Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu

Cevapla
Kullanıcı avatarı
meryemnur
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 943
Kayıt: 20 Şub 2009, 02:00

Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu

Mesaj gönderen meryemnur »



Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu



*Medine de bir şirkette elektrik teknisyeni olarak
çalışan ALLAH dostu ve Peygamber âşığı bir kardeşimiz işin son günü sabah mesaisinde kendisine verilen teknik görevi tamamlayıp ayrılmak uzere iken Resulullahın Ravzasında elektrik carpması sonucu vefat etti ve Cennetul Bakiye defnedildi. Tabii ailesi mecburi istikamet Türkiye'ye dündü. O zaman 7 yaşında olan oğlu bugün ortaokul öğrencisi.

Kompozisyon dersi ödevi olarak bir makale yazmış ve birincilik almış.



Resim


PEYGAMBER SEVGİSİ;

Bir seni güneşim, bir babamı, bir de terliklerimi
bırakmıştım geldiğim yerde

Bir ilkbahar gününde güller gibi kokan Medine'de dünyaya gözlerimi açmıştım Doğduğum hastane senin Ravzanın hemen yanı başında olduğu için, duyduğum ilk koku senin bahçenin gül kokuları olmuş

Babam gelip de daha kulağıma ezan okumadan,
kulaklarım senin mescidinin ezan sesleriyle şereflenmiş 40 günlük olduğumda ilk ziyaretimide senin Hane-i Saadetine yapmışım.
İlk adımlarımı senin Ravzandaki mermerlerinde atmış ve Rabbimle ilk buluşmamı, ilk secdemi senin mescidinde yapmışım.
Hemen hemen yaptığım her ilkte sen varsın.
Daha konuşmasını ögrenmeden seni sevmeyi öğrendim ben

Belki seni çok tanımazdım ama, sanki bana çok çok yakınmışsın gibi severdim seni.
Senin evini her ziyarete gelişimizde seni görmesek bile senin varlığını hisseder, evinden her ayrılışımızda hüzünlenirdik.
Çocuklar evde sıkılınca babaları parka, eğlence yerlerine götürsün isterler.
Biz Medine'de yaşadığımız sürece hiç babamızdan parka götürmesini istemedik.
Bizim canımız sıkılmaz mıydı acaba hiç?
Sanırım Medine'deki hiçbir çocuğun canı sıkıımazdı.
Çünkü orada hiçbir yerde olmayan gül bahçesi ve bahçenin biricik efendisi vardı.
Bizim vaktimizin çoğu o bahçede geçerdi.
Senin bahçenin mermerlerine ayakkabı ile basamazdık.
Yalınayak dolaşırdık mermerlerin üstünde.
Kim bilir, korkardık belki de bahçenin güllerine basıvermekten.
Yazın mermerler ayaklarımı yakardı.
Olsun bu da bizim hoşumuza giderdi.
Babama sormuştum bir seferinde:
“- Babacığım neden Medine bu kadar sıcak” diye
Babam da:
“- Evladım Medine'de iki tane güneş var da ondan” derdi
“- Nasıl olur babacığım, güneş bir tane değil mi?” derdim
Babam gülerek:
“- Bak yavrum doğru, bütün dünyayı ısıtan bir güneş var ama bir de alemleri ısıtan ve aydınlatan güneş var O güneş de Medine'de olunca sıcaklık iki kat oluyor!”
Babamın bu cevabı hoşuma giderdi ve ısınırdım.

Gerçekten de ayaklarımızı mermerler ısıtıyordu ama senin güneşin de, sıcaklığın da içimizi ısıtıyordu.
Medine'den ayrıldığımızdan beri belki ayaklarımız ısınıyor ama içimiz bir türlü ısınamıyor.
Çünkü güneşimizin en büyüğünü orada bırakmıştık.
Ben güneşimi kaybetmiştim.
Onun evine, bahçesine gidemiyordum artık.
Geri ısığı ta buralarda bizi aydınlatıyordu ama içimi ısıtması için onun Ravzasında yalınayak koşmam lazımdı.

Evet, bahçende yürürken ezanlar okunurdu.
Öyle güzel okur ki Medine müezzini ezanı, sanki Bilali Habeşi okuyor sanırsınız.
Namaz kılmak için Mescide koştururduk, bilir bilmez.
Babamın yanında namaz kılardık.
Büyük sütünların altından gelen soğuk havadan saçlarımızı savurturduk.
Zemzem bardaklarından güller yapardık.
Namaz kılarken yanımıza usulca bir kedi sokulurdu.
Babam: “İncitmeyin sakın, onlar Ebu Hureyrenin kedileri” derdi,
Biz de inanırdık senin Mescidine kediler de girebilirdi.
Sen çok iyi bir ev sahibiydin çünkü

Carşamba günleri hep Uhud'a giderdik.
Senin çok sevdiğin amcanı ziyaret etmeye, o bizim de amcamızdı.
Kardeşlerimle Ayneyn tepesine çıkar oradan Uhud'da yatan 70 şehide selam verirdik

Uhud dağına her baktığımızda sanki orada seni görür gibi olurduk Uhud'da senin Ravzanın kokusu gibi gül kokardı.
Orası da ayrı bir gül bahçesi idi sanki

Işte benim yedi senem ki en değerli en güzel yıllarım senin köyünde, senin gül bahçende, senin savaştığın yerlerde sanki yanımda sen varmışsın gibi seninle dopdolu geçti.
Seni görmesem de seninle yaşamaya o kadar alışmıştım ki senin yanından ayrılırken sanki bir yanım, bir canım, bir parçam orada kalmıştı

Buraları bana gurbet oluverdi

Elimde olsa hemen yanına koşar gelirim ama hep büyüyünce gidersin diyorlar.
Ben sırf senin yanına gelebilmek için büyümek istiyorum.
Senin yanına geldiğim zaman büyümüş bile olsam bahçendeki mermerlerde yalınayak dolaşacağım.
Ta ki güneşin içimi ısıtana kadar.
Senin hasretinden içim üşüyor.
Belki hasretin herkesi yakar, beni de isitiyor işte.
Çünkü benim ruhum doğduğumdan beri senin sevginle ısınmaya alışkın

Senin sıcaklığına o kadar muhtacım ki..
Ne olur ben sana gelemesem bile sen beni hic bırakma.
Işığınla gecelerimize nur ol!

