---------------------
---------------------EL İLÂHU celle celâllihu (Zâtî)
Uluhet (ilâhet, ulûhiyyet; tapınmak, kulluk etmek) kökünden veya veleh, eleh (hayran kalıp hayret etmek, gönülden bağlanıp sığınmak) kökünden veya leyh (gizli olup insan duyu idrakinin üstünde bulunmak) kökünden türemiş olabileceği söylene gelmiştir.
İlâh ismi genel olarak kullanıla gelen şekliyle; hak veya bâtıl, tapılan ve ibâdet edileni gösterir.
Âlihe olarak çoğulu kullanılmıştır ki Türkçede tanrı ve tanrılar demek gibidir.
ALLAH ism-i şerîfi ise şahsına münhasır, zâtına mahsus ve apayrı olup, harf-i târifsiz olup tüm târiflerin cem' torbasıdır
İlâh kelimesi Kur'ân-ı Kerîm'de 147 yerde geçmekle birlikte genellikle içerik olarak "lâ ilâhe illâ ALLAH" şeklinde, nefiyden sonra tasdik esaslı tevhid formülüdür.
El İlâhu: Mutlakiyyeti zâtına mahsus ve külli şey'in kendisine kulluk etmesine zâten hakkı olan ALLAH-U ZÜ'L-CELÂL
Elehe : Kulluk etmek. Korumak.Himâye etmek.
Ellehe : Kulluk ettirmek, ilâhlaştırmak
1001 Esmâü'l-Hüsnâda ilgili Esmalar :
152- YÂ MEN HÜVE İLÂHÜ KÜLLİ ŞEYİN : Herşeyin İlâhı.
521- YÂ İLÂHEL- EVVELÎNE VEL- ÂHİRÎN : Evvel ve âhirlerin ilâhı.
744- YÂ MEN LÂİLÂHE ĞAYRUH : Kendisinden başka ilâh olmayan.
919- YÂ İLÂHEL- AĞNİYÂİ : Zenginlerin mabudu.
921- YÂ İLÂHE KÜLLİ ŞEYİN VE SÂNİAH : Her şeyin ilâhı ve sanatkârı.
991- YÂ İLÂHENÂ : İlâhımız.
KUL İHVANİ DİVANIndan
-ESMÂLAR-
EL İLÂHU celle celalihu
- nur-ye
- Özel Üye
- Mesajlar: 9090
- Kayıt: 08 Eyl 2007, 02:00
- nur-ye
- Özel Üye
- Mesajlar: 9090
- Kayıt: 08 Eyl 2007, 02:00
Re: EL İLÂHU celle celalihu
Es-Salâtü ve’s-selâmü aleyke Yâ Resûlallâh.
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
''Allahümme salli ve sellim ve bârik alâ seyyidinâ Muhammedîn abdike (Muhammedîyyeti) ve nebîyyike (Mahmudîyyeti) ve Resûlike (Ahmedîyyeti) ve Nebîyyûl-ümmîyyi (Habibîyyeti) ve alâ âlihi ves-sahbihi ve Ehl-i Beytihi...''
ـ4ـ وعن أسماء بنت يزيد رَضِىَ اللَّهُ عَنْها قالت: ]قال رسُولُ اللَّهِ #: اسْمُ اللَّهِ ا‘عْظَمُ في هَاتَيْنِ اŒيَتَيْنِ: وَإلهُُكُمْ إلَهٌ وَاحِدٌ َ إلهَ إَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ. وَفاتِحَةِ سُورَةِ آلِ عِمْرَانَ: الم اللَّهُ َ إلَهَ إَّ هُوَ الحَىُّ الْقَيُّومُ[. أخرجه أبو داود والترمذى وصححه
.4. (1793)- Esmâ Bintu Yezîd (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Allah'ın İsm-i Âzam'ı şu iki âyettedir:
1- "İLÂHınız, tek olan İLÂHdır, ondan başka İLÂH yoktur. O Rahmân ve Rahîm'dir." (Bakara 163).
2- Âl-i İmrân sûresinin baş kısmı: Elif-Lâm-Mim. O Allah ki, O'ndan başka ilah yoktur, O Hayy ve Kayyûmdur" (Âl-i İmrân 1-3).
[Ebû Dâvud, Salât 358, (1496); Tirmizî Daavât 65, (3472).]