TÜRKÇESİ:Allahümme innâ nes'eluke becâhi nebîyyike Muhammedin sallallahu Teâla aleyhi ve sellem el mağfirete verrizâ Vel kabule kabulen tâmmen La tekilnâ fihi ilâ enfüsinâ tarfete aynîn yâ ni'mel Mevlâ veya ni'mel Mûcîb Yâ Azîzu yâ Gaffâr Fe inne gufrâne zünûbil halki bi ecmâ'ihim Evvelihim ve âhirihim Ve birrihim ve fâcirihim kekatretin fi bahri cûdikel vasi'illezi la sâhile lehu Fekad kulte ve kavlukel hakkul Mûbin Vemâ erselnâke illâ rahmaten lil âlemîn Ve sallallahu ve selleme alâ seyyidinâ ve Mevlânâ Muhammedin ve alâ âlihi ve sahbihi ve Ehl-i Beytihi ettayyibînettâhirîn Ve alâ sâdâtinâ ve aleynâ mâahum vel mü'minîne vel mü'minâti ecmâine. Âmîn.
MÂNÂSI: ALLAH'ım! Senin Peygamberin Muhammed Sallallahu Tealâ Aleyhi Vessellem hürmetine (katındaki i'tibarını vesile edinip) Senden mağfiret (bağışlanma)ve rıza istiyoruz.(diliyoruz)!Ve tam bir kabülünü; O nun hakkında (bu hususunda) nefislerimize göz açıp kapayıncaya kadar çabalama yorgunluğu verme! Ey güzel Sahibimiz ve ey dualarımıza güzel icâbed edenimiz (icâbını yerine getiren RABB'ımız)! EY AZÎZ (gücü yeten, değeri olan)EY GAFFÂR(çokça affeden) Celle Celâluhu! Muhakkak ki cümle halkıyın, evvelkilerin, sonrakilerin, iyilerin, kötülerin günâhını gufran (bağışlama, yarlıgama),Senin sahilsiz genişlikteki (yaygınlıktaki)cömertlik denizinde bir damla değildir! Açık seçik hakk olan sözünle buyurmuştun : "(Resûlüm!)Bizseniancakâlemlererahmetolarakgönderdik."(Enbiyâ 21/107) Ve ALLAH; Efendimiz, Sahibimiz Muhammed(sallallahu aleyhi ve sellem)'e, ailesine, ehl-i beytine ve ashabına tertemiz ve en güzelinden (ayıblardan arınmış) salât-ü-selâm eylesin (salâtımızı O'na ve onlara sılaya vesile kılsın)! Sadatlarımıza (seyitlerimize)ve onlarla beraber bizlere ve mü'min erkeklere ve mü'min kadınların cümlesine de salât-ü-selâm eylesin!. Âmin!
KÂBE KAVSEYN,Mi'rac MEŞKi! Rıza-Rasûl-Uruc-Rücu
Dosdoğru OL-AN, DOST DAİRESİ!..AYNı NOKTA iKi UCu
Teslimiyyet-İstikamet!.. TEL cANbazı,cAN-cİSİMde!.. KULluğun Kemâli CeNNet!.. ŞehÂdet ise SON-UCu!...
KulİhvÂNi
31.03.0914:48 A k s a r a y MRM-MLM
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى ----"Summe dena fe tedella. Fe kane kabe kavseyni ev edna:Sonra (Muhammed'e) yaklaştı, derken daha da yaklaştı. O kadar ki (birleştirilmiş) iki yay arası kadar, hatta daha da yakın oldu.'' (Necm 53/8-9)
Kâbekavseyn:Limitte Ykalşım, Yakından Yakîn Hâl-i Habibullah sav. Mirac: Merdiven, süllem. * Yükselecek yer. * En yüksek makam. * Huzur-u İlâhî. Peygamberimiz Hz. Muhammed (A.S.M.) Efendimizin, Receb ayının 27. gecesinde Cenab-ı Hakk'ın huzuruna ruhen, cismen, hâlen çıkması mu'cizesi ki; en büyük mu'cizelerinden birisidir. Uruc:Yukarı çıkmak. Yükselmek. Rücu:Geri dönme, vazgeçme, cayma. Sözünden dönme. * Edb: Bir fikri daha kuvvetli anlatmak için söylenilen sözden caymış gibi görünmek. DAİRE:Çember, düz yuvarlak şekil. En mükemmel ŞEKİL cANbaz:(C.: Canbazan) Can ile oynayan, canını tehlikeye koyan, canbaz. Kemâl:Kâmillik, olgunluk. Olgunlaşma. Erginlik. Bütün güzel sıfatlarla muttasıf olmak. Fazilet. * Değer, baha. * Fazlalık. * Sıdk ile yapılan güzel iş. ŞehÂdet: (Şehâdet) Şâhidlik. * Bir şeyin doğruluğuna inanmak. * Delâlet. Alâmet, işaret, iz. * Allah (C.C.) rızâsı yolunda hayatını fedâ etmek. Din için muharebeden şehitlik.
MAKSEMin ADını bİLe BİLmezken ilk kez görmüştüm bu YOKuşta ev ARArken yaşlı yorgun vurgun ÇIKışını.. “BALTaaciiii!.. Oduncuuuu!..” diye bağırmak istiyor da nefesi kesilince“tühh ülen!.”DERcesine kendi SESine gülümsediğini..
AYYylar AYYlara Yıllar Yıllara sarıldı giTTi.. çok karşılaştık bu dik YOKuşta BİZ..
Kambur SıRTında takım-Taklavâtı.. arada bir durup gök yüzüne: “Odunciiiii!”çığlığın çok İZledim ardı sıra..
