EL AZÎMÜ
Azîm; Emirlerine hiçbir şekilde karşı gelmek mümkün olmayan ve âciz bırakılamayan, zâtının, sıfatlarının ve işlerinin mâhiyeti anlaşılamayacak kadar kâdir-i mutlak olan ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Izam (büyük olmak) kökünden sıfat isim. Kur’ân-ı Kerîm’de 6 âyette (Bakara 2/255; Şûrâ 42/4; Vakıa 56/74, 96; Hakka 69/33,52 bkz.) geçmekte ve ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL’e nisbet edilmiştir.
El Azîmü : Azamet, ululuk, büyüklük sahibi. Her bakımdan azametini zâhiren sergileyen, gösteren. zâtî ve sıfatî mâhiyeti akılla anlaşılamayan. Mutlak ulu ve azamet sahibi ALLAH-U ZÜ’L-CELÂL.
Azume : Büyük, ulu, azametli olmak.
Azzeme : Ululamak.
E’zame : İş büyük, zor gelmek.
Teazzame : ?Büyüklenip kibirlenmek
İste’zame : bir şeyi büyük görmek.