dilû beynen nisâi ve lev harastum fe lâ temîlû kullel meyli fe tezerûhâ kel muallakah (muallakati). Ve in tuslihû ve tettekû fe innallâhe kâne gafûran rahîmâ (rahîmen).: Ve kadınlar arasında adaleti sağlamaya gayret etseniz bile asla güç yetiremezsiniz o halde birine tamamen meyledip (ilgi gösterip), böylece diğerini muallakta (boşta) gibi terketmeyin. Ve eğer arayı düzeltir ve takva sahibi olursanız, o taktirde muhakkak ki Allah, Gafur’dur ve Rahîm’dir.” (Nisâ 4/129)

Sadece sevgi gibi elde olmayan hususlar hariç, diğer bütün davranışlarında koca, zevcelerine karşı eşitliğe riâyet eder. Hz. Peygamber buyurur ki: "Bir erkeğin nikahında iki kadın bulunur da aralarında adaleti gözetmezse kıyamet gününe bir tarafı düşük, felçli olarak gelir." ." Zevcelerden biri gayri müslim olsa ona da aynı adaleti tatbik edilir.

Taaddüdi Zevcâta Luzüm Var mıdır?.:
Taaddüd'ün Fıtrî, Fizikî ve Sosyal Sebepleri:

Bilindiği gibi İslam'da evlilik mutlak zevk ve keyfe değil, sükûn ve huzura, sevgiye, şefkate, iffete ve nesilleşmeye dayanır. Hz. Peygamber aleyhisselâm da: "Evleniniz, fakat boşanmayınız. Zira Allah Teâlâ, zevkine düşkün kadın ve erkekleri sevmez" buyurmakla evliliğin aşağı zevkler lehinde istismar edilmesini yasaklamıştır. O halde İslam'ın taaddüdi zevcâta müsaade etmesine bakarak onun, kadınları erkeklerin zevk ve keyfine esir ettiğini iddia etmek doğru değildir. Tekrar edelim ki taaddüdi zevcât İslam'da farz, vâcib gibi yapılması mecburi bir emir olmayıp ancak bazı zaruretler karşısında zinâdan korunmak ve dolayısıyle cemiyeti ahlaksızlıktan kurtarmak için bir izindir. İleride de açıklayacağımız gibi İslam dini bir taraftan zinâya, idama kadar varan cezâlar tertip ederken, diğer yönden ona vesileler bıraksaydı haksızlık olurdu.

İslam alimleri taaddüdi zevcâtı zaruri kılabilecek bazı sebepleri şöylece sıralamaktadırlar:
1-) Kadının, yaratılıştan cinsî iktidarsızlığa ve iştihasızlığa maruz bulunması.
2-) Zevcelik vazifesini görmesine mani müzmin bir hastalığa yakalanması.
3-) Kadının çocuk yapmaması.
Bu hallerde kadını boşamak, üzerine evlenmekten daha çok zarar ve felaket getirir. Bu talihsizliklere uğrayan kadın boşandığı takdirde başkası ile de evlenemiyecek, perişan olacaktır.
4-) Kadın, ortalama ayda bir hafta hayız, her doğumdan sonra takriben kırk gün nifas (lohusalık) hali geçirir. Bu müddetler içinde cinsî münasebette bulunmak İslamda haramdır. Bundan başka, gebeliğin bilhassa son zamanlarında zevcelik vazifesi ifa edilemez. Halbuki bazı kocalar bu müddetler zarfında tahammül edemezler, zinâya kaçabilirler.
5-) Kadının cinsî kudreti umumiyetle erkeğe nisbetle 10-20 yıl evvel zayıflar. Halbuki bu zamanlarda ailenin durumuna göre bâzen çocuk bile istenebilir.
6-) Başta harp olmak üzere zuhur eden büyük felaketlerde meydana gelecek erkek kıtlığı. Bunun en güzel misali İkinci Dünya Harbinden sonra Almanya’dır. Alman kadınlarının düştükleri acıklı halleri, hattâ "erkek ithalatını arzu ettiklerini” biliyoruz.
Mûsa (aleyhisselâm) devrindeki Firavun da İsrâiloğullanmn erkek çocuklarını öldürtür, kızlarını bırakırdı. Bu muvâzenesizliği Kur'ân-ı Kerim, "acıklı azap, büyük azap, bozgunculuk" diye vasıflandırır.


وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ
Resim--- "Ve iz necceynâkum min âli fir’avne yesûmûnekum sûe’l- azâbi yuzebbihûne ebnâekum ve yestahyûne nisâekum ve fî zâlikum belâun min rabbikum azîm (azîmun).: Ve sizi firavun ailesinden kurtarmıştık ki (onlar), size kötü azap ediyorlar, oğullarınızı kesip kadınlarınızı sağ bırakıyorlardı. Ve bunda sizin için Rabbinizden büyük bir imtihan vardır.” (Bakara 2/49)

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ
Resim--- "İnne fir’avne alâ fî’l- ardı ve ceale ehlehâ şiyean yestad’ıfu tâifeten minhum yuzebbihu ebnâehum ve yestahyî nisâehum, innehu kâne minel mufsidîn (mufsidîne).: Firavun, gerçekten yeryüzünde (Mısır’da hükümdardı) ve halkını gruplara ayırdı. Onların bir kısmını (yahudileri) güçsüz bırakıyor, onların oğullarını boğazlatıyor, kızlarını (kadınlarını) canlı bırakıyor(du). Muhakkak ki o, fesat çıkaranlardandı.” (Kasas 28/4)

İslamdaki taaddüdi zevcâta ağır hücumlarda bulunan Avrupa bütün bu saydığımız zaruretleri tek bir şeyle halletmek istedi: "zinâya göz yummak". Zinâ, fahişe kadın, piç çocuk; meşru nikaha, meşru zevceye, meşru evlada tercih edildi. Maamafih, Avrupa’da, kadın-erkek sayısındaki bu dengesizliği, metreslerin erkek hayatında ve malında meydana getirdikleri tahribatı, evlâdı zinânın çoğalması ile cinâyetlerin, çocuk düşürmenin fazlalaştığını gören düşünürler taaddüdi zevcât hakkında tasvipkâr davranmaya başlamışlardır.
VVestermarck, tarihinde der ki: Taaddüdi zevcât Batıda yasak edildikten sonra tatbikattan kalkmış değildir. Sonra, acaba tek zevce ile yetinmek insanlığın dönüp dolaşarak en son başvuracağı en mükemmel nizam mıdır? Bunun cevabı muhteliftir. H. Spenser’e göre son nizam tek zevce nizamıdır. Le Bon’a göre Avrupa kanunları yakında taaddüde müsaade edecektir. Geçmiş Hrıstiyan dünyasında da müsaade edildiği gibi...
Taaddüdi zevcâtta ilk zevce, kocasının başka bir kadınla evlenmiş bulunmasından kıskançlık ve üzüntü duyacak, izzeti nefsi kırılacaktır. Fakat buna mukabil gayri meşru taaddüdde, yani zinâ ve metres hayatında mesela şu zararlar bahis konusudur:
Zinâ eden erkeğin ve kadının iffetlerinin yok olması,
Zâni kocanın eşinin, iffetsiz bir erkeğin eşi olmasından göreceği zarar ve kocasından intikam almak için onun da zinâ yollarına düşme ihtimali ve bu takdirde kocasının göreceği zarar.
Diğer taraftan zinâ eden kocanın meşgul olduğu kadın evli ise, onun kocasının göreceği hiyanet, hatta zâni kocadan intikam alacak olan zevcenin meşgul olacağı erkeğin eşinin göreceği zarar. Bütün bu gayri meşru birleşmelerden meydana gelecek çocuk cinâyetleri, zührevî hastalıkların bulaşması, taraflar arasında belirecek düşmanlıklar...
Görülüyor ki ihtiyaç ve zaruret halinde çok evlilik menedilince, çorap söküğü gibi birbirine bağlı felaketler ardarda gelmektedir.
Taaddüdi zevcât dünyanın birçok yerlerinde resmen kaldırılmıştır. Fakat realitede o yine devam etmektedir. Bu yüzden zaman zaman, doğan çocukların nesebini idari yoldan tashih için kanunlar çıkarılır. Türkiye'de 30/4/1945 ve 7/2/1950 ve diğer yıllarda aralıklarla çıkarılan kanunlar gibi...
Şu anda çok eşli evlilikler kalmasa da çok ilişkili evlilikler yaşanıyor.
Evliliğin en önemli unsurları güven ve sadakattir ve evlilik bu kavramlar üzerine kurulur. Fakat pek çok insanla yaşanan cinsellik, sadakati zedelemiştir. “Cinsel özgürlüğümüz olsun, dilediğimiz kişiyle birlikte olalım, fakat aynı evde yaşayalım.” düşüncesi kadının doğasına aykırıdır. Yaşanan, cinsel özgürlük değil, mizaçtan sapmadır. İdeâl olan ise, ailede sadakatin devam etmesidir.
Fahişelerle ilgili yapılan araştırmalarda, hiçbirisinin yaşadığı hayattan memnun olmadıkları, bu yaşam tarzını onaylamadıkları görülüyor. Geleneksel ali tipini, özgür olduğunu düşündüğümüz hayat kadınları da istiyorlar. Hiç tanımadığı insanlarla cinsel beraberlik yaşayan kadının hayatına “özgürlük” demek hiç gerçekçi değildir. Ayrıca bu durum, kadınlığın kötüye kullanılmasıdır.
Kadın haklarını düşündüklerini iddia ederek taaddüde karşı çıkanlar, vücudunu satarak geçinen binlerce, hatta yüzbinlerce kadını yoksa zaten insan saymıyorlar mı? İnsanın değerine hiç önem vermeden, ahlak ve sağlık kurallarını da çiğneyerek icrayı faaliyet eden bu ten taciri kadınlar, acınmaya muhtaç değil mi? Taaddüd olsaydı onlann en fazla dörtte biri bir kocanın ikinci karısı olacaklardı ve hergün bir sürü kirli, paslı, hastalıklı ve ne idüğü belirsiz erkekle değil, istediği zaman ve biçimde, psikolojik tatminde duyarak bir erkekle yatacaklardı ve himaye göreceklerdi.
Bu ikisi arasındaki farkı görmemek için geri zekalı ya da kör inatçı olmak lâzım.

İslamın İnsanlığa ve özellikle kadına verdiği değeri şâir Muhammed İkbal şu mısralarıyla ne güzel ifade etmiştir:


"Bizim zaferimizden kimseler gocunmasın.
Biz rahmet unsuruyuz, ihyalara memuruz.
Yıkmaya değil billah, yapmaya geliyoruz.
En kötüye en fazla faydamız dokunacak.
Düştüğü bataklıktan onu kurtaracağız.
Hakkı, hayatı, ilmi ahlâkla toplayarak.
İnsanlığa Allah’tan düzen getiriyoruz.
Ver elini kardeşim, kalk da Allah'a dayan.
Uyan derin uykudan, derin uykudan uyan!.."


Taaddüdi Zevcât Hakkında Batılı Sosyologların Teklifleri:
İslam ülkelerinde taaddüdi zevcât, talak ve gençlerin evlenme yaşı meselelerinde dinin tavsiyeleri yenilik namına baltalanmak istenirken Avrupa’da bir mütefekkir zümresi, sosyal ve kültürel seviyeleri fevkalade yüksek bir çok alim ve sosyoloğ taaddüdi zevcât lehine propagandalarda bulunuyor. Resmî makamlara müracaatla kanunun bir an evvel ıslah ve tadilini istiyor.
Mesela Anquetil: "Tadil için tereddüt edilecek bir nokta yoktur. Geçen her saat sosyal bir cürümdür" diye haykırıyor.
Napolyon'un, bir meydan muharebesini müteakip ölüleri seyrederken söylediği gibi bütün bu zayiatı bir karnaval gecesi telâfi ederiz...
Meşhur edip Victor Margueritte umumî harpten sonra Fransa’nınuğradığı nüfus kıtlığına parlamentonun nazarı dikkatini celbederken diyor ki: "On sekiz milyon Avrupalı kadın, eşleri öldüğü için tek zevcelik usûlünün hodbinliğine kurban olarak bekar hayatının İktisadî ve Ahlâkî sefaletine mahkûm oluyorlar. ’’
Meclis üyesi Gogs Lero: "Resmî tedkikata göre bu sene Fransa'da dört hanım kıza muadil evlenecek bir erkek düşüyor. Bundan dolayı, taaddüdi zevcâtı meneden Fransa Cezâ Kanununun 340. maddesi değiştirilmeli." diyor.
Dörtte biriyle evlenince üçü ne olacak? Biri bütün mânâsıyle izdivaç kanunlarının faydalarından nimetlenecek, diğer üçü ahlak zabıtasının takibatı altında erkeklerin birer gecelik eğlencesi, fuhşun meşakkatli hizmetine mahkum olacak. Çocuklardan kimi, anası papazın duasiyle evlendiği için meşru çocuk olacak, babasının mirasına konacak, aile ismi taşıyacak; diğeri piç sayılacak, mirastan ve pederinin isminden mahrum kalacak, ona göre refah ve terbiye de göremiyecek, hülasa cemiyetin başına belâ bir serseri yetişecek... Hele bekar hayatının, zührevi ve AİDS hastalıklarının genişlemesindeki tesirini kim inkar edebilir. Doktor Ravolt’un dediği gibi beşerin ölümüne en çok sebep olan kesbî (sonradan elde edilen) ve ırsî zührevî hastalıklar.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

İlgili âyet delil gösterilerek “bir erkeğin yanında iki kadın şâhid bulunması” şart koşulmuştur.
Şunu da eklemek gerekir ki, malî haklar ve borçlar konusunda kadının şâhidliği ile ilgili yukarıda meali verilmiş bulunan âyet, şifahî şâhidlikle ilgilidir. Yazı ve imzanın yaygın olmadığı bir dönemde başvurulan usûl de budur. Kadının dikkat, ilgi, etkileşim konulanndaki farklı psikolojisi hem konuşulan ve görülen hususun zaptı, hem de zamanı geldiğinde hakkın isbatı için ifade edilmesi bakımından ihtiyatı gerektirebilir. Yazı ve imzalı şâhidlik yaygın ve geçerli hale gelince, meselâ bir borçlanma, alım-satım, kira akdi yazılı hale getirilip kadın da bunu okuduktan sonra şâhid olarak altını imzalayınca, şâhidlik konusu olayda yanılma, unutma, onu ifade ederken şaşırma ihtimalleri ortadan kalkar ve âyet, bu manadaki şâhidliği kapsamaz.

Bütün bunlarla birlikte şunu da özellikle hatırlatalım ki, bu, iki kadının, bir erkeğe denk sayılması, daha çok erkeklerin ihtisas sahalarına giren hususlardadır. Erkeğin şâhidliğinin kabul edilmediği yerlerde vardır.
Buralarda erkeğin şâhidliğinin kabul edilmemesi, erkeğin hakkını kısma veya noksanlığından değil, konunun ihtisas gerektirdiğindendir. Bu da İslamın adalete verdiği önemdendir.

Erkeğin Şâhidliğinin Kabul Edilmediği Yerler:

İslam hukukunda, tamamen kadınların ilgi sahası olan doğum, bekâret, emzirme gibi konularda erkeğin değil, kadının şâhidliği geçerlidir. Bu konulara kadınlar çokça şâhid olduklarından, onların ihtisas sahaları olduğundan, bu konularda erkekten fazla gözlem ve tecrübeleri olduğundan tek kadının bile şâhidliği geçerlidir. Fazla bilgi için fıkıh kitaplarının bu bölümlerine bak.


وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِيناً
Resim--- "Ve in eradtumustibdâle zevcin mekâne zevcin, ve âteytum ihdâhunne kıntâren fe lâ te’huzû minhu şey’â (şey’en). E te’huzûnehu buhtânen ve ismen mubînâ (mubînen).: Ve eğer bir eşin yerine başka bir eş almak isterseniz ve onlardan birine kantarlarca mal (mehir) vermiş olsanız dahi, artık ondan (verdiğinizden) bir şeyi geri almayın. Onu (verdiğinizi), iftira ederek ve apaçık günah işleyerek mi alacaksınız?” (Nisâ 4/20)

Bu saydıklarımız kadın haklarından bazı Önemli maddelerdir. Daha geniş bilgi İslam fıkhı kitaplarında mevcuttur. Bugün bazı İslam ülkelerinde kadın haklarına riâyet edilmeyip, horlanıyor ve eziliyorsa, suç İslamın değil, câhil ve günahkâr müslümanlanrın ve İslâmî hayattan uzaklaştıranlarındır..

Eş ve Çocuklar Üstünde Mutlak Otorite Kurmak.:

Bazı erkekler, Yüce Allah’ın erkeklere tahsis ettiği idarecilik sıfatını, baskı ve otorite kurmak olarak anlayıp ev hayatını ilgilendiren konularda bile eşlerinin fikir ve görüşlerine iltifat etmezler. Evle ve aileyle ilgili kararlan diğer aile üyelerine danışmadan alırlar.
Alınan bu kararlar, çoğu zaman hanımı ve çocukları açısından sürpriz olur. Geleceklerini ilgilendiren bir çok konuda önceden bilgileri olmadan tam bir emri vaki ile karşılaşırlar. Tabii ki bu, hanımı
ve çocukları aşağılayan, bir anlamda onları hiçe sayan bir tutumdur.
Bunun îsiami değerlerle alakası yoktur. Çünkü dinimiz kadınların fikir ve görüşlerini hafife değil bilakis dikkate almayı emretmiştir.
Allah Resulü’nün (sallallahu aleyhi vesellem) evlilik hayatında da bunun yansımalarını görmek mümkündür. O, evle, hatta kendisiyle ilgili bir karar alacağı zaman bütün aile üyelerinin görüşlerine başvururdu. Bu konuda tarihe geçmiş bir sahneyi sizlerle paylaşmak istiyoruz.

Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem eşi Şevde’nin Görüşünü Uygulaması Hakkında Tarihî Bir Olay:

Hudeybiye anlaşması ilk bakışta ağır şartlar içeren bir anlaşmaydı. Sahabenin Hacca gitme hayalleri de kursaklarında kalmıştı. Hepsinin sinirleri gergindi. Hz. Ömer dayanamadı. Peygamberimizin huzuruna gelerek: “Sen Allah’ın Peygamberi değil misin? Bizim dinimiz hak değil
mi? Neden bu zilleti kabul ediyoruz, neden?” diye söylendi.
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

Eş ve Çocuklar Üstünde Mutlak Otorite Kurmak.:

Bazı erkekler, Yüce Allah’ın erkeklere tahsis ettiği idarecilik sıfatını, baskı ve otorite kurmak olarak anlayıp ev hayatını ilgilendiren konularda bile eşlerinin fikir ve görüşlerine iltifat etmezler. Evle ve aileyle ilgili kararlan diğer aile üyelerine danışmadan alırlar.
Alınan bu kararlar, çoğu zaman hanımı ve çocukları açısından sürpriz olur. Geleceklerini ilgilendiren bir çok konuda önceden bilgileri olmadan tam bir emri vaki ile karşılaşırlar. Tabii ki bu, hanımı ve çocukları aşağılayan, bir anlamda onları hiçe sayan bir tutumdur.
Bunun îsiami değerlerle alakası yoktur. Çünkü dinimiz kadınların fikir ve görüşlerini hafife değil bilakis dikkate almayı emretmiştir.
Allah Resûlü’nün (s.a.v.) evlilik hayatında da bunun yansımalarını görmek mümkündür. O, evle, hatta kendisiyle ilgili bir karar alacağı zaman bütün aile üyelerinin görüşlerine başvururdu. Bu konuda tarihe geçmiş bir sahneyi sizlerle paylaşmak istiyoruz.

Hz. Peygamber (s.a.v.) eşi Şevde’nin Görüşünü Uygulaması Hakkında Tarihî Bir Olay:

Hudeybiye anlaşması ilk bakışta ağır şartlar içeren bir anlaşmaydı. Sahabenin Hacca gitme hayalleri de kursaklarında kalmıştı. Hepsinin sinirleri gergindi. Hz. Ömer dayanamadı. Peygamberimizin hu
zuruna gelerek:
-Sen Allah’ın Peygamberi değil misin? Bizim dinimiz hak değilmi? Neden bu zilleti kabul ediyoruz, neden? diye söylendi. Hz. Peygamber (s.a.v.):
-Evet ben Allah ’m Peygamberiyim. Bu yaptığım işlerde Allah ’a isyan etmiş de değilim. O, benim yardımcımdır, diye cevap verdi. Fakat Hz. Ömer'in üzüntü ve öfkesi devam ediyordu.
-Sen bize Kabe’yi tavaf edeceğiz, demedin mi? diye sordu. Efendimiz:
-Evet, dedim. Fakat bu sene ziyaret edeceğimizi söylemedim.
Tekrar ediyorum, Kabe'yi hep beraber tavaf ve ziyaret edeceğiz, buyurdu.
Anlaşmanın imzalanmasından sonra Allah Resûlü (s.a.v) ashabına:
-Haydi, artık kurbanlarınızı kesin, sonra tıraş olup ihramdan çıkın, emrini üç defa tekrarladığı halde, hiç kimse yerinden kıpırdamadı. Efendimiz, sahabenin bu ilgisizliğine üzülerek, eşi Ümmü Seleme’n'ın yanma gitti. Ümmü Seleme:
-Yâ Resûlallah, onlar üzüntülerinden ilgisiz görünüyorlar. Siz kimseyle konuşmadan kendi kurbanınızı kesin, tıraş olun. Onlar size uyacaklardır, dedi.
Sahabe Peygamberimizin kurbanını kesip tıraş olduğunu görünce, hemen onlar da kurbanlarını kesip birbirlerini tıraş etmeğe başladılar. (eİ-Bidaye ve’n-nihaye, 2/806)
Sahabei Kiram da hanımlarına danışır, onların görüşlerine saygı duyarlardı. Evlilik hayatlarıyla ilgili olarak Siyer kaynaklarında okuduklarımız, evlerinde otoriter ve baskıcı olmadıklarını göstermektedir. Örneğin Hz. Osman in devlet işlerini hanımı Naile ile istişare ettiği bilinmektedir. Kadınların çok değerli görüşleri olabileceği unu
tulmamalıdır.
Bazı kadınlar vardır ki bir çok bakımdan kimi erkeklerden üstündürler. Ümame binti îyasin gerdeğe girecek kızma yaptığı öğütler, bilge şair Hansa hanımın Kadisiye savaşma giden dört oğluna öğütleri ve hepsinin şehadet haberlerini metanetle karşıması kaç erkeğin göğüsleyebileceği bir olaydır. Çoğu erkekten üstün sıfatlan olan bu
hanımların daha bir çok örneği mevcuttur. Bunlar aklı başında, aydınlık fikirli hanımlardır.

Sevgili Peygamberimizin kadınlar hakkında söylediği rivayet edilen ”Akıl ve din bakımından eksiktirler" hadisini, akıl gücü ve dini emirleri uygulama bakımından erkeklerden aşağı ve eksiktirler şeklinde açıklamak çok büyük bir hatadır.
Hanımları Allah Resûlü 'ne (sav) sordular: "Ey Allah Resûlü! Dinimiz ve aklımızdaki eksiklik nedir?"
Efendimiz sorularına soruyla cevap verdi: "Kadının şahitliği erkeğin yansı kadar değil mi?" ‘Evet ey Allah’ın Elçisi dediler. Allah Resulü (sav) devam etti: "Kadının aklındaki eksiklik budur. Aybaşı olduğunda namaz ve orucu bırakmaz mı?" ‘Evet ey Allah’ın Elçisi’ dediler. O da ekledi: "İşte dininizdeki eksiklik de budur." (Sahihi Buhari)
Kadının aklındaki eksiklik, düşüncesindeki zafiyet, zekasındaki kıtlık, anlayış veya algılama gücündeki bir kusur, yahut analiz ve yorumlama gücü bakımından erkekten eksiklik değildir. Aklının eksikliği, erkeğin şahitliğinin yarısı sayılmasından kaynaklanmaktadır.
Alimler bunu açıklama babında şöyle demişlerdir: Kadın, erkeğin aksine olayları unutmasına yol açacak bir çok meşguliyete sahiptir.
Özellikle erkek toplumunda yaşananları zihninde tutmakta zorlanır.
Kendi hemcinsleriyle ilgili bir konudaki şahitlikleri ise tam şahitlik sayılıp mahkeme tarafından aynen erkeğin şahitli
ği gibi kabul görür Örneğin hamilelik, emzirme ve benzeri konulardaki şahitliği böyledir.

Kadının Şahitliğinin Tam Kabul Edildiğine örnek Tarihî Bir Olay.:
Ukbe b, Haris, Allah Resûlü'ne gelmiş ve bir hanımın kendisini (Ukbe’yi) hem de hanımını emzirdiğini sonra da bunları everdiğini iddia ettiğini söylemişti.
Bunun üzerine Allah Resûlü (sav), Ukbe’ye hanımından boşanmasını emrederek şöyle buyurdu: "İkinizi de emzirdiği iddiasında bulunan biri varken evli kalmanız nasıl olur?" (Müsnedi îbni Hanbel)
Allah Resûlü’nün (sav) son ifadesi söz konusu kadının bunu en iyi bilecek kişi durumunda olduğunu, onun iddiasının en azından şüpheye yol açtığını göstermektedir. Her iki halde de eşlerin şüt kardeşi olma ihtimalleri mevcut olduğundan evli kalmaları dinen yasak olduğundan boşanmalarını emretmiş, Ukbe de başka bir hanımla evlenmiştir.
Emzirme konusunda tek bir kadının şahitliğini delil kabul eden alimler, bu hadisi şerife dayanırlar. Bazı alimler ise bunu mendubiyete yorup tek bir kadının şahitlini yeterli görmemiş ve en az iki kadı nın şahitliğini şart koşmuşlardır. Buna gerekçe olarak da yalancı bir kadının, karı kocanın arasını açmak gibi bir gayesi olabileceğini söylemişlerdir.
Sonuç itibarıyla söylemek istediğimiz, kadının aklı açısından her hangi bir kusur ve eksikliğinin bulunmadığı, bu tür iddialarda bulunanların görüşlerinin tutarsızlığıdır. Bunun dışında ‘Kadınlara danışın, fakat dediklerinin aksini yapın ’ sözü de hadis değildir.
Kadın da erkek gibi bir varlık ve insanlık bakımından onunla eşittir. Sahih bir hadisi şerifte Allah Resûlü ’nün (sav) buyurduğu gibi "Kadınlar; erkeklerin kardeşleridir." (Müsned-i îbni Hanbel)
Mükafat ve ceza bakımından da eşittirler. Nitekim Yüce Allah bunu haber vererek şöyle buyurmuştur: "İster erkek, ister kadın, mümin olarak salih bir amel işleyen kimseye güzel bir hayat yaşatırız. Onlara yaptıklarına karşılık ödüllerin en güzelini veririz." (Kur’an-ı Kerim, Nahl/97)
Aralarındaki fark, yaratılış fonksiyon ve amaçlarındaki farklılıktan kaynaklanmaktadır. İlişkileri bir üstünlük ilişkisi değil, bir dayanışma ilişkisi olmalıdır. Kadının görevleri, erkeğin görevleri için tamamlayıcı niteliktedir. Erkek, güçlü fizik ve kalın kaslara sahip kararlı, azimli ve dayanıklı bir varlıktır. Olayları, duygularla değil akıl
la değerlendirir.
Hayat mücadelesinde ayakta kalabilmesi, ekmeğini kazanabilmesi ve yeryüzünün iman görevini yerine getirebilmesi için bu özelliklere sahip olması gerekiyor.
Kadın, daha narin yapılı, duygusal ve yumuşak başlı bir varlıktır.
İlgileri erkeğinkinden farklıdır. Bütün bunlar her iki cinsin aslında birbirlerini tamamlamak için yaratıldıklarını göstermektedir. Kadın, erkeğe duygusal destek ve sevgi verirken çocukların bakım ve terbiyelerini sabırla yerine getirir, evi çekip çevirir.
Hiç kuşkusuz kadının sorumlulukları, erkeğin hayattaki rolünden hiç de aşağı değildir. Aytıca onun üstlendiği işler de akıl ve zekâ gerektiriyor fakat duygusallığa olan ihtiyacı ağır basıyor. Kadın elbette zeki ve sağlıklı düşünebilen bir canlıdır. Fakat zekâ yapısı, erkeğin zekâ yapısından farklıdır. Kadın elbette aptal değildir. Ama aşırı müşfik ve duygusaldır. Başkasının dinlenebilmesi için yorulabilir.
Başkalarının uyuyabilmesi için uykusuz kalabilir. Kadının bu eşsiz yapısı olmasaydı hayat bütün canlılık ve güzelliğinden yoksun kalırdı.

