İNSANoğlunun Evvel ve Âhiri kendisine meçhuldur-bilemez.
Oysa Zâhir ve Bâtınını AN ve AN yaşar durur da İmkanla İmtihan edilir..
Yönünü Bâtıla ve Şerre dönen Akıl Sahibleri Hizbuşşeytana yem olup hüsran bulurken,
Yönünü Hakka ve Hayra dönen Akıl Sahibleri Hizbullaha yâr olup İHSAN bulurlar..
Bir zamANlar ZEVK ettiğim ve ŞECERETÜ'L-AŞK, ŞECERETÜ'L-KEMÂLÂT, ŞECERETÜ'L-KEVN diye adlandırdığım HAZZda İHSAN TEVHİDî Taçtı
Öyle kelime KÖKleri vardır ki sayısız Hakk Dallarından ve Sayısız Hayr Çiçekleri açar ve İhsanını İkram eder Âşıklara..
HaSeNe de bunlardan birisi
İHSAN: İyilik, lütuf, bağışlamak. Sahilik etmek, cömertlik yapmak. Allah'ı görür gibi ibadet etmek. Güzel bilmek. Güzel eylemek.
Hüsn: (Hüsün) Güzellik. İyilik. Eksiksizlik. Cemal ile kemal.
Hüseyn: Küçük güzel. Güzelcik.
Hüsnî : Güzelliğe dâir. Güzelliğe âit ve müteallik.
Hasan: Hasen. Güzel. Hüsünlü. Güzellik. Güzel olmak.
Hasene: İyilik. Güzellik. Hayırlı amel. Allah rızasına çok uygun iş.
Ahsen: En güzel. Çok güzel.
Kurân-ı Kerîm de İHSAN:
İHSANa İHSAN:
هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ
Hel cezâul İHSÂNi illel İHSÂN (ihsânu).: İyiliğin karşılığı iyilikten başka bir şey midir? (Rahmân 55/60)
Allah, adaleti, İHSANı ve akrabaya vermeyi emreder:
(İnnallâhe yemuru bil adli vel İHSÂNi ve îtâi zîl kurbâ ve yenhâ anil fahşâi vel munkeri vel bagy (bagyi), yeizukum leallekum tezekkerûn (tezekkerûne):) (Nahl 16/90)
Allah sana İHSAN ettiği gibi, sen de İHSANda bulun:
(Vebtegı fîmâ âtâkellâhud dârel âhırete ve lâ tense nasîbekemined dunyâ ve ahsin kemâ AHSENallâhu ileyke ve lâ tebgıl fesâde fîl ard (ardı), innallâhe lâ yuhıbbul mufsidîn (mufsidîne): Allah'ın sana verdiğinden (O'nun yolunda harcayarak) ahiret yurdunu iste; ama dünyadan da nasibini unutma. Allah sana İHSAN ettiği gibi, sen de (insanlara) iyilik et. Yeryüzünde bozgunculuğu arzulama. Şüphesiz ki Allah, bozguncuları sevmez.) (Kasas 28/77)
Ana-babaya İHSAN edin:
(Ve kadâ rabbuke ellâ tabudû illâ iyyâhu ve bil vâlideyni İHSÂNâ (ihsânen), immâ yebluganne indekel kibere ehaduhumâ ev kilâ humâ fe lâ tekul lehumâ uffin ve lâ tenher humâ ve kul lehumâ kavlen kerîmâ (kerîmen): Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara öf! bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.) (İsra 17/23)
Ana-babaya İHSAN edin! (Nisa 36, Enam 151,
Allah İHSAN edenleri sever:
Allah İHSAN edenleri sever. (Âl-i İmran 134, 148, Maide 13, 93)
Allahü teâlâ, İHSAN edenlerle beraberdir. (Ankebut 69)
İhsan edenleri müjdele! (Hac 37)
İhsan edenlere Allahü Teâlânın rahmeti elbette çok yakındır. (Araf 56)
Allah muhsinlerin, İHSAN edenlerin ecrini zayi etmez. (Tevbe 120, Hud 115)
Hazret-i Yusuf ve Hazret-i Musaya verilen nimetler bildirilip sonra buyuruluyor ki:
İhsan edenleri işte biz böyle mükafatlandırırız. (Yusuf 22, Kasas 14)
Kurân-ı Kerîm de MUHSİN:
MUHSİN: İhsan eden, iyilik eden. Kerim. Cömert. Allah'ı görür gibi O'na ibadet eden.