O eşsiz GÖÇmen BeyEFendiliğiyle: “Efendim 82 Yaşındayım.. İŞkodra’da Doğmuşum BUrasu Bursa’ya GÖÇmen geldik.. bir oğlan bir kızım var.. başları derdindeler.. emekli olmaya gücüm yetmedi.. elimde bu el bıçkısı biiii de BALtam ve de ASÂm kaldık!.. amma hamdolsun ekmek paramı DİLenmemekteyim daha!..” derken mavi çıpıl gözleri BULutlara dalmaktaydı tıpkı Kalaycı YAHYA BaBam gibi....
**
“BaBa ayazdasın gibi görünüyon!” dediğimde.. “Hee vallaha canciğerim! Siftah olmadı.. Temmuz girdi kim odun keSStirecek YaHya!..” dedi de.. iKi gözlerimiz menevİŞleniverdi.. “benimkin bu kadar!”dedi.. aldığı 5 liraydı… ağlamam YÜZümü YIKamadı sanırım..
**
Bu gündü..
İçim DIŞımdaydı.. ULU CÂMiye İndim İKİndiye.. cüz Okudum güyâ..
DELiDOLu Çıkarken meşhur MAKSEM YOKuşunu birden Önümde BULdum YaHYa BaBayı.. hiç SESsi çıkmıyordu.. İKİde BİR SOLuklanıp tırmanıyordu.. “DıRRlanma!.. TıRRman BaBa!”dedim.. döndü.. güldü.. kaldırıma ÇÖKüVERdi.. DERDleştik DERûnumuzda..
**
“AĞ SAÇlar yine UZUyoo!”dedi.. ve“ne güzel BOYAcın var!.. benim de KAZıyan BeRbERim güzel!" dedi.. kasketi çıkardı.. resim çektim..
“TEKe TEK tERas TEKKemiz NErde?” dedi..“o da NE?”dedim.. “AŞK OLsun yani!”dedi ve içten kıkırdadı yüreği... gösterdim Darmadumanın CAN Kafesini uzaktan.. çok sevindi.. “Ramazan mubarek de geldi 65 yıl kesintisiz dayandı bu iskelet, bakalım bu yıl nidecek KıtmîRim!.”dedi AĞlarcasına/GÜLercesine..
Sarıldı.. AYRıldık.. “ODUNciiii!”diye güyâ BAĞırdı.. bana DÖNdü kıskıs güldü…
Ve yine yukarı YOKuşlara VURdu GİTTi SESSizce…
**
Yine GURBet/KURbet GeCElerinde İÇim..ve bir ISSlık TUTTurdu İÇmdeki Çılgın ÇoCuk derinden tAMM Yerinden..
Yine Bayram!.Yine Gurb-et! HâL-i Hazır Huzur HASR-et! “BİZBİR-İZ!”BİLE-y-İZ KUTla! “İkİ cAN BiR TEN”de EL-Be-t!..
ZEVK 4660
CeVR-i CihÂN!. ÇaRK-ı ÇİLE!. cÂN-cİSİM, cÜMMle TeK cAN-ız!
KâMil Sûret, küRRE-zERRE!.. “teK BOYut MekÂN”... İns-ÂN-ız!
RABB-ın SÖZün ReSûL SeS-in SaHiBB SîN-E-SîN-de DİNle!..
HaBLi’l- VERiDD, KaribÂN-ız “KûN” da “feyeKûN KURB-ÂN”-ız!
KulİhvÂNi
05.11.11 10:20
trstkk..brsbrs..
"BEN"lik"Belâ!.."mız,EvvelAhdimiz,
"BİZ"lik"MİM"inde"Bile"likbulsun,
"BİR"lik"Be"sindeTevhid Noktasıolsun, Yakînî KurbŞah damarımızdanda yakınolsun!.. Tevbe -Rıza-Dua-ŞehadetBİZ liğimiz, Resûlullah savde buluşsun, Allah'ımızaHamdolsun Kurbanımız kabul ve bereketliolsunİnşâallah!...
ÂminYâ Latîf Yâ KerîmALLAH celle celâluhu! ÂminYâ Rahîm Yâ VedûdALLAH celle celâluhu! ÂminYâ Fettâh Yâ GaffârALLAH celle celâluhu! ÂminYâ SettârYâ ALLAH ALLAH celle celâluhu!..
Âmin...Âmin...Âmin...Âmin!..Yâ Muîn Celle Celâluhu.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ---“Ve lekad halaknel insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh(nefsuhu), ve nahnu AKREBu ileyhi min HABLİ’L- VERÎDi :Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona ŞAHDAMARINDAN DAHA YAKINız.” (Kaf 50/16)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ --- “İnnemâ emruhû izâ erâde şey’en en yekûle lehu kun fe yekûn(yekûnu) : Bir şey yaratmak istediği zaman Onun yaptığı "Ol" demekten ibarettir. Hemen oluverir.” (Yâsîn 36/82)
FeVK:Üst-Uruc.. TaHT:Alt - Rücû’.. GERgef: teCELLî TEZgÂhı. GÂR:mağara. gÂr-ı HıRâ.. NÂR:Rububiyyet Nûru-ateş.. HÂR:Rububiyyet Hakikatı.. kızgın.. YÂR:Rububiyyet İyeliğini BİRlikte Yaşatan. KÂR:Son-UÇta Kazanç..ŞeHÂDet.. ZÂR:Çenileyip kıtmirce ağlayış.. Bî-ÇÂRe: çok çÂresiz kalış.. GÜLZÂR:LÂLe bAHçası.. LÂLeZÂR:GÜLBAĞı.. DiLBaZ:gönlü eğleyen, hoş edâlı SEVgili. DiLRuBâ: gönül kapan, cangüzeli SEVgili. DiLBeR:gönlü alıp götürücü sırrlı SEVgili. DiLDÂR:gönlü baskı altında tutan SEVgili. HayyDÂR: DiRi KILıcı..ÂliŞAH… KÂR ü BeLÂ: Kazanç ve Kayıp BAZARı KERBEL çÖLü. PÂRe >PÂRe:İmkÂNla İmtihÂN Değirmeninde UN OLuş..