KADININ HÜRRİYETİ MES’ELESİ ve SÖMÜRÜLMESİ.:

Kadının sömürülmesi çağlara göre farklılaşarak devam ediyor. Önceki yıllarda küçümsenerek, şiddet uygulanarak sömürülen kadından, şimdi övülerek ve iltifat edilerek çıkar sağlanmaya çalışılıyor. Bu anlamda çok sıkça gündeme gelen cinsel özgürlük konusu, onun daha fazla erkekle beraber olmasının kendisi için özgürlük olacağını ifade ediyor. İlk bakışta kadın haklarını savunmak gibi gözüken bu durum, aslında ona zarar veriyor. Oysa kadının sosyal hayattaki konumunu çok dar kalıplara sokmak, doğasına aykırı ve zaten psikolojisi bu durumu reddediyor. Sömürüyü ortadan kaldırmak için de kadının dişiliğini değil, kişiliğini kullanması gerekiyor. Çünkü şu anda kadını sömürmek isteyenler, onu kimliksizleştirerek cinsel cazibesini ön plâna çıkarıyorlar.
Bu asırda kadın, izzet, şeref ve haysiyetini kendi elleri ile benliğinden koparıp, şehvet tâcirlerinin ayaklan altına serecek kadar şuursuzlaştırılmış, şahsiyeti çalınmış, iradesi elinden alınmış ve satılık bir meta gibi sere serpe sokaklara salınmış, kat kat soyundurulmuş ruhsuz bir robot haline getirilmiştir. İşte bundan dolayı, bugün kadın, günümüzün en ziyâde acınacak en zavallı kurbanıdır.
Bugün kadının namus, şeref ve iffetine pek ağır bir darbe indirilmiştir, ona yaratılışı ile bağdaşmayan ters bir istikâmet verilmiştir. Aile müessesesi zayıflatılmış, fuhûş kolaylaştırılmış, israf yayılmış, annelik ve zevcelik vazifesi aksattırılmış, çocukların terbiyesi unutturulmuş ve bunun adına da "Çağdaş Hürriyet" denmiştir. Kadın çağdaş hürriyeti gibi yaldızlı lafızlarla kandırılıp güya hakkı veriliyormuş gibi gösterilerek erkeklerin ve şehvetperestlerin kölesi haline getirilmiştir.
Vahşî kapitalizmde kadın, üretimde ucuz bir işçi olarak kullanılmakta ve aşırı tüketimi teşvik için de, cinselliği sömürülen bir'-reklam vasıtası olarak kullanılmaktadır. Yani Kapitalizm, kadını üretimde ve tüketimde sömürü vasıtası olarak her şekliyle kullanmaktadır...
Kadına gerçek değerini veren ve ona mutluluk yollarını gösteren İslamdır.
İnsanı sadece maddî yönüyle ele alan ve bâtıl düşünceler üzerine kurulan materyalist Batı medeniyeti, kadını Ortaçağ cehaletinden daha beter bir esaretin kucağına atmıştır.
Modernizmin biçtiği tek elbise olan salon kadınlığı, kozmetik ve moda aksesuvarlarıyla tamamlanmıştır. Neticede kadın, tüketim ekonomisinin, çıkarları için kullandığı hedef kitleye dönüşmüştür.
Kadın bugün, basit bir reklam aracı olarak şehvetin kölesidir. İnsanlık haysiyetini yitiren zavallı kadın, moda mostrası ve sosyete soytarısı durumuna getirilmiştir. Hergün bir başka erkeğin kollarında oynamayı, her gece bir başka erkeğin koynunda sabahlamayı hürriyet zanneden, açılıp saçılmayı medeniyet zanneden bu ruhen ölmüş ve ahlaken çürümüş zavallıları yeniden hayata ve huzura kavuşturacak İslam nizamına ne kadar muhtacız!...
Kadınımızı kocasından ve sıcak aile yuvasından koparıp sokaklara düşürmek, fuhuş bataklığında çürütmek ve herkesin ortak malı haline getirmek için televizyonlar, sinemalar, gazeteler, modaevleri, sosyete salonları ve fuhuş simsarları yarış halindedir.

Uç-beş yıl sonra gençliği ve güzelliği kaybolacak, her yerden kovulacak ve dışlanacak olan bu kadınlar ya bunalımlara düşüp akıl hastanelerine veya modern hapishane diyebileceğimiz huzur- evlerine kapatılacak, mutsuz ve umutsuz bir zindan hayatına mahkum olacaklardır. Böylece analık şefkatinden, hanımefendilik şerefinden, çocuk sevgisinden, akraba ve arkadaş ilgisinden ve samimi bir koca himayesinden ebediyyen mahrum kalacaklardır.
Bunların geride bıraktıkları çocuklar da haliyle huysuz, huzursuz ve soysuz bir nesil oluşturacak ve milletimiz içinden yozlaşmış ve yıkılmış olacaktır.
Moda ve medeniyet adına kadınlarımızı, neslimizin ve milletimizin devamı için çocuk yapmaktan ve çocuğuna bakmaktan nefret eder hale getirenler, onları finolara hizmetçi yapmıştır. Bebeklerini kreşlere, yurtlara terkedenler, gecede birkaç kere kalkıp köpeklerini çişe götürmektedirler...
İşte sahte kadın haklan savunucularının varmak istedikleri netice budur..

* * *

Çağımızdaki kapitalist düzenlerde zincirli kölelik görülmüyorsa da, ruhen ve manen kadın paranın, şöhretin lüksün kölesi yapılmıştır. Bu amaçla bu sahalarda kullanılan kadınların hiçbirinin iradesi elinde değildir. Ya patronların kölesi, ya da rejisörlerin veya diğer kirli güçlerin kölesidir. Bu güçlerin kirli emel ve arzularına göre hareket etmeyen kendisini teşhir edip, satmayan kadınların yükselme ve hatta hayatta yaşama şansları bile yoktur.
İslâm, kadınlarımıza en uygun giyim ve yaşam tarzını emretmiştir.
Onu kapitalist düzenlerde olduğu gibi, vitrinlere, ilanlara ve reklâmlara vasıta ve şehvetleri tahriklere maşa olarak kullanılması yerine, (Cennet'in annelerin ayaklan altında olduğunu) belirterek kadına layık olduğu en
güzel yeri vermiştir.
“Hanımların ilk tezyinatı (süsü) ilim ve edep tahsilidir. Gümüş ve altın gibi tezyinât ikinci derecede kalır."
Kadın, dişiliğini değil, kişiliğini geliştirmelidir. Alçalırsa kadın, beşer alçalır. Yükselirse kadın, beşer yükselir.

OKUMA PARÇASI
RASULÜLLAHIN HANIMLARINA SEVGİSİ, SAYGISI,
ADÂLETİ VE HAKLARINA SAYGI GÖSTERMESİ.:

Abdullah îbni Ömer (r.a.) demiştir ki: "Hz, Aişe'ye Resûlüllah'dan gördüğün şeylerin en acâibini bana haber ver" dedim, bunun üzerine ağladı ve uzun bir müddet ağladı da sonra dedi ki: "Onun her işi acâib şeylerden idi. Bir gece bana geldi, yorganıma girdi, hatta cildini cildime bitiştirdi, sonra da buyurdu ki:
- "Ya Aişe bu gece bana Rabbıma ibâdet etmek için izin verir misin?" Ben de:
- "Ya Resûlallah! Ben senin yakınlığım severim muradınıda severim izinlisiniz" dedim.
Kalktı, odadaki su kırbasına (deriden su kabına) vardı, abdest aldı, suyu çok da dökmedi, sonra namaza durdu, Kur’ân okudu ve ağlıyordu. Sonra iki elini kaldırdı, yine ağlıyordu.
Hattâ göz yaşlarının yeri ıslattığını gördüm. Daha sonra Bilâl geldi, kendisine sabah namazını bildiriyordu. Baktı ki Rasûlüllah ağlıyor, "Ya RasOlallah! dedi, Allah (c.c.) senin geçmiş ve gelecek günahlarını affetmiş olduğu hal
de ağlıyor musun?” Rasûlüllah şöyle cevap verdi: "Ben şükreden bir kul olmayayım mı?" Sonra da buyurdu ki: "Nasıl ağlamıyayım, Allah Teala bu gece şunu indirdi: "Göklerin ve yerin yaratılışında, gecenin ve gündüzün gidip-gelişinde elbette aklı selîm sahipleri için ibret verici deliller vardır." (Kur'ân-ı Kerim, Al-i İmrân, 190.) buyurdu. (Hak Dini Kur'an Dili Tefsiri, Elmalılı Hamdi Vazır İst. C, 2r S. 1256)
Rasûlüllah (s.a.v.), her gece bir ailesinin yanında gecelediğinden ve o gecenin hakkı o hanıma ait olduğundan nafile ibâdet etmek için gecenin hak sahibi hanımı Hz. Aişe'den izin istemiştir. (Farz ibadetler için izin alınmaz).
Tüm kâinatın yüzüsuyu hürmetine yaratıldığı sevgili peygamberimiz, kul hakkına ve hanımlarına karşı çok dikkatli ve saygılı idi. Ve ümmetine de "Sizin hayırlınız, kadınlarına hayırlı {sevgili, saygılı, hakkını koruyan) elanınızdır" buyurmuştur. İnsanlara ve kadınlara karşı sevgili saygılı ve adaletli davranmakta sadakadır ve sevaptır.
İslam ve Rasulüllah (s.a.v.) böyle buyurduğu halde; bazı cahil ve yobaz erkekler, erkeklik ve kazaklık adına kadına zulmetmektedirler. Meşrû isteklerine ve kişiliğine hiç dikkat etmeyip evinde ve toplum içinde kadı
nı horlayıp azarlamakta ve hakaretler etmekte ve bunu da (İslamın emri zannıyla) erkeklik taslayarak bu zulmüyle gururlanmaktadırlar...
İşte Rasûlüllühın hayatı ve hanımlarına saygısı ibret alanlara...

ALLAH'IN (c.c.) RAZI OLDUĞU KADINLAR:

Herhangi bir kadın ki, kocası ondan razı, memnun olduğu halde ölürse, Allah (c.c.)’ da o kadından razıdır. Ve Cennete girmeğe hak kazanmıştır.
Bir kadın, beş vakit namazını kılar, orucunu tutar, (tesettüre uyarak) ırzını korur ve kocasına (Allah’ın emirlerine aykırı olmıyan konularda) itaat ederse, (Allah'ın emirlerine aykm olan konularda ne kocaya ne de ana-babaya itaat edilemez) ona: "Dilediğin Cennet kapısından gir" denilir.
Kocasına itâat eden kadına havadaki kuşlar, sudaki balıklar, gökdeki melekler, güneş ve ay günahının bağışlanması için Allah’a yalvarırlar.
Kocası ondan razı olduğu müddetçe o kadına istiğfar ederler.
Hz. Peygamber (s.a.v.): "Eğer bir peygamber olarak birinin diğerine secde etmesini emredecek olsaydım, kadının kocasına secde etmesini emrederdim."
Herhangi bir kadın kocasına karşı katı yüzlülükte bulunursa, kocasının rızâsını alıp onu güldürünceye kadar Allah'ın gazâbındadır.
Herhangi bir kadın ki, kocasına kızarak evini terkedip, haksız yere boşanmak isterse -boşanma davası açarsa- Cennet o kadına haramdır.
Bir kadın kocasını danlttığmda, özür dileyerek yanma vanp, ellerini tutarak, yüzüne bakıp kendilerini affettirmezse, tuttuğu oruç ve kıldığı namazları yüce Allah kabul etmez...
Böyle kadınları da ancak İslâm ahlâkı yetiştirir.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

ALLAH celle celâlihu’ın RAZI OLDUĞU KADINLAR.:

Herhangi bir kadın ki, kocası ondan razı, memnun olduğu halde ölürse, Allah (c.c.)’ da o kadından razıdır. Ve Cennete girmeğe hak kazanmıştır.
Bir kadın, beş vakit namazını kılar, orucunu tutar, (tesettüre uyarak) ırzını korur ve kocasına (Allah’ın emirlerine aykırı olmayan konularda) itaat ederse, (Allah'ın emirlerine aykırı olan konularda ne kocaya ne de ana-babaya itaat edilemez) ona: "Dilediğin Cennet kapısından gir" denilir.

Kocasına itâat eden kadına havadaki kuşlar, sudaki balıklar, gökteki melekler, güneş ve ay günahının bağışlanması için Allah’a yalvarırlar.
Kocası ondan razı olduğu müddetçe o kadına istiğfar ederler. Hz. Peygamber Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem: "Eğer bir peygamber olarak birinin diğerine secde etmesini emredecek olsaydım, kadının kocasına secde etmesini emrederdim." (Mişkatü’l Mesabih, C:2 S;203).

Herhangi bir kadın kocasına karşı katı yüzlülükte bulunursa, kocasının rızâsını alıp onu güldürünceye kadar Allah'ın gazâbındadır.
Herhangi bir kadın ki, kocasına kızarak evini terkedip, haksız yere boşanmak isterse -boşanma davası açarsa- Cennet o kadına haramdır.
Bir kadın kocasını darılttığında, özür dileyerek yanma vanp, ellerini tutarak, yüzüne bakıp kendilerini affettirmezse, tuttuğu oruç ve kıldığı namazları yüce Allah kabul etmez...
Böyle kadınları da ancak İslâm ahlâkı yetiştirir.

ALLAH’IN RAZI OLDUĞU ERKEKLER.:

Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem bu konuda şöyle buyurmuştur:
“Aranızda en hayırlı kimseler, kadınlarına, zevcelerine karşı huyu en İyi olanlarınızdır." (Buharî, Nikah: 43, Müslim, Fedai: 68).
İzah ettiğimiz konular ışığında erkeklere de aile saadeti İçin birkaç altın öğütler verelim:
Yuvanıza, eşinize ve çocuklarınıza harcadığınız paranın sadakadan efdal olduğunu unutmayınız.
Her öfkeli anınızda "boşanma" sözcüğünü kullanmanın ağır mesuliyetini düşünerek, bu kelimeyi kullanmamaya özen gösteriniz.
Geç saatlere kadar siz dışarıda kalırken evinizi ve sizin yolunuzu gözetleyenler olduğunu unutmayınız.
Eşinizin yuvanızdaki fedakârlıklarını, çırpınış, gayret ve çalışmalarını arada bir de olsa takdir ediniz.
Eşinizin yorgun, hasta yada sıkışık olduğu durumlarda, hatta bunların hiç biri olmasa bile arada da olsa gönül almak için ev işlerinde ona yardımcı olunuz.
Mümkün olduğunca evinizin kapısını çalarken günlük kaygı, keder, kızgınlıklarınızı bir kenara atın. Atın ve evinizin kapısını öyle çalın.
Eşinizin size Allah tarafından bir emanet olarak verildiğini unutmayınız.
Arada sırada da olsa eşinizi hatırlayın. Ufak bir hediye. Çam sakızı, çoban armağanı... Sevindirin kısacası...
Eşinize Allah ve Rasûlünün rızasını kaybettirecek şeyler asla emretmeyiniz.
Evinize getirdiğiniz her lokmanın helâl olmasına gayret ediniz.
Onun size gösterdiği sevgi, saygı ve hürmete karşılık veriniz...
Eşinizle istişare ediniz ve kendisine kıymet verdiğinizi gösteriniz.
Kendi aile ve yakınlarınıza gösterilmesini istediğiniz sevgi ve hürmetin aynısını eşinizin yakınlarının da beklediğini unutmayınız.
Ne kadar yorgun ve meşgul olursanız olun, onun evde akşama değin sizi beklediğini hatırlayınız ve ona ayıracak vakti mutlaka bulunuz.
Evin nafakasını temin muhakkak ki erkeklerin görevidir. Bunu bilerek eşinizi çalışmaya zorlamayınız. Çarşı, pazarda alış verişe, dış işlere onu itmeyiniz.
Kimsenin kusursuz olmadığını bilerek, küçük kusurlarını görmezlikten geliniz...

ÇOCUĞUNA SÖZ GEÇİREMEYEN ANNE VE BABALARA.:

Bir adam, Hz Ömer (radiyallahu anhu)’ya gelerek, oğlunun serkeşliğinden, ana-babasına karşı geldiğinden şikâyette bulundu. Bunun üzerine Hz. Ömer (radiyallahu anhu) onun oğlunun huzuruna getirip ana-babasına karşı gelmesi ve onların haklarını unutması hususunda dikkatini çekti. Oğlan şu cevabı verdi: “Ya Emira’l- Mü’minin, çocuğun ana-babası üzerinde haklan yokmudur?"
Ömer (radiyallahu anhu) "Evet vardır," diye cevap verdi. Oğlan: "Onlar nelerdir?" diye sorunca, Ömer (radiyallahu anhu) şöyle cevap verdi:
1-) Evlenirken anasını araştırıp seçmesi,
2-) Çocuğu doğunca ona güzel bir isim koyması (müslüman ismi)
3-) Allah ’ın Kitabını ona öğretmesi bu haklardandır."
Oğlan bunları dinledikten sonra dedi ki: “Ya Emira’l- Mü'minin. Doğrusu babam bunlardan hiç birini yerine getirmemiştir. Anama gelince, zenci bir kadındır ve aynı zamanda mecûsidir. Benim ismimi Cuâl yani "kara böcek" koymuş ve Allah’ın kitabını da bana öğretmemiştir, bir harf olsun belletmeyi akletmemiştir. Şimdi benden ne saygı ve terbiye bekliyor?"
Bu sözler üzerine Hz. Ömer (radiyallahu anhu) o adama dönerek dedi ki: "Be adam! Bana gelip oğlunun serkeşliğinden, ana-babasına âsi olduğundan şikayet ediyorsun; oysa ondan önce sen ona âsi olmuş, haklarını çiğnemişsin, o sana kötülük etmeden sen ona kötülükte bulunmuşsun.

İşte Hz. Ömer (radiyallahu anhu); Günümüzdeki cahil ana-babalar gibi, çocuğunun dünyası için her türlü imkanını hazırlayıp da maneviyatını, imânını, ahlâkını ve ahiretini unutan ve çocuğunun da asi ve ahlâksız yetişmesine seyirci kalan anne ve babaya asıl sorumluluklarını ve vazifelerini hatırlatmış ve çocuğu haklı bulmuştur.

Çocuğun Doğumundan önceki Annenin Yapacağı Ruhsal Terbiyenin Önemi:

Küçük bir kız okula yazıldıktan sonra, devamlı arkadaşlarını iğneler.
Öğretmen elinde iğne gördükçe alır, azarlarsa da askıdaki paltolara, oturacakları yerlere iğne koymak huyundan bütün cezâ ve ikazlara rağmen vazgeçmez. Okuldan atılmak üzere iken, civar semtlerde çocuklar üzerinde tetkikler yaparak eser hazırlayan bir ruh âlimi, hadiseyi duyunca hemen ilgilenir. Çocuğu ve ailesini sıkı bir teste tabi tutar. Nihayet meselenin çözüm noktası, annesinin anlattığı bir hadise ile ip ucu verir.
Kadın der ki: "Efendim, bundan önce biz büyük bir konağın bekçisiydik. Konağın sahibi o derece cimri biriydi ki, bahçedeki ağaçlardan meyve koparmak değil yerden çakıl taşı almak bile imkansızdı. Hamile olduğum zaman, küçük nar ağacındaki sayılacak kadar az narlara o kadar imrendim ki, koparırsam işimizden olmak korkusu ile, elime bir iğne alıp, gece gidip narları iğneleyip suyunu emerdim."
Bu durumu dinleyenler hayrette kalırlar. Ruh âlimi: "Evet, der. ALLAH celle celâlihu ana ile evladı o derece bağlamıştır ki, doğduktan sonra her varlığı ile evladına örnek ve destek olduğu gibi doğmadan
önce, ananın yaptıkları hareketler ve ruhunun iniş çıkışları çocuğunun ruh tablosunda da aynı grafik çizgilerini verir."

Ey anneler!. Bu kıssalar da da görüldüğü gibi, çocuğunuzun eğitimi ve saadeti sîzlerin davranışınıza göredir. Sizler çocuklarınıza örnek olabilecek şekilde İslâmî nefsinizde ve ailenizde yaşayınız ki, çocuklarınıza güzel örnekler olabilesiniz...

Din; Lügatte: Ceza, mükâfat yol, âdet... demektir.
Şeriâtte din: Akıl sahibi insanları kendi istek ve arzularıyla iyiliğe ve saadete ulaştıran İlâhî bir kanundur.
Din, Allah tarafından konulur, Ondan başkasının din koyma hakkı olmadığı gibi, dini hükümleri değiştirme ve kaldırma hakkı da yoktur.
Meselâ; bugün hristiyanlığın bir çok hurafelerle dolu olması (Hz, İsâ'nın Allah'ın oğlu olması ve ilahlığa ortak olması gibi) tamamen insanların kendi keyiflerine göre hükümler koymalarının sonucu olmuştur.
Din Allah'tan gelen bir vahye dayanır. Allah u Teâlâ, büyük melek Cebrail vasıtasıyla Peygamber olarak seçtiği insana, dilediği her şeyi gizli, süratli, emniyetli bir şekilde ulaştırır. Buna Vahiy denir. Her önüne gelenin peygamberlik iddiasına kalkmasını Önlemek için de Peygambere kimsenin benzerini yapamayacağı bir mûcize verilir.

însanın Dine Olan İhtiyacı:

Din insanların vazgeçemiyeceği bir ihtiyacıdır. Çünkü aslında Allah'a inanmayanlar bile, bunaldıkları zamanlarda 'Allah'ım!.." demeğe başlarlar ve kendilerine bir dayanak ararlar.
İnsanın bir bedeni, bir de ruhu vardır. Yemek, içmek... bedenin ihtiyacıdır. Bunlar yerine getirilmezse hastalık başlar. Ruhunda ihtiyaçları vardır, bu ihtiyaçların başında da dine bağlanma ve Allah'a inanma gelir.
Ruhun ihtiyaçları da giderilmediği zaman ruhi hastalıklar başlar. Bedeni hasta olanın zararı çoğu zaman kendine, ruhu hasta olanın zararı bütün toplumadır...
Kısaca din; insan için ruhî ve zarûrî bir ihtiyaçtır. Din beşeriyetle doğmuş ve onunla kıyamete kadar devam edecektir, insanlardaki din duygusunun kaynağı, fitridir (yaratılıştandır.) Yani; insanın yaratılışı ile birlikte ortaya çıkmıştır. Nerede ve ne zaman bir insan yaşamışsa onunla birlikte hakk veya bâtıl bir inanç ve ibâdet de var olmuştur.

DİNLER İKİYE AYRILIR.:

1-) İLAHÎ DİNLER.:
İlâhî bir kaynaktan fışkıran ve Tevhîd (bir Allah'a İnanmak) esasına dayanan "İlâhî Din” demektir.
A-) Yahudilik. (Tahrîf edilmiştir).
B-) Hristiyanlık. (Tahrîf edilmiştir).
C-) İslâm. (Kıyamete kadar bâkidir).

2- BÂTIL DİNLER.:

Allah tarafından gönderilmeyen, İlâhî kaynağa dayanmayan, Allah, Peygamber ve ahiret inancı olmayan, insanların kendi inanç, düşünce ve kanaatlarıyla ortaya çıkardıkları dinlerdir.
1-) Animizm: Ruhlara tapmak,
2-) Naturizm: Tabiata tapmak,
3-) Totemizm: Kişinin koruyucu hayvânî ruhuna tapmak,
4-) Şamanizm: Türklerin eski dini,
5-) Taoizm: Çinlilerin dini,
6-) Budizm: Hintilerin dini,
7-) Mecûsilik: Ateşe tapma,
8-) Müşriklik: Allah'a ortak koşmak, v. s.
9-) Bugünkü insanları Allah’ın hükmü dışında yönlendirmeyi amaçlayan beşerî görüşler ve ideolojiler de bâtıl görüşlerdir. Meselâ: Kapitalizm, Komünizm, Faşizm, Laisizm, Demokrasi, Milliyetçilik v.s. gibi.

MÜKELLEF İNSAN VE GÖREVLERİ.:

MÜKELLEF: Sorumlu demektir. Akıllı, bülûğ çağma eren ve Allah’ın emir ve yasaklarıyla sorumlu olan müslümanlara mükellef dinir.
Mükellef olan kimse emr olunanı yapmakla, yasaklanandan da kaçınmakla yükümlüdür.
Bir kimsenin Allah Teâlânın emir ve yasaklarından sorumlu sayılması yani mükellef olması için aranan şartlar şunlardır:
1-) Müslüman olmak: İnsanlar önce Allah'a imanla mükelleftir, Müslüman olmayanlar ibâdetle mükellef değildir.
2-) Akıllı olmak: Akıl hastalan, deliler mükellef değildirler. Çünkü bu kimseler iyiyle kötüyü ayırt edemezler. Nitekim bir hadisi şeriflerinde Rasûlüllah sallallahu aleyhi vesellem'in şöyle buyurduğu bilinmektedir: "Kimin aklı yoksa, dini de yoktur."
Âkil insan: Aklı başında, sözü sohbeti yerinde ne yaptığını bilen bir insan demektir.
3-) Bülûğ (ergenlik) çağma gelmek: Ergenlik, kişinin kendi cinsiyetini, şahsiyetini anlaması demektir. Bu devre erkeklerde on iki ile on beş kadınlarda ise dokuz ile on beş yaş arasındadır. On beş yaşına girdiği halde bülûğa ermeyen kadın ve erkekler, İslâm'ın emirleriyle yükümlüdürler. Baliğ Kimse: Çocukluktan çıkıp, (meni gelmesi ile) erkeklik veya (hayız-âdet ve nifas -lohusalık- ile) kadınlığa ermiş kimse demektir.

MÜKELLEFLERİN İŞLERİ.:

FARZ: Allah'ın kesin olarak işlenmesini emrettiği hükme denir. "Namazı dosdoğru kılınız, oruç tutunuz, zekât veriniz, kadınlara başınızı örtünüz..." v.s. gibi emirler farz'a örnektir. Farzın terki haramdır. Farzın işlenmesine sevap, özürsüz terkedilmesinde Allah'ın azâbı vardır. Farzı inkâr eden kimse dinden çıkar.

Farz ikiye ayrılır:
a-) Farzı Ayn: Mükelleflerden her birinin yapması lâzım gelen farzlardır. Bir kimse diğerinin yerine namaz kılamaz. Bu tür farzları herkesin bizzat yapması gerekir.
b-) Farzı Kifâye: Mükelleflerden bazılarının yapmalarıyla diğerlerinden düşen, onlar için yapmak mecburiyeti kalmayan farzlardır. Cenâze namazı kılmak gibi. Müslüman bir kimsenin cenâze namazının kılınması
o beldede yaşayan müslümanlara farzdır. Bir kişi dahi kılmış olsa farz yerine gelmiş olur. Kılınmazsa orada oturan kimselerin hepsi günahkâr olurlar. Kılan sevabını alır, kılmayan günahkâr olmaz.

VACİP: Yapılması şer'ân kat’i bir delil ile sabit olmamakla beraber kuvvetli bir delîl ile sabit olan şeydir. Sadaka vermek, bayram namazı kılmak... gibi. Farzda olduğu gibi vacibi işleyene sevap, özürsüz terk edene günâh vardır. İnkâr eden dinden çıkmaz. Şâfiîlere göre farz ile vacip eş anlarfılı kelimelerdir, aynı hükmü taşırlar.

SÜNNET: Lügatte, gidiş, yol demektir. Şeriâtte; Farz ve vacib olmayarak Peygamber sallallahu aleyhi vesellem'in, ibâdet suretiyle çoğu zaman işleyip pek az terk ettiği ve bize de tavsiye ettiği sözleri, fiilleri ve takrirleridir.

