mirac

[dostemin]

NURLAR PARLAR NAMAZDA

Her anda, her mekânda, nurlar parlar namazda
Dünyada kâinatta tüm yaratık namazda
Nurlar Nur’a el bağlar nurlar yağar namazda
Muhammed’den nur gelir nurlar akar namazda

Beytullah Hakk’ın nuru, nur âlâ nur namazda
Nurullah, Resulullah imam olmuş namazda
Cemaat saf saf durmuş tek tek nurlar namazda
Nurlar Nur’a yönelmiş bütün nurlar namazda

Nur Muhammed en önde nur saçıyor namazda
Ashabı, Ehl-i Beyti nur içinde namazda
Muhlis, mü’min ümmeti nur kesilmiş namazda
Kıyam, rükû’, secdede Nurullah’tır namazda

Muhammed’in nurundan tüm kâinat donanmış
Şükür ile hamd ile her nur Allah’ı anmış
Muhammed imam olmuş mümin canlar saf tutmuş
Atomdan galaksiye tüm kâinat namazda

Dost Eminim huzurda nur içinde namazda
Muhammed’in nurunda nurlar doğar namazda
Nurlar saf saf kıyamda tekbir alır namazda
Eller diller niyazda nurlar parlar namazda

[katre-iNur]

Kıymetli Büyüğüm Dost ve Emin Ağabeyim;

Rabbim cümlemizi Nur'u ile Nur'landırsın. Rabbim ellerimizi , yüzümüzü , önümüzü , ardımızı , altımızı ,üstümüzü , bilcümle bedenimizi ve kalbimizi nurlandırsın. Rabbim bizi görenlere kendisini hatırlatsın. Nur-u Mim den Nurullah'a tüm sırlarına ulaştırsın. Ya Sabır , Ya Sabır , Ya Sabır...

O Alim'dir , O Habir'dir , O Latif'tir.

Es Selam

[kulihvani]

ALAH'ın Nuru KUL kardeşimiz,
O tertemiz ve pâk yüreğinden süzülen DERUNÎ DUÂlarına,
BİZ de ÂMİN! diyoruz..

Dost ve emin İNSAN o İhlas Tarlası kalbinden demetler sundu Allah razı olsun!..

[katre-iNur]

Mevlana Celaleddini Rumi Der ki: "İnsan düşünceden ibarettir gerisi et ve kemiktir... Gül düşünürsen gülistan olursun ; diken düşünürsen dikenlik olursun."

Hazreti Muhammed SAV efendimizi Ebu Bekir (RA) gördüğünde "Ne güzel insan" dermiş. Fakat Ebu Leheb SAV efendimizi gördüğünde ise efendimiz için "ne çirkin." dermiş.

Aynı insana bakan iki ayrı göz... İnsan karşısındakine baktığında aslında kendi gönlündekini görürmüş.

Gönlü güzel olan her baktığında bir güzellik ; gönlü çirkin olan da her baktığında bir çirkinlik görürmüş.

Bu sözlerinizden anladığımız şudur ki: gönlünüzdeki güzellikler baktığınız her yerde sizin bir güzellik görmenize vesile oluyor.

Rabbim bu aciz kulunu ve onun durumunda olanları da inşaAllah her baktığı yerde güzellikler görebilenlerden eyler.

[dostemin]

SU

"Sana Ruh'tan sorarlar; De ki: "Ruh, Rabbimin emrindendir, size ilimden yalnızca az bir şey verilmiştir." (İsrâ 17/85)

Durgundu deniz, sonsuz büyüklükteki bir “Umman” sessizdi…
Sadece O vardı…

İstek belirdi ve emir geldi, kıpırdadı su yüzeyi, dalgalandı deniz…
Târifsiz çok yönlü bir hareket başladı, sanki ısındı da kaynadı deniz…
Buhar tanecikleri oluştu, uçuştu göğe doğru yükseldi ve bir bulut oldular.
Ummandan ayrıydılar ama farklı sayılmazlardı, onlar kaynakları itibariyle yine “SU” idiler.
Şartlar oluştuğunda bulut kümelerinde buhar tanecikleri su damlacıklarına dönüştüler, yağmur olup yağdılar…
Bir kısmı kısa zamanda tekrar döndüler ana kaynağa, bir kısmı ise toprakla tanıştı, toprağa karıştı .
Suyun arı duru saflığı toprakla kirlendi, çamur oldu su…
Can geldi suya ve bitki, hayvan, beşer oldu su…

Ummandan ayrılan “SU” canlı cansız her yerde idi, ancak geldiği kaynağını yani “Umman” ı unutmuştu…
Kendini canlı cansız nasıl zuhur etti ise o sanıyordu, şaşkındı, aslını unutmuştu “SU”…
O sendin, O bendim…