Sıcaklığınla bütün zerrelerimizi ısıtıver.
Hani sana Medineyken komşuyduk ya, evlerimiz birbirine cok yakındı.
Senin varlığın bize güven verirdi hep.
Yine öyle ol, ara sıra da olsa evimizi şereflendiriver.
Hem benim adım Nebi, aynen seninki gibi.
Bu ismi bana seni çok seven bir dostun koymuş.
Diğer adım da Muhammed, yine senin gibi.
Bu ismi de canım babacığım koymuşç
Buraya gelirken senin köyünde bıraktığımız babacığım!

Sana benzeyen bir yanım daha var.
Ben de senin gibi babasız büyüyorüm.
Ben çok şanslıyım, sen bize asla yetimliğimizi hissettirmedin
Medine'den ayrıldığımızdan beri sanki sen hep yani başımızdaymışsın gıbi hissediyorum

Geceleri korkmadan güvenle uyuyorum hep.
Seni tanıdığım ve seni sevdiğim için.
Rabbime binlerce kez teşekkür ederim.
Babam senin köyünde kalmıştı.
Biz babamın cenazesini gömerken ağabeyimin terlikleri babamın kabrine düştü ve orada kaldı.
Ben o terlikleri çok kıskandım.
Çünkü abimin terlikleri hep babamla kalacaktı.
Babamı son ziyaret edişimizde bende kimse görmeden terliğimi babamın kabri üstüne gömüverdim.
İşte şimdi benim terliğim de hep babamla kalacaktı

Evet demiştim ya bir güneşimi, bir babamı, bir de terliklerimi bırakmıştım geride.
Babam ve terliklerim hep oradaydı, gelemezlerdi.
Ama güneşim hep yanımızdaydı.
Yetimlerin Efendisi, yetimlerini hiç ışıksız bırakır mı?
Dünyanın bir ucuna gitmiş olsaydık bizi bırakmayacağını biliyordum.

Gözümüz gönlümüz seninle aydınlanır efendim.
Ruhumuz, içimiz sıcaklığınla ısınır.

Bir gün sana gelişim geç bile olsa bana,
Gül bahçesinin mermerlerinde yalın ayak koşmak

Tâ ki aşkınla, sevginle bütün bedenim yanıp kavrulsun.
Terliklerimi bıraktığım o güzel mabed son durağım olsun!..


Nebi Doğanay


Esselatu vesselâmu aleyke ya Resûlâllah
Esselatu vesselâmu aleyke ya Habiballah,
Esselatu vesselâmu aleyke ya Seyyidel evveline vel-âhirin..



بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم

O Peygamber, inananlara kendi canlarından daha yakındır..…

Ahzâb Sûresi, 6
Kullanıcı avatarı
gullale
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 1362
Kayıt: 16 Oca 2008, 02:00

Re: Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu

Mesaj gönderen gullale »

meryemnur yazdı:

Esselatu vesselâmu aleyke ya Resûlâllah
Esselatu vesselâmu aleyke ya Habiballah,
Esselatu vesselâmu aleyke ya Seyyidel evveline vel-âhirin..


ALLÂHUMME SALLİ VE SELLİM VE BÂRİK ALÂ SEYYİDİNA MUHAMMEDİN ABDİKE VE NEBİYYİKE VE RASÛLİKE VE NEBİYYİ'L-UMMİYYİ VE ALÂ ÂLİHİ VE SAHBİHİ VE EHL-İ BEYTİHİ...
Resim
Kullanıcı avatarı
HAYY-DOST
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 1856
Kayıt: 16 May 2009, 02:00

Re: Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu

Mesaj gönderen HAYY-DOST »

Resim

Bir çocuğun yüreğinden kopup gelen bu duygular , benim yaşlı bedenimde hiç eskimeyen çocuk ruhuma ne kadar da tercüman....
O'nun KALBinden coşarak akan bu maneviyat seli, benim de yüreğimden geçip, ötelere akıp gittiler.
Giderken, dertlerimi, sıkıntılarımı, endişelerimi, korkularımı, ve günahlarımı da yıkayıp götürdüler.
Keşke Medine'de bu güzel çocuğun ayaklarının bastığı bir taş da ben olsaydım
.....

ALLÂHUMME SALLİ VE SELLİM VE BÂRİK ALÂ SEYYİDİNA MUHAMMEDİN ABDİKE VE NEBİYYİKE VE RASÛLİKE VE NEBİYYİ'L-UMMİYYİ VE ALÂ ÂLİHİ VE SAHBİHİ VE EHL-İ BEYTİHİ...
Resim
Kullanıcı avatarı
meryemnur
Özel Üye
Özel Üye
Mesajlar: 943
Kayıt: 20 Şub 2009, 02:00

Re: Medine'de 7 yaşındaki çocuğun Efendimiz'e mektubu

Mesaj gönderen meryemnur »

[BBvideo 425,350][/BBvideo]
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم

O Peygamber, inananlara kendi canlarından daha yakındır..…

Ahzâb Sûresi, 6
Cevapla

“Peygamber Efendimiz (S.A.V)” sayfasına dön