Fiili Sünnet: Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellemin bizzat yaptığı davranışlarına denir. Kavli Sünnet: Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellemin herhangi bir mesele hakkındaki şifahi beyanına kavli (sözlü) sünnet denir. Takriri

Sünnet ikiye ayrılır:

a-) Sünneti Müekkede: Peygamber Efendimizin devam edip nadiren terk etmiş oldukları sünnettir. Meselâ; sabah, öğle ve akşam namazlarının sünnetleri gibi.

b-) Sünneti Gayri Müekkede: Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem’in ibâdet maksadiyle arasıra yapmış oldukları şeylerdir. Yatsı ve ikindi namazlarının ilk sünnetleri gibi.

Bütün bu sünnetleri yapanlar, farz ve vacipden az sevap kazanırlar, bile bile terk edenlere de Hz. Peygamber aleyhisselâm'in tekdiri vardır. Sünnetleri terketmeyi alışkanlık haline getirenler Hz. Peygamberin sallallahu aleyhi vesellem şefaatine nâil olamazlar.

MÜSTEHAB: Lügatte: Sevilmiş şey demektir. İşlenmesinde sevap olan, terkinde günâh olmayan şeylerdir. Nafile namaz kılmak ve oruç tutmak, fakirlere sadaka vermek v.s.

MÜBAH: Yapılmasında sevap olmadığı gibi terkinde de günah olmayan fiillerdir. Yemek, içmek, oturmak, uyumak v.s. gibi. Bu işler mubah (serbest) ise de sağlığa zarar vercek kadar yemek, içmek, uyumak ve israf etmek mubah değildir.

HARAM: Mükellefin yapmamasını isteyen ve kafi bir delil ile yasaklığı sabit bulunan şer'i bir hükümdür. "Adam öldürmek, İçki içmek, zinâ etmek, kadınların başını açması v.s. gibi hükümlerdir." Haramı terkeden sevap kazanır, işleyen günahkâr olur. İnkârı dinden çıkarır.

MEKRUH: Lügatte: Sevilmeyip kerih görülen ve hoş olmayan şey demektir. Allah'ın haram kadar kesin olmayan yasaklandır. İki kısma ayrılır:
a-) Tahrîmen (harama yakın) mekruh: Vaciblerin terkediimesi bu kısma girer.
b-) Tenzîhen (helâle yakın) mekruh: Sünnet ve müstehapları
yapmamak bu bölüme girer. Sağ elle sümkürmek gibi.
(188) Fiili Sünnet: Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellemin bizzat yaptığı davranışlarına denir. Kavli Sünnet: Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellemin herhangi bir mesele hakkındaki şifahi beyanına kavli (sözlü) sünnet denir.

Takriri Sünnet: Sahabe tarafından söylenen bir sözü veya işlenen bir fiili Hz, Peygamber sallallahu aleyhi vesellemin reddetmeyip sükut etmesi, güzel karşılaması veya tasdik etmesidir. (Hadis Usulü: Prof. Dr. Talat Koçyiğît, S: 15

MÜFSİT: Başlanmış bir ibâdeti bozan işe müsfit denir. Namazda gülmek, konuşmak, oruçlu iken bile bile yemek içmek gibi... Çünkü, gülmek ve konuşmak namazı, bilerek yemek, içmekte orucu bozar.

İSLAM DÎNİNİN KAYNAKLARI (Şer’i Deliller).:

1-) KİTAP: Kur anı Kerim: Allah tarafından, Peygamberimize Cebrail aracılığı ile vahiy sûretiyle 23 senede gönderilen ve günümüze kadar bozulmadan tevatüren nakil yoluyla ulaşan İlâhi emirler topluluğudur.

2-) SÜNNET: Tarifini önce yaptık.

3-) İCMA: Peygamberimizin vefatından sonra gelen asırlardan birinde ve aynı asırda yetişen İslâm müctehitlerinin dini bir hüküm üzerinde birleşmeleridir.
4-) KIYAS: Hakkında âyet ve hadis bulunan konunun hükmünü, aralarındaki illet benzerliği sebebiyle hakkında âyet, hadis bulunmayan ko nuya tatbikidir.

* * *

ŞERİAT: Doğru yol, hakk din yolu. Din manasınadır.
Şeriat: Kur'an-ı Kerim ve Hz. Peygamberin tarif ettiği, bildirdiği ve kulların uyması istenen İslam’dır. Şeriat, din, millet, İslam aynı manaları ifade eden kavramlardır. Şeriatı inkar eden İslam'dan çıkar.

MEZHEB: Gidilen, uyulan yoldur. Dinin esaslarında ve esas temel meselelerde bir olmakla beraber, teferruatta bazı muhtelif meseleler olması sebebiyle birbirinden az farklı müctehidlerin yollarıdır.
Müslümanların inanç ve fiillerinde uyacaktan iki mezhebi vardır.
İtikatta Mezhebimiz: “Ehli sünnet ve’l- cemâat" mezhebidir.
Ehli Sünnet demek: Hz. Peygamberin gösterdiği yoldan ve ashabının yolundan gidenlere denir.

Hanefilerce :
1-) İ’tikatta mezheb imamımız: Ebû Mansur Maturîdîdir.
Amelde mezhebimiz: Hanefi mezhebidir. Kurucusu: İmamı Azam Ebû Hanife'dir. Adı: Numan b. Sâbit'tir.

Bugün amelde uyulması gereken 4 hak mezheb vardır:

1-) Hanefi mezhebi: Kurucusu: İmamı Azam Ebu Hanife.
2-) Şafii mezhebi: Kurucusu: İmamı Şafii.
3-) Mâliki mezhebi: Kurucusu: İmamı Mâlik.
4-) Hanbeli mezhebi: Kurucusu: Ahmed b. Hanbel.
Bu dört mezhebten başka mezhebler de vardır. Ama bunlar kendilerince Hz. Peygamberin sünnetine ve şeriatına başka düşünce ve davranışlar kattıklarından, bunların mezhebleri ehli sünnetçe muteber sayılmamaktadır.

HER MUSLÜMANIN BİLMESİ GEREKEN FARZLARDAN SEÇİLEN 32 VE 54 FARZLAR.:

32 FARZ SIRASIYLA ŞUNLARDIR.:

İmanın Şartı: 6
1-) Allah Teâla’nın varlığına ve birliğine inanmak.
2-) Allah Teâla’nın meleklerine inanmak.
3-) Allah Teâla'nın gönderdiği kitaplara inanmak.
4-) Allah Teâla’nın peygamberlerine inanmak.
5-) Ahiret gününe ve öldükten sonra dirilmeye inanmak.
6-) Hayrın ve şerrin Allah'tan olduğuna inanmak.

İslâm'ın Şartı: 5
1-) Kelime'i Şahadet getirmek.
2-) Ramazan ayında Oruç tutmak.
3-) Her gün beş vakit namazı kılmak.
4-) Şartların haiz olması halinde ömründe bir defaya mahsus olmak üzere Hacca gitmek.
5-) Zenginlerin senede bir defa malının zekatını vermesidir.

Abdestin Farzı: 4
1-) Bir defa yüzünü yıkamak,
2-) Kollarını dirsekleriyle beraber yıkamak.
3-) Başın dörtte birini meshetmek.
4-) Ayaklan topuklarla birlikte yıkamak.

Guslön Farzı: 3
1-) Bo! su ile ağzı çalkalamak.
2-) Genze kadar su çekip burnu temizlemek.
3-) Bütün vücudu, hiç kuru bir yer kalmayacak şekilde yıkamak.

Teyemmümün Farzı: 2
1-) Önce teyemmüme niyet etmek,
2- İki elini temiz toprağa vurup yüzüne sürmek, ellerini bir daha vurup kollarına sürmektir.

Namazın Farzı: 12
(Altısı şart ve altısı rükündür. Şartlar namazın dışında, Rükün ise na
mazın içindedir).

Dışındakiler:
1-) Abdestsizlikten abdest almak,
2-) Bedenini, elbisesini ve namazgâhını pislikten arındırmak,
3-) Görülmesi şer’ân caiz olmayan yerlerini örtmek,
4-) Namaz kılarken kıbleye dönmek,
5-) Her namazı vaktinde kılmak,
6-) Kılacağı namaz için niyet yapmak,

İçindekiler:
1-) Namaza {Allah-ü Ekber) diyerek başlamak,
2-) Namaz kılarken (özrü yoksa) ayakta durmak,
3-) Namazda Kur’ânı Kerim okumak,
4-) Rukûya varmak,
5-) Secdeye varmak,
6-) Namazın sonunda Ettehiyyâtü okuyacak zaman kadar oturmak..
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim


54 FARZ.:

54 Farz'ı gayet çabuk ve kolay tertipledik. öğrenmeniz için, alfabe sırasına göre:

-A-
1- Allah'a ve Onun Rasûlüne itaat etmek,
2- Allah'ı bir bilip daima hatırdan çıkartmamak,
3- Abdest ve boy abdesti almak,
4- Allah'ın sevdiğini sevmek, sevmediğinden daimâ kaçıp uzak durmak,
5- Akraba ve komşuları ziyâret etmek,
6- Aleme ibret gözü ile bakmak,
7- Allah’ın azabından daima korkmak,
8- Allah'ın rahmetinden hiçbir zaman ümidini kesmemek,
9- Allah için sevmek; her şeyi Allah için yapmak.
10- Adet ve lohusa halinde bulunan kadına yaklaşmamak,
11- Allah’a ortak koşmamak, küfre sürükleyen sözlerden dâima sakınmak,

-B-
12- Beş vakitte diğer farz namazları kılıp, âile va çocuklarına namaz kılmayı öğretmek,
13- Belâlara sabretmek,
14- Babaya ve anaya iyilik edip, onları hiçbir zaman darıltmamak,
15- Baliğ olmamış yetimlerin malını korumak,
16- Bütün kötülüklerden kalbini temizleyip, din kardeşlerine üç günden fazla dargın durmamak,
17- Beş vakit namaza devam etmek,
18- Büyü yapmamak, büyücülerin ve kâhinlerin sözlerine inanmamak,

-C-
19- Cenabı Allah’tan gelen kazaya razı olmak,

-D-
20- Dâima Allah'tan korkmak,
21- Dilini kötü sözlerden korumak,

-E-
22- Emânete hıyânet etmeyip her işte âdilâne hareket etmek,

-F-
23- Fakirlere sadaka varmek ve dâima yardım etmek,

-G-
24- Günâhlardan, bir daha yapmayacak şekilde tevbe etmek,
25- Günâhlardan kaçıp ibâdetle maşgul olup, iş güç sâhibi olmakla tembelliği bırakıp, israf etmemek,

-H-
26- Helalinden yemek ve içmek,
27- Herkesin rızkına Allah'ın kefil olduğunu hak bilmek ve Allah'ın verdiği nimetlere dâima şükretmek,
28- Helalinden temiz elbise giymek,
29- Hakka tevekkül edip, hayâtını bile bile tehlikeye atmamak,
30- Harpte düşmandan kaçmamak ve hiç kimse ile alay etmemek.

-İ-
31- İhlâs üzere ibâdet edip, gösteriş için yapmamak,
32- iyiliği emredip yaptırmak ve kötüyü bıraktırmak.
33- İlim okuyup, san'at ve fende düşmanları geçecek şekilde çalışmak.

-K-
34- Kazançlara kanâat etmek, sahtekârlığa teşebbüs etmemek.
35- Kur'âm Kerim’in bütün âyetlerine inanıp bir harfini bile inkâr etmemek.
36- Kalbini fena düşüncelerden temizleyip, hiç kimse için kötülük düşünmemek.
37- Kulakları fena sözleri dinlemekten koruyup, kötü sizleri konuşan arkadaşlarla arkadaşlık etmemek.
38- Kalbini her türlü kinden, fesatlıktan ve hasetlikten temizlemek.

-L-
39- Livata, cinsi sapıklık yapmamak.

-M-
40- Müminlerin sözlerinde sâdik olmaları.
41- Malının kırkta bir zekâtını fakire vermek.

-N-
42-) Nimetlerin mukabilinde Allah'a şükretmek.
43- Nefis ve şaytana uymamak.

-Ö-
44- Ölümü hak bilmek.

-R-
45- Rüşvet alıp vermemek.

-Ş-
46- Şeytanı ve nefsi dâimâ düşman bilmek.
47- Şarap ve içki içmemek, az dahi olsa.

-T-
48- Tefekkür (yaratıkların hepsine ibretle bakıp düşünmek).
49- Tartı âletlerini doğru tutup teraziye hile katmamak.

-U-
50- Ulu'l-Emre (Allah’ın emirlerine itaat eden ulû'l-emre) itâat edip, büyükleri sayıp, küçükleri sevmek.

-V-
51- Vakârlı, terbiyeli olup, kibirli olmamak.

-Y-
52- Yok yere yemin edip, yalan yere şehâdet etmemek.
53- Yaramaz fena işler yapmayıp, başkalarının ırzına tecâvüz etmemek.

-Z-
54- Zinadan kaçınmaktır.

İşte size 32 ve 54 farzların özetleri. Okuyup ezberlemeye gayret ediniz.

İslâm'ın emirlerini içerisindeki farzların hepsi bunlarla sınırlandırılamaz. Daha nice farzlar vardır. Ancak bunlar itikadca öncelikle bilinmesi gerekenlerin özetidir.
Bunları ve diğer farzları yaşayabilmemiz için ticâretimize, evliliğimize ve tüm hayâtımıza İslâm'ı hâkim kılmamız için, nefsî, malî, siyâsî ve kültürel cihâd etmek de müslümanlar üzerine farzdır.

CİHAD: Allah'ın kanunlarının her yerde uygulanması yolunda düşman ile (ilimle, sözle, fiille, malla ve canla) bütün kuvvetini sarfederek mücâdele etmektir.
Cihad: Allahın ve Rasûlünün emirlerinin küfrün, müşriklerin ve tağutların hakimiyetinin üstünde olması için bütün gücüyle çalışmaktır.
Allah (c. c. ) Yolunda Cihadın Fazileti:
"Mü'minlerden özür sahibi olmaksızın (evlerinde) oturanlarla Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla savaşanlar bir olamaz. Allah (c.c.), mallarıyla, canlarıyla savaşanları, derece itibariyle, oturanlardan çok üstün kıldı. (Gerçi) Allah (mü'minlerin) hepsine de cenneti va'd etmiştir. (Fakat) Allah, savaşanlara oturanların üstünde daha büyük bir ecir vermiştir." (Kur'an-ı Kerim, Nisa, 95).

1- Cihâdı asğar: Küçük savaş. İslam için silahla savaşma.
2- Cihadı ekber: Nefis ile mücadele.

CİHAD METODLARI:
1- Mal ile cihâd: Malın Allah (c.c.) yolunda harcanması.
2- Tebliğ ve yayın yoluyla cihâd: İslâmî basın ve yayının basılması, satın alınması, (zekat ve sadaka olarak) dağıtılması.
3- öğretim yoluyla cihâd: Kadın ve erkek için ayrı ayrı İslâmî okulların açılması.
4- Siyasî cihâd: Siyasî alanda İslamın hakim kılınması.
5- Savaşarak cihâd: Çağın savaş metodlanyla İslamın tebliği ve hakim kılınması için mücadele etmektir.

Çağımızdaki emperyalist ve haçlı zihniyetinin İslam ümmeti üzerinde ki ekonomik ve sosyal saldırıları karşısında, aynı metodlarla fert fert cihad etmek her müslümana farzdır.
İngiliz misyoner ajanlarından Hampher, "İslâmî Nasıl Yok edelim" adlı hatıralarında müslümanları içten yıkma metodları hakkında şu itirafı yapıyor:
"Müslümanların kalbindeki cihad duygularını söküp atabilmenin en büyü başarı olduğu, gerisinin çorap söküğü gibi geleceği, yetiştirildiğimiz misyoner (casus) okullarında bizlere özenle öğretilmiştir."
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

OKUMA PARÇASI/ALLAHTAN KORKAN BİR KADININ NEFSİNE HAKİM OLMASI

İkinci Halife Ömer (r.a.) devrinde işte Allah'tan (c.c.) korkan bir kadın!
Kocası kutsal savaşa gitmişti. Uzun süre kocası dönemedi. Böylece yalnızlığın verdiği vahşet bir çadır gibi üzerine çöktü; tek kalmaktan doğan bir südrü düşünce onun üzerine saldırdı. Kadınlık kanı damarlannda sıçramaya başladı. Cinsel duygunun ateşi alev alev tutuştu. Bu durumda onu harama meyletmekten alıkoyan tek şey iman engeli ve ilahi murakabenin frenleyici inancı idi. İşte bu kadıncağız bir gecenin karanlığının belirsizliğin içinde şu mısraları söylerken Halife, Ömer (r.a.) tesadüfen onun kapısının önünden geçiyordu. (Tabiiki o zamanki evler şimdiki gibi muhkem ve sağlam değildi.)
"Bu gece uzadıkça uzadı, her yanı karanlığa bürüdü. Uyutmadı beni, oynaşacağım bir sevgili yok mudur?
Vallahi, işin neticesinde Allah korkusu olmasaydı, Herhalde sevgilinin yanlan bu kanepede hareket edip dururdu."
Ömer (r.a.) bu sözleri duyduktan sonra ikinci gün kızı Hz. Hafsa’nın yanına uğradı ve ondan sordu: "Kızım, bir kadın, kocası ayrılıp bir yere gittiğinde ne kadar bir süre buna sabredebilir?" Hz. Hafza (r. anha) şu cevabı verdi:
"En çok dört ay..."
Bunun üzerine Hz. Ömer (r.a.) serhadlarda düşmana karşı duran ve nöbet bekleyen, savaşan kumandanlara şu emirnameyi gönderdi: "Hiç bir askeri, çoluk çocuğundan dört aydan fazla ayrı tutmayın."
İşte bir cinsel fitne ile Allah (c.c.) korkusu, sözü edilen mü'mine kadının kafasında karşılaştı; günah ve hayasızlık ile iman çarpıştı. Fitne ve hayasızlık hezimete uğradı, iman başarıya erişip zafer buldu.
Ne mutlu imanı galip gelenlere ve Allah'tan (c.c.) korkanlara...

OKUMA PARÇASI Âsi/MÜSLÜMAN KADININ, KENDİSİYLE EVLENMEK İSTEYEN ERKEĞİ İSLAM'A DAVETİ

Hz. Peygamber devrinde Ebû Talha müslüman olmadan önce, Ümmi Süleym (Rumeysa)'ya evlenme teklifinde bulunur. Ümmi Süleym:
-Doğrusu ben de sana hevesliyim, senin gibisi kaçırılmaz. Fakat sen kâfir bir adamsın, bense müslüman bir kadınım, seninle evlenmem doğru olmaz, der.
Bunun üzerine aralarında şöyle bir konuşma cereyan eder:
Ebû Talha :
-Sana ne oldu Rumeysa?
-Ne olmuş bana?
-Sarı ve kırmızıdan (altın ve gümüşten) ne haber?
-Ben altın ve gümüş aramıyorum. Sen bir adamsın ki; işitmeyen, görmeyen sana hiç bir faydası dokunmayan şeye tapıyorsun. Falanlann siyah kölesinin dağdan sürükleyip getirdiği, yerden biten bir odun parçasına (puta) tapmaktan hiç sıkılmıyor musun? Eğer sen müslüman olursan, işte o benim mehrim olsun, evlenelim, başka bir şey talep etmeyeceğim.
-Bana müslümanlığı kim telkin eder, Rumeysa?
-Rasûlüllah (s.a.v.) telkin eder, ona git.
Bunun üzerine Ebû Talha Hz. Peygambere doğru ilerlemeye başlar.
Rasûlüllah, ashabı içinda oturuyorken onu görür ve: "Ebu Talha, İslâm'ın aydınlığı iki gözü arasında parlayarak geliyor." buyurur. Ebû Talha Hz. Peygamberin huzurunda iman eder ve Rumeysa'nm şartı üzere nikâhlarını
kıyar. (İslamda Kadın, Bekir Topaloğlu, İst, 1984. Yağmur Y. îst. S. 40).
İşte böyle bir mücahide için Hz. Peygamber buyurur: "Gördüm ki Cennete girmişim, önümde bir ayak sesi, bir de baktım ki, Rumeysa.’'
Bu kıssada olduğu gibi müslüman kadını evleneceği erkek de onun dindarlığına öncelik tanımalıdır. Zira başka bir hadiste Rasûlüllah (s.a.v.) ölçüyü şöyle belirtiyor:
- "Size, dininden ve huyundan memnun olduğunuz biri gelince, ona kızınızı veriniz. Eğer yapmazsanız yeryüzünde fitne ve büyük bir fesat çıkar."
- Yâ Rasûlallah, dediler, eğer onda (fakirlik ve asaletsizlik) varsa?
- "Size dindarlığını ve huyunu beğendiğiniz bir adam (kız istemeye) gelince onu evlendiriniz" buyurdu. Ve bunu 3 defa tekrar etti. (et-Taç, C.2 S. 284).

Ey müslüman genç kızlar! Ümmü Süleym (Rumeysa) gibi, sizler de sizi isteyen erkeklerden isteyeceğiniz ve aradığınız özelliklerin en başında müslüman ve İslâm'ı yaşayan biri olmasını arayınız ve bunda İsrar ediniz.
Eğer mutlu ve huzurlu bir yuva kurmak isterseniz. Mal ve şa'şalı lüks hayat sizi aldatmasın.
Zira, Hz. Peygamber (s.a.v.), evlenecek erkek ve kadında aranacak özelliklerin başında dindar olanın tercih edilmesini tavsiye ediyor. Dindar olan, Allah’tan korkar, zulüm ve ihanet etmez, mutluluğu yuvasında arar.

İMAN ESASLARI (AMENTÜ).:
1-) Allah'dan (c.c.) başka tanrı olmadığına, Muhammed (s.a.v.)’in Onun kulu ve Peygamberi olduğuna,
2-) Allah’ın (c.c.) meleklerine,
3-) Allah’ın (c.c.) kitaplarına,
4-) Allah’ın (c.c.) peygamberlerine,
5-) Öldükten sonra dirilmeğe (âhiret gününe).
6-) İyilik ve kötülüğün Allah’ın takdiri ve yaratması ile olduğuna inanmaktır. (Buharî. Müslim.)
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim

Bu kıssada olduğu gibi müslüman kadını evleneceği erkekde onun dindarlığına öncelik tanımalıdır. Zira başka bir hadiste Rasûlüllah (s.a.v.) ölçüyü şöyle belirtiyor:
- "Size, dininden ve huyundan memnun olduğunuz biri gelince, ona kızınızı veriniz. Eğer yapmazsanız yeryüzünde fitne ve büyük bir fesat çıkar."
- Yâ Rasûlallah, dediler, eğer onda (fakirlik ve asaletsizlik) varsa?
- "Size dindarlığını ve huyunu beğendiğiniz bir adam (kız istemeye) gelince onu evlendiriniz" buyurdu. Ve bunu 3 defa tekraretti. (et-Taç, C.2 S. 284).
Ey müslüman genç kızlar! Ümmü Süleym (Rumeysa) gibi, sizler de sizi isteyen erkeklerden isteyeceğiniz ve aradığınız özelliklerin en başında müslüman ve İslâm'ı yaşayan biri olmasını arayınız ve bunda İsrar ediniz.
Eğer mutlu ve huzurlu bir yuva kurmak isterseniz. Mal ve şa'şalı lüks hayat sizi aldatmasın.
Zira, Hz. Peygamber (s.a.v.), evlenecek erkek ve kadında aranacak özelliklerin başında dindar olanın tercih edilmesini tavsiye ediyor. Dindar olan, Allah’tan korkar, zulüm ve ihanet etmez, mutluluğu yuvasında arar.

İMAN ESASLARI (AMENTÜ)
1- Allah'dan (c.c.) başka tanrı olmadığına, Muhammed (s.a.v.)’in Onun kulu ve Peygamberi olduğuna,
2- Allah’ın (c.c.) meleklerine,
3- Allah’ın (c.c.) kitaplanna,
4- Allah’ın (c.c.) peygamberlerine,
5- Öldükten sonra dirilmeğe (ahiret gününe).
6- İyilik ve kötülüğün Allah’ın takdiri ve yaratması ile olduğuna inanmaktır. (Buhari. Müslim).

İmânın lügat manası: İnanmak, tasdik etmek, bir şeye tereddütsüz ve kesin olarak inanmaktır.
İmânın şer'i manası: Kalb ile tasdik ve dil ile ikrardır. Yani, Peygamber Efendimizin, Allah’dan getirdiği her şeyi kalbi ile (doğrudur diye) tasdik etmek ve bu inancını dili ile de açıklamaktır.
İman konusunda "kalb İle tasdik" en ön planda yer alır. Kalbinde tasdiki bulunmayan insan, hiçbir zaman mü'min sayılmaz. İnanmadığı halde: "Ben Allah'a inanıyorum" diyen bir kimsenin, bu sözü, Allah Teâlaya göre bir değer taşımaz. Şu kadar ki, biz bir insanın kalbinde nelerin bulunduğunu bilmediğimiz için, bu adamı müslüman sayarız. "İnanmıyorsun" diyemeyiz. Eğer yalan söylüyorsa cezasını biz değil, Allah (c.c.) ve
recektir.
Allah rızası için yapılan işlerde gizlilik daima iyidir. Ancak kalbinde imanı olanın ömründe bir defa olsun inandığını söylemesi farzdır. Dilsiz olanların yapacakları işaretler veya müslüman olduğu kendisinden duyulmayan bir insanın camide namaz kılması gibi hususlar, onun Müslüman olduğuna delildir. Çünkü namaz, müminlere aid bir ibâdettir.
İmân bir bütündür: Daima bu bütünlük korunmalıdır. Yani inanılması emredilenlerin hepsine birden inanmalıdır. Yarısına inanıp yansını kabul etmemek, bütün peygamberleri kabul ettiği halde, "Musa ve İsa diye peygamber yoktur" demek veya 20. asırda artık kadınların başını örtmelerine gerek yoktur, demek veya yine 20. asırda faizsiz ticaret yapılamaz vesaire demek, imanın gitmesine sebeb olur. Diğer inanılacaklara ne derece kuvvetle inanırsa inansın, bu iman Allah Teâlâya göre makbul iman değildir.
İman edilmesi istenen hususlar Allah ve Rasûlü tarafından haber verildiği için -gözle gördüğüne inandığından daha kesin bir inançla- inanmalıdır. Çünkü göz yanılabilir, kulak yanlış duyabilir. Ama Allah Teâlâ ve O'nun Rasûlü yanlış haber vermez.

İMAN İKİ ÇEŞİTTİR.:

a-) İcmâlî İman: İman edilecek şeylere sebeb ve hikmeti araştırmadan kısaca ve toptan iman etmektir.
b-) Tafsîlî İman: İman edilecek şeylerin her birerlerinde açık ve geniş bir sûretle iman etmektir.

KELİME-i TEVHÎD ve KELİME-i ŞAHADET.:

a-) KELİME-t TEVHİD:

Tevhîd, sadece Allah'ın birliğine inanıp dile getirmektir.
"Lâ ilâhe illallah, Muhâmmedün Rasûlüllah"
Manâsı; "Allah'tan başka hiçbir tanrı yoktur, Muhammed (s.a.v.) Onun Rasûlüdür."

b-) KELtME-î ŞAHADET.:

"Eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve Rasûlühü"
Mânası: "Ben şehâdet ederim ki, Allah'tan başka hiçbir ilâh -tanrı yoktur.
Yine şehâdet ederim ki, "Muhammed (s.a.v.) Onun kulu ve Peygamberidir."
Yeni müslüman olanın, Kelime-i Tevhîd veya Kelime-i Şehâdet'i bir kerre söylemesi farzdır.
Bu iki cümle Tevhid inancının temelidir ve manâsı İslâm Dininin i'tikad esaslarını tamamen ihtiva edecek kadar geniştir. Bunu biraz izâh edelim:

Kelime-i Tevhîd ve Şehâdetin İzahı:

Eşhedü: Lügatte Üç manaya gelir.
1-) Hazır bulunmak,
2-) Şehâdet etmek,
3-) Yemin etmek.