Kaynaklarını hatırlayıp bilenler de vardı.
Bilenler bilmeyenlere öğretmeye, aslını menşeini belirtmeye başladılar…
İstidadı olanlar gerçeği kavrıyor, diğerleri inkȃr ediyorlardı…
Halbuki denizin sesi, dalgaların hareketi her an her yerde görülebiliyordu…
Aslını öğrenenler öğrendikçe olgunlaşıyor, “kemȃlat”a eriyor yani Kȃmil İnsan oluyorlar, burada da “Umman”ın bir parçası olarak yaşıyorlar ve özlemle anayurda dönmeyi bekliyorlardı…
Su, “SU” olduğunu bilince topraktan ayrılıp tekrar denizine akıyor, onunla bir oluyordu…
Yani mâsivâdan geçiyor ölmeden evvel ölüyorlardı…

Umman hep bildiğimiz ezel ebed “Bâki” olan sonsuz kaynaktı…
Her AN kendinden kendine hareketteydi, yeni bir oluşum sergiliyordu…

Güzel kardeşim kendini bil!
“SU gibi aziz ol!”, akmaya başla “Umman”a ve tekrar “Umman” ol!…

Hamdolsun bilene bildirene, ilim sahibi olan “Alîm celle celâlihu” ya!…


Umman sana gebe iken
Sen kendini bilemezdin
Sen ummanda katre iken
Sen kendini bilemezdin

Dalgalandın düştün ayrı
Sanma sakın umman gayrı
Olamazsın ondan ayrı
Sen kendini bilemedin

Dost Emin der ummandasın
Sanırsın ki bir damlasın
Sen ummandan bir aynasın
Sen kendini bilemedin…

[dostemin]

AYAKLARIN DOLAŞIR

Nasıl tâlim ettin ki ayakların dolaşır
Kitaptan öğrenilmez ayakların dolaşır
Yürümeyi bilmezsen ayakların dolaşır
Uygun adım atmazsan ayakların dolaşır…

Bir yola çıkacaksan yolda rehber gerekir
Rehberin yol gösterir doğru tâlim gerekir
Hedefe varmak için ciddi gayret gerekir
Adımını sağlam at ayakların dolaşır…

Tek başına yol alan hedeften sapabilir
İleriyi görmeyen geride kalabilir
Yalnız tek yola giden ne kadar gidebilir
Bir rehbere uymazsan ayakların dolaşır…

Dost Eminim diyor ki mü’min Hakk’a ulaşır
Mürşiddir yol gösteren mürid olan çalışır
Çalışırsan yolunda hedef sana yaklaşır
Doğru rehber bulmazsan ayakların dolaşır…

***

Sıkı fıkı tek Dostumsun gün boyunca hem de gece
Hakk’tan ayrı olamaz ki beynimdeki her düşünce

***

[dostemin]

ALLAH ALLAH!..

Evvel Allah, Âhir Allah
Allah, Allah, Hakk’tır Allah
Bâtın Allah, Zâhir Allah
Allah, Allah, Tek’tir Allah!..



Dilde Allah, kalbte Allah
Tüm zerreler diyor Allah
Hayyum Allah, Kayyum Allah
Allah, Allah, Rahmân Allah!..



Allah, Allah zikredelim
Zikir ile fikredelim
Ef’ȃl, sıfat, Zât görelim
Allah, Allah, Rahîm Allah!..



Anar seni dilim kalbim
Zikrim, fikrim, Sen’sin daim
Her an Sen’le birlikteyim
Allah, Allah, Kadir Allah!..



Damarımda kan gibisin
Yüreğimde can gibisin
Ruhum senin, ben gibisin
Allah, Allah, Nur’um Allah!..



Dost Eminin Rabbi Allah
Melik Allah, İlâh Allah
Tevhide gir söyle Allah
Allah, Allah, Bȃki Allah!..

[dostemin]

SEN KİMSİN

Leylek ömrü lak lak ile geçermiş
Zevzek ömrü lay lay lomla bitermiş

Aklın varsa düşün biraz sen kimsin
Şu hayatın dolsun boşa geçmesin

Nerden geldin niçin geldin bilmeli
İnsan gibi yaşamalı ölmeli

Hakikate erer isen gülersin
Aşka düşer daim vuslat edersin

Mikro makro her hareket Hakk’tandır
Görünürde her bir sıfat O’ndandır

Evvel O’ydu Âhir O’dur hâlen O
Bâtın iken Zâhir olan yine O

Zuhuratta gördüklerin O’ndandır
Her an olan oluşumlar O’ndandır

İşte burada işin özü; sen nesin
Her şey gibi sen de O’ndan gelmişsin

Canı vermiş ruh üfürmüş, O sana
Akıllı ol halifesi olsana!

