kARA GÖZLerin >DOLsa da
AĞLama KıtMÎR >N’Olsa da
DOSTu'nun KeFÎLi ->ALLAH
EL-ÂLEM ->DüşmÂN Olsa da!. HAYy DOSTtt!. ..celle celâlihu…
İLLiYyin: ASLın en üst RUH iklimi yüceliği NûR İklimi.. SeBeBi YÂRatış DiYÂRı.. İLLiYyun: (İlliyyîn) (Aliyyu. C.) Cennetin en yüksek tabakası. Ahirete giden tam kâmil mü'minlerin yeri. Hafaza meleklerinin divanları ismidir ki, salihlerin amelleri oraya yükseltilir. Ahirette yüksek dereceye, dergâh-ı rızâya en yakın olan derecedir.. İLL: Keskinlik veya parlaklık mânasında.. İLLiyyet: Sebeb ile alâkalı. Esas sebeble alâkadarlık. Sebeb arayış. İLLiyye: (Ulliyye) En şerefli, yüksek. ESfeLin: AYNın-fASLın, en alt BEDEN diyarı aLçaklığı NÂR üLkesi..SON-uç DiYÂRı.. EsfeL: En sefil, çok sefil, en alçak, en aşağı, çok fenâ. Esfeliyyet: Aşağılık, âdilik, alçaklık. EsfeL-i sâfiLîn: Sefillerin en sefili. Cehennem'in en aşağı tabakasındakiler. EsfeL-i sâfiLîn-i Hisset: Alçaklığın en aşağı derecesi.
DELi GÖNLümce İLLiYyin-ESFeLin maSALLımız
Bezm-i Elest Bâzarında KulLLuk İmtihÂNım için girdiğim Esfelin Fenâsı fASLından, Yalan Dünyasından her NEFes AL-VERinde ->İlk geldiğim İLLiyyin Bekâsı ASLıma, DOST'un DÂRü’s- SeLÂMına GÖÇmekte olduğumu ->İLim->İrâde->İdrak edip ->YAŞAmaktayım Ölüm GÖÇünü.. Zâten dönülmesi de imkÂNsız olan SüNNetuLLAH ÂHiRet YOLUndan dönücü de değilim ALLAHıma Hamd OLsun..
İlliyinden Esfeline dereke dereke inmiştik ya, tabana vurmuştuk, dibe vurmuştuk ya, şimdi o Yusuf Kuyusundan tekrar tırmânâ tırmânâ, derece derece “yukarı->derece, aşağı->dereke” aynı yol işte onda bizi ref' et!. Yücelt yâ RABBenâ!.
İLLiYyin: ASLın en üst RUH iklimi yüceliği NûR İklimi.. ESfeLin: AYNın-fASLın, en alt BEDEN diyarı alçaklığı NÂR ülkesi..
İLLiYyinimiz:
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ---“Kellâ inne kitâbe'l- ebrâri lefî illiyyîn (illiyyîne): Hayır, muhakkak ki ebrar olanların (ALLAH'a ulaşmayı dileyenlerin, hidâyette olanların) kitapları (kayıtları, hayat filmleri) elbette illiyyin'dedir.” (Mutaffifin 83/18)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ---“Ve mâ edrâke mâ ılliyyûn (ılliyyûne): Ve illiyyin'in ne olduğunu sana bildiren nedir?” (Mutaffifin 83/19)
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ ---“Kitâbun merkum (merkûmun): (O), rakamlandırılmış (kazanılan pozitif ve negatif derecelerin yazılmış olduğu) bir kitaptır” (Mutaffifin 83/20)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ---“İnne'l- ebrâre le fî naîm (naîmi): Muhakkak ki ebrar olanlar, elbette ni'metler içindedir.” (Mutaffifin 83/22) ESfeLinimİZ:
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ---“Lekad halakne'l- insâne fî ahseni takvîm: Gerçekten biz insanı en güzel biçimde-KIVAMda yaratmışızdır.” (Tîn 95/4)
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ---“Summe redednâhu esfele sâfilîn: Sonra da çevirdik aşağıların aşağısına kaktık.” (Tîn 95/4)
AHADİyyeT: Her türlü Nitelik ve Nicelikten (vasıflandırılmaktan) müstağni-gerekli ve lüzumlu bulmayışlıktır.. VAHiDİyyeT: Esma ve Sıfatlarıyla Kulların-akıllarıyla bilinebilmesi..