İnsan şehâdet ederken bu üç manayı içine alarak ve kastederek -Allah'a ve Rasulüne şehâdet edip- inanmaktadır.
Kelime-i Şehâdet'le Allah tan başka bir ilah olmadığını söyleyen bir kimse, bu kelime ile ne söylediğinin farkında olmazsa, söylediği şehadetin ne anlama geldiğini, neleri kabul edip, inanıp, neleri reddedip, dışlaması gerektiğini bilmeyen kimse olarak birkaç sözü tekrarladığından söz edilirse de "şehâdet" ettiğinden söz edilemez. Yani İslam’a ters fikir, düşünce ve zihniyetlere inanmakla ve hayatına onları hakim kılmakla beraber, onları reddetmeden bu sözleri tekrarlamak bir şey ifade etmez. Bilerek ya da bilmeyerek Kur’an'ın farzlarından birini inkar ederse kafir olduğu gibi...
Eşhedü en lâ ilâhe illâllah: "Düşündüm, anladım, kalbimde kabul ettim ve dilimle söylüyorum ki; Allah'tan başka ilah, yani güç, yani sonsuz iktidar sahibi, yani kainat ve içindeki insanlar için yasa koyan ve kendisine kulluk edilen bir başkası yoktur. Ve "Allah’a rağmen ben varım" diyen varsa, onu inkar ediyorum, onu tanımıyorum!..." demektir.
Lügatte ilâh: Isınmak, güvenmek, sevgiyle yönelmek ve kulluk etmektir. Buna göre ilah; güvenilen, sığınılan, sevilen ve tapılandır. Bunlar tanrılar, tağutlar, putlar ve buna benzer beşerî ilahlardır...
Lâ ilâhe: "Tağutu ve kendini ilahlaştıranlan tanımayıp inkar edeceğime, onlarla ilişkimi keseceğime, kalbimi bu pisliklerden temizlemek için bütün gücümü kullanacağıma dair Allah'a söz veriyorum... Bu ilah ve tağutlardan temizlediğim tertemiz kalbimi, yalnız Allah'a ve nizamına hazırlıyorum..." demektir. Çünkü kirli kalbe, temiz Allah inancı yerleşemez.
Çürük temel üzerine sağlam bina inşa edilemeyeceği gibi...
İllâllah: "İbadetimde ve ibadetimin gerektirdiği şeylerde tam anlamıyla ihlaslı olacağıma, ilim, akide ve amelde sadece ve sadece tek olan Rabbim Allah'ın rızasını hedef kabul edeceğime bütün amellerimi, ibadetlerimi, ihlasımı Rasulüllahın öğrettiği şekilde yapacağıma Allah'a söz veriyorum ve yalnız Allah'ı ilah kabul ediyorum..."
Muhammedün Rasulüllah: "Rabbime olan ibadetlerimi insanların düşüncelerine, kendi arzu ve hevesime ve bid'ate göre yapmıyacağıma, fakat bütün ibadetlerimi Allah'ın sevdiği, Kuranda gösterdiği, Rasulüne öğrettiği ve Rasulüllah'm bizlere gösterdiği şekilde yapacağıma Allah'a söz veriyorum..." demektir.

Kelime-i Şehâdete inanan Kimsenin Allah (c. c. ) ile Yaptığı Sözleşme:

Bir insan İslam’a girerken inandığı ve şartlarını kabul ettiği "Kelime-i Şehâdet"i söylerken Cenabı Hakka "Pyalû Belâ" da (madden yaratılmadan önceki ruhlar aleminde) iken verdiği sözü, dünyada tekrarlayarak şu üç ana konuda ahdini ve verdiği sözü şöyle yenilemektedir:
1-) İnançta Kulluk: Müslüman Kelime-i Şehâdetle inancında Rabbına kul olacağına dair söz vermektedir. İnancına hiçbir şekilde şirk karıştırmadan yalnız Allah'ın varlığına, birliğine, gücüne, hakimiyetine, nizamına, hukukuna, adaletine, helallerine, haramlanna, ve diğer emir ve yasaklarına tam inandığına dair söz vermektedir.
2-) İbadette Kulluk: Müslüman "Kelime-i Şehâdet" le, şeytanlara, tağutlara, ilahlara, putlara, ölü veya diri tanrılaştınlan insanlara çeşitli şekillerle ibadet etmeyeceğine ve yalnız Allah'ın emrettiği şekilde ibadet edeceğine dair de söz vermektedir...
"...Yalnız Sana kulluk eder ve yalnız Senden yardım dileriz.."
3-) Muâmelâtta (Uygulamada) Kulluk: Müslüman "Kelime-i Şehâdet" ile; şeytanların, tağutların, ilahların ve tüm beşerî sistemlerin ekonomik, hukuk ve sosyal hayata dair emir ve yasaklarına inanmayacağı gibi itaat edip, hayatına bunları hâkim kılmayacağına ve yalnız Allah'ın ve Rasutünün getirdiklerine, sistemine inanıp, itaat edip, hayatına hâkim kılacağına dair söz vermektedir...
Müslüman Kelime-i Şehâdet ile; bu üç ana konuda Rabb'ına kulluk edeceğine, İslam'a inanıp, hayatında ve ailesinde uyguladığı gibi, başkalarına da tebliğ için malıyla, canıyla cihad edeceğine dair söz vermekte
dir. Çünkü müslümana göre hayat; iman ve cihaddır.
Lâ ilâhe illâllah: "Bütün ilahlara, tağutlara, beşerî sistemlere (Kapitalizm, Komünizm, Sosyalizm, Faşizm Laisizm, Milliyetçilik, Demokrasi... v.s.), tanrılara, putlara, azgın nefsime hayır, sadece Allah'a ve Rasulüne evet. Sadece Onun gücüne, kuvvetine, iktidarına evet. O'nun dışındaki tüm ilahlara ve ilahcıklara hayır..." demektir.
Ancak bugün müslümanlann içinde yaşadığı hayat "Lâ İlâhe iltâllâh"ın manâ ve gereklerini bilmediklerini ortaya koymaktadır.
Bu gerçek, kendilerinden önceki müslüman nesillerde görülmemiş bir cehaletin Örneğidir. Çünkü onlar dilleriyle "Lâ İlâhe illâilâh" diyorlar.
Sonra da ruhlannda hiçbir sıkıntı duymadan Allah'tan başkasının buyruklarına uymaktan çekinmiyorlar. Bu sebeple bu nesle "Lâ İlâhe illâllâh"ın anlatılmasına ve gereklerinin bildirilmesine son derece ihtiyaç var dır. Biz bu nesle namazdan, oruçtan, zekâttan, hac’dan Önce "Lâ ilâhe illallah"! anlatmalıyız ve işe onunla başlamalıyız.
Kafirlerin Kelime-i Tevhid inancına gösterdikleri düşmanlık kadar müslümanlar da kendi inançlarında aynı gayreti gösterselerdi bugün bu zelil durumda olmazlardı.
Günümüzde bazı cahil müslümanlar, doğrudan Allah’tan başka birini tanrılaştırmamakta ve ona resmen tapmamakta ise de, Allah'a inanmakla beraber Allah'ın hükmüne değil, insanların koydukları hükme, paraya,
mala, kadına, makama, modaya vesaireye tabi olmakla, Allah'tan başkalarını mâ'büd (tanrı) edinmiş oluyorlar. Böylece Allah'ı bırakıp şeytanları, Tağutları mabüd edinip, onlara itaat ediyorlar. Ve onların bâtıl sistemlerini hayata hâkim kılıyorlar ve hayatlarını bu bâtıl sistem ve düzenlere (Kapitalizme, Sosyalizme, Laisizme, Demokrasiye, Milliyetçiliğe.. . v.s.) göre tanzim ediyorlar. Böylece Allah'la birlikte bâtıl ilahlara ve düzenlere de
inanıp itaat edenler, iki ilahlı ve iki dinli durumuna düşmüş oluyorlar.
Müslüman asla iki ilahlı ve iki dinli olamaz. Allah (c.c.) kendisine ortak kabul etmez... Cenabı Hak böyle bir imanı Kuranında şu ayetle yasaklamaktadır: "İki ilâh edinmeyin, O, tek bir ilahtır..." (Kur an-ı Kerim, Nahl, 51).

İnsanlığın Önünde İtâat ve İbâdet Edeceği İki Yol Vardır:
1-) Allah’ın ve Resulünün yolu,
2-) Şeytanların ve tağutların yolu.

Kuranı Kerimde bu yollar açıkça şöyle belirtilmektedir :
"Kim İslâm’dan başka din (yol, sistem, görüş) ararsa, bilsin ki, (o din) ondan kabul edilmeyecek ve O, ahirette kaybedenlerden olacaktır.” (Kuran-ı Kerim, 3/85).
"İnananlar Allah yolunda savaşırlar. İnkar edenler de tağut (şeytan) yolunda savaşırlar. O halde şeytanın dostlarıyla savaşın, çünkü şeytanın hilesi zayıftır." (Kur’an-ı Kerim, 4/76).
Allah (c. c. ) insanlara diyor ki:
Ey kulum bir Allah'a inanın.
Ahirete inanın,
Kur'an'a ve sünnete uyun,
Namaz kılın, oruç tutun,
Zina etmeyin, içki içmeyin,
Ey kadınlar örtünün, açılıp, saçılmayın. Haram yemeyin...

Şeytan, insanlara diyor ki:
Ey insanlar, bana ve uşaklarıma inanın,
Dünyaya inanın, yaşamaya bakın,
Aklınıza ve uydurduğunuz şeylere inanın,
Kadınlardan sınırsız istifâde edin,
Ey kadınlar, güzelliğinizi herkese teşhir edin. Her şeyi olabildiğince yeyin, için..,

Kâinât: Allah'ın irâdesine teslim olmuş, onun emirlerine boyun eğerek devranına devam etmektedir.

İnsanın görevi de: Allah'ın irâdesine ve emirlerine boyun eğip, İslâm'a teslim olmaktır.
Görülüyor ki, Kelime-i Tevhid ve Kelime-i Şahadet cümleleri, kısa olmakla beraber imân ve i’tikat esaslarının hepsini içine alıyor. Bundan dolayıdır ki, bunları dil ile söyleyen ve kalben de inanan insanın Müslüman olduğu ve Ahiret'te günahı var ise cezasını çektikten sonra Cennet’e gireceğini Hz. Peygamber {s.a.v.J şöyle müjdelemektedir:
"Kim, ihlâsla ve (kalben inanarak) "Lâ İlâhe illallah" derse, Cennet'e girer."
Bu Tevhid ve şehâdet cümlelerinin pek çok faziletleri olduğundan her fırsatta ve her an dilimizden düşürmememiz gerekir.
Allah-ü Teâlâ cümlemizi, bu cümlelerin ihtiva ettiği iman ve itikat esaslarından ayırmayıp, bu iman ve itikat üzere ölmemizi ve son cümlemizin bu cümleler olmasını hepimize nasib eylesin... Amin. •
İman ile Amel Arasındaki İlgi İmân etmek, amel etmeyi gerektirir. Müsîümünm inandığı ile amel etmek ve inandığını yaşamak mecburiyeti vardır. Eğer inandığını yaşamazsa bu sefer yaşadığı, İslâmî olmayan hayatın kurallarına inanmak zorundadır ve inanır da.
Kalpteki amelsiz iman, meyvesiz ağaç gibidir. Amel edilmediği müddetçe iman zayıflar, beslenmeyen vücûdun hastalandığı ve neticede öldüğü gibi, amelsiz iman da tehlike içine girer. İman etmek Allah'ın emri olduğu gibi, amel etmek de Allah’ın emridir. İman, ancak amel ile değer kazanır. Amel etmeyip, sonunda: "Benim yaşayışıma değil de kalbime bak, kalbim çok temizdir" demek, kişinin kendisini aldatmasından başka bir şey değildir. Kalbi temiz olanın ameli de yaşayışı da temizdir. Yaşanan hayat kalbin aynasıdır. Yaşayış amelsiz ve imansız ise kalp de aynıdır. Benzinsiz motorun çalışmıyacağı ve bir kıymet ifade etmiyeceği gibi, amelsiz iman da benzinsiz motor mesâbesindedir. Süper benzinle motor daha düzenli ve randımanlı çalıştığı gibi, çok ve güzel ibâdet ile ameller
de Allah (c.c.) nezdinde daha makbuldür.

ALLAH'A (c c.) İMAN.:

Allah’ın (c.c.) Varlığı ve Birliği:

Allah (c.c.) hakkında bildiklerimiz Kuranı Kerim ve Hz. Peygamberin bildirdikleri kadardır. Bu bilgiler, Allah’ın sıfatları ve fiilleri hakkındadır.
Zâtı hakkında bilgi yoktur. Yani Allah nedir, onun varlığını meydana getiren nedir? Bunu bilmiyoruz. Meselâ bizim varlığımızı meydana getiren şeyler et, kemik, kan... gibi şeylerdir. Bir binayı meydana getirenler de demir, çimento, kum, tahta vesairedir. Ama Allah Teâlâ hakkında hiçbir bilgiye sahip değiliz. Çünkü bu konuda Kuranda ve Hadiste bilgi verilmemiştir. Düşünmemizde doğru değildir.
Aklı başında bir insan için, evvelâ kendi varlığından başlayarak, kâinatın bütününü ve bir de göklerde ve yerlerde mevcut şeylerden herbirini, bunların nereden ve nasıl geldiklerini ibret ve dikkatle düşünmek, bunları yaratıp var eden Allahü Teâlâ Hazretlerinin varlığını ve birliğini anlamak ve bilmek için yeter. Çünkü gerek kâinatın bütünü, gerek onu teşkil eden zerrelerden her biri ve gerek bunlar arasında cereyân eden nizâm, bunlar üzerinde ezeli bir yaratıcının hâkim olduğuna, Allah'ın varlığına ve birliği ne, ilim ve kuddetine şehâdet eden bir delildir. Kâinat, her satırında, her kelimesinde Allah'ın varlığı ve birliği okunan açık bir kitabdır.
Kur’ânı Kerim de Cenabı Hakk "Üstlerindeki göğe bir kerre bakmıyorlar mı, onu nasıl yaptık, nasıl donattık? Onda bir yarık, bir bozukluk, bir çatlak var mı? Yeri nasıl yaptık, nasıl döşek gibi uzattık ve ona ağır baskılar oturttuk ve her çeşitten bakımına doyum olmıyan çiftler bitirdik."(Kur’an-ı Kerim, Kaf Suresi: 6-7).

Bütün varlıklarda mükemmel bir düzen vardır. Güneşin ayın yıldızların hareketleri tam bir intizam içinde devam eder. Öyleki bundan 100 sene sonra güneşin hangi saat, dakika ve saniyede doğacağı batacağı, tutulacağı hesap edilebilir. Çünkü onu şaşmaz bir düzen İçinde yaratan Allah Teâlâdır.
Eğer birden fazla ilâh olsaydı, varlık aleminde bu düzen bulunmazdı.
Kuranı Kerim'de de şöyle buyurulur: "Eğer yerde, gökte Allah’tan başka ilâhlar olsaydı, bunların ikisi de (yerde, gökler de) harâp olur giderdi." (Kur’an-ı Kerim, Enbiya Suresi; 22).

Allah’a inanan insan, inandığının düşmanlarını dost edinemez. Allah’a inananıh Allah’ın dostlarını dost bilmesi, düşmanlannı düşman bilmesi gerekir. Allah ancak bütün mü'minleri dost ve kardeş yapmıştır.
Müslümanlan bırakıpta kafirleri dost edinen, müslümanlar hakkında iyilik düşünmeyen bir insan Allah'a inandığını iddia edemez. (Kur’an-ı Kerim, Maide Suresi: 55-56-57).

ALLAH’IN SIFATLARI.:

Allah Teâlâda mutlaka bulunması gereken sıfatlar vardır. Bunlara vacip sıfatlar denir. Ve iki kısma ayrılır: "1- Zâtı sıfatlar, 2- Subûtî sıfatlar.
Bir de bunlann tam tersi' ve zıddı olan, hiç bulunmaması gereken sıfatlar vardır. Bunlar kusur ve noksanlık olduklarından bulunmamaları gerekir.
Bulunmaları düşünülemez. Bunlara da ’Mümtenî sıfatlar" denir.

A-) ZATÎ SIFATLAR:
Bunlar altı tanedir.:
1-) Vücud: Var olmak demektir. Allah u teâlâ vardır. Hiçbir şekilde O'nun yokluğu düşünülemez. O daima vardır.
2-) Kıdem: Varlığının başlangıcı olmamaktır. Yani evvelce yok iken sonradan var edilmiş olmamaktır. Allah’ü Teâlâdan başka her şeyin var olmasının bir başlangıcı vardır. Allah’ın yokluğu düşünülemediğinden
varlığının başlangıca da düşünülemez.
3-) Bekâ: Varlığının sonu olmamasıdır. Allah Tealadan başka her varlığın bir sonu olur. Meselâ, insanlar ölecek, ağaçlar kuruyacak vesaire... Herşeyin mutlak sonu olacak, yalnız Allah Teâlâ daima var olacaktır.
4-) Vahdaniyet: Bir olmak demektir. Allah Tealanın her bakımdan bir olmasıdır. Yani Onun sıfatlarını ve fiillerini bir başka varlıkta bulmak imkansızdır. Kur’ânı Kerimde bu açıkça şöyle belirtiliyor: "Hiç bir varlık O'nun dengi ve benzeri değildir. ” (Kur’arn Kerim, Ihlas Suresi: 4).
5-) Muhalefetün lil havadis: Sonradan var edilenlere benzememek demektir. Allah’tan başka var olan her şey, önce yok idi, sonradan Allah tarafından yaratılmıştır.
6-) Kıyam bi nefsihi: (Kıyam bizatihi): Allah Teâlânın varlığı kendindendir. Varlığının devamı da yine kendindendir. Başka bir varlığa muhtaç değildir. O hiç bir şeye muhtaç değildir, her şey Ona muhtaçtır.

B-) SUBUTt SIFATLAR.:
Bunlar sekiz tanedir.:
1-) Hayat: Diri olmak demektir. Allah Teâlâ kendine mahsus bir hayat sahibidir. Diğer varlıklara da hayat veren O'dur.
2-) îlim: Bilmek demektir. Allah Teâlâ her şeyi bilir. O'nun bilmediği, bilmeyeceği hiçbir şey düşünülemez. Olmuşu bilir, olacağı bilir. Kur’ânı Kerim’de şöyle açıklanıyor: "Gaybın anahtarları O'nun yanındadır, O'ndan başkası gaybı bilmez. Karada ve denizde olanı O bilir, O’nun bilgisi olmadan ber tek yaprak düşmez. Yerin karanlıklarında bulunan bir tane (buğday, arpa) ve yaş-kuru ne varsa mutlaka apaçık bir kitapta yazılı bulunmaktadır." (Kur’an-ı Kerim, En-am Suresi: 59).
3-) Semî: İşitmek demektir. Allah Teâlâ her sesi duyar. Hiç bir şey duymasına engel değildir.
4-) Basar: Görmek demektir. O her şeyi görür. Görmesi için uzakta veya yakında, aydınlıkta veya karanlıkta olması neticeyi değiştirmez. Hiç bir şey görmesine engel olamaz.
5-) İrade: Dilemek demektir. Allah Teâlânın iradesinin Önüne geçecek, durduracak hiç bir kuvvet ve irade olamaz.
6-) Kudret: Allah Teâlâ kudret sahibidir. Dilediğini var eder, dilediğini yok eder. Kudretinin önüne duracak bir kuvvet ve kudret yoktur.
Kur anı Kerimde "Göklerde ve yerde hiç bir kuvvet, Allah'ı aciz bırakamaz..." (Kur’an-ı Kerim, Fatır Suresi. 44).
7-) Kelam: Allah Teâlânın konuşma sıfatı vardır. Ancak O'nun kelâmı kendi zatına mahsus bir kelâmdır.
8-.) Tekvin: Var etmek yaratmak demektir. Yarattığının rızkını vermek, dilediğine nimet vermek, azab etmek, öldürmek... gibi.

Bu sıfatların Allah Teâlâ'da bulunması mutlaka gereklidir. Bu sıfatlardan birinin bulunmaması kusurludur. Bu sıfatların aksi olan (ölmek, körlük, sağırlık, cahillik...) gibi sıfatlar ise Allah Teâlâ’da asla bulunmaz..
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim
KUR'ÂN-I KERİMDE GEÇEN ALLAHÜ TEALA'NIN 99 GÜZEL İSMİ (EL- ESMÂU'L-HÜSNÂ)

EL-ESMÂU'L-HÜSNÂ.:

1-) Hüvallâhüllezî lâ ilâhe illâ huve: O öyle bir ALLAH’tır ki, Ondan başka ibâdet edilecek hiçbir ilâh yoktur.
2-3-) Errahmâniir-Rahîmü: Dünyada bütün yaratılmışlara durumlarına göre ihsan ve ikram eden, âhirette ise, yalnız mü’minlere derecelerine göre izzet ve ikram eden O'dur.
4) El-Melikü: O bütün mevcudatın padişahı ve idare edicisidir.
5-) El-Kuddûsü: O’nun zât'ı celîlesi, sıfatları ve isimleri bütün ayıp ve noksanlardan arınmıştır.
6-) Es-Selâmu: O Bütün noksan sıfatlardan salimdir.
7-) El-Mü'minü: O bütün peygamberlerini tasdik edicidir.
8-.) El-Müheyminü: O çok ziyade murakabe edicidir.
9-) El-Azîzü: O mutlak galibiyetin yegâne sahibidir.
10) El-Cebbâru: Mutlak İslah ve kahredici O'dur.
11-) El-Mütekebbiru: Azamet ve kibriyasında, O tekdir.
12-) El-Hâliku: Kâinâtı yaratan var edici O'dur.
13-) El-Bâriu: Mahlûkatın ayıpsız yaratıcısı O’dur.
14-) El-Musavviru: Her şeye bir şekil ve sûret veren O’dur.
15-) El-Gaffâru: Çok bağışlayıcıdır.
16-) EL-Kahhâru: Bütün mahlûkatı kudret elinde âciz ve zelil kılıcıdır, istediğini yapma gücüne sahiptir.
17-) El-Vehhâbu: Gayb hazînelerinden bolbol veren O’dur.
18-) Er-Razzâku: Bütün canlıların rızkını vericidir. Hiç bir kimse başkasının rızkını yiyemez.
19-) El-Fettâhu: Zorlukları giderip hayır kapılarını ve dua edenlerin dua kapısını açıcıdır.
20-) El-Alîmu: O bütün eşyanın en ince taraflarını bilendir.
21-) El-Kâbidu: Eceli gelenlerin ruhlarını alıcıdır.
22-) El-Bâsidu: Dilediği mahlukuna ruh ve hayat vericidir.
23-) El-Hâfidu: Kullarından bazılarının derecesini indiricidir.
24-) Er-Râfîu: Kullanndan bazılarını yükselticidir.
25-) El-Muizzu: Dilediği kulunu dünyada mal ve evlatla, âhiretteyse Cennet ve Cemâliyle aziz kılıcıdır.
26-) El-Muzillü: Dilediğini zelil ve hakir kılıcıdır.
27-) Es-Semîu: Gizli ve aşikâr söylenenleri işiticidir.
28-) El-Basîru: Herşeyi görüp gözetleyicidir.
29-) El-Hakemu: Hükmün mutlak sahibidir.
30-) El-Adlü: Gerçek adaletin sahibidir. Her işi ve her şeyi layıkıyla yapar.
31-) El-Latîfü: Lutûf ve ihsân edicidir.
32-) El-Habîru: Kulların gizli ve aşikâr işledikleri bütün fiil ve sözlerini bilir.
33-) El-Halîmu: Nice, azaba lâyık olan kulların azabını tehir edicidir.
34-) El-Azîmü: Büyüklüğünü kendisi bilir, beşerin aklı zâtını bilmekten acizdir.
35-) El-Gafûru: Günahkârlardan istediğini ziyâdesiyle affedicidir.
36-) Eş-Şekûru: Az amel karşılığında büyük derece ve sevap vericidir.
37-) El-Aliyyü: Büyüklüğünü anlamaktan bütün halk âcizdir.
38-) El-Kebîru: Çok büyük, evveli ve sonu olmayan Vâcibül-vücud'dur.
39-) El-Hafîzu: Çok koruyandır.
40-) El-Mukîtu: Maddi ve mânevi rızkı yaratıp yerlerine gönderme gücüne sahip olan O’dur.
41-) El-Hasibü: Bir hayat boyu herkesin işlediklerini bütün incelikleriyle hesâbını çok iyi bilendir.
42-) El-Celîlü: Celâlet ve ululuk sahibidir.
43-) El-Kerîmü: Talepsiz ve sebebsiz olarak kullarına ikram ve ihsan buyurucudur.
44-) Er-Rakîbü: Muhafaza edip gözetendir.
45 El-Mucîbü: Duaları kabul edendir.
46-) El-Vâsi'u: İlmi her şeyi kuşatmıştır.
47-) El-Hakîmil: Hikmet sahibi ve kullan arasında hükmedicidir.
48-) El-Vedûdü: Kullarını affedici ve onlara rahmetiyle muamele ve dilediğine de ziyade merhamet edendir.
49-) E!-Mecîdü: İkramı bol, şanı yücedir.
50-) Ei-Bâisu: Ölüleri diriltip kabirden çıkaran,
51-) El-Şehîdü: Herşeyi inceliği ile görüp bilen,
52-) El-Hakku: Varlığı değişmeyen,
53-) El-Vekîlu: Mahlûkatın işlerini bitiren ve lâzım olanı yaratan.
54-) El-Kaviyyü: Pek güçlü.
55-) Ei-Metînü: Çok sağlam,
56-) El-Veliyyü: Dostlarına yardım eden, düşmanlarını kahreden,
57-) El-Hamîdü: Bütün medih ve övgüye lâyıktır. Bütün varlığın diliyle övülen,
58-) EI-Muhsi: Zerrelerden kürrelere kadar herşeyin sayısını bilen.
59-) El-Mübdi'ü: Mahlukatı maddesiz olarak yoktan var eden,
60-) El-Muîdü: Yaratılmışları yok ettikten sonra, tekrar yaratan, v
61-) El-Muhyî: Cansızlara can veren,
62-) EI-Mümîtü: Bütün canlılara ecel şerbeti içiren,
63-) El-Hayyü: Daimi hayat ile diri olup, herşeye gücü yeten,
64-) EI-KayyÛmu: Nefsile kaim olup, kimseye ihtiyâcı olma yan,
65-) El-Vâcidü: İstediğini bulan,
66-) El-Mâcidü: Kerem ve ihsânı bol olan,
67-) Eî-Vâhidü: Misli ve benzeri olmayan,
68-.) Es-Samedü: Bütün mahlûkatın işini bitiren,
69-) El-Kâdiru: İstediğini istediği gibi yapmaya gücü yeten,
70-) El-Muktediru: Yarattığı şeyleri zahmet ve meşakkatsiz meydana getiren,
71-) El-Mukaddimü: İstediğini ileri geçiren, öne alan,
72-) El-Müahhiru: İstediğini geri koyup, arkaya bırakan,
73-) El-Evvelü: Varlığının evveli yoktur.
74-) El-Ahiru: Varlığının sonu yoktur.
75-) Ez-Zâhiru: Varlığı sayısız deliller ile aşikârdır.
76-) El-Bâtınu: Aklın tasavvurundan ve idrâkinden gizlidir.
77-) El-Vâlî: Bütün mahlûkatın işlerini idare eden,
78-.) EI-Muteâlî: Zâtının büyüklüğünü ancak zat'ı bilir,
79-) El-Berru: İhsân eden,
80-) Et-Tevvâbü: Tövbe edenlerin tövbelerini kabul eden, rahmeti ile yarlığayan.
81-) El-Müntekimu: Suçlulardan İlâhi adaleti ile intikam alıcıdır.
82-) El-Afüvvü: Tövbeleri kabul eden.
83-) El-Raûfu: Pek şefkatli olan.
84-) Mâlikül-mülki: Mülkün ebedî sahibi.
85-) Zül-Celâl-i ve îkrâmi: Hem büyüklük sahibi, hem fazl-ı kerem sahibi,
86-) El-Muksıdu: Mazlumun hakkını zâlimden alan,
87-) El-Câmiu: istediğini istediği anda toplayan,
88-.) El-Ğaniyyü: Çok zengin ve her şeyden müstagnî,
89-) El-Muğnî: Herşeyi yeterince veren, istediğini zengin eden,
90-) El-Mâni'u: Bir şeyin meydana gelmesine müsâade etmeyen,
91-) Ed-Dârru: Zarar veren şeyleri yaratan,
92 En-NâfİU: Hayır ve faydalı olan şeyleri yaratan.
93-) En-Nûru: Alemleri nûrlandıran,
94 El-Hâdi: Hidâyete erdiren,
95-) El-Bedîu: Hiç misli olmayan şeyleri icâd eden,
96-) El-Bâkî: Varlığının sonu olmayan,
97-) El-Vârisü: Herşeyin sona erdiği gün, bütün mülkün hakiki sahibi,
98-.) Er-Raşîdü: İrşad ve delile muhtaç olmayan,
99-) Es-Sabûru: Çok sabırlı..