Mahlukatın şereflisi sen oldun
Tüm âlemi emrine hazır buldun

Varlık Bir’dir sen de bir parçasısın
Allah Bir’dir sen kulu olmalısın

Ayrı yoktur gayrı yoktur bunu bil
İyi düşün; nefsini bil,O’nu bul

“Lâ ilâhe illallah” de zikir et
“Lâ mevcude illa Hu” de fikir et

Dost Emin der sen sen misin tek O var
Ne sen varsın ne başkası tek O var…

***

Ef’ȃl, sıfat, hepsi Sen’den
Tek Zât’ındır hüküm süren
Evvel, Âhir, Bâtın, Zâhir
Tek Zât’ındır hüküm süren

***

Beden sakat ruh sağlıklı, ihlas ile namaz kılar
O’nu gördüm bir câmide, şükür eder namaz kılar
Sanki memnun sakatlıktan huzur ile namaz kılar
Sakat, sağlam Hakk’ın kulu, mü’min olan namaz kılar

***

[dostemin]

MİRAÇ

Muhammed’in izinden belki sen de çıkarsın
Allah nasip ederse miracını yaparsın
Gül Cemalin nuruyla nurlanırsın parlarsın
Allah nasip ederse miracını yaparsın

Miraca çıktı Resul Allah’ın sevgilisi
Nebilerin sultanı Mevla’nın bir tanesi
Beş vakit namazımız miracın hediyesi
Allah nasip ederse miracını yaparsın

Dost Eminim namazda en yüce huzurdasın
Yeryüzünü bırakıp semalara çıkarsın
Miraç olsun namazın Resul’ün yolundasın
Allah nasip ederse miracını yaparsın

[Gul]

Bir kul Sabah namazı sünneti ile farzı arasında 40 defa:
"Yâ Hayyu! Yâ Kayyum! Lâ ilâhe illâ ente! Birahmetike esteğisu!"
Derse kalbi DİRİlir...

İbni Teymiyye

[Ahmed]

Mevlana Celaleddini Rumi Der ki: "İnsan düşünceden ibarettir gerisi et ve kemiktir... Gül düşünürsen gülistan olursun ; diken düşünürsen dikenlik olursun."

Hazreti Muhammed SAV efendimizi Ebu Bekir (RA) gördüğünde "Ne güzel insan" dermiş. Fakat Ebu Leheb SAV efendimizi gördüğünde ise efendimiz için "ne çirkin." dermiş.

Aynı insana bakan iki ayrı göz... İnsan karşısındakine baktığında aslında kendi gönlündekini görürmüş.

Gönlü güzel olan her baktığında bir güzellik ; gönlü çirkin olan da her baktığında bir çirkinlik görürmüş.

Bu sözlerinizden anladığımız şudur ki: gönlünüzdeki güzellikler baktığınız her yerde sizin bir güzellik görmenize vesile oluyor.

Rabbim bu aciz kulunu ve onun durumunda olanları da inşaAllah her baktığı yerde güzellikler görebilenlerden eyler.

Aslında bir kaç kitap yazarak ancak anlatılabilecek bir konuyu Ne güzel de özetlemiş, bir kaç mısraya sığdırmış katre-i Nur kardeşimiz.
İlk Gönlüme düşen de şu oldu: Hep rüyalarımızda görmek isteriz gÖZümüzün NURu Rasullulah SAV'i .
Kimbilir belki BİZim de gönüllerimiz tam bir gülistan OLunca, hiç BENlik kalmayınca Hz. Ebu Bekir (RA) gÖZüyle görebilelim diye O SEVgili bekliyor görünmüyor, bekliyor.
Uygun zaman gelince de iki cihan NURu rüyamıza gelecek ve BİZi Ahir zamAN sahabelerinden yapacak...
Kim bilir, belki de...
Aminnn ecmain, İnşae ALLAH!

[simurg]

"padişah teşrif etmez
hane mamur olmayınca"

dendiğini hatırladım.

eski zamanlarda seferlerde, padişahın geçip, konaklayacağı yerlere
evvelce askerleri ve hizmetlileri gider,
padişahın saltanatına, azametine uygun düzenleme ve
hazırlıklar yaparlarmış.

kendime dönüp baktığımda, bu viraneliğe sultan tevazu edip,

teşrif edecek olsa bile,,
ben utanır, başımı yerden kaldıramazdım sanırım.