Bir GÜL'ün duası
Ey bütün çiçeklerin, bütün bitkilerin, yerin göklerin ve âlemlerin Rabbi
Ben senin yarattığın tohumlardan cansız bir tohumdum bir zamanlar,
Sen bana can verdin.
Dualarımı kabul ettin, beni bir çiçek yaptın.
Bana kendi dilediğin gibi bir sekil verdin, renklerle, desenlerle süsledin yüzümü.
Bana bir koku sürdün, koklayanı mest eden
Güzellerden bir güzel yaptın görenlere gösterdin.
Senin verdiğin cazibeyle kuşları böcekleri çağırdım kucağıma .
Dayanamadılar koştular
Onlara senin rahmet çeşmelerinden şerbetler sundum,
Senin izninle birbirimize güldük, birbirimize sarıldık, el ele kucak kucağa sana şükrettik,
Seni zikrettik günler boyunca...
Nice kuşlar nice böceklerle tanıştım böylece
Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu.
Nihayet bir gün
Beni bir mümin kulun gördü,
Yanımdan geçiyordu, beni fark etti, durdu, geri döndü,
Eğildi yüzüme baktı uzun uzun önce gözleriyle, sonra elleriyle okşadı kokladı kokladı
Ne güzel yaratılmış! dedi sessizce.
İste o an niçin var olduğumu anladım.
Melekler sardı etrafımızı ansızın, imrenerek seyrettiler olup biteni
Görmediği Rabbine görmüş gibi inanan bir insanin yüceliğini gördüler.
Ey dualara cevap veren Rabbim,
Ben cansız bir tohumdum
Dualarımı kabul ettin güzel bir çiçek oldum.
Senin kudretinle canlandım,
Senin sanatınla süslendim,
Senin lütfünle güldüm
Şimdi bir duam daha kaldı mahşere sakladım
BENİ GÖREN GÖZLERİ ATEŞTE YAKMA, YA RABB !
selam ve dua ile