SıRR-ıSıFıRSuCCedende->KızgınSACdaHÂR-eDÜŞtüm!:
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ* ---İnnemâ yu’minu bi âyâtinellezîne izâ zukkirû bihâ HARRÛ SUCCEDEN ve sebbehû bi hamdi rabbihim ve hum lâ yestekbirûn:Fakat Bizim âyetlerimize îmân edenler onlardır ki, (âyetlerimiz) zikredildiği zaman (hemen) secde ederek yere kapanırlar. Ve Rab'lerini hamd ile tesbih ederler ve onlar kibirlenmezler.” (Secde 32/15)
ÜNS:Alışkanlık, alışma. Arkadaş. Hemdem OLuş.. ÜNSiyyet:Alışkanlık, dostluk. Birlikte düşüp kalkmak. Ahbablık. BİZ BİR-İzlik.. KÂSE:f. Tas veya çanak. Kâse gibi olan çukurluk. Başı kaplayan ve başın üstündeki kemik. LETÂİF:Lâtif duygular… NefSin Kemâlât Aşamaları..
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى ---“Summe denâ fe tedellâ:Sonra (ona) yaklaştı derken sarkıp daha da yakın oldu.” (Necm 53/8)
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى ---“Fe kâne kâbe kavseyni ev ednâ:O kadar ki (birleştirilmiş) iki yay arası kadar, hatta daha da yakın oldu.” (Necm 53/9)
ÜNS YURDUn ->LaTîf NEFeSÎn! ZEVK EDeliM İnşâe ALLAHu TeÂLÂ: ÜNS YURDUn ->RahmÂN NEFeSÎ ->Ney.. NeYYzen: O ALLAH celle celâluhu.. SeMÂ’:zeRRe-küRRE“SeBBaha”RAKSına şimdi şu ÂNda şeÂNda FiilÂN İŞtirak.. mecNÛNca leyLÂ DÖNüşü KaLB ÜSTüne..
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:“Yâ Ali Sen BENdensin BEN Senden!” buyurunca Ali kerremullahi veche SALLanarak Kalkmış SEMÂ! BAŞlamıştır.. (Buharî,Ashabu’n-Nebî;İ.AhmedHanbelî,MüsnedV-204)
---RasûlullahsallallahualeyhiveselleminİLİMŞEHriKapısıolanİmamAlikerremullahiveche:İLİM bir NOKTa idi Onu câhiller çoğalttı!”buyurmuştur.
BiSMiLLAH.. Bi.. SıRR-ı B...
“Be” NOKtası -> Ali kerremullahi veche..
Bu NOKtadan ŞâHİD NAZARı -> Kitab ve SüNNet gÖZüyle..
---Velâyet ŞAHımız İmam Ali kerremullahi veche:“Tüm Kur'ân-ı Kerim Fâtihaya, Fâtiha Besmeleye, Besmele “Be- ب ” Harfine DERC edilse-yoğunlaştırılıp içine sokulsa; BEN o “Be” Harfinin NOKTAsı Olurum!”BUYurmuştur-DUYurmuştur.
---Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):"Ben ilmin şehriyim Ali kapısıdır. Şehre girmek isteyen kapıdan dahil olmalıdır" buyurdu. (İbn-iAbbas'dan;Hâkim-iNişaburî,MüstedrekC.3S.126)
seBBaha RaKSından SubhÂNî SEMÂ’dan da bAHsedelim;
AKLen BUnun zÂHİRi fiilen İŞTİRAKle cİSİMde cÂN cihÂNında, DevrrÂN-SeyrÂN-CevlÂN CEM’i CüNBüşümüzden..
RABBimizden her ÂN GEL-iş ve DÖN-üş ŞE’Nliği, URUC-RÜCU' MuhaMMedî Mi'RACımız
HÂL-i HÂZZırda HACCımız..
şu ANda ve ŞE’ENULLAHta her AN Devam etmektedir çok şükür:
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ
الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ---“Yusebbihu lillâhi mâ fîs semâvâti ve mâ fîl ardıl melikil kuddûsil azîzil hakîm (hakîmi): Göklerde ve yerde olanların hepsi padişah, mukaddes, azîz ve hakîm olan Allah'ı tesbih etmektedir.” (Cuma 62/1)
Bu Zâhiri DÖNüşün Bâtınını GÖRemeyen KÖR NEFS&AKıL ve AN-layamayan Kapalı KALBim için, ---Sevgili Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz:“Men arefe nefsehu fekad arefe Rabbehu: Nefsinin Bilen RABBini BİLir” buyurmuştur. (Aclunî,Keşfü’l-HâfâII/343(2532)
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem İYD-Bayramda HOŞ GÖRmüştür SESi-RAKsı:
Âişe radiyallahu anha Vâlidemiz'den farklı şekillerde rivâyet edilen bir hâdise şöyle:
"Bir bayram günü, kulağımıza gürültü ve çocukların bağrışmaları gelmişti. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm kalkıp (kapıdan dışarı baktı). Meğer, bu gelenler çalıp oynayan bir Habeşli gruptu, harbeleri (küçük kılınç) kalkanlarıyla oynuyorlardı. Çocuklar da etraflarında halka olmuş, onları seyrediyorlardı. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm bana: "Ey Aişe, sen de gel, seyret!"dedi.
