EL KERÎMÜ (CC)-EL EKREMÜ (CC)

Cevapla
Kullanıcı avatarı
Gul
Moderatör
Moderatör
Mesajlar: 5150
Kayıt: 11 Haz 2009, 02:00

EL KERÎMÜ (CC)-EL EKREMÜ (CC)

Mesaj gönderen Gul »

Resim Resim

Kerem (kerâmet, lütûf ve ihsan sahibi cömert olmak. İyi, ahlâklı, asil ve değerli olmak) kökünden sıfat ismidir. Kur'ân-ı Kerîm'de okunuş farklılıklarıyla birlikte 10 âyette ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL'e nisbet edilmiştir buyurulmuştur. İkrâm ve tekrim masdarlarından türeyen 4 fiilin fâili olarak da diğer âyetlerde kullanılmıştır. Kerîm, maddî lütûf ve ikram edilişin yanında mânevî bağış ve ihsan edişi de içerir.

Kerîm isminin; Alî, Kuddûs, Hamîd gibi zâtî isimlerle ve Afüvv, Gafûr, Halîm gibi fiilî isimlerle de anlam yakınlığı vardır.

Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) câmiye girerken: "İlâhî rahmetten kovulmuş bulunan şeytandan yüce ALLAH'a, O'nun Kerîm olan zâtına ve Kadîm olan hükümrânlığına sığınırım!" buyurmuştur. (Ebu Dâvûd, Salât 18)

El Kerîmü : Her hususta; iyilik, faydalılık, fazîlet ve kerem ile sıfatlanmış. İhsân ve inâyet sahibi. Şerefli ve izzetli, muhterem ikrâm edici, cömert, musamahakâr, muazzez, mükerrem olan. Mutlak Kerîm olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL.

El Ekremü : (Çok, pek, en) kerîm, çok şeref sahibi, pek cömert, kudret eli çok açık olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL.

Resim

Kereme : Birine kerem sahibi olmakta üstün gelmek.
Kerüme : Bir şey azîz ve kıymetli olmak. Cömert olmak.
İkrame : İkram etmek, hürmet ve tâzim göstermek.
Kerem : Kerem, cömertlik, izzet.
Mükerrem : Mükerrem, hürmete değer kişi, şerefli, mübeccel.
Resim
Kullanıcı avatarı
Gul
Moderatör
Moderatör
Mesajlar: 5150
Kayıt: 11 Haz 2009, 02:00

Re: EL KERÎMÜ (CC)-EL EKREMÜ (CC)

Mesaj gönderen Gul »

Resim



قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

Resim---Kâlellezî indehu ilmun minel kitâbi ene âtîke bihî kable en yertedde ileyke tarfuk(tarfuke), fe lemmâ reâhu mustekırran indehu kâle hâzâ min fadlı rabbî, li yebluvenî e eşkur em ekfur(ekfuru), ve men şekere fe innemâ yeşkuru li nefsih(nefsihî) ve men kefere fe inne rabbî ganiyyun kerîm(kerîmun):Nezdinde kitabdan bir ılim bulunan zat ise: ben dedi: onu sana gözünü kırpmadan evvel getiririm, derken onu yanında duruyor görünce: bu rabbımın fazlından, dedi: beni imtihan için ki şükür mü edeceğim? Yoksa küfran mı? Her kim şükr ederse sırf kendi lehine eder, her kim de küfranda bulunursa şübhe yok ki rabbım ganiydir kerîmdir (Neml; 27/40)


يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

Resim---Yâ eyyuhel insânu mâ garreke bi rabbikel kerîm(kerîmi):Ey insan! Ne mağrur etti seni o kerîm Rabbına? (İnfitâr; 82/6)
Resim
Cevapla

“Kul İhvani Divanında Esmalar” sayfasına dön