Can Verip Cânân Kastları
Yüzülmüş ALLAH Dostları
OMUZ-larında Postları
ER ELİ-nde.. Er ELİ-nde..
*
Bilye Gibi Yok Başları
Her Biri Tevhid Taşları
Âşıkların Göz Yaşları
AŞK SELİ-nde.. AŞK SELİ-nde..
*
Ben Dağları Devriliyor
Alev Alıp Kavruluyor
Bulut Gin Savruluyor
SûR YELİ-nde.. SûR YELİ-nde..
*
Aynanın Ardı Sevgili
Seven Sevilenle Sevgi
Yârin Zikri Nefes Gibi
DOST DİLİ-nde.. DOST DİLİ-nde..
*
Hakka Haşyet Rehberleri
Halka Şefkat Ezel-Beri
Koşuyor Eren ER-leri
YÂR YOLUnda.. YÂR YOLUnda..
*
Kâr Ü Belânın Neşesi
Üfrülen RAHMÂn Nefesi
İmâm-ı ŞEHÎDin Sesi
CAN ÇÖLÜ-nde.. CAN ÇÖLÜ-nde..
*
Kimin Kabı Dolmaz Şaşar
Kimisinin Almaz Taşar
Yalnız Tuz Kurtları Yaşar
TUZ GÖLÜ-nde.. TUZ GÖLÜ-nde..
*
Kul İhvanî Hâl Huysuzu
Kalbi Kurttur! Postu Kuzu
Tevhid Eder Koru-Buzu
HAKK KULU-nda.. HAKK KULU-nda..
25.04.1998 11:03
Br..
Lebbeyk (a): " Buyurunuz, emir sizindir efendim!" demek.
SûR: (Suret. C.) Kıyamet günü İsrafil Aleyhisselâm'ın çalacağı boru. Buna Sur-u İsrafil de denir. Boynuzdan yapılan düdük.
Haşyet: Korku ve dehşet.
İmâm-ı ŞEHÎD: İmam Hüseyin aleyhisselâm.
Kâr ü Belâ-Kerbelâ: Irakta Seyyid-üş şühedâ Hz. İmam-ı Hüseyin Efendimizin (R.A.) meşhed-i mübârekleri olan yer.
Cibril var haber ver Sultân-ı Enbiyâya.
Düşdü Hüseyin atından sahra-yı Kerbelâya (Kâzım)
En son Hakan tarafından 21 May 2010, 11:06 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
KUL İhvanî gÖZü elâ
Muharrem mesti es-Selâ
Suya hasretmiş Kerbelâ
Çöle saldı gÖZ YAŞInı
01.05.1998 10:54
05 mhrrm..
Muharrem: Arabi ayların başı, birincisi. * Haram edilmiş olan. * Bu muharrem ayında Müslümanlıktan evvel Arablar arasında muharebe yasaktı. Bundan dolayı bu isim verilmiştir. * Haram kılınmış, tahrim olunmuş. (Bak: Eşhür-ü hurum) 10 Muharrem İmam Hüseyin aleyhisselâmın Kerbelâ Çölünde şehadet günü.
Mest (f): Sarhoş olmuş, manevî sevince buğulmuş.
En son Hakan tarafından 21 May 2010, 11:07 tarihinde düzenlendi, toplamda 1 kere düzenlendi.
Vahdehu lâ şerike lehu: O ALLAH celle celâlihu tektir Onun ortağı da yoktur.
Ebu Eyyub (R.A)' den rivayetle Resulullah (S.A.V) şöyle buyurmuştur: "Kim, on defa 'lâ ilâhe illallah-u vahdehû lâ şerîke lehu, lehü'l-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ kül-li şey'in kadîr' -Allah'dan başka hiçbir ilah yoktur. O tektir, eşi yoktur, mülk O' nun dur. Hamd O' na mahsustur ve O' nun her şeye gücü yeter” derse İsmail Peygamberin neslinden dört köleyi hürriyetine kavuşturmuş gibi sevap alır." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesai)
CAN Çarşısın Celâlinde
Haram-Hürmet-Helâlinde
KUL İhvanîm Kemâlinde
Cemâlin Cilâ gördüm DOST!..