Bir başka rivayette, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:"Ey Humeyra onlara bakmak istemez misin?" diye sorar. Hz.Âişe de: "Evet" deyince çağırır.
Oyunun, Mescid-i Nebevî'nin içinde kılıç (harbe) ve kalkanlarla oynandığını belirten rivayetler hâdisenin devamını Âişe radiyallahu anha'dan şöyle naklederler: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm kapıda durup beni arkasına aldı.(Başını ensesine koymuş) (..) halde duruyor ve oynayanları seyrediyordum. Bıkıncaya kadar böyle devam ettim. Bir ara"Yeter mi?" dedi. "Evet" dedim."Öyleyse çekil!"dedi."
Başka rivayetler de Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselâm'ın Âişe radiyallahu anha'nın kendi arzusuyla seyre son verinceye kadar bakmasına müsaade ettiğini belirtir.
Ebû Hüreyre'nin bir rivâyetine göre, bir seferinde Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın huzurunda Habeşliler harbeleriyle birlikte oynarken, Hz. Ömer radıyallahu anh çıkagelir. Derhal yere eğilip, avuçladığı çakılları atacağı sırada Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselâm müdâhale eder: "Ey Ömer, bırak onları, zîra bunlar Benî Erfide'dir (Habeşlilerdir)" buyurur. (Fethu'l-Bâri:3/97.)
---Âişe radiyallahu anha Vâlidemiz anlatıyor: "Yanımda iki câriye def çalıp Buas Harbi üzerine (düzülmüş hamâsî) türküler söylerken Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm içeri girdi. Yatağın üzerine sırtüstü uzanarak yüzünü örttü. Az sonra (babam) Ebû Bekir girdi. Türkü okuyan câriyeleri görünce: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın huzurunda şeytan sazı ha!" diye bana kızdı ve câriyeleri azarladı. Ancak, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm karşı koyarak: "Ey Ebû Bekir, bırak onları söylesinler, her milletin bir bayramı vardır, bu da bizim bayramımızdır" dedi. Onlar sohbete dalıp, ilgileri kesilince câriyelere göz ettim, hemen sıvışıp çıktılar." (Buharî,İydeyn,25;Müslimİydeyn,16-18)
Kul ihvÂNi KıtMÎRim ANLA ki;
KALBin HÂLi ve HaZZı ALLAHu zü’l- CeLÂL’e BAĞlı ise SEMÂ’ HeLÂLdir..
O zaman SEMÂ’ NEdir ki;
1- SEMÂ’ HeLÂLdir: KaLBî olarak CeLÂLî TeCELLî TemâŞÂsına İştirak varsa Şe’ÂNda o ÂNda DÖNen ATOMlarla DÖNeBİLirsin!. 2- SEMÂ’ Şüphelidir:KaLBî ZEVK mi? Nefsî EĞlence mi belirsi ise DÜŞÜN!.. 3- SEMÂ’ KaLBî Haramdır-Yasaktır:Mücerred-Teke Tek Nefsîn Şeytâni Hevesi, Şirkî HeVÂsı COŞsun için ise hapı YUTTun BİLL!..
SEMÂ’ -> ENFuSî bir bir SıRR-ı SÎNenin ARŞa TAŞmasıdır..
Bu ise;
KaLB-Enfus-İÇ-Merkez-AKIL- cÂN DİRİyse -> NEFİS-ÂFâk-Dış-Muhit-nAKİL- cİSİM ÖLÜ ise ZÂTen SEMÂ’dasın inşae ALLAH!..
DUYup/Uyduğun -> RaBBu’l- ÂLEMîN SÖZü -> RAHMETenli’l- ÂLEMîN SeSidir:
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem!: “Mutü kable en temutü: ÖLmeden önce ÖLünüz!” buyurmuştur. (Aclunî,Keşfü’l-HâfâII-291-2669)
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ---“Kul innemâ ene munzirun ve mâ min ilâhin ilallahul vâhıdul kahhâr(kahhâru): De ki: "Ben sadece uyarıcıyım. Vahid (tek), Kahhar (kahredici) olan Allah'tan başka bir İlâh yoktur." (Sâd 38/65)
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ---“İnnemâ emruhû izâ erâde şey’en en yekûle lehu kun fe yekûn(yekûnu):O (Allah), bir şey irade ettiği (dilediği) zaman O'nun emri, sadece ona: "Ol!" demektir. O, hemen olur.”(Yâ-SîN 36/82)
gurbetin en acı anı, bir haber alırsınız ve en içten en ince telinizi koparır atar ve yığılır kalırsınız çâresiz..işte öyle bir şey gurbet eller..ve haberler..
MESTÇİ SALİH BABA kaddesallahusırrahu (1916 - 07.12.2013)
40 yıl öncesiydi..yüksek mühendis olmuş memleketimde baş mühendistim.. burnum bulutları çizerdi.
ve pek çok köy insanı iftihar eder övünç duyar tebrik ederdi "AşkolsunYörük!"derdi..
Kızgın sac üzerinde Sebbah Dansının başlangıç dönemimde nice gönlü yücelerle tanış-biliş etmişti yüce Mevlâm Teâlâ.. Birisi de MESTÇİ SALİH BABA kaddesallahu sırrahu idi.. Rahmetullahi aleyhi..
O zamanlar Aksarayda Somuncuoğlu Pasajında bir dervişler kahvesi vardı.
Oyun oynanmazdı. Sâdece çay kahve... İçeride loş bir yerdi. Su küpleri sıralıydı.
En iyi kahve, küllü ocakta yapılıyordu.
Sonraları rahmetli kardeşim Hasan da işletti o kahveyi.
Salih Baba, üç tekerlekli arabada elma satardı sokaklarda. "ElmacıSâlihgeldi.Paralıparasızelmacıgeldi!..." der de gerçekten gelenin durumuna göre elma fiyatı değişir, Bazen beleş bile olurdu.