Resim MELEKLERE İMAN.:

MeLekLerin ÖzeLLikLeri.:
a-) Melekler, nurdan yaratılmış şerefli ve tertemiz varlıklardır. Erkeklik, dişilik, evlenmek, çoğalmak, yemek ve içmek gibi özellikleri yoktur.
b-) Melekler görünmezler, sebebi ise; bizim onları görecek kabiliyette yaratılmayışımızdandır. Var olduğu halde göremediğimiz bir çok şey vardır. Akıl, rûh, ağrı, yer çekimi, hava basıncı vesaire...
c-) Melekler son derece kuvvetli ve süratli varlıklardır. Kur’ÂNı Kerim'de belirtildiğine göre meleklerin kanatları var, fakat ne çeşit bir kanat olduğu hakkında bilgimiz yoktur.


الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَّثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Resim---""El hamdu lillâhi fâtırı’s- semâvâti ve’l- ardı câili’l- melâiketi rusulen ulî ecnihatin mesnâ ve sulâse ve rubâa, yezîdu fîl halkı mâ yeşâu, innallâhe alâ kulli şey’in kadîr (kadîrun).: Hamd; gökleri ve yeri yaratan, ikişer, üçer ve dörder kanatlara sahip melekleri, resûller (elçiler) kılan ALLAH’a aittir. Yaratmada dilediğini arttırır. Muhakkak ki ALLAH, herşeye kaadirdir.” (Fâtır 35/1)

d-) Melekler gaybı bilmezler. ALLAH Teâfâ onlara bir şeyi bildirirse bilirler. Kimin ne zaman öleceğini, kıyametin ne zaman kopacağını... v. s. bilmezler.

MELEKLERİN VAZİFELERİ.:

Meleklereh vazifeleri ALLAH'a hamdetmek, teşbih etmek (şânının yüce olduğunu ifâde etmek) ve emredilen ne ise yapmaktır.

Dört büyük meleğin vazifeleri:
1-) Cebrâil: Peygamberlere vahiy ve kitap getirendir.
2-) Mİkâil: Tabiat olaylarına bakar (yağmur, rüzğar... gibi)
3-) İsrafil: Kıyâmet zamanı olunca Sûru üfürme vazifesi verilmiştir.
4-) Azrail: Can alma vazifesi bu meleğe aiddir.
Bunlar meleklerin en büyüğüdür. ALLAH'ın meleklere olan emirleri bu melekler tarafından ulaştırılır.

Diğer Bazı Melekler ve Vazifeleri:
Kirâmen-Kâtibîn: Her insanın sağında ve solunda bulunan ve söylediği, yaptığı her şeyi tesbit eden meleklerdir. Sağdaki iyilikleri; soldaki kötülükleri tesbit eder ve yazarlar. Bu yazılan defterler, kıyamet günü sahibine teslim edilecektir. Hisâbda bu deftere göre olacaktır.
MÜnker-Nekir: Kabre konulana suâl sorma vasifesi verilenlerdir.


الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَّثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
Resim---""El hamdu lillâhi fâtırı’s- semâvâti ve’l- ardı câili’l- melâiketi rusulen ulî ecnihatin mesnâ ve sulâse ve rubâa, yezîdu fîl halkı mâ yeşâu, innallâhe alâ kulli şey’in kadîr (kadîrun).: Hamd; gökleri ve yeri yaratan, ikişer, üçer ve dörder kanatlara sahip melekleri, resûller (elçiler) kılan ALLAH’a aittir. Yaratmada dilediğini arttırır. Muhakkak ki ALLAH, herşeye kaadirdir.” (Fâtır 35/1)

Hazane-i Cennet ve Hazane-i Cehennem: Cennette ve Cehennem’de vezifeli olan meleklerdir. Cehennem'deki meleklerin sayısının 19 olduğu Kur’ânı Kerim'de bildirilmiştir.
Zuhrûf 43/77; Zümer 39/71-73; Müddessir 71/31..


وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ
Resim---""Ve mâ cealnâ ashâben nâri illâ melâiketen ve mâ cealnâ ıddetehum illâ fitneten lillezîne keferû li yesteykınellezîne ûtû’l- kitâbe ve yezdâdellezîne âmenû îmânen ve lâ yertâbellezîne ûtû’l- kitâbe vel mu’minûne, ve li yekûlellezîne fî kulûbihim maradun ve’l- kâfirûne mâzâ erâdallâhu bi hâzâ meselâ (meselen), kezâlike yudıllullâhu men yeşâu ve yehdî men yeşâu, ve mâ ya’lemu cunûde rabbike illâ huve, ve mâ hiye illâ zikrâ li’l- beşer (beşeri).: Ve Biz, ateş ehlini (cehennem bekçilerini), meleklerden başkası kılmadık. Ve onların sayısını kâfirler için fitneden başka bir şey kılmadık, kitap verilenler yakîn sahibi olsunlar ve âmenû olanların da îmânı artsın. Ve kitap verilenler ve mü’minler şüpheye düşmesinler. Ve de kalplerinde maraz (şüphe) bulunanlar ve kâfirler desinler ki “ALLAH, bu mesele ile ne murad etti (ne demek istedi)?” İşte böyle, ALLAH, dilediğini dalâlette bırakır ve dilediğini de hidayete erdirir. Ve Rabbinin ordularını, kendisinden başkası bilmez. Ve O, insanlar için zikirden başka bir şey değildir.” (Müddessir 71/31)

Resim CİN ve ŞEYTAN.:

A-) CİN: Cinlerin var olduğunu Kur’ânı Kerim bildirmektedir. İnsanlardan daha evvel, ateşten yaratılmışlardır. Onlan da göremeyiz. Cinlerin çok kuvvetli ve çeşitli şekillere girdikleri ve gaybı kesinlikle bilmedikleri Kur’ânı Kerim'de açıkça bildirilmiştir. (205). İnsanlara sebepsiz yere zarar vermeleri mümkün değildir. ALLAH celle celâlihu bunu onlara yasak etmiştir.
Neml 27/39; Sebe 34/12-14..


فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ
Resim---"Fe lemmâ kadaynâ aleyhi’l- mevte mâ dellehum alâ mevtihî illâ dâbbetu’l- ardı te’kulu minseetehu, fe lemmâ harra tebeyyenetil cinnu en lev kânû ya’lemûne’l- gaybe mâ lebisû fî’l- azâbi’l- muhîn (muhîni).: Onun ölümüne hükmettiğimiz zaman ölümünün ortaya çıkmasına, sadece bastonunu yiyen bir ağaç kurdu delil (sebep) oldu. Ancak yere kapandığı zaman, (ölümü) cinlere belli oldu (cinler, onun öldüğünü o zaman anladılar). Eğer gaybı bilmiş olsalardı, muhîn (alçaltıcı) azabın içinde kalmazlardı.” (Sebe 34/14)

Cinler de insanlar gibi bir dereceye kadar sorumludurlar. Kur’ânı Kerimde: "Ben, cinleri de, insanları da ancak Bana kullukta bulunmaları için yarattım." Cinler de müslüman ve kâfir olurlar.


وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
Resim---"Ve mâ halaktu’l- cinne ve’l- inse illâ li ya'budûni.: Ve Ben, insanları ve cinleri (başka bir şey için değil, sadece) Bana kul olsunlar diye yarattım.” (Zâriyât 51/56)

Ayrıca, âhiret’(te hesaba çekilip azâb görecekleri de Kur'anda açıkça belirtilmektedir.

يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا قَالُواْ شَهِدْنَا عَلَى أَنفُسِنَا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ
Resim---"Yâ ma’şere’l- cinni vel insi e lem ye’tikum rusulun minkum yakussûne aleykum âyâtî ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû şehidnâ alâ enfusinâ ve garrathumu’l- hayâtu’d- dunyâ ve şehidû alâ enfusihim ennehum kânû kâfirîn (kâfirîne).: Ey insan ve cin topluluğu! Size âyetlerimi anlatan ve bugününüze ulaşacağınız konusunda sizi uyaran içinizden resûller (elçiler) gelmedi mi? “Kendi nefslerimize şahit olduk.” dediler. Dünya hayatı onları aldattı. Ve kendilerinin kâfir olduğuna, kendileri şahid oldular.” (En’âm 6/130)

Cinlerin bir kısmı, Peygamberimizi Kur'ân okurken dinlemiş ve iman etmişler, bunu gidip diğer cinlere de haber vermişlerdir. İman etmeyenleri de şaytanın yardımcıları durumundadırlar..

قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا
Resim---"Kul ûhıye ileyye ennehustemea neferun mine’l- cinni fe kâlû innâ semi’nâ kur’ânen acebâ (aceben).: “Cinlerden bir topluluğun (Kur’ân) dinlediği, sonra: “Biz gerçekten harika, güzel bir Kur’ân işittik.” dedikleri bana vahyedildi.” (Cinn 72/1)

يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا
Resim---"Yehdî ilâr ruşdi fe âmennâ bihî, ve len nuşrike bi rabbinâ ehadâ (ehaden).: “O (Kur’ân), irşada ulaştırır, artık biz, O’na îmân ettik ve artık kimseyi Rabbimize asla ortak koşmayız.” (Cinn 72/2)

B-) ŞEYTAN: Şeytan, ateşten yaratılmıştır. Cinlerin babası durumundadır. Hz. Âdem (aleyhisselâm)’dan daha evvel yaratılmış ve uzun müddet ALLAHu TeÂLÂ’ya ibâdet ve itaat ettiği için melekler arasında yer almış, fakat ALLAH Teâla’nın Hz. Âdem (aleyhisselâm)’a secde etmeleri için meleklere verdiği emre karşı gelmiş, sebebi sorulduğu zaman: "Beni ateşten yarattın, onu topraktan. Ben ondan hayırlıyım" (209) diyerek ALLAHu TeÂLÂya karşı gelmiştir.

قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ قَالَ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ
Resim---"Kâle mâ meneake ellâ tescude iz emertuke, kâle ene hayrun minhu, halaktenî min nârin ve halaktehu min tîn (tînin).: (ALLAHû TeaLâ) şöyle buyurdu: “Sana (secde etmeyi) emrettiğim zaman, seni secde etmekten men eden nedir?” İblis: “Ben ondan hayırlıyım,beni ateşten ve onu nemli topraktan (balçıktan) yarattın.” dedi.” (A’râf 7/12)

Bunun üzerine Huzûr-u İlâhiye den ebediyen kovulan şaytan ilk defa Hz. Âdem (aleyhisselâm) ve hanımı Hz. Havva’yı kandırıp Cennetten çıkarmış ve bütün insanları kandırabilmek için her türlü çareye başvuracağına dair yemin etmiştir. Kur’ânı Kerim'de en çok geçen isimlerden biri de İblistir. ALLAHu TeÂLÂ onu insanlara düşman olarak tanıtmış ve onu düşman olarak kabul etmelerini emretmiştir.

إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ
Resim---"İnne’ş- şeytâne lekum aduvvun fettehızûhu aduvvâ (aduvven), innemâ yed’û hızbehu li yekûnû min ashâbi’s- saîr (saîri).: Muhakkak ki şeytan, sizin düşmanınızdır. Öyleyse onu düşman edinin. O, kendi hizbini (taraftarlarını) sadece alevli ateş (cehennem) ehlinden olmaları için çağırır.” (Fâtır 35/6)

Ondan korunmanın ve Ona karşı durmanın en güzel yolu, Kuranı Kerim'de ve Peygamberimizin hadislerinde gösterilen yoldan yürümektir. Çünkü onu göremiyoruz. Göremediğimiz bir düşmana da ancak onu bilen ALLAH'ın emir ve yasaklarına uyarak karşı durabiliriz.
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem) bu konuda şöyle ölçü vermiştir: "Şeytan da, melek de insan oğluna sokularak onun kalbine birtakım şeyler getirirler, bırakırlar. Şeytanın işi, kötülüğe çağırmak, sonu fenâ ve zararlı olan şeylere teşvik etmek ve hakk'ı yalanlamak, Hakk'tan uzaklaştırmaktır.
Meleğin işi, hakk ve hayra, iyiliğe çağırmak ve kötülükten uzaklaştırmaktır. Her kim, içinde hayra, hakk'a iyiliğe çağıran bir ses duyarsa, bilsin ki, o melektir ve onun çağırdığı da, söylediği ve hoş gördüğü bir şeydir. Bundan dolayı ALLAH'a şükretsin, her kim içinde kötülüğe çağıran, haksızlığa teşvik eden bir sızıntı sezerse, bilsin ki o, şeytamn sesidir. Bundan uzaklaşsın ve ALLAH'a sığınsın.


Resim KİTAPLARA İMAN.:

ALLAH-ü Teâlâ tarafından gönderilen İlâhi ve semâvî kitaplar, Peygamberlere vahiy yoluyla gönderilmiştir.
Vahiy ve çeşitleri:
Vahiy: İşaret, gizli söz, ilham, bir şeyi gizli ve süratli şekilde bildirmek demektir.
Terim olarak: ALLAHu TeÂLÂ’nın, insanlar arasından Peygamber olarak seçtiği kullarına manevi bir yol ile dilediğini bildirmesidir.

Vahiy Çeşitleri.:
1-) Rü’ya-ı Sâdıka.: Peygamberlerin gerçeklere uygun olarak gördükleri rüyalardır. Peygamberimize vahiy bu rüya ile başlamıştır.
2-) İlham.: Arada melek olmadan, Peygamberin kalbine bir mananın doğuşudur.
3-) Arada perde olmadan ALLAHu TeÂLÂ ile, Miraçta olduğu gibi konuşma,
4-) Melek görünmeden uzaktan gelen bir çan sesine benzeyen vahiy,
5-) Cebrâil'in bir melek şeklinde gelmesiyle yapılan vahiy şekli,
6-) Cebrail’in asıl şekliyle gelmesi, (yanlız iki defa olmuştur).
7-) Cebrâil'in bir insan şeklinde gelmesi.

Bütün bu vahiy şekillerinde peygamber, meleğin yaptığı vahyi kusursuz olarak ezberlemiş olur. Yanlış anlama veya unutma olmaz. Çünkü bunlar ALLAHu TeÂLÂ tarafından garanti edilmiştir. Vahiy, sadece peygamberlere gelir.

ALLAHu TeÂLÂ tarafından gönderilen kitaplann bir kısmına sahifeler denir ki, bu bir kaç sahifelik ufak bir kitap demektir. Mesela: Hz. Âdem (aleyhisselâm)a 10 sahife, Hz. Şit (aleyhisselâm)a 50 sahife, Hz. İdris (aleyhisselâm)a 30 sahife, Hz. İbrahim (aleyhisselâm)a 10 sahife verilmiştir.
Bu sahifelerin hiç biri mevcut değildir. Bize kadar hiç biri ulaşmamış ve muhafaza edilememiştir.

Büyük Kitaplar Dörttür:
1-) Tevrat: Hz. Musa (aleyhisselâm)'a indirilmiştir.
2-) Zebur: Hz. Davud {a.s.)’a indirilmiştir.
3-) İncil: Hz. İsa (aleyhisselâm)'a indirilmiştir. Bu gün elde Luka, Matta, Yuhanna, Markos isimli şahısların yazdığı dört İncil vardır. Bunların dışında daha yüzlerce İncil ortaya çıkarılmışsa da, İznikte toplanan bir ruhanî meclis tarafından diğerleri yakılmış ve bu dört tanesi bırakılmıştır.
4- Kur'ânı Kerim: ALLAHu TeÂLÂ tarafından Cebrail vasıtasıyla Peygamber Hz. Muhammed (aleyhisselâm)'a indirilmiştir. ALLAHu TeÂLÂdan geldiği gibi muhafaza edilmiş tek kitap Kur’ânı Kerimdir. Bozulmadan muhafaza edileceği de ALLAH u Teâlâ tartından Kur'ân'ı Kerim de garanti altına alınmıştır.


إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
Resim---"İnnâ nahnu nezzelnâz zikre ve innâ lehu le hâfizûn (hâfizûne).: Muhakkak ki zikri (Kur'ân-ı Kerim’i), Biz indirdik. O'nun koruyucuları (da) mutlaka Biziz.” (Hicr 15/9)

Kur’ânı Kerim Peygamberimizin en büyük mucizesidir. O devirde edebiyat ve şiir son derece ilerlemiş olmasına rağmen Kur’ÂNı Kerimin en küçük bir sûresinin benzerini bile meydana getirmek mümkün olmamıştır. Kur’ÂN hem söz, hem mana olarak daima mucize olarak kalacaktır, kıyamete kadar gelen bütün insanların, teknik sahada ilerleyişleri karşısında hiçbir âyeti değerini kaybetmeyecek, aksine değeri daha fazla anlaşılacaktır. Hiç bir zaman benzeri meydana getirilemeyecektir. Zaman ihtiyarladıkça Kur’ân gençleşmektedir.
İnsanlık bilhassa maddi ve manevi sahada onda her istediğini bulacaktır. Hükmü kıyamete kadar devam edecektir... Günümüzün câhil müslümanlarının yaptıkları gibi Kuran, sadece ölülere okunmak için inmemiştir. Manası ve hükümlerini anlamadan hastalara, kabirlere ve türbelere okumak için de inmemiştir. Kur’ÂN müslümanın doğumundan ölümüne kadarki bütün hayatını kapsayan hükümler içermektedir.
Müslüman: ferdi, ailevi ve dünyevi tüm hayatını Kuran hükümlerine göre ayarlamak ve ona uydurmak ve Kuranın hükümlerini hayata hakim kılmak mecburiyetindedir.
Kur'ân; müslümanların muallimi, mürşidi, önderi ve hayatları boyunca yollarını aydınlatan ışıklarıdır. Müslümanlara dostlarını ve düşmanlarını bildirir..


إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
Resim---"İnnâ nahnu nezzelnâz zikre ve innâ lehu le hâfizûn (hâfizûne).: Muhakkak ki zikri (Kur'ân-ı Kerim’i), Biz indirdik. O'nun koruyucuları (da) mutlaka Biziz.” (Hicr 15/9)

Müslümanlar; Kuranla istişare edip onun emirlerine uysalardı düşmana mağlup olmazlardı. Ama onlar Kur’ân’dan kaçtılar. Ahidlerini (antlaşmalarını) bozdular. Her ne kadar onu bir musiki namesi gibi dinliyorlar, dua ediyorlar üfyüyorlar ve musibetlere karşı ona sığmıyorlarsa da onu yaşadıkları hayattan tamamen uzaklaştırmalardır. Sonunda da musibetten musibete yuvarlandılar...

وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى
Resim---"Ve men a’rada an zikrî fe inne lehu maîşeten danken ve nahşuruhu yevme’l- kıyâmeti a’mâ.: Ve kim Benim zikrimden yüz çevirirse, o taktirde mutlaka onun için sıkıntılı bir geçim (hayat) vardır. Ve kıyâmet günü onu, kör olarak haşredeceğiz.” (TâHâ 20/124)
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Resim KUR’âN ANLAYIŞIMIZ.:

Ya açar Nazm-ı Çelil in bakarız yaprağına,
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına,
İnmemiştir hele Kur'ân bunu hakkıyla bilin,
Ne mezarlıkta okumak, ne de fal bakmak için!
Mehmet Akif Ersoy


Resim PEYGAMBERLERE İMAN.:

Peygamber: Haber getiren demektir. Farsça bir kelimedir. Arapçası Rasûl ve Nebi kelimeleridir.
Dini Manâsı: ALLAHu TeÂLÂ'nm kullarına dilediği her şeyi bildirmek üzere seçtiği ve vazifelendirdiği insanlardır.
Peygamberlerin hiç birine ayırdedilmeden inanmak gerekir. Zira Kur’ân-ı Kerîm’de: ALLAH’ın peygamberlerinden hiç birini ayırt etmeyiz (her birinin Peygamber olduğuna inanırız)" buyurulmuştur.


آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ
Resim---"Âmene’r- resûlu bimâ unzile ileyhi min rabbihî vel mu’minûn (mu’minûne), kullun âmene billâhi ve melâiketihî ve kutubihî ve rusulih (rusulihî), lâ nuferriku beyne ehadin min rusulih (rusulihî), ve kâlû semi’nâ ve ata’nâ gufrâneke rabbenâ ve ileyke’l- masîr (masîru).: Resûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti ve mü’minler de, hepsi ALLAH’a, O’nun meleklerine, kitaplarına ve resûllerine îmân etti. “Biz, O’nun resûlleri arasından (hiç) birini, diğerinden ayırmayız.” Ve “ışittik ve itaat ettik! Ve Rabbimiz, Senin mağfiretini (dileriz). Ve masîr (varış) Sana’dır (Sana doğru yola çıkarız ve Sana ulaşırız).” dediler.” (Bakara 2/285)

Peygamberlerde Bulunması Vâcib Olan Sıfatlar.:

1-) SIDK: Doğruluk demektir. Peygamberler son derece doğru, dürüst insanlardır.
2-) EMANET: Peygamberler, her bakımdan emniyet edilir ve güvenilir bir insandırlar.
3-) TEBLİĞ: Peygamberler, ALLAHu TeÂLÂ'nın gönderdiği dini ve şeriatı, olduğu gibi insanlara ulaştırırlar. Peygamberler, kendilerine gelen vahiye hiç bir şey eklemez ve çıkarmazlar.
4-) FETANET: Peygamberlerin yüksek bir akıl ve zekâ sahibi olmalıdır. Peygamberler arasında geri zekâlı, ahmak, anlayışsız kimse bulunmamıştır.
5-) İSMET: Peygamberler günâh ve fenâlıktan uzaktırlar. Peygamberler. ALLAHu TeÂLÂnın kontrolü ve terbiyesi altında yetişirler. Onlarda Peygamberlikten önce bile, puta tapmak, şarap içmek, yüz kızartıcı bir harekette bulunmak gibi hareketler görülmemiştir.

Peygamberlerin Sayısı.:
İlk Peygamber Hz. Âdem (aleyhisselâm) son Peygamberde Hz. Muhammed (aleyhisselâm)’dır Bu ikisinin arasında bir çok Peygamberler gelip geçmiştir. Bazı eserlerde, adetleri 124 bin, bazısında 224 bin diye beyân edilmişse de bunlar, kesinlik ifade edecek derecede kafi olmadığından, o suretle iman Vâcib değildir. Çünkü ALLAH u Teâlâ, Peygamberlerden bazılannı bize bildirmediğini Kur'ân-ı Kerîm’inde haber vermiştir. Bundan dolayı adetlerini söylemiyerek ne kadar Peygamber gelmiş ise hepsinin hakk ve doğru olduklarına tâfsilen iman etmek Vâcibtir.
Bütün Peygamberler, insanlan ALLAH'a kul olmaya, bir ALLAH'a inanmaya {tevhid inancına) çağırmışlardır. İnsanlar sapıttıkça, ALLAH'tan başkalarına taptıkça, insanları ALLAH'a imana çağıran yeni bir peygamber gönderilmiştir.

Kur'ân-ı Kerîm'de İsimleri Geçen Peygamberler.:
25 tane olup, şunlardır:

1-) Âdem, 2-) İdris, 3-) Nûh, 4-) Hûd, 5-) Salih, 6-) Lût, 7-) İbrahîm, 8-.) İsmâil, 9-) İshak, 10-) Yakub, 11-) Yûsuf, 12-) Şuâyb, 13-) Musâ, 14-) Harun, 15-) Davûd, 16-) Süleymân, 17-) Eyyub, 18-) Zülkifl, 19-) Yûnus, 20-) İlyâs, 21-) Elyesâ, 22-) Zekeriyyâ, 23-) Yahyâ, 24-) İsâ, 25-) Hz. MuhaMMed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem).

Bütün Peygamberlerin getirdikleri ve teblîğ ettikleri dinler şu beş esas üzerine bina edilmiştir. Bütün İlâhî dinlerin ruhu bu beş esas üzerinedir:
1-) Dini muhafaza,
2-) Nefsi muhafaza,
3-) Aklı muhafaza,
4-) Nesli muhafaza,
5-) Malı muhafaza,
Bütün Peygamberler bu esasları korumayı gâye edinmişlerdir.

MUCİZE: Aciz, güçsüz bırakan demektir. Peygamberler tarafından ALLAH'ın izni ve yardımı ile, Peygamber olduklarını isbat etmet üzere gösterilen olağan üstü bir olaydır ki, insanlar aynı şartlar altında onun benzerlerini meydana getirmeye güç yetiremezler.
Mûcîzeler Peygamberlere, kendilerinin ALLAH tarafından gönderildiğini isbat edebilmeleri için verilir. Bir tanıtma belgesi, bir kimlik kartı gibidir. Her önüne gelenin Peygamber olduğunu iddia edememesi için Peygamberlerin böyle bir mûcîze göstermesi lüzumludur.


Resim
HZ. MUHAMMED ALEYHİ'S- SELÂM.:

Her müslümanın kendi Peygamberi, hakkında biraz fazla bilgisi olması lâzımdır. Peygamberimizin ismi Muhammed'dir. Babasının ismi Abdullah, annesinin ismi de Aminedir. Meşhur rivayete göre, arâbi ay hesabıyla bundan bin dört yüz küsûr sene evvel, Rebîü’l-Evvel ayının on
ikinci Pazartesi gecesi, sabaha karşı Mekke şehrinde doğmuş ve beşeriyetin ufuklarını nurları ile aydınlatmıştır. Milâdî (571) inci yılı Nisan ayının yirminci Pazartesi gecesine tesadüf etmektedir. Kendisi dünyaya gelmezden iki ay evvel babası, dünyaya geldikten altı sene sonra da annesi vefat etti. Peygamberimizin süt annesi Hâlime nâmında bir kadındır ki, Peygamberimizi bu kadın emzirmiştir.
Peygamberimiz bu kadının yanında dört sene kaldı ve ondan sonra kendi annesine verdiler. Altı yaşında, annesi vefat ettikten sonra Peygamberimize sekiz yaşına kadar dedesi Abdü'l-Muttalîb, onun vefatından sonra amcası Ebû Tâlib baktı. Peygamberimizin çocukluk devri, gençlik devri, bekârlık ve evlilik hayatı dünyada hiç bir insana nasîb olmayan yüksek bir nezâhat ve temizlik içinde geçmiştir. Bütün etrafındakiler putlara taparken O, bunların amansız bir düşmanı idi. Ömründe bir defa yalan söylememiş, puta tapmamıştır. Kimseye hîle yapmamıştır. Bundan dolayı "MuhaMMedü'l- Emîn” Unvanını almıştır. Düşmanları da Onun doğru ve güvenilir olduğunu tasdik ederlerdi.
Peygamberimiz yirmi beş yaşında iken Mekke'nin büyüklerinden Hatice nâmında dul bir kadınla evlendi. Hatice o zaman kırk yaşında idi.

Hz. Hatice’den, Peygamberimizin altı çocuğu dünyaya geldi. İkisi erkek, dördü kızdır. Kaasım, Zeyneb, Rükiyye, Fâtımâ, Ümmü Gülsüm, Abdullah. Sonra Mâriye namındaki kadından İbrahim isminde bir oğlu daha olmuştur. Hz. Fâtıma’dan başka hepsi Peygamberimizden daha evvel vefat etmişlerdir.
Peygamberlerimiz ailesini ve çocuklarını çok severdi. Kırk yaşına girdiği vakit, Cenâb-ı Hakk tarafından kendisine "Peygamberlik” geldi. Bütün mahlûkata Peygamber olduğu ALLAHü Teâlâ tarafından kendisine bildirildi. Cebrail vasıtasıyla ALLAH tarafından âyetler, emirler, hükümler gelmeye başladı. Bundan sonra onüç sene Mekke'de insanları Hakk Dine çağırdı.
Peygamberlik iddiasında doğru olduğunu isbât için onlara pek çok mûcîzeler gösterdi. ilk önce üç sene insanları gizli gizli İslâm’a davet etti.
Ondan sonra ALLAH'ın emriyle işi açıkladı. Herkesi aşikâre İslâm Dinine çağırdı. Bir çokları müslüman oldu. Bu suretle Mekke'de on üç sene insanları Hakk Dine dâvet etti. Elli üç yaşında iken, ALLAH'ın emri ile Mekke’den Medine’ye hicret etti. Medîne'liler de müslüman oldular. Medine’de on sene yaşadı. Bu on sene zarfında ALLAH’ın emrini yerine getirmek, Müslümanlığı her tarafa yaymak ve insanları saâdete kavuşturmak için hiç durmayıp çalıştı. Hiçbir insanın tahammül edemiyeceği eziyetlere, açlığa, susuzluğu katlandı. Din düşmanlarıyla bir çok muharebeler yaptı. Yirmi bir defa kendisi bizzat muharebeye girdi. Ve muharebede bir çok yerinden yaralandı. Mübarek dişi kırıldı. Durmadan çalışarak ortadan küfrü, putperestliği, zulmü, haksızlığı cehli, ahlâksızlığı kaldırdı.
Dünyayı ilim ışığı ile aydınlattı. Adalet, hakikî hürriyet ve eşitlik esaslarını kurdu. 63 yaşında iken Mevlâsına kavuştu. ALLAH celle celâlihu cümlemizi, O na ümmet edip, dünya ve ahirette O'nun yardım ve şefaatini üzerimizden eksik etmesin... Âmin!.