08.05.1998 14:35
Br..
Bâde: Erenelerin ilahî aşk ikramı, dolusu. Selâ: Hakka ve Hayra Dost çağrısı Sebil: Açık ve büyük yol. Büyük cadde. * Allah rızası için su dağıtılan yer.
Şeriat-Tarikat BUZdum SU OLdum
Mârifette BUHAR Göklere DOLdum
Hakikat BULUTu bağlarım YOLdum
Rıza Rahmetinde CEVLÂN Eyledim..
*
Gayret-Himmet ile BEN DAĞIm AŞtım
Haşyet Ateşinde kavruldum PİŞtim
Hayretlerde KALdım-Dehşete DÜŞtüm
Hakikat HÂLİnde HAYRÂN Eyledim..
*
İhvanîmi RABBım DİRİ EYLEdi
SEVen-SEVilenden BİRİ EYLEdi
Resûlullah Kervan KıtMİRİ EYLEdi
İzin BULdum diye BAYRAM Eyledim..
09.05.1998 01:27
Shr..
EZEL: İbtidası ve başlangıcı olmayan, her zaman var olan.
KÂLU: BELÂ!: Dediler ki: Bilakis Rabbimizsin. Eles Meclisinde insan.. (bknz. Araf7/172)
Muhit: İhata eden. Etrafını kuşatan, çeviren. * Etraf. Çevre. * Büyük deniz. Okyanus. Mc: Büyük âlim.
Kûn fe yekûn: ALLAH celle celâlihu OL! der Ve OLUR.
Lâ Hüve İllâ Hu: Ondan başka O yoktur.
Cûd (a): Cömertlik. Bahr-ı cud. Cömertlik denizi.
CEM: (C.: Cümu) Hurmanın iyi olmayanı. Farklı şeyleri bir yere getirmek mânasına mastar. * Az olarak cemaat için isim olur. * Toplama. Bir yere getirme, biriktirme. Yığma.
Cûd: Cömertlik. Sahilik. Eli açık olmak. Muhtaçların vaziyetlerini, durumlarını bildirmeğe meydan vermeksizin lütuf ve ihsanda bulunma hâleti. Mücahede-i diniye ve neşr-i hakaik-ı Kur'aniye ve imaniye hizmetinde mutemed zâtlara lüzumunda maddeten de iştirak etmek fedakârlığı.
Haşyet: Korku ve dehşet ve saygı.
Gece-Gündüz Zikrimiz Huu!
Kûn fe Yekûn Fikrimiz Huu!
Sabrımız Huu! Şükrümüz Huu!
Dost Muhammedin selâsı
*
Aşk Dağında Ünlediğim
Sahillerde Dinlediğim
Gece-Gündüz İnlediğim
Sırrr-ı Süveydâ Sılası
*
GÜLle-Gübre HAYY Zuhuru
Lâ Hüve İllâ Hu! Nuru
Can Muhammed Arı-Duru
Cemâli Cennet Cilâsı..
*
Söz-Sohbet-Zevk-Haz Ehli Dost
Nev Niyazda Naz Ehli Dost
KUL İhvanî Saz Ehli Dost
Bâtını, Zâhir Zulası .
17.05.1998 14:04
Elestü Bezmi: Cenab-ı Hak ruhları yarattığında "Ben Rabbiniz değil miyim? meâlinde: Elestü biRabbikum? diye sorduğunda, ruhlar, Belâ "Evet Rabbimizsin" diye cevap vermeleri ânına "Elest meclisi" veya "Bezm-i elest" tabir edilir.
Merve-Safa: Mekke-i Mükerreme'de bir tepenin adı olup hacılar, Merve ile Safâ arasında yedi def'a gidip gelirler. Bu, haccın rükünlerindendir. Bu gidip gelmeye "sa'y" denir.
Kâr ü Belâ: Kâr ve derdin atbaşı olduğu Kerbelâ imtihanı.
Meczub: Başkasının te'siri ile hareket hâlinde olan. Cezbedilmiş. Aklı gitmiş olan. Aşk-ı İlahî ile kendinden geçmiş. * Deli. Divane. Mecnun.
Sırrr-ı Süveydâ: Kara Sevdâ Sırrı-özelliği.