Tek kızı Emine, şehrin en zenginlerinden Ekecik'in karısıydı da: "KaderKaderullahErenler,dahaçayınıiçmedimhiçEmine'min"der de ağlar gibi olurdu.
Bana dâima:"Koçdölü"derdi. İsmimi bir kez duydum ağzından. O da Antalya'ya tâyin oldum. Bu bana çok çok zor geldi. Bu insanlardan ayrılmayı unutamadım ve hâlâ yerleri dolmadı.
Aksaray'a İzinli gittim. Rahmetli Babamla birlikte Rahmetli kardeşim Hasan'ın Dervişler Kahvesine gittik.
Sâlih Baba kardeşim Hasan'a hep beni sorar ve sonra:"Ahoğul,vahoğul!.."der ah çekermiş...
Biz dış kapıdan girince içerisi karanlıktı. İnsanlar hemen fark edilemiyordu.
Hasan bizi görünce:"SalihBabaLâtifâbimgeldi!..."diye bağırdı.
Mübârek zât ise:"BizimLâtifmi?...BizimLâtifmi?...Koçdölümügelmiş!..."diyerek fırladı.
Masalar, sandalyeler devrildi. Ortada sanki harmandalı dönüyordu:"KimgelmişErenler!,nerdengelmiş,nasılgelmiş!v.s"diyor, ağlıyor ve oynuyordu.
Öyle bir sarıldık ki hâlâ sıcaklığı sinemdedir..
Sâlih Baba ricâl-i gayb (ebdâllerden) olduğunu rahmetli Hoca Amucam söylemiş ve:"Sakınbuzâtınsırrınıölünceyedeksöyleme,nasılolmuşsaöğrenmişsin.Sakınoğlumha!..."diye tembihlemişti.
Sonra kendisiyle Ulu Câmi'de buluştuğumuzda:"Koçdölüsırrımızsırrımızdırsaklarsındeğilmi?"demişti.
*
Ulu Câmiden birlikte çıktık. 1.90 boyunda, sakalı çok uzun ve ondolünlü idi. İbrâhim Aleyhi's-selâm'ın sakalını da böyle görmüştüm.
Öne eğik yürürdü. Hasan'a bir resmini vermişti. Bu resim yukarda bakınız!.. Bana geldi. Şiir defterimin içinde hâlâ!..
Câmiden çıkınca elimde tesbihi gördü de: "Koçdölü,kötükadınlarınziynetigibiteşhiretmetesbihini,eğerzikretmeksemaksadınseyret!..."dedi ve havaya fırladı.
1 metre kadar yükseldi. Diz üstü betona düşdü. Yüzü sararmıştı ve derhal:"Hu!..."zikrine girdi.
Bir "Hu,Hu!..." zikri başladı ki durdurana aşk olsun. "Baba,yapmainsanlarbakıyorfalan" dediysem de nâfile.
Neden sonra kalktı. Hiç bir şey olmamış gibi koluma girdi yürüdük. Yorgundu.
Ulu Câmiden sabah câmisinden çıktık. Kulağıma ağzını yaklaştırdı:"Koçdölübirderdimvarkiutanıyorumkimseleredemeye.Sendinlebirbakçâresineki!..." dedi.
Ben de:"Buyurbabacığım!..."dedim. "Benbasuroldum,oturamıyorum.Kanıyorabdesttutmuyor.Perişanım!."dedi.
Ben de o günlerde"Venoroit"diye bir ilacın basura çok iyi geldiğini dâirede duymuştum.
Hemen ayrıldım. O eczâne bu eczâne koşturdum. Ama nâfile... Hepsi de o ilaç pisayadan kalktı diyorlardı.
Çâresiz kaldım eve dönerken yolum üzerinde Amaratlıların bir eczânesi vardı.
Eczâcı genç: "Abigelbirçayımızıiç,hiçgelmezsin!..."diye sitem etti.
Döndüm ve:"Venoroitdiyebirhomoroitilacıarıyorum"dedim. "O ilaç yok, ancakonunişinigörenbirilaçvarancakodayokyalnızbirarkadaşikikutugetirtmişti,tezgahaltındavarsaçocuğusalalım"dedi.
Bir kutu varmış. 50.000TL idi. O zamanlar bu para çok para idi... "İthalma'lesefpahalı" dedi. "Olsun,buldukya!..."dedim.
İkindi okunmadan erkence Ulu Câmiye girdim.
Bir kaç kişi vardı. İlerde tek başına Sâlih baba oturmuş zikrediyordu.
Taş kesilmişti. Cebine ilacı koydum, duymadı bile... Arka bir tarafa geçtim oturdum.
Ezan okununca ilacı fark etti, beni aradı ama bulamadı.
Onun âdeti en son çıkardı câmiden. O gün ise hemen çıktı.
Ben ise mahsus geç kalktım ki para pul demesin diye.
Çıktığımda kapıda bekliyordu: "Sağolkoçdölü,Allahrazıolsun!..."dedi. "Neönemivar!"dedim.
Cebinden eski asker cüzdanları vardı çıt çıtlı, 3 gözlü...
Birinci göz boş, ikincisi boş ve ücüncü gözde bir tek o mor elli bin lira vardı.
Bu sırada bana: "Benimbirarkadaşımvarnenâmussuzdur,adamneanaforcu,somurucudur. Beniçoküzüyorbeherif!..."diyordu.
Bende:"Senbanagösterhallederiz"diyordum ki baktım elli bin lira elindeydi. Bana uzatıyordu.