Resim
SUALLI CEVAPLI SEVGİLİ PEYGAMBERİMİZ (sallallahu aleyhi vesellem) HAKKINDA İLK BİLGİLER.:

Suâl: Kimin ümmetisin?
Cevap: Peygamberimiz Hazreti Muhammed (aleyhisselâm)'m ümmetiyim.

Suâl: Peygamberimizin babasının ve annesinin adı nedir?
Cevap: Babasının adı Abdullah, annesinin adı Aminedir.

Suâl: Süt annesinin adı nedir?
Cevap: Süt annesinin adı Halime'dir (Halime, Beni Sa’d kabilesindendir.)

Suâl: Peygamberimizin dedesinin adı nedir?
Cevap : Dedesi, Abdü’l-Muttalib’dir.

Suâl: Amcasının adı nedir?
Cevap: Amcasının adı Ebû Tâlib’dir.

Suâl: Peygamberimiz nerede hangi senede doğdu?
Cevap: Mekke’de 571 senesinde doğmuştur.
Hicrî (Arabî) aylardan ise, Rebiul evvel ayının 12'inci pazartesi gecesi idi.


Suâl: Hangi tarihte ve nereye hicret etti?
Cevap: 622 senesinde Mekke'den Medine’ye hicret etti.

Suâl: Kaç yaşında iken, kendisine Peygamberlik geldi?
Cevap: Kırk yaşında İken Peygamberlik geldi. Ve 23 sene Peygamberlik vazifesini yerine getirdi.

Suâl: Peygamberimiz kaç yaşında vefat ettiler?
Cevap: (63) atmış üç yaşında iken âhirete göçtüler.

Suâl: Peygamberimizin kaç evlâdı vardı?
Cevap: (7) yedi; (4) kızı ile (3) oğlu vardı.

Suâl: Kızlarının İsimlerini söyler misiniz?
Cevap: Söylerim: Zeynep, Rukiye, Ümmü Gülsüm ve Fâtımadır.

Suâl: Oğullarının isimlerini sayabilir misin?
Cevap: Sayarım; Kasım, Abdullah, İbrahim’dir.

Suâl: Peygamberimizin hanımları (aileleri) bizim neyimiz olur?
Cevap: Annelerimiz. Yani bütün müslümanların anneleri olur.

Suâl: Peygamberimiz kaç kadınla evlendi?
Cevap: On bir kadınla evlendi. (Peygamberimiz 54 yaşına kadar bir tek kadınla hayatını geçirip ondan sonra bir çok sebep ve hikmetten dolayı bazı hanımlar la da evlenmiştir.)

Suâl: Bu hanımların ismini söyler misiniz?
Cevap:
1-) Hz. Hatice radiyALLAHü anhadır. Hz. Hatice validemiz Peygamberimizin birinci ailesi olup, kendisinden yaşça büyüktü. Peygamberimizle 25 sene hayat sürmüştür.
2-) Hz. Sevda radiyALLAHü anhadır. Hz. Hatice annemizin vefatından sonra Peygamberimiz bununla evlenip beş sene beraber kalmışlardır.
3-) Hz. Ebû Bekir Sıddık radiyALLAHü anhın kızı olan Hazreti Aişe validemizdir.
4-) Hz. Ömer radiyALLAHü anhın kızı olan Hazreti Hafsa validemizdir. 5) Hz. Zeynep radiyALLAHü anhadır. 6-) Hz Ümmü Seleme'dir.
7-) Halazâdesi Hz. Zeyneb binti Cahş'dır.
8-.) Hz. Cüveyriye radiyALLAHü anhadır.
9-) Ebû Süfyan ın kızı olan Hz. Ummü Habibe'dir.
10-) Hz. Safiye radiyALLAHü anha'dır.
11-) Hz. Meymûne radiyALLAHü anha’dır.


Suâl: Peygamberimizin 54 yaşından sonra çok evlenmesinin sebep ve hikmetlerinin bazılarını sayar mısınız?
Cevap: Peygamberimiz, bazılarını sefaletten kurtarmak için almış. Bazılârı ise, iffet ve namuslarını vikaye (korumak) için almıştır. Asıl hikmet ve gaye kadınlar vasıtasıyla İslâmî yaymak âile ve kadınlarla ilgili dini meseleleri öğretmek için almıştır.

Suâl: Peygamberimizin en yakın dostlan kimdi?
Cevap: Hazreti Ebûbekir, Hz. Ömer, Hz/E Osman ve Hz. Ali.

Suâl: Hz. Ali, Peygamberimizin başka nesi olur?
Cevap: Amcası Ebû Talib'in oğlu ve aynı zamanda damadı olur.

Suâl: Hz. AIi efendimiz kimin kocası olur?
Cevap: Peygamberimizin kızı Hazreti Fâtıma vâlidemizin.

Suâl: Peygamber efendimizin kaç torunu vardı?
Cevap: İki erkek torunu vardır. Hazreti Haşan ve Hazreti Hüseyin.
Kız torunları: Zeyneb ve Sükeyne' dir..


Suâl: Bunlar kimin çocukları idi?
Cevap: Hazreti Ali efendimiz ile Hz. Fâtıma validemizin.

Suâl: ALLAH yanında insanların en büyüğü en yücesi kimdir?
Cevap: Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem) Efendimizde. Peygamberimizin ismi anıldı mı söyleyen ve duyan "Sallâllahü Aleyhi ve Sellem" kısaltılmış şekli (s.a.v.) gibi yazılır veya "ALLAHümme salli alâ MuhaMMed" der.
Mânâsı: "ALLAH’ın rahmeti ve selâmeti peygamberimiz MuhaMMed’in üzerine olsun" demektir. Her müslüman bunu böyle bilmeli ve söylemelidir.


Suâl: Ashab kimlere denir?
Cevap: Ashab: Peygamber Efendimizi en az bir defa olsun gözüyle görüp sohbetinde bulunan müslümanlara denir.
Ashabı Kiram iki kısma ayrılır:
1-) Muhacirin, 2-) Ensâr.
Muhacirin, Mekke’den Medine’ye hicret (göç) eden Mekke’li müslümanlardır.
Ensâr, Mekke'den Medine’ye gelen müslümanlara yardım eden Medine'li müslümanlardır.
Muhacir, hicret (göç) eden demektir. Ensâr yardım eden (yardımcı) demektir.


Resim
Peygamberlerin Gönderiliş Gâyeleri.:

Kur’an-ı Kerim’de ve Hadisi Şeriflerde açıklandığı üzere, İslam dininde herşeyden önce, ALLAH'a ve ALLAH'ın birliğine iman etmek farzdır.
Bütün peygamberler ve Peygamberimiz puta ve tağutlara (ALLAH'tan başka tapılan her şeye) tapan kavimlerine bu "Tevhid Akidesi'ni tebliğe ve onları putperestlikten kurtanp bir ALLAH’a iman ve ibadet etmeye çağırmışlardır.
Kur'an-ı Kerim’de Cenabı Hak şöyle buyurmaktadır:
"Andolsun biz her ümmete "ALLAH'a ibadet edin ve tağuta tapmaktan kaçının" diye bir peygamber gönderdik."


وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ
Resim---"Ve lekad beasnâ fî kulli ummetin resûlen eni’budûllâhe vectenibû’t- tâgût (tâgûte), fe minhum men hedallâhu ve minhum men hakkat aleyhid dalâletu, fe sîrû fî’l- ardı fanzurû keyfe kâne âkıbetu’l- mukezzibîn (mukezzibîne).: Ve andolsun ki Biz, bütün ümmetlerin (milletlerin, kavimlerin) içinde resûl beas ettik (hayata getirdik, vazifeli kıldık). (ALLAH’a ulaşmayı dileyerek) ALLAH’a kul olsunlar ve taguttan (insan ve cin şeytanlardan) içtinap etsinler (sakınıp kurtulsunlar) diye. Onlardan bir kısmını (Resûlün daveti üzerine ALLAH’a ulaşmayı dileyenleri), ALLAH hidayete erdirdi ve bir kısmının (dilemeyenlerin) üzerine dalâlet hak oldu. Artık yeryüzünde gezin. Böylece yalanlayanların akıbetinin, nasıl olduğuna bakın (görün).” (Nahl 16/ 36)

Başka bir ayette ise: "Ben, cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım" (215) buyuran Cenabı Hak insanlan kendisine kulluk ve ibadet için yaratmış ve bu insanlara kulluk vazifeleriyle, ibadet esasları ve şekillerini tebliğ etmek, açıklamak üzere de peygamberler göndermiştir.

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
Resim---"Ve mâ halaktu’l- cinne ve’l- inse illâ li ya'budûni.: Ve Ben, insanları ve cinleri (başka bir şey için değil, sadece) Bana kul olsunlar diye yarattım.” (Zâriyât 51/56)

Peygamberler insanlan ALLAH'a ve O’nun buyruklarına ters düşen her şeye tapmaktan alıkoymaya çalışmışlardır.
Bu yolda her türlü işkence ve zorluklara mâruz kalan peygamberler ve İslam fedaileri davalarından vazgeçmemişler, dayak yeme, sürülme, zindana atılma ve şehid olma pahasına İslam düşmanlanyla mücadele etmişlerdir.
Müşriklerin Hz. Muhammed’e Büyük Teklifleri ve Hz. Muhammed’in Onları "KELİME-İ TEVHÎD'e Daveti:
Peygamberimiz İslâmî tebliğe başlayıp, İslam Mekke’liler arasında yayılmaya başlayınca, Kureyş müşrikleri Ebu Talibe giderek "Onu çağır, ona bazı tekliflerimiz olacak" dediler ve çağırttılar.
Ebu Talib Hz. Peygambere "Kavmin sana insaflı davranarak bazı teklifte bulunacak, onları dinle!" dedi.
Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem) "Söylesinler dinliyorum" dedi.
Ahnes b. Şerik söze başlayıp: "Sen bizi ve ilahlarımızı yermeyi bırak: Biz de seni ve ilahını bırakalım!” dedi. Aynca isterse başlarına kral olmasını, servet vermeyi, Mekke'nin en güzel kızlarını ve daha nice dünya nimetlerini de teklif ettiler ise de, Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem): "Ey Amca! Ben, onları öyle bir kelimeye davet ediyorum ki; onunla Cennete gireceklerine kefilim" buyurdu. Ebu Cehil: "Ne kadar sevindirici bir kelime imiş o! Haydi söyle onu bakalım?" dedi. Peygamberimiz: "Ne dersiniz, size öyle bir kelime vereyim ki, siz o kelimeyi söylediğinizde onunla Araplara hakim olasınız, Arap olmayanlar da size karşı yumuşasın, uysallaşsın" buyurdu. Ebu Cehil: "O kelime ne ise, biz onu on kat katlayarak söyleyelim!" dedi. Peygamberimiz (sallallahu aleyhi vesellem):
"Lâ ilahe illALLAH" deyiniz. ALLAH'tan başka ilah bulunmadığına ve benim de Rasulüllah olduğuma şehadet getiriniz" buyurunca, müşrikler öfkelendiler, ürktüler ve kalkıp gittiler. Çünkü, Kelime-i Tevhid, İslamiyet sarayının ilk ana giriş kapısıdır. Kelime-i Tevhid ile kalb putlardan temizlenir, İslama temiz bir zemin hazırlanmış olur..
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

AHRETE İMAN.:

Ahiret Günü: Bir tarife göre:
ile birlikte tüm canllar düer ve ölür. Bu zamandan balayarak insanlarn
tekrar dirilmesi ve Cennetliklerin Cennete Cehennemliklerin Cehenneme girmesine kadar geçen zamana "Ahiret günü" denir.
Bir baka tarife göre: nsanlarn hesaba çekilmek üzere tekrar diriltilmelerinden balayarak sonsuza kadar devam edecek zamana ahiret denir. Ahiretin daha baka isimleri de varsa da, en mehuru "Kyamet günu'dür.
Ahiret gününe inanmak imann bir artdr. Kur an'da bu konuda yüzlerce âyet vardr. Ahireti inkar eden bir insan müslüman deildir.
Ahirete nanmann Günlük Hayatmza Etkileri ve Faydalar Ahiret; Dünyada yaplanlarn hesabnn verilecei ve karlnn görülecei gün demektir. nsann kalbinde bu inanç kuvvetli olduu zaman hareketleri dürüst ve düünceli olur.
Hz. Peygamber (s.a.v.) öyle buyurmutur: "Kyâmet gününde insan u sorularn cevabn vermedikçe bir adm atamaz.
1- Ömrünü nerede tükettiinden sorulmadan.
2- Bildii ve örendii ile neler yaptndan sorulmadan,
3- Maln nereden kazanp, nereye harcadndan sorulmadan,
4- Vücûdunu hangi yollarda (iyi veya fena yollarda) yprattndan soruluncaya kadar hiçbir yere gidemez." (216).
Böylece her kii yapt her hareketin hesabn vereceini unutmaz.
nsan sorumluluu kalbinde hissederse hareketlerini ona göre ayarlamaz m?
Dünya hayat geçicidir. Ahiret hayat devamldr. (217). Devaml olan
(216) Tirmizi, Sfatu'l Kyame, Bab:l Hadls:2417
(217) Kur'an- Kerim, En-am:32

uysal yaynevi 161
hayat için çalmak ve hazrlanmak lazmdr. Bir ayette öyle huyurulrnutur: "Ey iman edenler, Allah'dan korkun. Herkes yârn (kikyâmet) için neler gönderdiine baksn." (21$.
Ahirete inanan, kendini daha kolay teselli eder. Dünyada aradn bulamayan, ömrü boyunca hastalk çeken bir insan, sabrederse Allah Teâla nn Ahirette kendine daha çok nimetler vereceini bilir. Hakszla
urayan va hakkn alamayan insan, hakknn yarn Allah tarafndan alnarak kendine verileceine inanr. Daha fazla üzülmez. Halbuki Ahirete inanmayan insan kendine böyle bir teselli yolu bulamaz.
Ahirete inanan, bakasnn canna, malna ve namusuna göz dikemez. Her iinde, doruluktan aynlmaz, zengin olmak isterse merû yollar arar, hileye, aldatmaya sapmaz, kul hakkna riâyet eder, hakszlk yapmaz. Hatta karln Ahirette almak üzere dünyada pek çok iyilikler yapma yolunu tutar.
Böyle insanlarn meydana gatirdii toplum, elbette daha insanca bir hayat yaar. Birbirine iyi duygularla bal olan, iyilik yolunda yardmlaan bir toplum meydana gelir. Zaten, Allah Tealâ bütün mü'minleri karde yapm, karde gibi geçinmelerini emretmitir.
Ahirete inanmann ehemmiyetini anlamak, güç bir ey deildir. Bir snf insanlar düününüz ki, onlar bu inançtan tamamen mahrum bulunsunlar! Bu iman onlann kalbine bulamam olsun! Göreceksiniz ki, yalan, hile, münafklk, zulüm, hakszlk cana ve namusa tecâvüz gibi ne kadar kötü huylar varsa hepsi onlarda mevcud! nsan hayrette brakacak bütün fenalklar onlardan fkrmakta...
Öyle ya, ilim ve irfan yoksulu, cehaletin verdii körlükle, inanç bozukluu ile inlemekte olan kimselerden baka ne beklenir ?

Kabir Hayat
nna kabir hayat denir. nsan kabre konulduktan sonra iki melek gelir kendisine; "Rabbin kim, Peygamberin kim, dinin ne?" sorularn sorarlar. Bunlara kabir suâli denir. Ancak bu sualler, her türlü ölü için sorulur.
Cesedi çeitli sebeplerden yok olmu veya yanp kül olmu kimselere dahi sorulur.
. . I
I I
(218) Kur'an- Kerim, Har.18

162 kadn ilmihali
Deliler ve çocuk yata ölenler için suâl yoktur. Çünkü deliler ve çocuklar sorumlu deildir. Bir de peygamberlere suâl sorulmaz. Çünkü insanlara bunlar öretenler Peygamberlerdir.
Kabir hayat, Ahiret hayatnn balangc demektir. Cennet'e gidecek kimse daha kabirde iken Cennet hayatnn tadn, Cehenneme gidecek olan da Cehennem azabnn acsn az-çok tatmaya balar.
Kabir hayatnn dünya hayat ile ölçülmemesi lazmdr. Ölü nasl kabrinde kalr, nasl sorulara cevap verilir, nasl Cennet'in tadn tadar, nasl Cehennem azabn hisseder sorularn biz cevaplandranlayz. Bunlar biz, Peygamberimizin hadislerinden öreniyoruz.

Sözlü mtihan Dairesinin Kaps: KABR
Okullarda, sözlü yaplan odann önündeki örencilerin durumunu bilirsiniz. Renkleri uçmu, beti benzi sararm örenciler... Her örencinin elinde kitap. El ayak, göz kulak, akl, hafza, dil dudak... Hepsi bir araya gelmi, dikkatler bir noktaya toplanm. Her örenci, biraz sonra sra kendisine geleceini düünmekte ve sorulacak sorulara cevap vermeye hazrlanmakta...
te biz tpk bu örenciler gibiyiz. Sözlü dairesi ahiret. O dairenin kaps da kabir.
Dünyaya gelen herkes, -ister kulübede, ister gökdelende yaasn; isîee, ister uçaa binsin, hangi makam ve mevkide olursa olsun- uan herkes kabir kapsnn önünde bulunmaktadr.
ne zaman < da belli iraz sonra sen de zaman iyordun? Ahir zaman
olan slamiyetten haberin var m? F
, Milliyetçiliin...) mi? cmisin? Rabbim Allah (c.c.) (s.a.v.), dinim slam. Ben slamn kara sevdals idim,
Böyle diyebilene ebedî saadet, ebedî Cennet nabilecek misin? Dayanabilecek misin ki günahlara
verebi-
uysal yaynevi 163
yanabilecck misin ki Allah'n azametine layk bir ibadetten, ükürden geri kalyorsun?
Fen Liseleri, kolejler, üniversite ve dier imtihanlan kazanp, dünyevî istikbalini garantiye almak için gece uykusunu yitirenler olduunu duyuyoruz. Ebedî bir istikbali kaybederim korkusuyla niçin uykularmz kaçmyor?
Ey rahat yataklarda yatan insan! Biraz sonra kabirde yalnz bana kara topran üzerinde yatacaksn. Niçin hareketin yok? Niçin heyecann yok? Niçin ibadetin, hayr ve hasenatn yok? Allah'n dinine kar niçin gayretin yok? Niçin?
Kabrin öbür tarafn gören, meselenin vahamet ve ciddiyetini bilen anl Peygamber Hz. Muhammed (s.a.v.) Efendimiz buyurmular ki:
"Cennet ve Cehennem bana gösterildi. O günkü gibi hayr da görmedim, er de görmedim. ayed siz, benim bildiklerimi bilseydiniz az güler, ok alardnz".
Efendimizin bu sözlerini dinleyen ashab, üzüntülerinden alayarak balarn örttüler, yüzlerini kapattlar. Halbuki günümüz insan hep gülüyor, hiç alamyor. Kabrin öbür tarafna dair hiçbir endiesi yok.
Televizyon kanallar ve boyal basn gaflet, dalalet ve hiyanet içerisinde. Ahiretten ne ses, ne nefes, ne de bir bahis. Bir kelime dahi konumuyorlar. Sahtekar ak, riyakar ve sahtekar sevgili, ehevî duygular üzerine kurulu bir hayat... te televizyonun ve boyal basnn bütün konusu, bütün sermayesi bundan ibaret. Ne düünüyorlar, ne de düündürüyorlar. Hep oynuyorlar, gülüyorlar, elenip tepiniyorlar. Sanki ölümü öldürmüler, sanki kabir kapsn kapatmlar, sanki insanln acizliine, fakirliine çare bulmular...
Hey zavalllar, kaçmakta olduunuz ölüm yannzda, yaknnzda. Kefenleriniz de pazarda satlmakta... Kuran kulaklarnz yrtarcasna baryor ve diyor ki: "Nerede olursanz olun, ölüm size ulaacaktr; muhkem kalelerde, (gökdelenlerde) olsanz dahî". (219)
Kyamet Günü ve Alametleri
Isrâ
(219) Kur'an Kerim, Nisa:78
164 kadn ilmihali

sona erecek ve âhiret (kyamet) balayacaktr. Ancak kyametin kopmasndan önce görülecek olan büyük ve küçük alâmetler vardr. Büyük alâmetler on tanedir.
1- Duman: Kyametin kopmasndan evvel bütün dünyay bir duman kaplyacaktr. Müminler nezleye tutulmu gibi, kafirler sarho gibi olacaktr.
2- Deccal: Tek gözlü ksa boylu, bacaklarnn aras açk bir melundur. Kendisinin (haa) Allah olduunu iddia edecek ve olaah üstü eyler gösterecek, ayak takmndan bir çok kii peine düecektir. Sonunda Hz. sa'nn duâsyia müminler errinden kurtulacaktr. Deccâl dünyay dolaacak fakat Mekke ve Medine'ye giremeyecektir.
3- Dabbetü'l-Arz: Yerden çkacak ve insanlara kar konuacak, hareket halinde olarak "Allah'n âyetlerine inandn" söyleyecektir.
4- Günein Batt Taraftan Domas: Batdan doan günein, öleye veya ikindiye kadar yükseldikten sonra, tekrar yine batdan batmasdr. Bununla birlikte o güne kadar iman etmemi olanlann imanlar kabul edilmez. Çünkü tövbe kaps kapanr. Müminler, yine imanlanna, amellerine, ibâdetlerine devam ederler.
5- Hz. sa'nn nii: Bu iniinde Hz. sa yeni bir din getirmeyecek, peygamberimizin dini ile amel edecektir.
6- Ye'cüc ve Me'cüc: simli bir milletin ortaya çkmas ve dünyay fitne ve fesat ile doldurmasdr. Son derece kalabalk ve erli, belal kimseler olan Ye'cuc ve Me'cuc milleti, yine Hz. sa'nn duas ile mahfolacaktr.
7, 8, 9- Douda, Batda ve Arap Yarmadasnda Büyük Birer Çöküntünün Meydana Gelmesi:
10- Yemenden Bir Atein Çkarak nsanlar Sürüp Götürmesidir: Peygamberimizin kyametten önce meydana geleceini söyledi on alâmet bunlardr. (220).
ne için öldüünü öldüren de ne için öldürdüünü bilmeyecek kadar öldürme olaylan çoalr. Bir ehirde emniyet edilebilecek, güvenilebilecek bir kii bile kalmaz. Allah Teâlâ tarafndan, oldukça hafif ekilde esenlen bir rüzar ile, kalbinde zerre kadar iman bulunanlar ölür daha sonra k-
(220) Müslim, Fiten. Bab:13 Hadis:39
uysal yaynevi 165
yâmet, erli insanlarn bana kopar. Emir bekleyen srafil'e Sûra üfürmesi emri verilir. Üfürür ve bütün canllar o anda düüp ölürler.

Ahirette Verilecek Mükâfat ve Cezâ:
Ahiret, dünyada yaplan iyiliklere mükâfat, fenalklara ceza veriecek olan bir gündür. Hakl hakszdan kesin olarak ayrd edilecek, kimsenin yapt iyilik mükâfatsz, fenalkta cezasz kalmyacaktr. Bir ayetin manâs öyledir: "Biz kyamet gününe mahsus olan adâlet terazilerini koyacaz. Artk hiç bir kimse, hiç bir ekilde hakszla uratlmayacaksn O ey hardal tanesi kadar (küçük) bile olsa onu getirir (hesabn) yaparz. Hesapçlar olarak da biz yeteriz." (22i).
Her iyilik bire on olarak deerlendirilecektir. Fenaln karl ise, bire birdir.

Cennet ve Cehennem.:
Cennet, mükâfat yeridir. Müminler için hazrlanmtr. Bir âyette;
"Sizin için orada, cannzn istedii her ey, arzu ettiiniz nîmet mevcuttur" buyurulmutur. (222). Cennete girdikten sonra bir daha çkma yoktur. Müminler Allah Teâlâ'y Cennet'te göreceklerdir.
Cehennem, Allah Teâlâ'ya isyan etmenin kar gelmenin cezasnn çekilecei yerdir. Oraya kâfir ve münafk olarak ölenlerle, günah sevabndan çok olan ve efaate (223) lâyk görülmeyen müminler gireceklerdir. Ancak müminlerden girenler belli bir zaman ceza çektikten sonra çkar, kâfirler ve münâfklar, mürikler devaml olarak kalr.
Cehennem'deki azab (ceza) da bizim dünya da anlatabileceimiz gibi deildir. Son derece ac vericidir. Azab eksilmeyecektir. Hattâ gittikçe artacan anlatan âyet vardr. Ayrca orada yananlarn derileri yanmann
acsn duyabilmeleri için yandkça yenisiyle deitirilecektir. (224).
(221) Kuran- Kerim, Enbiya: 47
(222) Kur'an- Kerim, Fussilet:31
(223) EFAAT: Arka çkmak, yardma olmak manasndadr. Ahirette, Allah Tealann yannda deeri olan bir insanini daha aa durumda olan bir bakasna sahip çkarak, onu daha yüksek bir dereceye çkarmasdr. efaat yapacak olanlar, bata bizim Peygamberimiz olmak üzere dier Peygamberler, alimler, ehitler ve Allah Tealann sevgili kullandr. efaat aslnda Allah Tealaya ait olduundan
O'nun müsaade etmedii kimseye efaat edilemez.
(224) Kur'arM Kerim, Nisa:56
AHRETE AT DER BLGLER
üfürmesiyle bütün insanlar, canllar düüp ölürler. Allah Teâlâ'dan baka hiç bir canl varlk kalmaz bir zaman böyle kalrlar. Daha sonra Allah Teâlâ srafil'i diriltir. srafil tekrar Sûra üfürür ve insanlar
derhal dirilir ve hesaba çekilmek üzere maher meydanna toplanrlar.

Amel Defteri ve efâat:
Maher yerinde insanlara defterleri (meleklerin dünyada iken yazp hazrladklar defterleri) datln Cennetlik olanlara sateraftan, Cehenbekleyen ve büyük bir skntda olan halkn hesabnn balamas iç:
gamberimiz Allah'a yalvaracak ve efaati kabul ecçaktr. Peygamberimizin bu efaatine "efaati Uzrna * (en büyük efâat)
Hesab: Allah Teâlâ bütün insanlar ayn anda hesaba çekecektir.
. Ama her insan sadece kendinin hesabnn yapldn zanneder. Bu hesabda peygamberimizin anlatt gibi:
1- Ömrünü ne yolda tükettii,
2- Bildii ile neler yapt,
3- Maln nereden kazan
4-lâ) ypratti (helâl mi, haram m?)
Vn rzasna uygun olan, yahut olmutlaka cevab alnacaktr.
kendi ameli tartlrken mizann er iyi ve kötü i yaplm gibi, her tartda yanl bir deerlendirmenin yaplmas hiç mümkün d<
Srat: Herkesin geçmesi gereken bir yol, bir köprüdür. C
üzerine kurulacak olan bu köprüden mu minler geçerek Cennete kavuacak, mürik, kâfir, münafk olanlar da Cehenneme yuvarlanacaklar.
Geçi' kolayl veya zorluu, dünyadaki Allah'a kulluk derecesine göre olacaktr. Yldnm gibi geçenlerin yannda düe kalka sürüne sürüne ge-
Havz: Her peygamberin bir havuzu vardr. Buradan kendi ymmetinin lâyk olanlarna son derece tatl ve berrak bir içki (içilecek ey) ikram edecektir. Bundan içenler bir daha ebediyen susuzluk çekmiyeceklerdir.
Daha sonra Cennet'te içilecek olanlar susuzluu gidermek için deil, zevkini tatmak içindir.
KISACA:
a) Cennet, Cehennem haktr ve yaratlmlardr.
b) Kabir azab ve kabir rahatl haktr.
c) Kabirde, Münker-Nekirin suâli haktr.
d) Kyamette ölülerin dirilii-hesab haktr.
e) Amellerin tartlmas haktr.
f) Herkezin amel defterinin olmas haktr.
g) Srat köprüsü, havz, müminlerin Cennette, kâfirlerin ebedî Cehennemde olmas haktr.