Sıla: Kavuşmak, ulaşmak, vuslat. * Âşıkın mâşukuna kavuşması. * Doğduğu yeri, hısım akrabayı gidip görme. * Bahşiş, hediye
Zula: Gizleme yeri.
Her Başa Konar mı Erenler Kuşu
Aşk ü Cezbe Çile Sıdk İle Huşû
Muhteşem Temaşâ Aşkın Cünbüşü
SuSarsa Seherde YELler İncinir!..
*
Gönül Güzeline Vurgunum Dostlar
Çağlayıp Coşsam da Durgunum Dostlar
Desem Ki : Yoruldum, Yorgunum Dostlar!
YÂRin YâdigÂRı YILlar İncinir!..
*
Geçiyor Boşuna Vah Benim Ömrüm
Ben Neler Yaşadım.. Dost Neler Gördüm
DEsem ÖLdürürler! DEmesem Öldüm!
Dinleyen Kualaklar DİLler İncinir!..
*
Sonsuz Ufuklarda Bir Kara Sevdâ
Mecnunlar Ah! Eyler: Nerdesin Leylâ?
El Ele Mahşerle Dost, Kâlu: Belâ..
OLmasam KERBELÂ ÇÖLler İncinir!..
*
Gayri Kerem Eyle Bana Efendim!
Çileler Cefâ Etti Cana Efendim!
Şükrüm-Şikayetim Sana Efendim!
DEsem-DEmesem de KULlar İncinir!..
*
YÂR İle Bileler BİLYE Başlılar
Gönül Gözü Görür Gözü Yaşlılar
Bizi Taşa Tutar Özü Taşlılar
Dikenim Döğerler GÜLler İncinir!..
*
Gece-Gündüz ADın ANdığım DEsem
CaNım, ACIsına BANdığım DEsem
AHH! Edip Aşkıyla YANdığım DEsem
KUL İHVANÎ Sefil KÜLler İncinir!..
29.05.1998 11:53
TAVAF: Ziyaret etmek. Ziyaret maksadiyle etrafında dolaşmak. * Hacıların Kâbe etrafında yedi defa dolaşmaları.
Cürm: (Cürüm) Kabahat, kusur. Hatâ. İsyan. Günah. Kanun hilâfına hareket.
Cehl: Câhillik, bilmemezlik, ilimden mahrum olmaklık, nâdanlık, tecrübesizlik, gençlik.
Dahl: Karışma, girme. * Nüfuz, te'sir. * Vâridat. * İrâd. İtiraz, ta'riz. * Ayıp, töhmet.
Cezbe: Tas: Meczubiyet, istiğrak. Allah'ı hatırlayıp Allah sevgisi ile kendinden geçer bir hale gelme.
Sıdk: Doğru söz. Hakikata muvâfık olan. Bir şeyin her hususu tam ve kâmil olması. * Ahdinde sâbit olmak. * Peygamberlere mahsus en mühim beş hasletten birisi. * Kalb temizliği.
Huşû: Alçak gönüllülük. Hayâ etmek ve mütevazi olmak. Korku ile karışık sevgiden gelen edebli bir hâl. Yüksek ve heybetli bir huzurda duyulan alçak gönüllülük. Sükun ve tezellül.
Temaşâ: f. Hoşlanarak bakmak. Seyretmek. Seyre çıkmak. Gezmek. İbretle bakmak
Cünbüş: Tasavvufî COŞku.. Zevk, eğlence. * Hareket, kımıldanma. * Uta benzer bir çalgı. (Doğrusu: Cünbiş'tir).
Öyle GÜNler Olur ki GEÇme BİLmez!
Öyle GÜNler Olur ki GEÇer GELmez!
En ACI VeRen DAL Elimizle Kırdığımızdır!
Kanı Dinmeyen Yara kendimizden SIRRdığımızdır
HUU Dost!..
KUL İhvanî Garib AŞKın Fakiri
Ahmaklar ölmüştür, Âşıklar diri
Sonsuzdan-Sıfıra Kervan Kıtmiri
Âşıklara Âşık gÖZ YAŞlarımız..