Anladım ki nefsinden bahsediyordu: "Babacığımhanibana"dörtâlemdeoğlumsun,oğlumyoktusenoldun"derdinsen.Bunasıliş!" deyince boynuma sarıldı. "Hakkınvarkoçdölü,hakkınvar!" dedi.
Kalaycı Baba ve Salih Baba..
İkisinin de son zamanlarına rastladım.
İkisini de çok sevdim ve ikisi de beni çok sevdiler.
Kalaycı Yahya Baba - Sâlih Baba hep birlikte olurlardı.
Her sabah önce ulu Câmi'de buluşulur, sonra derviş kahvesine gidilirdi...
*
Derviş kahvesi ilginçti.
Sabah namazı saat 06:00 da kılınıyorsa saat 08:00'e kadar orada onlarla kalıyordum.
Sonra servis yerine çıkıp dâireye giderdim.
Bu kahvede neler gördüm ve neler yaşadım neler... Staj yerimdi.
Kahveye Aksaray'da yaşayan deli, veli, evli, evsiz her türden türlü türlü insan geliyordu.
Çok erkendi. Her gün erkence simitçi geliyordu. Çay hazırdı.
Câmiden dönünce simitler kapışılıyor, çaylar içiliyordu.
Çok garip görünümlü teşhirci gibi ve sakat insanlar vardı.
Gündüzleri çöplerden bir şeyler topladığını gördüğüm insanlar hep orada cem oluyorlardı.
1 Saat sonra filan kalkarken Salih Baba "OğlumYahyaparalarsenden.Kocabirbahçesâhibisin"diyor.
O da tüm simit ve çay paralarını veriyordu.
Bir başka gün ise Sâlih Baba ve benzeri başkaları...
Ben bir gün olsun para veremedim ona yanarım hâlâ.
Ne zaman kalksam: "Senmisâfirsinerenler!" derlerdi verdirmezlerdi.
O kimselerden bir tânesi bile kalkıp da:"teşekkürederim"bile demiyorlar, kalkıp işine gidiyorlardı.
Çok antika bir yer ve insanlardı vesselâm!.
*
Derviş Kahvesindeyiz.
Sağımda Sâlih Baba, solumda Yahya Baba masada ben aradayım.
Derken kavgaya başladılar. İş ciddi. Sözler sert ve ağır...
Sâlih Baba:"UlanYahya,sençokutanmazbiradamsın.Nankörherif,bensana70katelbiseteslimetmedimmi?"diye bağırarak soruyordu.
Yahya Baba:"Evet,verdinneyapalımyânivermeseydin!..."diyordu.
Sâlih Baba vurmak için saldırıyor, ben aralamaya çalışırken az da olsa bir iki sille tokat isâbet ediyordu. "Yaelbiseler,yaparası.Yahyacanınaokurum.Kıvırtmanettingüzelim70kâtelbiseyi?" diyor yine saldırıyordu.
Ben ise kan ter içinde: "Yapmayınetmeyin"deyip duruyor ve üzülüyordum.
Hiç bir kimse yerinden kıpırdamıyordu.
Sonra Amaratlı yaşlı bir Şeyh bana yaklaştı:"Mühendisim, sen bunlarabakma.Cilveyapıyorlar.SalihbabaYahya'ya70yılınerdeharcadınhesabverdiyor.Odakemkümediyor.Bunlar sana gösteri yapıyorlar"dedi.
Anladım ki adamcağız hâlime acımış...
Hemen sonra hiç bir şey olmamış gibi güzel güzel konuşmaya geçtiler.. Şaştım kaldım...
*
Derviş Kahvesindeyiz.
Yine aynı masa. O masa bizim sanki aynı yerlere oturuş...
Salih Baba "Ulan Yahya senin için şikâyet var. Şu tazına sahip çık!. Bir itin hakkından gelemiyorsun.Bize laf söz getiriyorsun. Madem ki avcısın tazına sahip ol. Ne bu ulan be herif!. Mahalle tazıyın elinden zâri zâri olmuş.Evde bacı şikâyetçi. İtinin kalaycı çarşısında ne işi var.Onlar da şikâyetçi. Bak,bak işte işte şikâyeti olan!"dedi.
Baktım gösterdiği de başka bir kalaycı idi. Suratı asık adam"evet!evet!"diye başını sallıyordu.
Ben de: "Allah,AllahYahyaBabaavcılıktamıyaparmış!..."diyordum.
Yahya Baba:"Ne yapalım yâni, bu şehirde bir ben mi besliyorum tazıyı.Her gün güzelce çulluyorum, üç öğün yidiriyorum."Sakın ola ki,kimseye hırlama!" diyorum ama dinliyor mu Babacağım tazı bu adı üstünde it!..." dedi.
Bir ona bir öbürüne bakıyordum. Bu işin içinde bir iş var mıydı diye!...
Amaratlı Şeyhe işâret ettim. "Neoluyor?"diye... O kimse muşfikti...
Bana acıyordu ki:"Oğul,SalihBaba,Yahya'yanefsineçekidüzenver.Herkesihallediyor.Uyuma,aklınıbaşınatopla!..."diyor dedi.
*
Yüreğimde asılı kalan DERVİŞ TEKkesinin HaKk Yiğitleri, Yahya Baba, Salih Baba, Safım Hasan Kardeşim ve Hakk Dostlarım tümünüze rahmetler olsun ÜMMET-i MuhaMMed ecmâin inşae ALLAHu Teâlâ.. 3 ihlâs 1 Fatiha salâvâtla..
