Tövbe
Gönderilme zamanı: 05 Tem 2011, 12:17
TÖVBE
Tövbe bütün ibadet ve taatten önce gelir. Kulun yaptığı ibadet, taat, riyâzette mücahede ALLAH'a arz olunduğunda geri döndürülmesin. Hem de sana fayda versin.
HAK Teâla tövebeyi ibadetten önce zikretmiştir.
"(O şirk, nifak ve günahlardan) tövbe edenler ve (ALLAH'a ihlasla) ibadet edenler" (Tevbe 9/112)
Bu durumda seninde önce tövbeyi yapman gerekir. Ondan sonra diğer şartları yerine getirirsin. Yaptığın ameller içinde tövbe yoksa anlattıklarımızın sana bir faydası olmaz.
Önce tövbeden muradın ne olduğunu anlatayım, sonra da tövbenin şartlarını açıklayalım.
Tövbeden murad, kötü sıfatları, nefsin yaramaz sıfatlarını iyiye döndürmektir. Yani nefs-i emmâreyi levvâmmeye, oradan da mülhimeye ve mutmainneye ulaştırmak, "irciî" hitabına muhatap olacak kabiliyeti kazandırmaktır.
O ne zaman olur? Önce ihlâsla tövbe edilecek, sonra salih amellerle meşgul olunacak, sonra riyâzet yapılacak ve zikrullaha devam edilecek. Bu dört usulü yerine getirmek nefs-i emmârenin kötü sıfatlarını iyiye çevirir.
HAK Teâlâ, Hûd sûresinde bu manaya işaret buyurmuştur:
"Şüphesiz iyilikler kötülükleri giderir. Bu, ibret alanlara bir öğüttür." (Hûd 11/114)
İyilikten murad yukarıda saydığımız dört şeydir. Kim bu dört şeyi yerine getirirse kötü sıfatların hepsini yok eder. Tövbenin maksadı da budur. Tövbe ile ibadetin misali neye benzer?
Bütün ibadetler sedefe benzetilecek olursa, tövbe sedefin içindeki incidir. Bir kimsenin odalar dolusu sedefi olsa içinde inci yoksa, o sedeflerin hiçbir kıymeti yoktur. Tövbesiz ibadet de böyledir, hiç gibidir.
Bir kişinin yüz yıl ömrü olsa, hepsini ibadet ve taatle geçirse, tövbesiz ibadetleri kabul olmaz. HAK Teâlâ'nın yanında bütün yapmış olduğu ibadetlerin bir sineğin kanadı kadar değeri yoktur. Tövbesiz kişi bağışlanmaz. Tövbesiz cennete giremez. Veli olamaz. Günahlardan kurtulamaz.
Sen de tövbeye acele etmelisin. Bugün yarın diyerek ertelemeyesin.
Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:
"İleride tövbe ederim diye tövbeyi erteleyenler helâk oldular."
İbn Abbas hazretleri (r.a.) der ki:
"Fakat insan önündekini (diriliş ve hesabı) yalanlamak ister" (Kıyâme 75/5) âyet-i kerimesinde ALLAH Teâlâ şöyle demek istiyor:
"İnsan günahı öne alır, tövbeyi geri bırakır. Daha sonra tövbe ederim der. Gün gelir o tembelliği yüzünden kötü işlerle meşgulken tövbesiz ölür gider. ALLAH korusun."
Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:
"İşlediği her günahtan sonra tövbe eden bir kimse günde yetmiş defa günah işlese de o günah onun boynunda kalıcı değildir." (Tirmizi, Daavat,98)
Resûl-i Ekrem (s.a.v.) şöyle buyurur:
"İsrailoğulları zamanında Kifl adında bir kişi vardı. Türlü türlü günah işlerdi. Elinde çok buğdayı vardı. Bir yıl çok büyük kıtlık oldu. Kimsede buğday kalmadı. Bir kadın Kifl'e gelerek buğday satın almak istedi. Kifl o kadına,
- Benimle beraber olursan sana buğday veririm, dedi. Kadın buna razı olmadı. Evine döndü, kocası buğday alıp almadığını sordu. Kadın olan biteni bütün açıklığı ile anlattı. Kocası,
-Görüyorum çocuklarımız aç, pazarda da buğday yok. Kifl'e git, 'Ferman senindir' de. Kadın Kifl'e vardı.
-Kocam bana, çocuklarımız aç, pazarda tahıl yok, var git Kifl'e 'Ferman senindir' de dedi. İstersen buğdayın parasını vereyim, istersen muradını gerçekleştir.
Kifl kadını alıp tenha bir yere götürüyordu. Kadına elini uzattığında şiddetle titrediğini gördü, sordu.
- Utandığından mı titriyorsun? Kadın:
- Yâ Kifl, ALLAH'ın azabı şiddetlidir. Ben ALLAH'tan korkuyorum. Kifl:
- Öyleyse niye geldin? Kadın:
- Çocuklarım açlıktan iyice bunaldı, onlar için geldim. Kifl:
- Sen kadınlığınla ALLAH'tan korkarsın da ben erkekliğimle korkmaz mıyım, diyerek hemen elini çekti. O anda tövbe etti. Kadına altmış altınlık buğday verdi. O hanım buğdayı aldı. Kifl'e çok dua etti. Dualarından birinde,
'Sen beni âzat ettin. ALLAH da seni âzat etsin' demiştir.
Kifl o gece öldü. Kapısının üzerinde şu yazıyı buldular.
- Zinayı terk ettiği için Kifl'i bağışladık."
(Tirmzi, Kıyame 48)
"HAK Teâlâ sana tövbe et, günahlarını affedeceğim" diyor, sen ise uzak duruyorsun. Kurân-ı Kerîm'deki,
"ALLAH kullarının tövbelerini kabul ve dilediğinin günahını affeder" (Şûrâ 42/25) âyetini işitmedin mi?
Akıllı olan kimseler belki her nefes tövbe eder. Ölüm ansızın gelir de tövbesiz ölürüm diye korkar.
Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:
"Vakti çıkmadan önce namaz kılmakta acele ediniz. Ölüm gelmeden de tövbe etmekte acele ediniz."
Ölüm gelmeden önce tövbe etmekte acele etmek gerekir. Çünkü ölüm ansızın mı gelir, dilin mi tutulur belli olmaz. Azizim , Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) her gün yüz kere tövbe istiğfar ederdi. O sultan böyle yapıyorsa bize günde bin kere tövbe etmek azdır. Tövbe konusunda bundan başka söz söylemeye gerek var mı?
Tövbeyle ilgili olarak HAK Teâlâ,
"Ey müminler, hepiniz ALLAH'a tövbe ediniz, umulur ki kurtuluşa erersiniz" (Nûr 24/31) buyuruyor.
Resûlullah'tan (s.a.v.) Enes (r.a.) rivayet ediyor:
"ALLAH Teâlâ'nın katında, tövbe eden günahkâr bir kulun sesinden daha güzel bir ses yoktur. Çünkü kul bir kere (yâ RABBi!) dese, arş üzerinden, 'Buyur ey kulum. Sen iste, istediğin sana verilecek. Sen benim katımda bazı meleklerim gibisin' denir." (Ali el-Müttaki, Kenzü'l Ummal, nr. 1280)
Ne büyük saadet, ne büyül müjde tövbe edenlere! Ama tövbe edenlerin de tövbe ettikten sonra birkaç şeyi değiştirmeleri vâciptir.
Önce sohbeti değiştirmelidir..
devâm edecek..
Eşrefoğlu Rumi (k.s.)
Müzekki'n Nüfus