BADET ÇN GELDK,
HESAP ÇN DÖNECEZ,
DRLMEK ÇN ÖLECEC
Kaderin tarifi: Allahu Teâlâ hazretlerinin, ezelden ebede kadar olacak eylerin zaman ve mekânn, evsâfn, elhasl ne ekil ve ne zamanda olacaklarsa onlarn hepsini ezelde, - daha onlar meydanda yok iken- bilip, o sûretle tesbit, tahdit ve takdir buyurmu olmasna 'Kader" denir ki, Allah'n (c.c.) ilim sfatna râcidir.
Her ey Allah'n (c.c.) ezelde taktir ettii gibi olma mecburiyetendedir. Meselâ, su hangi derecesinde kaynayacaktr, hangi dereceye inince donacaktr, madenler ne derece stlnca eriyecek, hangi derecede ne
kadar uzayacak, madenlerin herbirinin özgül arl ne kadar olacak ...
v.s. bunlar hep Allah'n takdiri ile tesbit edilmitir. Hiçbiri gelii güzel bir tesadüfe braklmamtr.
Kaza'nn Tarifi: Allah (c.c.) Ezelde irâde ve takdir buyurmu olduu
eylerin zaman gelince herbirisinin ezeldeki takdire uygun olarak
meydana gelmesidir. Takdir eden Allah (c.c.)'dir. Takdire uygun olarak
hereyi meydana getiren de Allah Teâlâdr. Bu sebeb ile kader ile kazâ
arasnda tam bir uygunluk bulunur. Kader bir plân, kazâ ise o plâna uygun olarak yaplan i denilebilir.
Kul, radesini Hangi Tarafa Sarfederse, Allah Onu Yaratr.
Her eyi takdir edip yaratan Allahü Teâlâdr. Fakat çalp kazanan,
ii yapan kulun kendisidir. yi veyahud kötü, iki cihetten birini beenerek
seçip almak kula ait bir itir. Kul irâde ve ihtiyann hangi cihete sarfeder,
hangi taraf tercih ederse, Allahü Teâlâ da onu uygun bir ekilde yaratr.
Meselâ, Allahü Teâla herkesin nzknn takdir buyurmutur. Fakat mukadder olan rzkn arayp bulmak Allah'n kendisine vermi olduu irade ve
ihtiyar (seçme) ile herhangi mümkün olan bir eyi yapp yapmamakta
insan hür ve serbesttir. Bunun içindir ki, her insann iledii eyden sorulur. Hayr ilemi ise mükâfatn, kötü bir ey yapm ise cezasn görür.
insanlarn Yapt ler Ve Bundan Sorumluluklar:
iki ksma ayrlr:
a) nsan râdesi le lgili Olmayan ler:
Dünya ya gelmemiz, ne zaman öleceimiz, kadn veya erkek olma-
uysal yaynevi - 169
mz... Böyle konularda bizim irademizin bir tesiri yoktur. Bunlardan sorumlu da deiliz. Neden siyahsn, neden görüyorsun... v.s. konulardan
sorumlu deiliz.
b) nsan radesi le lgili Olan ler:
Allah Teâlâ bizim irademizle ilgili olan kaderi, bizim irademize bal
olarak yürütür. Bu Allah Teâlann bizi sorumlu tutarken, bir ii zorla
yaptrp sonra da "neden yaptn?" diye ceza verme durumunda olmamas içindir. Bu sebeble bizi irademizde ve dilediimizi yapmakta serbest brakmtr ki sorumlu olalm.
Allah Teâla insann istei ne ise onu yaratr. Önünde, birinde ac, birinde tatl su bulunan bir kimse, iki bardaktan hangisini isterse, Allah
(c.c.) insann elini ona uzatma kurdeti verir. Tatl su almak isteyenin eli,
zorla ac suya götürülmez. Camiye gitmek isteyen zorla meyhaneye sürüklenmez.
Dünyada buday almak isteyen, arpa ekerse buday alamaz. Ahirette iyi neticeler almak isteyen de Allah'n gösterdii yollardan gitmezse eli
boa çkar.
Dinde Sorumluluk insann radesine ve steine Bal Olan
Konularda Olur
rademizle yaptmz ilerimizde istemek bize, o kuvvet ve kudreti
bizde yaratmak Allah'a aîddir. Biz Allah'n verdii güç ve kuvveti, iyi yönde kullanrz, fena yönde de kullanabiliriz. Meselâ bir öfor, motordan
gelen güç ile otobüsü saa, sola çevirebilir, düz ve doru bir ekilde de
man öfora neden otobüsün motorundan güç geliyordu denmez. Fakat
neden hzl gittin, neden saa-sola çevirdin, neden durmadn? denilir.
Kader ve Kazay Bahane Edip Tembellik Etmek
Allah (c.c.) ilerde olacak her eyi bilir. Bizim ne zaman doacamz,
kendi irademizle neler yapacamz ve ne zaman öleceimizi, sonunda
da Cennete veya Cehenneme gideceimizi bilir. Böyle olunca insann,
ben ne yapsam kaderim deimeyecektir. Bama yazlan ne ise o gelir
diyerek kaderi bahane edip çalmay terk etmesi doru deildir.
Biz hakkmzda kaderin ne olduunu bilmiyoruz. Hayatmz, bilmediimiz bir sonuca balayp kendimizi kuru bir yaprak gibi olaylarn akna brakamayz. Brakrsak bizim dier varlklardan farkmz kalmaz.
En son rüzgargülü tarafından 04 Şub 2020, 22:28 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

Allah Teâlâ ve Peygamberimiz bize daima çalmay, bir ksm ileri
yapmamz, bir ksmn da yapmamamz emretmitir. Eer bizim çalmamzn faydas olmasa o zaman "Sizin çalmanzn faydas yoktur" derlerdi. Böyle denmemi, ayrca Peygamberimiz ve dier büyükler devaml
olarak çalm, gayret göstermilerdir.
Allah Teâlânn her eyi bilmesi baka, bizim kendi irademizle, isteimizle bir ii yapmamz daha bakadr. Biz baka türlü yapacak olsak Allah Teâlâ da öyle bilirdi. Allah Teâlâ, bizim kendi isteimizle neler yapacamz bilmese o zaman Allah olmazd. Allah Teâlâ'nn bir eyi bilmemesi olur mu? Bilmeyen cahil olan, Allah olur mu?

Tevekkül Ne Demektir?
Tevekkül: Vekil yapmak, emniyet edip güvenmek demektir.
Dinde tevekkül: Maksata erimek içim lâzm gelen maddî ve manevî sebeblerin hepsine yaptktan ve baka hiçbir ey kalmadktan sonda Allah'a itimak etmek ve ondan ötesini Allah'a brakmak demektir.
Meselâ; çiftçinin tarlay güzelce sürüp tohumu saçtktan ve gerekirse suladktan sonda tohumu bitirmesi için Allah'a güvenmesi gibi. Bunlar
yapmadan kader ne ise, o olur diye tevekkül etmek olmaz. Yüzmeyi bilmeyen bir insann Allah'a güvenerek kendini denize atmas hiç bir zaman tevekkül saylmaz.
Hz. Peygamber (s.a.v ), daha hayatta olan on kiiye Cennet'lik olduklarn haber verdii halde, yine de kendilerine düen her görevi, her dinî
ibâdeti en güzel ekilde yapmlardr.
uysal yaynevi 171
HAYIR m
Hayr: Sonuç bakmndan insana faydal olan eydir.
err: nsana zararl olan eydir. Allah'tan (c.c.) baka yaratc olmadna göre hayr yaratan da, erri yaratan da O'dur. Kuran- Kerîm'de:
"Allah her eyi yaratandr" buyurulmutur. Dinizimde hayr olanlar emredilmi, err olanlar ise yasaklanmtr.
errin Yaratlmasndaki Hikmet:
olduu için hayrn yaratlmas konusunu pek
:. Ancak errin yaratlmasnda ne gibi bir hikmet bulunduu
akla gelir. Bunlar öyle sralayabiliriz:
imiz Cenab Hakk'm bir hikmeti vardr. Baz i
olabilir,
'n (c.c.) yaratmas Kotu deildir, errin Allah (c.c.) tarafndan yaratlmas onun hakk ve
doru olmasn gerektirmez.
b) er, haynn kymetini bizmemize yardm eder. Hastalk gelmeyince
shhatin kymeti bilinmez.

Hayr ve er Karsndaki Durumumuz:
1- Bir hayr geldii zaman ükretmek ve o hayr yerli yerinde kullanmak, iyi bir ekilde deerlendirmek, er gelince sabretmek ve kurtulmaa çalmak.
2- Dini bakmdan hayrn ve errin neler olduunu iyice örenmek ve
bakalarn hayra davet etmek, erden sakndrmak.
3- Hayr olan yapmak, er olan yapmamak. erri hayr ile karlamak. Yani fenalk yapana iyilikle karlk vermek.
Rzk Meselesi: Her canlnn yaayabilmesi için lazm gelen nzkn
takdir buyuran da Allah'ü Teâlâdr. "Rezzâk Alem" yalnz O'dur. Ancak
rzkn arayp bulmak insana aittir.
Her insann rzk, ölmeden kendine ulaacaktr. nsan kendine gelecek olan bu rzkn helâl ve haram yönlerden gelmesine tesir eder. Yani,
172 kadn ilmihali
doru dürüst davranr biraz geç de olsa helal yoldan kazanr. Yahut hileli
yol ile biraz daha kazanr. Ama kazandnn hesabn Cenab Hakka
mutlaka verecektir.
ecel meselesi gibi, onlar yok edip öldüren de O'dur. Diriltmek ve öldürmek O'nun iidir. Herkesin ne kadar yaayaca, ne zaman ölecei Allah (c.c.) tarafnöleceini bildirir.
Kimse ne zaman öleceini bilmez. Ecel geldikten sonra genç-koca,
"Onlarn ecelleri geldii zaman ne bir saat geciktirilir, ne de
bir saat öne alnr" (226) ayeti ecelin deimeyeceini bildirir
Müslüman ölümden korkmaz. Ancak Allah Teâlâ'nn huzurûna fena
bir hayat yaam olarak varmaktan, ona kar gelerek kararm bir yüzle, günah yüküyle varmaktan korkar. Uzun bir ömür Allah'a iman ile,
ibâdet ile süslenmi ise deerlidir. Ona kar gelerek, emirlerini tutmayarak geçen bir ömür, ne kadar uzun olursa olsun, pimanlkla sonuçlanacaktr. Bu sebeble ölmeden evvel hayatn deerini bilmeli, iyi yollarda,
güzel hareketlerle deerlendirmelidir.

İNANÇLARA GÖRE İNSANLAR DÖRT GRUBA AYRILIRLAR
1- Mümin, 2- Kâfir, 3- Münafk, 4- Mürik.
1- Mü'min: nanan demektir. Allah'a ve Rasûlüne inanan, Rasûlullah'm haber verdii hereyin doru ve gerçek olduunu kalbiyle tasdik
eden ve bu inancn diliyle de açklayan insandr.
Mü'min; Akidesini korkmadan açklar, ibâdetlerini çekinmeden
eder. slâmî yaayn tereddüdsüz devam ettirir.
(22b) Kur'an- Kerim, tnbiya:35
(226) Kur'an- Kerim, Yunus 49
Mümin kalbinde iman dururken Allah'tan bakasndan izzet dilemez.
Kafirleri dost edinemez. Dümandan yardm istemez. te bu ekilde Allah'a, dinine ve ayetlerine sahip sahip çkp onlar muhafaza etmek imann tâ kendisidir.
Mü'minin, Ahirette müminlere vadedilen mükafatlan alabilmesi için
imanl olarak ölmesi arttr. Ahirette hesaba çekilen insanlar, ölürken
mü'min, kâfir, münafk ve mürik olulanna göre deerlendirileceklerdir.
Bu sebeble dünya'dan ayrl zaman çok mühimdir. Kur an'da da "Ancak
mü'min kemseler olarak ölünüz {son nefesinize kadar imanda devam
ediniz)" Duyurulmutur. (227). Amelsiz yaaynnda imanla ölmesi uzak bir
ihtimaldir. Onun için imanl ölebilmenin yolu müslümanca yaamadan
geçer.
Mü'min olduu halde günah sevabndan çok olanlar, bir zaman Cehennem de yandktan sonra Cennete girerler. Günahmz çok diye,
ameli terketmek doru olmaz. Allah'tan ümit kesilmez. Bir iyiliimiz ve
amelimize kar, dier günahlanmz da affedebilir. Allah'n Rahmeti genitir.

2- Kâfir: nkar eden demektir. Rasûlüllah (s.a.v.) Efendimizin Allah'tan getirerek haber verdii gerçekleri kabul etmeyen, inkar eden demektir. Dünya'dan kafir olarak ayrlan kimse, ahirette Cehenneme girecektir. Kafirler için Cehennemden çkma yoktur. Onlarn Cehennemdeki
durumunu u ayet açklamaktadr: "Onlar derileri (yana yana) pitikçe,
azab iyice tatmalan için daha baka derilerle deitiririz." (228).
Küfür ise dört çeittir:
Birincisi: Küfri nkârfdir ki, kalb ve lisan ile inkardan ibarettir. Ebû
Cehil'in küfrü gibi.
kincisi: Küfri nâdfdir ki, kalb ile bilir de lisaniyle söylemezler. blis
(eytan) ve Yahudiler gibi,
Üçüncüsü: Utanmaktan ibaret olan küfürdür ki, kalb ile bilir fakat
kavminden utandndan bir türlü söylemez. Ebû Talip gibi. Bazlar buna Küfn nadî'dir demilerdir.
Dördüncüsü: Küfri Nifâki'dir ki, dilleriyle Kelime-i ehâdet söylerler,
(227) Kur'an- Kerim, Al-i Iraran:102
(228) Kur'an-: Kerim, Nisa:56
174 kadn ilmihali
lâkin kalbleriyle tasdik etmezler. bni Selül'ün küfrü gibi. En kötü, en fenâ küfür de bu küfürdür.

3- Münafk: ki yüzlü davranan demektir. Aslnda iman etmedii
halde iman etmi gibi davranan, müsiümanlarn yannda müslümanm
gibi göründüü halde kalbinde küfür ve inkar bulunan kimsedir. Münafklar, müzebzeb, sallant, kararsz, istikrarsz, ahsiyetsiz insanlardr.
Kafir, açkça kafir olduunu söyledii halde, münafk böyle deildir.
Bu sebeble müslümanlar için münafkdan daha tehlikeli bir düman yoktur.
Münafklar ahirette kimseyi kandrma inkân bulamyacak, kafirlerle
birlikte Cehenneme gireceklerdir. Bir ayette öyle buyuruluyor: "Muhakkak ki münafklar Cehennemin en aa -derin- çukurlarnda olacaklardr. Onlar için bir yardmc bulamyacaksn."(229).
Münafk olann alâmeti üçtür: Konutuunda yalan söyler, vadettiinde sözünde durmaz, emânet verildiinde hyanet eder.

4- Mürik: Ortaklk kuran, ortak kabul eden demektir. Buradaki manas, Allah Teâlann birliini kabul etmeyen, ondan baka varlklan da ilâh
olarak kabul eden demektir. Bir insann ileyebilecei en büyük günah budur. Mürik olarak ölürse, affedilmesi hiç mümkün deildir. Kur an Kerimde de öyle Duyurulmutur: "Allah kendine irk koulmasn, kendisinden baka bir varln ilâh -tann- olarak kabul edilmesini balamaz. Bunun haricinde olan günâhlar diledii kimse için balar." (230).

SELAM VE ESASLARI
selam Dini: Allah Teâlâ'nn insanlk i
dece slâm'dr" buyurulmutur. (23 n Bir baka din, Allah tarafndan
edilmeyecektir. (232). Baka bir ayette de "Sizin için din olarak, slâm dinine raz oldum" buyurulmutur, (233).
(229) Kur'an- Kerim, Nisa: 145
(23Q) Kur'an- Kerim, Nisa: 116
(231) Kur'an- Kerim, Al-i lmran: 19
(Z3Z) Kur'an- Kerim, Al-i mran: 85
(233) Kur'an-. Kerim, Maide: 3

selâm Dini, Allah Teâlânn gönderdii dinlerin en son ve en mükemmelidir.
a) slâm'n Tarifi: Kelime olarak teslim olmak, itaat etmek, balanmak, boyun emek, selâmette olmak gibi manâlara gelir.
Dinde slâm: Hz. Muhammed (s.a.v.)'in teblî buyurduu eylerin
hepsini kalb ile tasdik, dil ile ikrar edip, onlar yaamak ve hayatta uygulamaktan ibarettir.

b) slâm'n Esaslar: Hz. Peygamber (s.a.v.}; bir Hadîsi eriflerinde slâm'n esaslarn topluca öyle ifade etmilerdir:
"Müslümanlk be temel üzerine kurulmutur. Allah'tan
baka ilâh olmadna ve Muhammed (s.a.v.)'in Allah'n Rasûlü
olduuna ehadet etmek, Namaz klmaz, zekât vermek, Haccetmek, Ramazan orucunu tutmak. " (234)

Bu hadisten anlald gibi slâm'n art betir:
1- Kelime-i ehâdet: man bölümünde geniçe izâh yapld.
2- Namaz Klmak: Tafsilatl ekilde namaz bölümünde açklanacak.
3- Zekât Vermek: Tafsilatl ekilde zekat bölümünde açklanacak.
4- Hacca Gitmek: Tafsilatl ekilde hacc bölümünde açklanacak.
5- Ramazan Orucu Tutmak: Tafsilatl ekilde oruç bölümünde açklanacak.
(234) Tecrid-i Sarih Tercemesi, Kitabül man: el S:28


MÜ'MN KÜFRE SOKAN SÖZLER VE HALLER ^
şimdi biraz da mümini küfre sokan çirkin sözleri ve fiilleri bahsedelim de bunlardan ders alarak azlarmz bu gibi fena olan sözlerden koruyalm. Çünkü küfre sokan bu sözler o kadar fena ki, evvelâ mümini
dinden çkaryor. Sonra nikâhn bozulmasna sebeb oluyor. Hacc varsa
o da iptal oluyor, yani yok oluyor. Bundan dolay müminleri bu kötü akibetten kurtarmak için bu sözleri açklamay konunun önemine binâen
uygun görüyoruz.
Cenâb- Hakk, cümlemizi bu küfrü gerektiren sözden, haktan uzaklamamaza sebeb olan ahlâkszlklardan, çirkin ve fena olan büyük ve
küçük günâhlardan muhafaza buyursun. Amin.
Dini hafif görmeye ve alaya almaya sebeb olan herhangi bir sözü
söyleyen veya ii ileyenin küfrüyle hükmolunur. Ve onun dinden çkmasna sebeb olur. ster sahiden, ister akadan olsun. Bu gibi haller, cemiyetlerde insanlan güldürmek ve elendirmek için hususî tutulan kimselerde çokça görülür.
Allahû Teâlâ'y ân ulûhiyetine lâyk olmayan (Meselâ: Allah baba, Allah dp.de gibi) sözlerle vasfetmek, anlatmak veyahut isimler ve sfatlardan veya emir ve yasaklad eylerden birisiyle istihza (alay) etmek
veya va'd ettii Cennetiyle, veya azab ve Cehennemden birini inkâr ile
veyahut Allah'a (c.c.) cehl, acz, noksan veya zulüm nisbeti ile veya mekân isnadiyle küfre girmi olunur.
Bir kimse, "eer dün ben bunu yaptysam kâfir olaym" derse ve
yaptn da biliyorsa kâfir olur. Zira burada küfre nza vardr. Yapmad
halde de "Allah biliyor ki yaptm" derse, bütün alimlere göre kâfirdir.
Kehânette bulunanlar, çalnan mallar bulurum, cinlerden haber veririm diyenler ve onlar tastik edenler kâfirdir. Zira Hz. Peygamber
(s.a.v.) öyle buyurmutur. "Bir kimse
ederse, Muhammed'e (s.a.v.) inene (Kur an Kerim'.
Gayb Allah'tan baka ne insan, ne cin hiç kimse bilemez. Bu hususda
Kuran- Kerîm'de açkça öyle buyrulmaktadr: "Bu suretle yere kapanp ykt zaman besbelli oldu ki, eger cinler gayb bilmi olsalard öyle
uysal yaynevi 177
horlayc bir azab içinde kalp durmazlard." (235).
Çalnan eyleri, defineleri, insanlarn ömrünü, ktl, bolluu, bar-
, sava v.s. gaybla ilgili bütün eyleri haber veren kimseler kâhinlerdir.
slâm, kehâneti menetmitir. Örenilmesi ve öretilmesi haramdr. Dine
zararldr. Kalbi hasta eder.
Bir kimse, kendisine zulüm ve hakszlk edene, üphe ederek:
tahsis eden kimse kafir olur.
Hasmna "sana Allah'n hükmü ile dümanlk ediyorum" diyene,
"Allah'n hükmü burada geçmez, senin gibi deyyusun olduu yerde Allah'n hükmünün ne ii vardr. Burada Allah'n hükmü yoktur" diyen kafir olur.
Allah herkes için adildir amma bana kötülük ve zulüm etti diyen
kafir olur.

Hz. Peygamber (s.a.v.)'e küfreden kimsenin katli vaciptir. Çünkü
kul hakk olduundan ve kul hakkn Cenab Hakk affetmediinden Yüce
Mevla kendisine küfredeni tövbe edince tövbesini kabul ettii halde, peygambere söven derhal öldürülür. Ve tövbesi de kabul edilmez.
Sihirbazn da tövbesi kabul edilmez ve derhal öldürülür. Kendiliinden teslim olup tövbe ederse, tövbesi öyle kabul olur.
Ben Rasûlüm, ben peygamberim diyen kimse kâfirdir, ve ondan
mucize istiyen de kafirdir. Çünkü Hz. Muhammed (s.a.v.) son peygamberdir.
Bir kimse, Resûlüllah'n (s.a.v.) sünnetini, hadisi eriflerden birini
hafife alr veya reddederse ve ben böylelerini çok iittim diye hafife alrsa kafir olur.
Meleklerden birini ayplar veya hafife alrsa veyahut da Azrail (a. s.)
birini ayplar veya sünnetinden birini beenmezse kafir olur.

(235) Kuran-! Kerim, Sebe; 14

filann cann yanllkla ald diyen kimse kafir olur. Ve meleklere söven
kimse katledilir.
Resûlüllah'n (s.a.v.) "Benim kabrimle minberimin aras cennet
bahçelerinden bir bahçedir ' sözünü bir kimse alaya alarak, ben orada
hasrla minberden baka bir ey görmüyorum derse kafir olur.
Bir kimse cemaatten utanarak veya dümanlardan kaçarak mecburen abdestsiz namaz klacak olursa, kyam, kraat ve rukuû eklen yapar
ve hiçbir ey okumaz.
Bilerek, kbleden baka tarafa veya necasetli elbise veya çamar
ile dini hafife ve alaya almak için namaz klmak küfre sokar.
Kafirlerin bayramlarnda onlarla bayram eden ve o gün onlann ilediklerine müvafakat eyleyen ve o güne tazim ve hürmet için satn almad eyleri satn alanlar (hindi ve benzerlerini) ve noel babaya itirak
edenler ve o gün de onlara bir eyler hediye edenler. Bu gibi eyler
mü'minlerden meydana gelmez.
Kafirlerin âyinlerini ho görüp beenen.
Bir kimse, bir kimsenin bir yerden gelii ve karlamada o kimse
deildir. Zira, Allah'dan bakas adna kesilenler haramdr.
Kur an- Kerim'den bir ayeti celileyi inkâr eden, Kur an- Kerîmi,
mescidi ve dinen hürmet gösterilmesi gereken yerleri hafife alan,
Kur an- Kerim'den bir yeri beenmeyen, alaya alan ve hataldr diyen
kimse kafirdir.
Kur'ân- Kerim'i musikî aletleri ile beraber okumak, okunurken alklamak ve buna benzer davranlarda bulunmak küfürdür.
çki içerken, zina ederken ve haraml kesinlemi fiilleri yaparken
kasten "bismillah" diyen kafirdir.
Kumar oynarken, zar atarken, fala bakarken "besmele" çekerek
medet ve haramlardan sevap ve fayda beklerse kafir olur.
Allah'tan bakasna secde etmek,
uysal yaynevi 179
Bir kimseye namaz kl dendiinde, Allah benim malm noksan kld, ben de onun hakkn noksan klyorum derse kafir olur.
Bir kimse, kendine namaz kl diyene, sen kldn da ne kazandn ne
kâr ettin derse kafir olur.
Alaya alarak namaz klan ve kasden gösünü kbleden baka yöne
çeviren kimse kafir olur.
kar eden kafir olur.
Kabir azabn inkar eden kafirdir.
Allah bana Cennet'i verse, sensiz istemem veyahut girmem dese,
ya da seninle Cennete bile girmem dese kafir olur.
Bir kimse, Allah'n haram kldn helal kabul eder ve Allah'n helâl
kldn haram klarsa kafir olur. Meselâ: Allah'n hayzl kadnla cinsi
münâsebeti haram kldn bildii halde kendisi helâl kabul ederse kafir
olur. Haram olduunu kabul ederek yine temasta bulunursa günahkâr
olur.

Ben namazla emrolunmadm, bana namaz daha farz deil derse
kafir olur.
Bu namaz bitmiyecek, artk ben skldm derse kafir olur.
Çok ibadet ve çok cihâd etmekle nefisleri olgunlat için namazn
kendisinden kalktn iddia eden sahte eyh ve mutasavvflar da kâfirdirler. Çünkü Hz. Peygamber (s.a.v.)'den bile namaz kalkmamtr.
Namaz klmak, zaman boa geçirmektir diyen, kafir olur.
Bu çada slâm kanunlar uygulanamaz, faizsiz ekonomi yaayamaz, Kuran nizam ve ahlak ile insanlk kurtulamaz ve huzura kavuamaz diyen kafir olur.
Çok Kuran okudum, çok namaz kldm felaketlerim eksilmedi, skntlanm bitmedi diyen kafir olur.
eriat inkar eden, ve er'i bir meseleyi alaya alan kafir olur.
Bir kimse kendisini din alimine ve öreticisine benzetirde, alay
ederek fetvalar verip, din alimine uymayan hareketler ve iftiralar ederse
kafir olur.