*
MeczubuzMecnununuz Zülf-ü Leylâya
AŞK Çekti Başımız Kara Sevdâya
Mahşeri Derc Ettik Kâlû Belâya
Bezm-i Elestinde Bir HOŞlarıyız
*
Âşıklar AŞK Okur Gözüm Yaşında
Gönlümüz Tutsaktır Hilâl Kaşında
Kimi Ayık Gezer Aklı Başında
Şükürler Olsun BİZ SARHOŞlarıyız
İnnemâ emruhû izâ erâde şeyen en yekûle lehu kun fe yekûn(yekûnu) :Allahın şanı, bir şeyin olmasını dilediği zaman, ona sadece ol demektir; o oluverir. (Yâ-Sîn 36/82)
Hemhâl: Haldaşlık.
Subhanallahi ve bihamdihi esteğfirullahel- Azîmü.
Hüvellezi Hayyul- Kayyumü ve etübiileyhi..
Kast: kasd. Bir işi bile bile yapmak. * İsteyerek. Niyet ederek. * Niyet. Tasavvur. * İstikamet. Yolu doğru olmak.
Sıddıkîn: Sıddık olanlar, İmam Ali kerremullahi veche, Hazret-i Ebubekir (R.A.) gibi olanlar. Hazret-i Ebubekir (R.A.) gibi olanlar ve Onun izini takib edenler. Allah yolunun sadakatte en ileri olanları.
Sine (a): Göğüs. Sine-i çak: Yırtılmış, parçalanmış gö¬ğüs, yaralı kalb.
Allâhu nûrus semâvâti vel ard(ardı), meselu nûrihî ke mişkâtin fîhâ mısbâh(mısbâhun), el mısbâhu fî zucâceh(zucâcetin), ez zucâcetu ke ennehâ kevkebun durrîyyun, yûkadu min şeceratin mubâraketin zeytûnetin lâ şarkîyetin ve lâ garbiyyetin, yekâdu zeytuhâ yudîu ve lev lem temseshu nâr(nârun), nûrun alâ nûr(nûrin), yehdîllâhu li nûrihî men yeşâu, ve yadribullâhul emsâle lin nâs(nâsi), vallâhu bi kulli şeyin alîm(alîmun) :Allah, göklerin ve yerin nurudur. O'nun nurunun misali, içinde çerağ bulunan bir kandil gibidir; çerağ bir sırça içerisindedir; sırça, sanki incimsi bir yıldızdır ki, doğuya da, batıya da ait olmayan kutlu bir zeytin ağacından yakılır; (bu öyle bir ağaç ki) neredeyse ateş ona dokunmasa da yağı ışık verir. (Bu,) Nur üstüne nurdur. Allah, kimi dilerse onu kendi nuruna yöneltip iletir. Allah insanlar için örnekler verir. Allah, her şeyi bilendir. (Nûr 24/35)
Şah-ı Şeriat Sahibi
Kırık Kalblerin Tabibi
Hallakul- Hakkın Habibi
YÂR ı Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Hizmet İçin Sîne Sazı
Hakkın Halkı, Naz-Niyazı
Arzdan Arşa AŞK Avazı
ZÂR ı Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Şah-ı Şühûd Şeyhül- Hazîn (Ks)
Pîri Ali Hüsamedddin (Ks)
Şeref-i Şeyh Âlâaddin (Ks)
ER i Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Geçmiş Benlik Nefesinden
Yalan Dünya Hevesinden
Nâzik Nefsi Şerr Sesinden
Berî Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
ALLAH İçin Resûl İçin
Sorulamaz Neden-Niçin?
