Can'ın yaşı yok... ÂNda yaşamakta zamânı. bu yüzden can hep tâze hep vazgeçilmez...
Canın dünü yok yarını yok! Zâhir ile atbaşı gitmekte. Zâhir için dün Bâtına rucû' etti, yârın ise Bâtın 'urûcunda... Zâhir şu ÂNın mevcûdu. Şâhidi şu ÂN!
Can, Beden libasını giyinerek Zâhir ÂNına teşrif etmekte. Giyindiği libasla sarmalanmakta ve onunla sınırlanmakta. Bedenin Zâhir ÂNlarının toplanması ile kendisine yaş atfetmekte. Beş yaşındayım! Yirmi yaşındayım! Elli yaşındayım.... gibi...
Oysa Beden elbisesinden soyunma ÂNı gelince demekte ki "bir göz açıp kapayıncaya kadar kaldım burada!"
Beden libasına bürünenler Kâinat libasına da bürünüyorlar. Kat kat örtüler... Can Bedenle İÇli DIŞlı olduktan sonra kesretin merkezine kuruluyor. Dağlar, Ormanlar, Irmaklar, Kuşlar, Güneş, Gökyüzü ve sâire... Bunca mükevvinatla muhatap; berâber harman olmakta savrulmakta, öğütülmekte, pişirilmekte... Hikâye bu döngüde sürüp gitmekte...
Nice canlar geldi geçti... Çok devran etti bu Zâhir âleminde canlar, çok seyran ettiler, çok cevlan ettiler bir ÂN İÇinde ve kimi Hayran olup ÂNı ÂNsızlığa ebede bağladı kimi Elif'i Bâ'ya bağlayamadan UYandı gerçeğe...
Akıl yaşamakta bir ÂNda ömrü... Almakta, satmakta. Gitmekte gelmekte. Ağlamakta gülmekte. Nefis dediğimiz hissiyatın önüne katılıp çocuklar gibi davranmakta, sürekli değişen versiyonlar ile seviyorum zannında, iyiyim zannında, bilirim zannında, istiyorum zannında inanç yaşamakta, inkar yaşamakta, en doğruyu yaşamakta kendince ve bunca kandırmacanın arasında heder olup gitmekte gerçeğe...
Yine AKL yaşamakta BİR ÂNda ömrü... Kendini BİLmekte, Ikra-ÂNı (KurÂN'ı) OKUmakta, Âlemlerin RABBini DUYmakta ve UYmakta... ÂNlı ş-ÂNlı dönmekte gerçeğe...
Can dedim, yaşsız-başsız dedim. Sanki Akıla verilmiş bir uzanım, yayılım, kapsama hassası gibi. Akıl Can atına binip uçmakta, yüzmekte, herşey olmakta... İyi de olmakta kötü de... Canı o bir ÂN içinde bir ömür yaşarcasına tûli emele sokmakta, UYanışını, İdrâkini, kendini bilmesini örtmekte.
Başlangıç dediğimiz EVVEL ile Son dediğimiz AHİR iki UCun arası yokmuş kardeşlerim. Bir noktada iki UC başbaşa BİRleşmiş EVVELden AHİRe atacak bir milimlik ne mesâfe var ne zaman var... Akıl, zamanı böylesine sündüren, mekânı böylesine yayan beden bineğinin hüneri ile!
Noktanın seyr u sülûkuymuş Âlem! Nice canların gelip geçtiği, nice çöplerin kaldığı, harfe ses veremeden, heceleyemeden kelimeyi, cümleyi bitiremeden sonsuz anlam yüklediğimiz kîl u kâl noktası???
ÂNın CİM'i CİM'in ÂNı...
