KUR'AN-I KERİM DEYİZ

[Hakan]

قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ

Kalu subhane rabbina inna kunna zalimiyne.

Rabbimizi tesbih ederiz; doğrusu biz (kendi kendimize) yazık etmişiz, dediler.

KALEM SÛRESİ 29. ÂYET

[Hakan]

فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ

Feakbele ba'duhum 'ala ba'din yetelavemune.

Ardından, kabahati birbirlerine yüklemeye başladılar.

KALEM SÛRESİ 30. ÂYET

[Hakan]

قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ

Kalu ya veylena inna kunna tağiyne.

(Nihayet) şöyle dediler: Yazıklar olsun bize! Gerçekten biz azgın kişilermişiz.

KALEM SÛRESİ 31. ÂYET

[Hakan]

عَسَى رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَى رَبِّنَا رَاغِبُونَ

'asa rabbuna en yubdilena hayren minha inna ila rabbina rağibune.

Belki Rabbimiz bize bunun yerine daha iyisini verir. Çünkü biz (artık) Rabbimizi(O'nun hoşnutluğunu) arzuluyoruz.

KALEM SÛRESİ 32. ÂYET

[Hakan]

كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ

Kezalikel'azabu ve le'azabul'ahireti ekberu lev kanu ya'lemune.

İşte azap böyledir. Ahiret azabı ise elbette daha büyüktür. Keşke bilselerdi!

KALEM SÛRESİ 33. ÂYET

[Hakan]

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ

İnne lilmuttekiyne 'inde rabbihim cennatin ne'iymi.

Şu da muhakkak ki, takvâ sahipleri için Rableri katında nimetleri bol cennetler vardır.

KALEM SÛRESİ 34. ÂYET

[Hakan]

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ

Efenec'alulmuslimiyne kelmucrimiyne.

Öyle ya, (Allah'a) teslimiyet gösterenleri, (o) günahkârlar gibi tutar mıyız hiç?

KALEM SÛRESİ 35. ÂYET

[Hakan]

مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ

Ma lekum keyfe tahkumune.

Size ne oluyor? Ne biçim hüküm veriyorsunuz?

KALEM SÛRESİ 36. ÂYET

[Hakan]

أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ

Emlekum kitabun fiyhi tedrusune.

Yoksa size ait bir kitap var da, (bu bâtıl inanışları) onda mı okuyorsunuz?

KALEM SÛRESİ 37. ÂYET

[Hakan]

إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا يَتَخَيَّرُونَ

İnne lekum fiyhu lema tehayyerune.

Onda, beğendiğiniz her şey sizin için mutlaka vardır (diye mi yazılı)?

KALEM SÛRESİ 38. ÂYET

[Hakan]

أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ

Em lekum eymanun 'aleyna baliğatun ila yevmilkiyameti inne lekum lema tahkumune.

Yoksa, "Ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?

KALEM SURESİ 39. ÂYET

[Hakan]

سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ

Selhum eyyuhum bizalike ze'iymun.

Sor onlara: Bu iddiayı onların hangisi savunacak?

KALEM SÛRESİ 40. ÂYET

[Hakan]

أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ

Emlehum şureka'u felye'tu bişurekaihim in kanu sadikiyne.

Yoksa ortakları mı var onların? Sözlerinde doğru iseler, hadi getirsinler ortaklarını!

KALEM SÛRESİ 41. ÂYET

[Hakan]

يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ

Yevme yukşefu 'an sakin ve yud'avne ilessucudi fela yestetiy'une.

O gün incikten açılır ve secdeye davet edilirler; fakat güç getiremezler.

KALEM SÛRESİ 42. ÂYET

[Hakan]

خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ

Haşi'aten ebsaruhum terhekuhum zillefun ve kad kanu yud'avne ilessucudi ve lum salimune.

Gözleri horluktan aşağı düşmüş bir halde kendilerini zillet bürür. Halbuki onlar, sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı (fakat yine secde etmiyorlardı).

KALEM SÛRESİ 43. AYET

[Hakan]

فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ

Fezerniy ve men yukezzibu bihazelhadiysi senestedricuhum min haysu la ya'lemune.

(Resûlüm!) Sen bu sözü (Kur'an'ı) yalan sayanı bana bırak (kendini üzme). Biz onları, bilmedikleri bir yönden yavaş yavaş azaba yaklaştırıyoruz.

KALEM SÛRESİ 44. ÂYET

[Hakan]

وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ

Ve umliy lehum inne keydiy metiynun.

Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim fendim çok sağlamdır!

KALEM SÛRESİ 45. ÂYET

[Hakan]

أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ

Em tes'eluhum ecren fehum min mağremin muskalune.

Yoksa sen onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?

KALEM SÛRESİ 46. ÂYET

[Hakan]

أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ

Em 'indehumulğaybu fehum yektubune.

Yahut gaybın bilgisi onların nezdinde de, onlar mı (istedikleri gibi) yazıyorlar?

KALEM SÛRESİ 47. ÂYET

[Hakan]

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ

Fasbir lihukmi rabbike ve la tekun kesahibilhuti iz nada ve huve mekzumun.

Sen Rabbinin hükmünü sabırla bekle. Balık sahibi (Yunus) gibi olma. Hani o, dertli dertli Rabbine niyaz etmişti.

KALEM SÛRESİ 48. ÂYET

[Hakan]

لَوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاء وَهُوَ مَذْمُومٌ

Levla en tedarekehu ni'metun min rabbihi lenubize bil'arai ve huve mezmumun.

Şayet Rabbinden ona bir nimet yetişmemiş olsaydı o, mutlaka, kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı.

KALEM SÛRESİ 49. ÂYET

[Hakan]

فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ

Fectebahu rabbuhu fece'alehu minessalihiyne.

Fakat ardından, Rabbi onu seçti (vahiy verdi) ve onu sâlihlerden kıldı.

KALEM SÛRESİ 50. ÂYET

[Hakan]

وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ

Ve in yekadulleziyne keferu leyuzlikuneke biebsarihim lemma semi'uzzikre ve yekulune innehu lemecnunun.

O inkâr edenler Zikr'i (Kur'an'ı) işittikleri zaman, neredeyse seni gözleriyle devirivereceklerdi. Hâla da (kin ve hasetlerinden:) "Hiç şüphe yok o bir delidir" derler.

KALEM SÛRESİ 51. ÂYET

[Hakan]

وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

Ve ma huve illa zikrun lil'alemiyne.

Oysa o Kur'an), âlemler için ancak bir öğüttür.

KALEM SÛRESİ 52. ÂYET

[Hakan]

يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ

Ya eyyuhelmuzzemmilu.

Ey örtünüp bürünen (Resûlüm)!

MÜZEMMİL SÛRESİ 1. ÂYET