MÂNÂSI:“ALLAH’ım!Efendimiz Muhammed(salallahu aleyhi ve sellem)’e salât-ü selâm et!Ve Âdem(aleyhisselâm)’a ve Nûh(aleyhisselâm)’a ve İbrâhim(aleyhisselâm)’a ve Musa(aleyhisselâm)’a ve İsa (aleyhisselâm)’a ve aralarında gelen tüm nebîlere ve mürsellere de!ALLAHU Tealâ’nın salât ve selâmı cümlesinin üzerine olsun!”[/quote]
TÜRKÇESİ:Allâhümme salli vesellim alâ seyyidinâ ve Mevlânâ Muhammedin Hâurrahmeti Ve mîmel mülki ve dâllüddevâmi esseyyidül kâmilül fâtihul hâtimü adede mâ fiilmike kâinün evkadkâne küllema zekerake ve zekerahuzzâkirün ve küllema ğafele an zikrike ve zikrihil ğafilün salâten dâimeten bidevâmike bakiyeten bibekâike lâ münteha lehâ dûne ilmike inneke alâ külli şey'in kadîr.
MÂNÂSI:Ey Rabbim, Seyyîdimiz Efendimiz olan, "hâ"sı rahmet,"mîm"i mülk,"dâl"ı da dâimlik olan,kâmil,fâtih ve hâtim bir Seyyid olan Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)'e,Senin ilminde bulunan olmuş ve olacak şeyler adedince salât ve selâm ediver!Zikredenler,Seni anarken onu da anarlar;gâfiller de Senden gâfilleştiklerinde ondan da gâfilleşir.Öyle bir salât ediver ki,senin mevcudiyetinle dâim olsun,senin bekânla bâki olsun,ilmin dışında sonu olmasın!.İşte Sensin, her şeye kudreti yeten!
İŞte bu >ATEŞten gÖMMlek olan saff-sırff Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem İZinde BİZ-BİR-İZ OLaBİLmek SıRR-ı SıFıRRımİZ!..
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ---“Festekim kemâ umirte ve men tâbe meake ve lâ tatgav, innehu bi mâ ta’melûne basîr: Seninle birlikte tâbi olanlarla-tevbe edenlerle birlikte EMROLunduğun gibi DoSDOĞru OL!. Ve azıtmayın. Çünkü O, yaptıklarınızı görendir.”(Hûd 11/112)
BAKar mısın şu ÂYet-i CeLÎLeye!. Fe.. hemen, müteâbien, derhal..İstiKÂMEt et! İstiKÂMEt üzere Olmaya sürekli kıyamda OL!.. Kemâ..ne gibi.. öyleki..şuşey gibi ki.. Umirte..Sana EMR olunduğu gibi.. ve men tâbe meake.. ve Senle beraber tövbe ederek, sana tâbî olanlarla birlikte..İLe/BİLE.. BİZ-iZ..
ve lâ tatgav: ve sakın tagi-tuğyan-tagutluk-azgınlık-âsilikle isyan etmeyin! innehu bi mâ ta’melûne basîr:şüphesiz ki O, şahdamarınızdan da YaKÎN ve Hava gibi sizi İhata EDen amellerinizi-ettiklerinizi Görüp durmakta ve her ÂN şeÂNda yeniden yaratmakta olan ALLAH celle celâluhudur.. çakırcÂN ne DERsin ki,
ÜMMet-i MuhaMMed Olarak tAMM TESLİmiyyet OLmadan TÜMM İstikâmete,
--> SADAKATsız --> SaMîMiyyetsiz!..- ->SABIR sız--> SeLÂMetle nasıl ULAşır da YAŞArken el HaYY ALLAH celle celâluhunun MuhaMMedî ŞâHiDi OLaBİLiriz?!.. Bu ÂYet-i CeLÎLe, RaBB sÖZünden reSÛLL SeSine DÖKülünce, Azîz Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin YÜZündeki simsiyah SAKalları AK ALEVle AteşleniVERmiş bir ÂNda.. ve sabah olduğunda HaYYrette kalan ÜMMetine: “HûD ile KızKARdeşleri Ağarttı!..”buyuracaktır..
---Abdullah İbni Abbas radiyallahu anhu: “Bütün Kur’ân içinde Rasûlullah sallallahu aleyhi ve selleme bu âyetten daha agır ve daha çetin bir âyet inmemiştir!” demiştir.
---Sevgili Peygamberimiz Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem de:“Hûd Sûresi ve kız kardeşleri beni ihtiyarlattı!” buyurmuştur. (Tirmizî, Tefsiru’l- Kur’Ân, 57, V, 402)
Sûrenin nesinin kendisini ihtiyarlattıgı soruldugunda: “Sanaemredildigigibidosdogruol!”âyetinin kendisini ihtiyarlattığını söylemistir. (Fahreddin er Râzî, Mefatihu’l-Gayb, XVIII, 71)
Bu âyette Resulullaha “beni ihtiyarlattı” dedirtecek kadar zor gelen nokta, dosdogru olma emrinin asıl kendisiyle ilgili olan kısmından ziyâde, ümmetiyle ilgili olan kısmıdır. Zira âyette “seninle beraber tövbe edenler de” (seninle beraber dosdogru olsun) denilmek sûretiyle müminlerin de aynı emre muhatab oldukları belirtilmektedir. Nitekim istikamet kadar yüksek bir makam olmadığı gibi, onun kadar da zor hiçbir emir yoktur. (Hamdi Yazır, Elmalılı, Hak Dini Kur’an Dili, V,18)
MuhaMMedî Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin; Beşeriyyet-VeLÂyet-NüBüVVet-ReSÛLLiyyet Vasıflarıyla, Tebliğ-Tenzir-Tebşir-Teşhidgörevleri yanında ABdullah aleyhi's-selâm olarak tıpkı bizler gibi bir insandan doğma İNSAN olarak her türlü cevr-i cihÂN ve çARK-ı çİLE ile denenmiştir..
