İzz, izzet (dengi ve benzeri bulunmayacak derecede değerli ve şerefli olmak, güçlü ve yenilemez olmak; güç, şiddet, üstünlük) kökünden sıfat isimdir.
Müizz ise izzet ve kuvvet verendir.
Azîz, zilletin (zayıf ve güçsüz) zıttı olup izzetle birlikte âyetlerde ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.’e nisbet edilmiştir.
Azîzü’l-Hakîm olarak 50 âyette,
Azîzü’l-Rahîm olarak 11 âyette,
Azîzü’l-Alîm olarak 6 âyette,
Azîzü’l-Hamîd olarak 3 âyette,
Azîzü’l-Gaffâr olarak 3 âyette,
Azîzü’l-Gafûr olarak 2 âyette,
Azîzü’l-Kerîm olarak 1 âyette,
Azîzü’l-Vehhâb olarak 1,
Kaviyyü’l- Azîz olarak 1 âyette geçmektedir.
El Azîz : İzzetli, onurlu, şanlı, dosd, gücü galebe çalan ve asla yenilmeyen.
Asla emsâli olmayan, mutlak ihtiyaç duyulan ve hiç ulaşılamayan. Bu üçü bir arada olan.
Azîz; değerli, şerefli, güçlü ve daima üstün gelen, kudret ve kuvveti daim olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Mutlak üstün, şerefli, mükerrem, sevgili, varlığı nâdir olan, kuvvetli, galib, melîk olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
El Müizzü : Üstünlüğü, izzeti dilediğine bahşeden ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.…
İzzet ve ikrâm sahibi olan.
Dilediğine izzet ve ikrâm bahşeden…
Azze : Azîz, kadri yüce, şerefli olmak, kuvvetli olmak, zülden berî olmak. Kerîm olmak, cömert olmak.Galib ve üstün gelmek. Kahretmek. Varlığı nâdir olmak.
Eazze : Azîz kılmak.
EL AZÎZÜ (celle celâluhu) ZEVKİ:
ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’in ihsânı ve Rasûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem)‘in şerefli şifâsı ile El Azîzü (celle celâluhu) zikrinin zuhûru nâsib ve kısmet olunca o kimsenin emsâli nâdir olur, kendisine çok ihtiyaç duyulur ve ulaşılması da güç olur. Çünkü bu değerli Zâtlar haddini bilir halka gösteriş ve riyâ tantanası yapamaz, gizli ve mütevâzi yaşarlar.Ne var ki böylesi azîz Ehlullah’ın eline değenin eli Resûllah (sallallahu aleyhi ve sellem)‘in elindedir ve ellerinin üzerinde ise “Yedullah” vardır. Bu husus âyetle sâbittir azîz kardeşim. Azîzlik zinciri zevki Kur’ân-ı Kerîm’dedir.