ZOR YOLda, ıpISsız ÇÖLde, her yer toz dumÂN!
Zar zor mu? yürüyorum!
Yürüdüğümü mü? Sanıyorum!
Yoksa duruyor muyum?
Zor mu GÖRüyorum?
Zor mu DUYuyorum?
Yoksa GÖRdüğümü, DUYdum mu? sanıyorum!
VAR mıyım?
YOK mu? yoksa!..
Sırtımda taşıdığım KABuğumdan habersiz ben ben miyim? NEyim? KİMim!
Kendimden bi haber!
ÂLEMi gezdirirken sırtımda,
ISıM niye girmiyor? içeriye!
KABuğum mu kalın? yoksa ben mi HİSsiz!. yoksa!..
Ben ''BEN''de miyim? ben ''ben''lemi!
Ben ''BEN''le ise bende ki ''ben''in telaşı endişesi Niye?
Sırtımda taşıdığım bunca yük, boşunamı bağlanmış sırtıma!
Yoksa BOŞ muyum?
Yoksa DOLU mu?. yoksa!..
Gövermişse 5'i bir yerde AĞ-AÇlarım.
önlerinden akıyorsa dereler. SU yatağını BULur varır mı? DERYAya! UYur mu? koyNUNda!. yoksa!..
BİR DAMLA SU İÇin;
Rahmaniyyet ve Rahimiyyet çayırlarında besleniyorken, AKLımın ceylANları
ağır-aksak bakışlarımla baktığım ÂLEMe,
KABuğumun üstünde onlardan haberdar mıyım?
Yoksa Onlar benden haberdar mı?.
ANA duasından eksik, BABA sütünden mahrum muyum?.yoksa!..
KÂBEmi mi yıkmaya geldilerrrrr Ebrehe’nin FİLLeri!
Ey EBABİL KUŞlarımmmmm nerdesiniz?..
---''Elem tera keyfe feale rabbüke bi ashâbil fîl. Elem yec'al keydehüm fî tadlîl. Ve ersele aleyhim tayran ebâbîl. Termîhim bi hicâratin min siccîl. Fecealehüm keasfin me'kûl.: (Ey Muhammed! Kâbe'yi yıkmaya gelen) Fil sahiplerine Rabbinin ne yaptığını görmedin mi? Onların düzenlerini boşa çıkarmadı mı? Onların üzerine, sert taşlar atan sürülerle kuşlar gönderdi. Sonunda onları, yenilmiş ekin gibi yaptı.’’ Fil suresi
Bilirsiniz belki KABlumBAĞa'yı sırt üstü çevirdiğinizde kendini yüz üstü düzeltemez.
KABuğu buna izin vermez. Etkisiz hale getirir. Bir yardım ELi değmezse, oracıkta öylece kalır hep, Biçare!. yoksa!..
“Hayvan gibi yaşıyorlar!” sözü yanlış bir lâfdır.
Hayvanlar tam kâinat nizamına uygun yaşayan mahlûklardır.
Akılları vardır, Konuşurlar, Duygulanırlar, Kinleri vardır, Sevgileri, vardır. Velhasıl herşeye mâliktirler, insanlar ahmaklıklarından onları hakir görmüştür. “Ahmaklık” insanlara mahsus bir kelimedir. Hayvanlara ait değil.
Hayvanların şu hasletleri ma’lûmdur: Teslimiyet: At Haya:Karga Terbiye: Katır Sahavet:Horoz Hürriyet: Kedi Şeref:Akrep Sabır: Eşek Tahammül: Deve Muhafazakârlık ve yek diğerine bağlılık:Leylek Sadakat: Köpek Çalışkanlık, kanaat: Karınca Temkin: Kaplumbağa.
Bunlar boş lâflar değil. Tetkik et, düşün, bulursun!..
Amannn sakın ha sakın ;Ölüyken Ölme!
Ölebiliyorsan ÖL diyordum.
Kızgındım, kırgındım kendime
Dağıldıkça, dağıldım.
Parçalandıkça, parçalandım…..
Unufak olduM!
Kaç ÇARK çARK etti ÇIKamadım içinden!
Derken; DALL-MIŞım UYkuya,
Düşümün DÜŞünde!
Zaman merdivenlerinden çıkarken
Soluğum soluksuz kaldı....
Yoruldum, DÜŞtüm en derinlere!
Nerdeydim, nerelerdeydim KİMin koynunda UYuyor, KİMin BAĞrında DUYuyordum. AKLımın girdaplarında çırpınırken dibe vurdum…
TaMMBOĞulacakken;
Kovalıyor-kovalanıyordum. Ne kovaladım? KİM kovaladı!
Kovalarken kovalanırken
Ne yaşadım, ne yaşatıldı
Zaman çok genişti O ÂNda!
Genişledikçe genişledi HİÇ bir şey göremedim.
NerdeydiM? ÂNın çarkları içinde çırpıldım mı? ÇARKlar birbirine mi ÇARPtı
Yoğruldum mu?
Ne katıldı? MAYAlandım mı? BİLemediM!
Sarıldıkça sarsıldım...
Dolandıkça, dolaştım.
Çarklar birbirine girdi dağıldıM!
Ben VAR mıydım?
yoksa; YOK muydum?
Ne dendi, ne gösterildi
Hayal perdem yırtıldı, SUyum Dondu, çÖZülemedim
Çakıldım kaldım.... BİLemediM!
NÛR-ye!
Hünkar Hacı Bektaş-ı Velî, Sarı İsmail'e şöyle dedi: "ER ona derler ki, EREN odur ki, ölmeden ölür, kendi cenazesini kendi yıkar, namazını kıldırır ; defneder.."
Sonra: "Sen de böyle olmaya gayret et İsmail !.." http://www.muhammedinur.com/forum/viewt ... 469#p75469
---''Elem tera keyfe feale rabbüke bi ashâbil fîl. Elem yec'al keydehüm fî tadlîl. Ve ersele aleyhim tayran ebâbîl. Termîhim bi hicâratin min siccîl. Fecealehüm keasfin me'kûl.: (Ey Muhammed! Kâbe'yi yıkmaya gelen) Fil sahiplerine Rabbinin ne yaptığını görmedin mi? Onların düzenlerini boşa çıkarmadı mı? Onların üzerine, sert taşlar atan sürülerle kuşlar gönderdi. Sonunda onları, yenilmiş ekin gibi yaptı.’’