İhsan etmeyi dinimiz tavsiye etmektedir. Kurân-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ
Belâ men esleme vechehu lillâhi ve huve muhsinun fe lehû ecruhu inde rabbihî, ve lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn(yahzenûne).: Bilâkis, kim muhsin olarak yüzünü Allah'a döndürürse (Allah'a hakkıyla kulluk ederse) onun ecri Rabbi katındadır. Öyleleri için ne bir korku vardır, ne de üzüntü çekerler. (Bakara 2/112)
الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
Ellezîne yunfikûne fîs serrâi ved darrâi vel kâzımînel gayza vel âfîne anin nâs(nâsi), vallâhu yuhibbul muhsinîn(muhsinîne). :O takvâ sahipleri ki, bollukta da darlıkta da Allah için harcarlar; öfkelerini yutarlar ve insanları affederler. Allah da güzel davranışta bulunanları sever. (Âl-i İmrân 3/134)
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لله وَهُوَ مُحْسِنٌ واتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَاتَّخَذَ اللّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً
Ve men ahsenu dînen mimmen esleme vechehu lillâhi ve huve muhsinun vettebea millete ibrâhîme hanîfâ(hanîfen), vettehazallâhu ibrâhîme halîlâ(halîlen).: İşlerinde doğru olarak kendini Allah'a veren ve İbrahim'in, Allah'ı bir tanıyan dinine tâbi olan kimseden dince daha güzel kim vardır? Allah İbrahim'i dost edinmiştir. (Nisa 4/125)
فَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ
Fe esâbehumullâhu bimâ kâlû cennâtin tecrî min tahtihel enhâru hâlidîne fîhâ ve zâlike cezâûl muhsinîn(muhsinîne).: Söyledikleri (bu) sözden dolayı Allah onlara, içinde devamlı kalmak üzere, zemininden ırmaklar akan cennetleri mükâfat olarak verdi. İyi hareket edenlerin mükâfatı işte budur. (Mâide 5/85)
وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ
Ve lâ tufsidû fîl ardı ba'de ıslâhıhâ ved'ûhu havfen ve tamaâ(tamaân) inne rahmetallâhi karîbun minel muhsinîn(muhsinîne).: Islah edilmesinden sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah'a korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin. Muhakkak ki iyilik edenlere Allah'ın rahmeti çok yakındır. (A'raf 7/56)
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُواْ هَـذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُواْ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُواْ حِطَّةٌ وَادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ
Ve iz kîle lehumuskunû hâzihil karyete ve kulû minhâ haysu şitum ve kûlû hıttatun vedhulûl bâbe succeden nagfir lekum hatîâtikum, senezîdul muhsinîn(muhsinîne).: Onlara denildi ki: Şu şehirde (Kudüs'te) yerleşin, ondan (nimetlerinden) dilediğiniz gibi yeyin, «bağışlanmak istiyoruz» deyin ve kapıdan eğilerek girin ki hatalarınızı bağışlayalım. İyilik yapanlara ileride İHSANımızı daha da artıracağız. (A'raf 7/161)
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
Ve lemmâ belega eşuddehû âteynâhu hukmen ve ilmâ(ilmen), ve kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne)." : (Yusuf) erginlik çağına erişince, ona (isabetle) hükmetme (yeteneği) ve ilim verdik. İşte güzel davrananları biz böyle mükâfatlandırırız. (Yûsuf 12/ 22)
إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ
İnnallâhe meallezînettekav vellezîne hum muhsinûn(muhsinûne).: Çünkü Allah, (kötülükten) sakınanlar ve güzel amel edenlerle beraberdir. (Nahl 16/128)
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
Ve lemmâ belega eşuddehu vestevâ âteynâhu hukmen ve ilmâ(ilmen), ve kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). Musa yiğitlik çağına erip olgunlaşınca, biz ona hikmet ve ilim verdik. İşte güzel davrananları biz böylece mükâfatlandırırız. (Kasas 28/14)
هُدًى وَرَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِينَ
Huden ve rahmeten lil muhsinîn(muhsinîne).: Güzel davrananlar için bir hidayet rehberi ve rahmet olmak üzere (indirilmiştir). (Lokman 31/3)
وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
Ve men yuslim vechehu ilâllâhi ve huve muhsinun fe kadistemseke bil urvetil vuskâ, ve ilâllâhi âkibetul umûr(umûri).: İyi davranışlar içinde kendini bütünüyle Allah'a veren kimse, gerçekten en sağlam kulpa yapışmıştır. Zaten bütün işlerin sonu Allah'a varır. (Lokman 31/22)
وَإِن كُنتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا
Ve in kuntunne turidnallâhe ve resûlehu veddârelâhırete fe innallâhe eadde lil muhsinâti minkunne ecren azîmâ(azîmen).: Eğer Allah'ı, Peygamberini ve ahiret yurdunu diliyorsanız, bilin ki, Allah, içinizden güzel davrananlar için büyük bir mükâfat hazırlamıştır. (Ahzâb 33/29)
إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
İnnâ kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne). : Şüphesiz biz, iyileri işte böyle mükâfatlandırırız. (Sâffât 37/121)
لَهُم مَّا يَشَاءونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ
Lehum mâ yeşâûne inde rabbihim, zâlike cezâul muhsinîn(muhsinîne). : Onlar için Rableri yanında diledikleri her şey vardır. İşte bu, iyilik edenlerin mükâfatıdır. (Zümer 39/34)
--- Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) :
--- 
şirk 