Kalbdeb İçre FUAD İçin
Yeri Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Aşkın Şemâil-Şekili
Vuslat Vâlisin Vekili
El-ÂN Dört Sancak Çekili
Biri Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
HAKKı Derim Dem Bu Demde
Lâzımı-Lâyıkı Hem De
Yedi Cevâhiri CEMde
Diri Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Kalbi Kalble Karşı Görür
Cennet İçre Çarşı Görür
Biiznillah Arşı Görür
Körü Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Terbiyede-Tezkiyede
Tasfiyede-Tecliyede
Kalbi, SEYR-ÂN Ede Ede
Duru Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Dili DOSTun Dost Dilidir
Mest Muhabbet Menzilidir
Kalbimizin Kandilidir
Nuru Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Serine Sürme Sürülmüş
Defteri Burada Dürülmüş
Ezel-Ebed Üfürülmüş
Sûru Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
Zül- Celâl!.. Cemâl Çağıdır
Dost Muhammed Menbağıdır
Sâadatların Sırrı Dağıdır
Tûru Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
İnadın Dörde Bölesi
Ölmeden Önce Ölesi
Çogu Dünyanın Kölesi
HÜR Ü Muhammed Sıddıkın (Ks)
*
KUL İhvanî UY-ÂN-Davran
Nefes Nefes Geçer Her ÂN
MEDİNEye Giden Kerv-ÂN
YÜRÜ!.. Muhammed Sıddıkın (Ks)
04.04.1999 15:15
A N T A L Y A..
BİR Zamanda
Temsil: Bir şeyin aynısını veya mislini yapmak. Benzetmek. Teşbih etmek. Örnek, nümune söz. (Bak: Kıyas-ı temsilî)
Selsebil (a): Tatlı, hafif, güzel su. Cennette bir su kay¬nağının adı.
Hallakul- Hakk: Halkaden el Halık ve el HAKK olan ALLAH celle celâlihu.
ZÂR: f. İnleyen, sesle ağlayan. * Zayıf, dermansız.
Berî: (Berâet. den) Kurtulmuş. Temiz. Kayıt ve hüküm altında olmayan. Zimmeti bulunmayan adam. Hiçbir karışıklık, kusur ve noksanı olmayan. Hastalıktan sâlim olan. (Bak: Ber')
FUAD: Kalb içinde Kalb, Ruh durağı..
Dem: f. Nefes. Soluk. * Ağız. * Nazar. * An, vakit, saat. * Koku. * Kibir, gurur. * Âli, yüksek. * Körük.
Cevâhir: (Cevher. C.) Cevherler. Çok kıymet verilen ve az bulunan şeyler, çok kıymetli mâden veya taşlar. * Mc: Çok kıymetli söz veya faydalı yazılar.
Biiznillah: ALLAH celle celâlihu nun iziniyle.
Menbağ: Kaynak. Nimetin veya herhangi bir şeyin çıktığı yer. Suyun çıktığı yer. Pınar.
Sâadatlar: Tarikat silsilesindeki Büyükler, Efendiler.
Tûr: Musâ Peygamberin (A.S.) Allah (C.C.) kelâmına nâil olduğu, Süveyş ile Akabe Körfezi arasındaki bir yer ve bir dağ ismi. Cebel-i Musa veya Tur-u Sinâ da denir. * İbn-i Sinâ'nın ceddinin ismi. (Bak: İbn-i Sinâ)
TERBİYE (a): BEDENsel.. Besleyip büyütme, beslenip büyütülme; eğitim; görgü;
TEZKİYE: NEFSÎ. Temizleme.
TASFİYE: KALBÎ.. Arıtma, Saf kılma, kılınma, saflaştırma, temizleme, arıtma.
TECLİYE: RUHÎ.. Cillalamak. Tertemizkılmak.
Tekellüf: ALLAH celle celâlihunun Kulluk teklifi.Kendi isteğiyle külfete girmek, bir zorluğa katlanmak. * Gösterişe kapılmak. Özenmek. * Yapmacık hâl ve hareket. Zoraki hareket.
Hazz: Sevinç duyma. Hoşlanma. Zevklenme. Saadet. Tali'. Nasib. Nimet ve süruru mucib şey.
Yevm-i YUSR: Kolaylık günü.
Hışır: Dânesi ayrılmamaış ezilmiş sap-saman karışımı.
Külhân: f. Hamam ocağı. Hamamda su ısıtmak için ateş yakılan yer
Lâl: f. Dilsiz. Söz söyleyemiyen.
Fer: f. Işık, parlaklık, zinet, süs. * Fazl ve vakar. * İktidar; şevket, kuvvet.
Berât. Nişân. Rütbe. İmtiyaz ve taltif için verilen resmi kâğıt.
Mirat: Ayine. Ayna. * Meşhur bir cins lâle.
