Gavsu’l-Azam Abdülkadîr Geylânî (kaddasallahu sırrehu)‘nun salâvâtı:
TÜRKÇESİ: Allâhümme salli ve sellim ve bârik alâ behcetil kemâli 
Ve tâcil celâli ve behâil cemâli Ve Şemsil visâli Ve ubukil vucûdi Ve hayâti küllü mevcûdin İzzi celâli saltanâtike Ve celâli izzi memleketike Ve meliki sun’i kudretike Ve tirâzi safvetissafveti min ehli safvetike Ve hulâsatil hâssâti min ehli kurbike sirrullahil a’zami Ve Habibullahil ekremi Ve Halilullahil mükerremi Seyyidunâ ve Mevlânâ Muhammedun sallallahu Tealâ aleyhi ve sellem.
MÂNÂSI: Güzel ALLAH’ım! Kemâl behçeti (kemâlâtın yüz akı, cem’ in hak oluş sevinci, hayrın şe’en şirinliği), celâl tacı (celâl tecellîsinin câmi’ tacı), cemâl behâsı (cemâl tecellîsinin övünç ve bilelik kaynağı), visâl şemsi (ulaşımın kavuşum güneşi), el vücûdun ubuki (VAR (celle celâlehu)’nun, mevcûdu var kıldığı müştak merkez, gerçek vücûdun varlık kokusunu neşredip duran Muhammedî mevcûd) ve küllü mevcûdların hayat kaynağı (iyelik iksiri), Subhanî saltanatıyın celâl izzeti (değeri, kıymeti, şerefi, hürmeti), Mâsivâ (ALLAH’tan başkası) Memleketiyin celâl izzeti (celâl tecellîyin tek tecellî odağı), sonsuz kudretini sergileyip icrâ’ eyleyişine ilk sahib olan (Muhammedî Melik), Senin saffet (en halis, en hayırlı, en saf ve en iyi) ehlinden saflarıyın saflık (mâsivâdan arınmış, duru, saf, sırf, hak ve hayr üzere oluş) tırazı (arınmışlıkda en akdesi, aşk nakışı); EL AZÎM ALLAH (celle celâlehu) sırrında Sana yakın ehliyin (olanlardan) seçkinleriyin hülâsâsı (özünün özü, zuhûrat zübdesi), ALLAH (celle celâlehu)’nun Kerîm Habibi (Sır Sevgilisi, Habbe Habibi), ALLAH (celle celâlehu)’nun Mükerrem Halili (ikrâma, hürmete, ta’zime ermiş ve saygı değer dosdu) Efendimiz ve Sahibimiz Muhammed (salallahu aleyhi ve sellem)’e salât-ü-selâm eyle! (teslimiyet ve istikamet ulaşım arzumuza izin, inâyet ve hidâyet eyle! Şefâatını şifâmız et!)