Tebâ ediliyor millet, zilletin sultanlığına,
Damarlardaki Türk kanı, modernce temizleniyor,
Asırlardır ışık olmuş, zulümün karanlığına,
Zulüm sayılıyor şimdi, Şanlı Tarih gizleniyor.
Bir Türk Dünya’ ya bedeldi, düşeni tutan tek eldi,
Zalime baş eğmektense, ölmek bin defa güzeldi.
Doğruluk ve dürüstlüktü, adaletti Türk’ ün Vasfı,
Ne ahmaktı, ne aptaldı, nasıl bir oyuna geldi.
Çalıp çırpmak yoktu bizde, haram yoktu midemizde,
İsraf etmezdik suyunu, abdest alsaydık denizde,
Allah’ ın bilirdik mülkü, kölesi değildik malın,
Soframızın sahibiydi, aç komşu da, kimsesiz de.
Fakirlik ayıp değildi, boş yatmaktı ayıp olan,
Zekâtını ayırırdı, cebi bereketle dolan,
Paylaşmak esastı bizde, kurban olan nefsimizdi,
Alnımız hep tertemizdi, buydu bize miras kalan.
Ayıplanır, kınanırdı, kıçı başı oynayanlar,
Tek dünya için çalışıp kazanmaya doymayanlar,
Adam kayırmak ta neydi, adam gibi adam olsun,
İnsan yerine konmazdı vicdanını duymayanlar.
Ha kapalı ha açıktı, hep anamız, bacımızdı,
Bilirdik haram, helâli, iman tek ilacımızdı,
Yan gözle bakmazdık ki biz, ha türbanlı ha türbansız,
Allah diyerek kandırdı, iblis içimize sızdı.
Baharlar zahirde şimdi, gönle düşmüyor cemremiz,
Böyle mi öğretti bize, Mevlâna-Yunus Emre’ miz.
Veli’ ler yurdu vatanda, Allah cc. Dostlarıyla dosttuk,
Gereksiz görülür oldu, artık Hacc’ ımız, Umre’ miz.
Bir gökkuşağı gibiydi, rengârenkti her yöremiz,
Aynı Allah (cc), aynı Kitab, HAKK’ çaydı bizim töremiz.
Gönül yıkmak yoktu bizde, hepimiz din kardeşiydik,
Bizden dost olurdu bize, birlik olmaktı çaremiz.
Sormuş mu bu güne kadar, Alevi, Kürt, Çerkezimiz,
Yurdumuz neresi bizim, hangi milletteniz kimiz?
Ülkemiz bir, ülkümüz bir, Bir Al Sancak’ ın uğruna,
Girmiş toprağın bağrına, hepsi bizim şehidimiz.
Hüzünlenme, mahzun olma, çatma çehreni Al Sancak,
Tütüyor henüz sönmedi, yurdun üstünde kaç ocak,
Böyle kara günleri biz, ilk kez görüyor değiliz,
Tarih iyi bilir bizi, olan bir daha olacak.
HÂLimce…
19.06.2010 – 14:15