ELinde OL-ANa, BİR GÜL kOKUsu mERhabAN!
E-linde olmak huzuruyla
L-ülü tanesi misali
İ-şler iliklere sedefin
N-iyazlar ARŞa ulaşınca
D-inler NAZındakini
E-lele BİZ BİR İZ dediğini...
O-lan olacak
L-eyla çok karanlık gecedeyse
A-Nda buluşacak SEVDAsıyla
N-uruMİM in şavkında
A-ydınlanacak ANında
B-âd-ı sabânın esintisinde
İ-çi dolacak ayın on dördü gibi
R-abtiyesinin uçunda...
G-erçeği AŞIladıysa hayal güçüne
Ü-zülmeyecek ASılı kaldığı sürece
L-â-cerem olduğunda, rahşan-rahşan parlıyacak
K-abustur karanlığın hücresinde , sensİZlik..
O-nmadık DERT yok ki
K-usur benlikteyse
U-laşılmaz değil ki! ulaşılmak istenen
S-u ya hASRetse insan
U-zatır UMUT UFKUna ELini...
M-aâşını aldıysan DOSTun ELinden
E-bû turâbsa BABası
R-abbânî yi DUYmaya ve UYmaya çabalıyorsa
H-abbeyi çatlat, Ya HADİ Celle Celalihu!
A-fâkından SEYRetSİN ENFÜSünü
B-ergüzârını aldığında
A-sılıysa dudağında mERhabAN
N-az-Niyaz etsin nefes alışının SEBEBine NUR-yeSİN!....
11:00
31.12.2009
Rabt (a): Bağlama, bağlanma, iliştirme.
Bergüzâr (f): Hediye, hâtıra, andaç, armağan. Tasavvufta sevilenin sevene selâmı .
Bâd-ı sabâ (f): Sabah rüzgarı.
Bâğübân (f): Bâğbân, bağcı, bahçıvan.
Lâ-cerem (a): Hatasız, kusursuz; şüphesiz.
Rabt (a): Bağlama, bağlanma, iliştirme.
Rahşan (f): Parlak.
Onmadık (t): İyileşmez, düzelmez.
Maâş (a): Yaşayış, dirlik; geçinecek şey. Akl-ı maâş: bu hayatta geçim, kazanç düşüncesi.
Ebû turâb (a): Toprak babası İmam Alî (kv) . Ebû Hanife gibi.
Rabbânî (a): Rabla ilgili; kendini tüm gücüyle Rabb'ına veren.
Habb (a): Tohum, tâne, çekirdek, öz, asl.