Hadd: Hudut. Çizgi. Sınır. * Cürüm. * Salahiyyet. * Şeriatça verilen ceza. * Derece. Son derece. Münteha. * İnsana ârız olan şiddet ve titizlik. * Def etme. Men etmek. * Keskin. Sivri. * Sert. Gergin. * Man: Üç tasavvurdan ibaret olan kıyas. * Ekşi. * Tesirli, müessir.
Nurun Alâ NÛR: Nur üstüne Nur.
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
Allâhu nûrus semâvâti vel ard(ardı), meselu nûrihî ke mişkâtin fîhâ mısbâh(mısbâhun), el mısbâhu fî zucâceh(zucâcetin), ez zucâcetu ke ennehâ kevkebun durrîyyun, yûkadu min şeceratin mubâraketin zeytûnetin lâ şarkîyetin ve lâ garbiyyetin, yekâdu zeytuhâ yudîu ve lev lem temseshu nâr(nârun), nûrun alâ nûr(nûrin), yehdîllâhu li nûrihî men yeşâu, ve yadribullâhul emsâle lin nâs(nâsi), vallâhu bi kulli şeyin alîm(alîmun) :Allah, göklerin ve yerin nurudur. O'nun nurunun misali, içinde çerağ bulunan bir kandil gibidir; çerağ bir sırça içerisindedir; sırça, sanki incimsi bir yıldızdır ki, doğuya da, batıya da ait olmayan kutlu bir zeytin ağacından yakılır; (bu öyle bir ağaç ki) neredeyse ateş ona dokunmasa da yağı ışık verir. (Bu,) Nur üstüne nurdur. Allah, kimi dilerse onu kendi nuruna yöneltip iletir. Allah insanlar için örnekler verir. Allah, her şeyi bilendir. (Nûr 24/35)
Kâbe Kavseyn:
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
Summe denâ fe tedellâ :Sonra yaklaştı, derken sarkıverdi. (Necm 53/8)
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
Fe kâne kâbe kavseyni ev ednâ:Nitekim (ikisi arasındaki uzaklık) iki yay kadar (oldu) veya daha yakınlaştı. (Necm 53/9)
İşte Gurbet! İşte Hasret! Kalbim Kırık-Gönlüm Garib!
El Bağladık-Boyun Büktük, Tecellî Tahtında TABİB
Olsun! Olmasın! dan Geçtik, Şükür OL-ÂN a Razıyız
Merhemette-Muhabbette, SIDDIKın Sahibi HABİB..
11.04.1999 13:13
Tecelli (a): Görünmek. Aynada, cilalı ve parlak bir yüzde görünme. görünme, belirme. Tasavvufta Nurullah'ın esmâlarda sıfat olarak zuhuru. Eşyaî, esmaî, sıfatî ve zâtî tecellîler... El Nur'un hünerleri...
AÇ artık kalb Kapımız Dost! AT istemem Yoğu-Varı
Güvercinlerin SIDDIKı, ANLAmanın Anahtarı
Vuslat vâdisi Vâlisi, Temâşâ TÛRUna çıkar
Tecellî Tahtında TAVAF!.. ÜNS ü HEYBET!. DOST Diyârı!..
11.04.1999 13:50 ÜNS: Alışkanlık, alışma. * Arkadaş. Hemdem
HEYBET: Hürmetle beraber koruk hissini veren hal. Sakınıp korkulacak hal. Azamet.
Sıddıkiyyet-Merhamet yok, taşlar gibi katı Kalbim!
Mârifetsiz-muhabbetsiz, Mâsivâ Mir’atı Kalbim!
Fakir-Âciz- Zelil-Alîl bir Abd iken Sefil Nefsim
Seni de baştan çıkardı, İlham Mû’siratı Kalbim!
12.04.1999 20:30 ev..
Mâsivâ: Yaratan ALLAH celle celâlihu dan başka tüm Yaratıklar.
Mir’at: Ayna.
Zelil: İzzetsiz. Sürçüp düşen. * Yanılan.
Alîl: Hasta. İlletli.(Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, alil bir uzvun reçetesi; ittiba-ı Kur'andır. M.)
Mû’sirat: Sıkım zamanı gelmiş üsâreliler. (Üzüm gibi) * Bora ve kasırgalar.
Sevilenle 