Haa, taş dedik diye rastgele taşlardan dedim sanmayasın elbette Yakut TAŞInın KİMlik/KiŞiliğini NiCelik/NiTeliğini ancak SaRRaff olan Halis Muhlis Sıdık ve Âdil MuhaMMedî ERENler BİLir!..
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, Beşerî ve Resulî görevlerini şüphesiz, kusursuz ve mükemmel yerine getirme azmi ve gayreti içindeydi. En darda, en zorda, en horda ne ACIlar yaşandı ki,
Hatice ANAmız, Fatıma ANAmız, Sümeyye ANAmız KALKsa da bir ANlatsa, kurşun döktürmüş sağır KULaklara ve bir gösterseler, KÖR gÖZlüklü GÖRmez gÖZlere Hakikat-ı MuhaMMedîyyelerinde…
Cenâb-ı HaKK,bu ve benzeri âyetlerle kendi Peygamberinden ve ona uyan müminlerden ki kıyamete kadar geleceklerden de bunun devamını, İKÂMesini, Kıyamını, AYAKta olmasını İSTemektedir.. İST-İKÂMe de budur..
O nedenle Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) Efendimiz, baska bir rivâyette“Hûd ve Vakiâ Sûreleri saçlarımı ağarttı!” buyurmuştur.
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: Şeyyebetnî Hûdün vel-Vâkıatü ve’l- Mürselâtü ve Amme yetesâelûn, ve ize'ş- Şemsü küvvirat: Beni, Hûd, ve el Vâkıatü ve el Mürselât ve Amme yetesâelûn, ve ize'ş- Şemsü (sûreleri) ihtiyarlattı!”buyurmuştur. (Ebû Bekr ve İbn-i Abbas radiyallahu anhum 'dan; Tirmizî ve Hâkim, Müstedrek)
Şeyyebetnî:"Beni ihtiyarlattı, saçımı sakalımı ağaryıverdi!”mânâsına gelen bir İST-İKÂMet ÇAĞRısı Çile ÇÖLümüzde hamdolsun!.
Sırr-ı SıFıRR Sâhibimin SÂYesinde ve SîNesinde GEÇip-GİDene zamAN İÇİnde SAÇlarımın her TELi AK ALEVle YANıVERmişti 28. imde ÇÖL-ÇATında ve her HÂLde Hamdolsun el VeDûD celle celâluhumuza !..
NûR-u AYNım MîM MeKTuBumuzunn ÖZü o ki,
inŞÂe ALLAH, bir CUM’A geCEsinde belki de SıRR sEHerinde;
Eşrefü'l- Mürselîne’l-ÂLeMîn aleyhi's-selâm HiMMetinde
Habîbullah, Halîlullah, Safîyyullah aleyhi's-selâm SüNNetinde,
KereM Kevseri MakaM-ı MahMud ceNNetinde-YâR Yüreğinde,
Hûd Sûresi- Vâkıa Sûresi- Mürselât Sûresi- Tekvîr Sûrelerimizi,
KıtMîR SÖZü-PîR SOHbeti-ReSÛLL ZeVKi-RABBu’l-ÂLEMîn HAZZı İÇİnde,
AZM EDereiz -> HAZM Ederiz ve de Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem EfendimİZ ADIna-HesÂBına ve ŞeReFine Hasbî HİZMet EDerİZ.. BİZ BİR-İZ inşâe ALLAHU TeÂLÂ..
AV-> AVCI VUR!-sa GÜZ-EL-iM!
-> SÖZünde DUR!-sa GÜZ-EL-iM! BUL!-unmaz -> BUrSa KUM-AŞ-ı
-> BUra-SI -> BUrsa GÜZ-EL-iM!..
07.02.13.>10:49 brsbbrstktktrstkksndetemş..
MîMMMMuHABBetlerimle..
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
''Allahümme salli ve sellim ve bârik alâ seyyidinâ Muhammedîn abdike(Muhammedîyyeti) ve nebîyyike (Mahmudîyyeti) ve Resûlike (Ahmedîyyeti) ve Nebîyyûl-ümmîyyi (Habibîyyeti) ve alâ âlihi ves-sahbihi ve Ehl-i Beytihi...''
Es-Salâtüve’s-selâmüaleykeYâResûlallâh.
--- Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: "Çalışın ve herkes yaratıldığı işi kolaylıkla başaracaktır!"buyurmuştur. (Buhârî, Kader 4; Müslim, Kader 6-8; Ebu Dâvud,Sünen 16/4694; Tirmizî, Kader 3/3136)
وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ ---Ve alâmât(alâmatin), ve bin necmi hum yehtedûn(yehtedûne) :Ve (başka) işaretler de (yarattı); onlar yıldız(lar)la da doğru yolu bulabilirler.(Nahl Suresi, 16/16)
Sevgili Habibi Can Nahl suresinin 15.ayetini 16.ayetiyle beraber okumayı çok seviyorum..O yüzden 16.ayeti de eklemek istedim..Bu güzelliği bir kez daha yaşattığınız için teşekkür ediyorum..
İKRÂ-Yâ-SîN-ciyİZ
Vel kabule kabulen tâmmen 
----"Summe dena fe tedella. Fe kane kabe kavseyni ev edna: Sonra (Muhammed'e) yaklaştı, derken daha da yaklaştı. O kadar ki (birleştirilmiş) iki yay arası kadar, hatta daha da yakın oldu.'' 
---Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Yâ Ali Sen BENdensin BEN Senden!” buyurunca Ali kerremullahi veche SALLanarak Kalkmış SEMÂ! BAŞlamıştır..
Ve Âdeme ve Nûhin ve İbrâhîme ve Mûsâ 
sevgili GÜLCANımız,
Âmin yâ Latîf ALLAH celle celâluhu 
BİZ BİR-İZ