Bir meselede biri dierine; Çel bir alime gidelim" veya; slâm'a göre meselemizi halledelim" deçjiinde dieri ben alim, islâm kanunlan falan tanmam derse kafir olur
Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer'e (r.a.) ve dier sahabei kirama söven
kafir olur.
Dünyay, ahiret için terkeyie diyene kar, pein olan eyi yani
dünyay ahiret için terk edemem diyen kafir olur.
Farzlardan herhangi birini inkâr eden, aklm almyor diyen kâfir
olur.
Ezan Muhammedi ile alay eden,
Çalg,aletleri çalnan yerde Kuran okuyan,
Helâl lokma ye diyen kimseye haram bana daha tatl ve sevimlidir,
arabn haraml ve kadnlarn balarn örtmesi Kuranda yok diyen kâfir olur.
LûtiHe (ailesiyle de olsa arkadan cinsel temasa) helâl diyen kâfir
olur.
Sen müslüman deilmisin, bu kötülüü niye yapyorsun diyene hayr diyen kimse kâfir olur.
Bir kimse küfür kelimesini kpnuurken, dieri de buna gülerse ikiide kafir olur. Sözde çok güldürücü bir taraf var ise ve zarurî (istemiyerek) bir gülme hâsl olmusa kafir olmaz.
Bir konumac küfür bir kelime konuur, slâm' veya bir emrini inkar eder, dinliyenler ve alkylyanlar da bunu kabul ederlerse hepsi kafir
olurlar.
Bir müslümana ya kafir veya ey Yahudi diye kasten hitap eden
kendisi kafir olur. Ve böyle diyene de buyur efendim diye kabul eden de
kafirdir.
yiliin ve itaatin sevapla, kötülüün ve isyann azap ile cezalanacana Jnanmyan kafir olur.
Müslüman msn sorusuna inaallah veya bilmem ki diye cevap veren kafir olur
En son rüzgargülü tarafından 04 Şub 2020, 23:44 tarihinde düzenlendi, toplamda 2 kere düzenlendi.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

[img][b][b][b]Rüvetten, piyangodan, kumardan ve dier haram yollardan,-alnan
paralan helâl kabul ederek hayrl olsun diyen küfre girer.
Bir kimse, dierine sana ve müslümanla lanet olsun derse kafir
olur.
Güzel bir Hristiyan kz gördüünde, keke hrstiyan olsaydm u
kzla evlenseydim diyen kimse kafir olur.
Bakasna söylemek üzere küfrü telkin eden kimse derhal kafir
olur. O telkin edilen ister söylesin, ister söylemesin telkin eden kafir olur.
Allah'a mekan göstermeyi kastederek, Allah (c.c.) gökte bizi görüyor ve bu ii gökteki Allah bilir diye Allah'a mekan isnat eden kimse kafir olur.
naallah falan ii yaparsnz diyen kimseye, ben inâallahsz da yapanm diyen kafir olur.
Hasta olan veya olmayan Allah unuttu diyen kafir olur.
Falan kimse kolay kolay eceliyle ölmez diyen kimse kafir olur.
Ben Allah'm ve ben Peygamberim diyen kimse kafirdir.
Bir kimsenin birinden alaca olsa ve onu istese, yoksa kyamet
gününde senden alrm diyen kimseye, borçlu olan kimse de, u kadar
daha ver de kyamet gününde ikisini birden alrsn diyen kyameti hafife
aldndan kafir olur.
Kyamette o kadar kalabalkta sen beni nereden bulacaksn diyen
kafir olur. (Bununla ilâhi hükmü hafife alrsa, öyledir.)
Bir kimseye; niçin dinî ilim meclislerine gelmezsin diyene, bana
ilim deil, yiyecek lazm diyen ilmi hafife aldndan tehlikededir.
Haraml kesin olan zina, içki, rüvet, çplaklk vesairenin haram
olmamasn isteyen kimse kafir olur. Zira bunlar hiçbir dinde helâl olmamlardr.
Bir kadnn kocasndan boanmas için ona irtidad (dinden çkmasn) emreden ve fetva veren kimse kafirdir.
Bir kadn kocasna seninle olmaktansa kafir olmam daha hayrldr
derse kafir olur.
Hritiyanlann Noel gecesinde toplandklann gören bir müslüman
182 kadn ilmihali
ne güzel bir âdet ve elence koymular diye beenirse kafir olur.
Karsn üç defa boayan bir kimseye, bir dieri, mürted (dinden
çk) olki, kann sana baka bir kocaya varmakszn helâl olsun diye öretirse öreten kafir olur. Böyle bir yola sapklnda o kadn, o kocaya yine helâl olmaz ve buna fetva veren de kafir olur.
Bir kimse karsna ey kafir der, kadn da ben öyleyim ve beni boa
derse, kadn kafir olur. Kabul etmezse müslümana kafir diyen kocas küf-
*
Bir kimse, manasn bildii halde kasten küfür lafzlarn alay ile, latife
ile, elenmek kastiyle veya aka ile konuursa bütün alimlerce kafirdir.
Allah cümlemizi böyle bilerek veya bilmiyerek küfür sözlerden korusun.
Müslüman Küfre Sokan Sözleri Söylemenin Hükmü Nedir?
tr. Biz de burada bir miktarn yazabildik. Bu küfür kelimelerini söyleyen
;i, eöer kerhen (istemiverek) veua hatâen deöil de kendi istedi ile î
in ile bo olur. Mahkemeye veya boamaya lü zum kalmaz, 1
olur. Bununla beraber tecdidi iman ve tecdidi nikâh {imann ve niKann
tazelemesi) gerekir. Fakat tecdidi imanda sadece kelimeî ehâdet getirmesi kafi deildir. O küfre sokan eyden vazgeçmesi ve dönmesi de geailevi münasebette zinadr. Ve bu münasebetten
veledi zinadr. Allah korusun.
Erkek veya kadndan birisi (Allah korusun) bu
nikâhlar kalmaz. ster evli, çocuk sahibi olsunlar, isterse henüz nikâhlandan herhangi biride bu sözleri kullansa nikâhlan yine biter.
Bugün cemiyetimizde ise; gençler arasnda slâm'dan baka fikirler
peinde koanlar vardr. slâm'dan baka bir hayat tarz arayan herkez
slâm'n dnda olduundan, böyle kimseler müslüman kz alamazlar
veya müslüman erkekle evlenemezler. Anne ve babalar çocuklanna müir e bulmak zorundadrlar. Müslümanla dikkat etmek zorunda-
uysal yaynevi 183
drlar. Genç kz veya erkekler de kendilerine müslüman bir e .seçmek
zorundadrlar. Paras, güzellii ve makamna aldanmamak gerekir. Bunlarn hepsi gelip geçicidir. Baki olan âhiret hayatdr. Orann yoluda
dünya dan geçer.
BÂTIL NANÇLAR VE HURAFELER
"Bakn ne hâle getirmi ki, cehlimiz dini,
Hurafeler bürümü en temiz menbalarn" demitir.
Baykuun ötmesi, bacaya konma ve uçmasndan, tavann kaçmasndan, horozun vaktinden evvel ötmesinden, köpein ulumasndan manalar çkarlr.
Bacann dumannn eri veya doru çkmasndan, kua kat çektirmekten, fala baktrmaktan manalar çkarlr.
Evden misafir giderse, o evi 3 gün süpürmemek,
Haftann günlerinden bazsn uursuz saymak.
ki bayram arasnda nikâh yapmamak, halbuki Peygamberimiz Hz.
Aieyle iki bayram arasnda evlenmitir.
Scak su içerisinden çakl veya ta alnrsa çocuk olurmu,
Dört yol kavanda olunursa uyuzluk gidermi,
Falan aaca çaput balanrsa dert gidermi, bunlarn hepsi asl olmayan dinle hiç ilgisi olmayan hurafe ve bâtl inançlardr.
Hdrellez bayram, Nevruz (bahar) bayram ranllardan, Ylba
âdeti de Hristiyanlardan geçmedir. (236).
Cumartesi yorgan kaplanrsa, sahibinin ölüsü o yorgann üstünden
kalkarm.
Aaçlara çaput balamak, dilekte bulunmak, çocuk istemek, Allah
(c.c.) varken canszlardan, türbelerdeki ölülerden medet ummak câhiliye-
(236) slam'a Sokulan Bid'at ve Hurafeler: M. Uysal: Konya, Ol, S:186
184 kadn ilmihali
tin tâ kendisidir.
Türbelere çaput, tuz, ta yaptrmak, mum yakmak Hristiyanlkta
Türbeler de horoz kesmek, (kesilen hayvanda murdardr).
Cenaze merasimlerinde müzikli âletler çalmak, çelenk göndermek
Hristiyanlkta vardr. slâm'da yoktur.
Katafalk adyla tabuta konan cenazeye önünde sayg duruunda
bulunmak, Hristiyanlktan gelmedir.
Cahillikten dolay sevap adna bir sürü günaha giriliyor.
Mehmet Akif ne güzel demitir:
"Eyvah be on kafirin imanna kandk,
Öyle bir uykuya daldk ki, Cehennemde uyandk."
Kzn ksmeti açlsn diye, türbeleri dolatrp mum yakmak batldr.
Cenazeleri götütürken yüksek sesle zikirler, tekbirler, atlar yaplmaz.
Yeni doan çocuklara bahtnn güzel olmas için tekkeleri, türbeleri gezdirip tuz, eker, helva yedirmeleri bidattir.
Çocuu olmayanlar falan sahte üfürükçüye okutmak veya vücûduna yaz yazdrmak v.s. eyler bâtl ve haramdr.
Gelin, kocasnn evine girerken kap giriinde kocasnn bacaklar
arasndan eilerek geçmesi gibi eyler bâtldr.
Doan çocuun, doumunun 7. günün de mum yakp, tuz slatp,
eyalar süslemek, ideyi delip çocuun srtna asmak bidattir.
Evlere, büfelere, oyuncak veya sü
Asl Olmayan Hurafeler:
Sal günü yola çklmaz, çamar ykanmazm,
Misafir gidince arkasndan su dökülmesi, cenaze merasimlerinde
müzikli aletler çalmak, çelenk göndermek.
Sabunu elden ele vermemek,
Baba evlada, evlat babaya selâm vermezmi,
uysal yaynevi 185
Çocuklarn elbiselerine mavi boncuklar, nazarlklar, ide çekirdekleri, kaplumbaa v.s. takmak, evlere, binalarn girilerine ayakkab, at
nal, at kafas, arabalara çeitli muskalar asmak, kurun dökmek, tütsü
yapmak, ceplere sarmsak koymak v.s. eyler hep bâtl inanlardr.
Ölünün 40. c, veya 52. nci gecesinde helva datmak,
Kabristanda definden sonra eker datmak,
Kaybolmu mal bulmak için sihir ve büyücüye gitmek bâtl ve haramdr. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) bir hadislerinde: "Gaybden haber vermeye kalkan kâhin, arrâf, büyücü ve falclara gidip,
onun dediini dorulayan kii, Muhammed'e gönderilen
(Kur'an') inkar etmi olur" buyurmaktadr.
Gelecek hakknda gayb bildiklerini söyleyen ve bunlara inananlar,
slâm'dan uzaktrlar. (237). man ve nikâh tazelemeleri gerekir.
Ömer HAYYAM cahil müslümanlan ne güzel tarif etmitir:
"Bir elde kadeh, bir elde Kuran,
uyarm yamalak dünyada,
Ne tam kafiriz, ne tam Müslüman!"
Ölülere kurban kesmek ve yardm beklemek,
Büyükleri karlamak için seyahat için v. s. kurban kesip kann
sürmek cahillie âdetidir.
Falan yeri ziyaret eden yar hac olur sözü tehlikelidir. nanan küfre
girer, (Haccdan baka yere inanan).
Ölü evinin, gelenlere yemek yedirmesi bid'attr.
Kapal bir odada bir erkekle yabanc bir kadnn yalnz kalmas günahtr. Zaruret annda kap açk olmaldr. Daha geni bilgi bu kitabn nikah bölümünde "Halvet" konusunda ilenecektir.
(237) Kur'an- Kerim, Lokman:34
[/b][/b][/b][/img]
En son rüzgargülü tarafından 04 Şub 2020, 22:20 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Resim
Kullanıcı avatarı
rüzgargülü
Aktif Üye
Aktif Üye
Mesajlar: 182
Kayıt: 02 Haz 2011, 14:51

Re: islam kadın ilmihali

Mesaj gönderen rüzgargülü »

4 Çocukların elbiselerine mayi boncuklar, nazarlıklar, iğde çekirdek
leri, kaplumbağa v.s. takmak, evlere, binaların girişlerine ayakkabı, at
nalı, at kafası, arabalara çeşitli muskalar asmak, kurşun dökmek, tütsü
yapmak, ceplere sanmsak koymak v.s, şeyler hep bâtıl inanışlardır.

♦ Ölünün 40. cı, veya 52. nci gecesinde helva dağıtmak,

♦ Kabristanda definden sonra şeker dağıtmak,

♦ Ay ve güneş tutulduğunda teneke çalmak,

♦ Kaybolmuş malı bulmak için sihir ve büyücüye gitmek bâtıl ve ha¬
ramdır. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) bir hadislerinde: "Gaybden ha¬
ber vermeye kalkışan kâhin, arrâf, büyücü ve falcılara gidip,
onun dediğini doğrulayan kişi, Muhammed’e gönderilen
(Kur'an'ı) inkar etmiş olur" buyurmaktadır.

4 Gelecek hakkında gaybı bildiklerini söyleyen ve bunlara inananlar,
İslâm'dan uzaktırlar. (237), îman ve nikâh tazelemeleri gerekir.


Ömer HAYYAM cahil müslümanlan ne güzel tarif etmiştir:

“Bir elde kadeh, bir elde Kur'ân,

Bir helaldir işimiz bir haram,

Şu yarım yamalak dünyada,

Ne tam kafiriz, ne tam Müslüman!"

4 Ölülere kurban kesmek ve yardım beklemek,

4 Büyükleri karşılamak için seyahat için v. s. kurban kesip kanını
sürmek cahilliğe âdetidir.

4 Falan yeri ziyaret eden yan hacı olur sözü tehlikelidir, inanan küfre
girer, {Haccdan başka yere inanan).

4 Ölü evinin, gelenlere yemek yedirmesi bidattir.

4 Mezar taşlanna resim yaptırmak bidattir.

4 Kapalı bir odada bir erkekle yabancı bir kadının yalnız kalması gü¬
nahtır. Zaruret anında kapı açık olmalıdır. Daha geniş bilgi bu kitabın ni¬
kah bölümünde "Halvet" konusunda işlenecektir.



Kadının Kabir Ziyareti Caiz inidir?

Peygamber Efendimiz (s.a.v.), İslâm'ın ilk günlerinde hem erkek,
hem kadın için kabir ziyaretini yasaklamıştı. Çünkü birçok putperest, öl¬
müş ecdatlarının suretlerini tasvir edip onlara tapıyorlardı. İslâmiyet kuv¬
vetlenince Peygamberimiz (s.a.v.) kabir ziyâretine müsâade edip şöyle
buyurdu: "Sizi kabir ziyâretinden men etmiştim. Artık kabirleri
ziyâret ediniz, Çünkü size ahireti hatırlatır. " Bu itibarla ibret al¬
mak ve ölülere duâ etmek için kabir ziyareti erkekler için bilittifak caiz¬
dir. Fakat kadın için ihtilaflıdır. Bazı ulema Peygamberimizin (s.a.v.): ' Al¬
lah kabir ziyâretine giden kadınlan la’netlemiştir” hadisine dayanarak ka¬
dının kabir ziyaretini caiz görmemiştir. Cumhûru ulemaya göre ise, ka¬
dın İslâm'a göre ziyâretini edâ ederse yani erkeklere karışmaz, gürültü
yapmaz ve tesettüre riâyet ederse onun da ziyareti sünnettir. Çünkü o
da erkek gibi ibret almağa muhtaçtır. Kadınların ziyaretini men'eden ha¬
disler, İslâm'ın ilk günlerinde vârid olmuştur. Yâni erkekler dahil herkes
için yasak olduğu zamanlarda Peygamber (s.a.v.) bunlan söylemişti.

Abdullah bin Ebî Melike diyor ki: Bir gün Hz. Aışe (r. anhâ) kabris¬
tan ziyâretinden döndü. Bunun üzerine kendisine: "Ey müminlerin an¬
nesi nereden geliyorsun?" dedi. Hz. Aişe (r. anhâ):

-Kardeşim Abdurrahman'ın kabrini ziyâret etmekten geliyorum.

-Peygamber (s.a.v.) kabirleri ziyâret etmekten men etmemiş miydi?

-Evet men etmişti. Sonra onu serbest bıraktı. Yine Peygamber
(s.a.v.) oğlunun kabri üzerine ağlayan bir kadının yanından geçti ve "Al-
lah'dan kork ve sabret!" dedi. Fakat onu men etmedi/'

Buna benzer çok hadis vardır. (238).

Kabir Ziyareti Âdabı ve ölüden Yardım İstemek:

Kabir ziyaretine izin verilen ziyaretçi, önce kabre: "es-selâmü aley-
küm! Ey mü'minler yurdunun topluluğu. Biz de inşaallah size
kavuşacağız. Allah size de bize de afiyet versin” diye selam verir.
Sonra kabrin ayak tarafında ayakta olarak durur ve Kur'an okuyarak, Al¬
lah'tan, sevabını ona ulaştırmasını diler, onun için de, kendisi için de, bü¬
tün müminler için de bağışlanma diler.




Elmalıh Merhum Tefsirinde; Allah Rasulü'nün kabir ziyareti öğretisin^
de ve fıkıh kitaplarının bu konudaki açıklamalarında "ölülerden birşey is¬
temek, yetiş ya fülan, gibi imdat dilemek yoktur, sadece selam vardır. Al¬
lah için halka yardım etmek güzel, Övgüye değer ve istenen bir iş olmak¬
la beraber, halktan istemek, yerilen nahoş bîr davranıştır. Dirilerden is¬
tenmesi caiz olmayan şeyleri ölülerden istemenin hiç yakışmayacağı da
son derece açıktır" der. (239). Birçok İslam alimi, ölülerden birşey isteme¬
nin küfür ve şirk olduğunu söyler. Çünkü Allah bize "Fatiha Suresfnde,
günde en az onyedi defa; "ancak Senden yardım isteriz" dedirtir ve bu
antlaşmayı sürekli her namazda yeniletir, Artık insanın Ondan başkasın¬
dan birşey istemesi, günde onyedi, ya da kırk kez verdiği sözde durma¬
ması anlamına gelir. Başkasından yardım isteme meselesi bu kadar
önemli olduğu için, Allah onu bu derece çok tekrar ettirmektedir.

Artık, evlenemedıği, çocuğu olmadığı, ya da yaşamadığı, kocasıyla
geçinemedıği v.s. şeyler için, orada buradaki türbelere giden, Hristiyan
âdetlerine uyarak, mum yakan, çaput bağlayan, şeker dağıtan, mürüvvet arayan zavallılara acımaktan başka birşey yapamadığımız için, dövünmek gerekir. Şahsen ben onların, varsa, imanlarıyla beraber bu yolda
paralannı da yitirdiklerine ve dertlerine dert katmış olarak döndüklerine inamam. Hacıbayram, Eyüp Sultan, Şehzâdebaşı, Telli baba, şu baba,bu baba, falanca dede türbelerine gidenler, cahil ve biçâre insanların,
putların önünde secde eder gibi yakarışlarını ve bu cahil bırakılmış duygulan istismar eden bir sürü inanç simsarını ibretle göreceklerdir,

Ancak bu büyük zatlara, bir insan çerçevesi içerisinde olan sevgi ve saygısından Ötürü, onları ziyaret edip, bir fatiha ile de olsa bir hediye gönderenleri, râbıtai mevti duygulu bir şekilde yapanlan, öbürlerinden
ayırmak gerekir. Peygamberimiz, "Lezzetleri parça parça eden ölümü çok anın!" buyurur. (240).

Az önce süzünü ettiğimiz maksatlarla türbeleri ziyaret edenlere şunu tavsiye edebiliriz: Eğer, Allah'ın bir nimeti olarak İslam'ın önem verdiği tıbbın çâre bulamayacağı bir derdiniz varsa, uzun süre helal nzıkta beslendikten sonra, gecelerin son üçte birinde kalk, abdest al, iki rekat namaz kıl, kıbleye dönerek, edep çerçevesi içerisinde Allah'tan, derdine çare iste




iste, ağla, yalvar. Bir defa, on defa, yüz defa iste... İsteğinin mutlaka duyulduğuna, kaydedildiğine, dilekçene mutlaka cevap verileceğine kesin inanarak iste. Bir gün kapıların açıldığını ve arzuna kavuştuğunu göreceksin. Yine bu maksatla Ramazanları kaçırma. Hiçbir gece aksatılmadan bir Ramazan boyunca yapılan nice duanın kabul edildiğini görmüşüzdür. Çünkü böyle yapanın Kadir Gecesine isabet edeceği kesindir.
Ancak şu noktaları unutma: Duan kabul edilmedikçe Allah'a kırılma,usanma, ısrar et ve kabul olunacağına kesin gözüyle bak. Allah duadaki ısran sever, bununla övünür.


Kadınların Cenâze ile Birlikte Yürümeleri:

Caiz değildir, mekruhtur.

Kadtnlann ağıt yakmaları, mersiye okumalan, feryâdü figânlarla üstü¬
nü başını yırtıp ağlamalan da yasaktır, bunlar İslâm'dan önceki câhiliye
âdetleridir. Peygamberimiz (s.a.v.): "Ölü, üzerine yakınlarının (cahi-
liyedeki yasaklandığı gibi) ağlamasıyla azab görür" buyurmuş¬
tur. (241).

Müslümana yakışan; sabredip "tnnâ liltâhi ve innâ ileyhİ r&ciün"
(Allah'tan geldik ve yine O'na döneceğiz) demesidir.

Siyahlar giyip, yas tutmak da câiz değildir. Bir kadın, ancak kocası
için 3 gün yas tutabilir. Fazlası câiz değildir.


Kadınların Taziyede Bulunması:

Kadınlar, taziyede bulunmak amacıyla ölenin kadın akrabalannın ya¬
nına gidebilirler. Taziyede fazla kalmamaları daha iyidir. Kadınlann ya¬
bana bir evde ölüyü taziye veya tebrik için toplanıp, açıktan (sesli) tev-
hîd, İlâhî söylemeleri mevlidi şerifi erkeklerin işiteceği bir şekilde yüksek
sesle okumaları bid'attır.

ölünün Haftası, Kırkıncı, Elliİkİncl... Gecesi:

Bu tür şeyler İslam'da bulunmayan ve İslam'ın canlı dönemlerinde
uygulanmayan bidat davranışlardır. Buna benzer bidatler, hep dînî haya¬
tın ve inançlann zayıflamasıyla ortaya çıkar ve iki şeyi ispata yarar: Bir;
demek ki insanlar inançsız yaşayamazlar. Eğer Allah'ın gönderdiği ger¬
çek dini öğrenip ona uymazlarsa, kendilerinin icat ettikleri saçma dinleri
uygularlar. İki; dini bütün ve Allah'ın gönderdiği dini bilinçle yaşayan insanlar, bu tür bid'atlara ihtiyaç duymazlar.

Ancak bazı işlerin ölüye yarar sağlayacağı ve bazı davranışlann seva¬
bının onlara ulaşacağı da bir gerçektir. Alimlerin çoğu mesela; ölen biri¬
sizin için verilen sadakanın, şartlarına uygun olarak okunan Kur'an-ı Kerimin, yapılan duaların sevaplarının ona ulaşacağını söylemişlerdir Fakat
ölenin mümin olarak gitmiş olması, bunun birinci şartıdır. Mü'min olarak
Ölmeyenler için yapılan bağış dileklerinin asla kabul olunmayacağını, Al¬
lah (c.c.) Kuranda Tevbe suresi, 80. ayetinde haber vermektedir

Böyle belirli gecelerde toplanıp ölen için birşeyler yapmaktansa, im¬
kan bulunulan herhangi bir zamanda onun ruhuna göndermek üzere
Kur’an okumak, onun için hayırlar yapmak, sadaka vermek gerekir.


Bâtıl İnanışlardan, Nazar Boncuğu Takmak

En son ve en mütekâmil din olan İSLAM’IN ŞER’Î KAYNAĞI; Kݬ
TAP (Kur'ân-ı Kerîm) ve SÜNNETdir. Sonradan bunlara İCMAI ÜM¬
MET ve KIYASI FUKAHA eklenmiştir. Bunlara EDİLLEl ŞERİYYE (Şer'i
deliller: Başvurulan kaynaklar) denilir Şayet her hangi din! bir mesele,
bir yol, bir fikir, bir görüş, bir yaşayış bu kaynaklara uymazsa "bâtıl" de¬
nilen tehlikenin içine sürüklenir.

İslâm dininin doğuşundan sonra Peygamber (s.a.v.) Efendimizin hûle-
fa-i râşidîn ve sahabei güzînin fam alemden ebedî aleme geçmesinden
sonra insanlar yavaş yavaş Hakk çizgisinden uzaklaşmaya, Hakk diye bir
takım yalan ve yanlışlara sarılmaya başlamışlardır Bilhassa içinde bulun¬
duğumuz bu asır bir bid'atler devri haline getirilmeye çalışılmıştır. İslâm
diye baktığımız bir şeyin, bir olayın incelemesini yaptığınız da altında
bid'at, sapıklık yatmaktadır. Tabii bunu yapanlar İslâm’ı yüzeyden ve ku¬
laktan dolma olarak bilenlerdir.

Bid'at İügatta: “sonradan meydana getirilen şeyler ve yeni işler de¬
mektir. Şer-i İstılahtaki manası ise şöyledir: “Peygamber Efendimizin
yaşamış oldukları asrı saadetten ne kavlen, ne fiilen, ne sarahaten ve ne
de işareten dini bir müsade manası olmayan İslâm dinindeki bütün fazla¬
lık ve noksanlıklardır.


Akif merhum:

‘‘Evet, bütün beşerin hakk'ıdır bekâ emeli!

Fakat bu hakkı ne taştan, ne leşten istemeli" diyerek konuyu çok ve¬
ciz bir biçimde açıklıyor.


Peygamberimiz (s.a.v.): "Allah hiçbir dert göndermemiş ki,
dermanını da göndermesin" (242) buyurmuş ve hastaların tedavi edil¬
mesini istemiştir. Yani hastanın doktor ve ilaç aracılığıyla şifa araması,
ama doktoru ve ilacı, etkinin kaynağı değil, sebebi olarak görmesi, esas
şifanın Allah'tan olduğunu bilmesi, Peygamberimizin emridir. Yine Pey¬
gamberimiz ilacın, neşterle ameliyatta, bal şerbetinde ve dağlamada bu¬
lunduğunu bildirmiş, (243) hiçbir hastaya nazarlık, ya da muska tavsiye et¬
memiştir. Çünkü bu tür işlerin özellikle cahiller tarafından yapılması, çoğu zaman Allah’a şirk, yani ortak koşma anlamı taşır. Çünkü nazarlık,
hamail, ya da muska takanlar, kötülüklere karşı onların etkili olabileceği¬
ni sanırlar, işte bu şirktir. Halbuki, Allah'ın hiç affetmeyeceği tek günah
kendisine şirk koşulmasıdır. (244),


Akabe b. Amirden (r. a.) rivayette peygamberimiz (s.a.v.):

“Yeşil boncuğu (çocuğun boynuna nazar değmesin niyetiyle takılan
mavi boncuk) takan bir kimsenin muradını Allah tamam etmesin. Katır
boncuğu takan bir kimseye Allah bir menfaat vermesin" buyuruyorlar.
[245). Çünkü onlar birer taş parçasıdırlar, ne zarar ve nede kâr veremez¬
ler. Bu yüzden bu kişiler Rasûlüllah’ın (s.a.v.) bedduasına uğramışlardır.
Hattâ böyle bir nazarlığı üzerinde taşıyan kişinin bey'atını kabul etmemiş
ve onu çıkarıp atmasını emretmiştir. (246). Zaten boncuklardan şifa bekle¬
mek ŞİRK’dir. Çünkü yazılı kaderi ancak Allah değiştirebilir. Bu gibi asıl¬
sız ve temelsiz şeyler, kadınlar arasında yayılmış ve doğruluğuna inanılır
olmuştur. Halbuki böyle bir şeye inanan veya yapan kişiden Allah yar¬
dım ve rahmetini keser.


Çocuğa takılan nazar boncuklarından başka hanımlaran kocalarına
karşı şirin görünmek için taktıkları ŞİRİNLİK muskaları, FAL BAKMAK,
BAHTI AÇIP-KAPAMAK, TÜRBELERE MUM DİKMEK, AĞAÇLARA
ÇAPUT BAĞLAMAK v.s, gibi halk arasında yapılan şeyler hiç bir İslâmî
değer taşımaz. Belki küfre dahî götürebilir. İmanlı, Allah ve O'nun Rasû-
lüne inanan bir hanımefendi asla böyle şeylere tenezzül etmez.


(242) Müslim, Selam: 69, Buhar! Ttb:l. Ebu Davut, Tıb:l/ll. İbn Mace, Tıb:l, Tırmizt, Tıb;2

(243) Buhari, Tıb:3,4,15. tbn Mace, Tıb:23. Müslim, 5elam:7l

(244) Kur'an-ı Kerim, Nîsa:48

(245) Ahmed b. Hanbel.

(246) İbn Mace, Tıb;39
En son rüzgargülü tarafından 04 Şub 2020, 23:33 tarihinde düzenlendi, toplamda 2 kere düzenlendi.
Resim
Cevapla

“İslamda Kadın” sayfasına dön