Sayı tektir ve “1” dir.
Digerleri; 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Rakamlar ambalajında “1” lerdir..
KULların ham Aklı SİLM AKIL olursa;
Her ZeRResi ile Harfsiz-Sözsüz ÖZ-ünden (Habli’l- VeRîDden), Hakikat’ını DUYar…
UMMîYYet ->Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in RUHu ->AKL-ı EVVel Felek-i Âlâdır.. “ÜMM” dür ->Yaratıkların ->ASLı-ANAsı-İLKi->NûR-u MiM’idir. Nebiyyü’l- ÜMMîdir -> A’ma (UMM) dan haber getiren NEBî.. aleyhi's-selâm…
KeSReT ->Lâ(1)+ İLâhe(2) VaHDeT ->İLLâ(3)+ ALLAH (4)
ÂLEMdeÂDEMoğulları..KULLar..:
1-) VaHYîLer -> ALLAH celle celâluhu’nun seçtikleri.. Onlara VAHY gelir. 2-) VeYSîLer -> VaHYîLerin-NebîLerin seçtikleri.. Onlara İLHAM gelir. 3-) VeHBîLer -> VeYSîLerin-EhİuLLaHın seçtikleri.. Onlara KEŞF gelir 4-) KeSBîLer -> VeHBîLerin-VeLîYyuLLaHın Hizmet ettikleri Halk Olup.. Onlara Yardım-Hizmet Gelir..
ZEVK 966
->İFNâ ->İNŞâ ->İGNâ EYyLer.. ->Bezm-i Bekâsında Yuhyî
Zü’L- CeLâL-i Ve’l- İkram DOst ->Dehr-i Dünyâ Emr-ü-Nehyi
Dehr-i Âhret ->Hesab-Cezâ!.
->İki Gün Ömrün -->İhvÂNi!
DOst ->MuhaMMed!. VeLîYyuLLAH ->Kesbî-Vehbî-Veysî-Vahyî..
10.12.1991 10:34
sltn..antalya..
KaLBe gelen ilhamın gerçek 2 ŞÂHİDi -> Kur'ân-ı Kerim ve Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem SüNNetidir..
Seyr ->AŞK u CeZBeveZüHD u TaKVâiLe
SülûK ->SıDK u HuŞûveHaVF u RecâiLe OLur..
ZEVK1364
Aşk ü Cezbe MeczubLarı!. -->Ehl-i Beyt ü ALİ ŞÂHımız
Âlemi AŞKa ÜNLEriz!. ARZdan ->ARŞadır ->“Ah!.” ımız
->Zühd ü Takvâ ->Sıdk ü Huşû ->Havf ü Recâ YOLcuLarı!
->MuhaMMedî MeLÂMîyiz!. ->HaLka AÇık ->DERgâhımız!.
->İnsÂN, AKLı Kadarınca-Kaderince İLİMince DevrÂNda İnsÂNdır..
->İnsÂNı, İNSÂN-ı KâMiL Ehl-i Beyt aleyhumu's-selâm EDEBiyle SeyrÂNda İNSÂN eder.
->İNSÂNı, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem İRFANıyla CevlÂNda SULTÂN eder.
->KuL-SULTÂNı, ALLAH celle celâluhu ERKÂNıyla HayrÂNda mihmÂN eder inşâe ALLAH!..
Normal AKLın ALgıladığı:
EŞyâ ->OLaY (Eşyaların münasebetinden doğar) ->zamÂN(Olayların münasebetinden doğar) ->ZaNN(ZamÂNların münasebetinden doğar ve çoğu da çürüktür.)
EŞYÂda FeNâ FeNâfi’l- BeNlik -FeNâ Fi’ş- ŞEYY - FeNâ fi’l- MâSİVÂ: Kesret üzere yeryüzüne gelen ve gelişen Hamm akıl MâSİVÂda/ALLAH’tan gAYRılıkta Yaratanını bir PUT olarak aramak üzere dizayn edilmiştir. Küllî ŞEYYi (sonsuz Şeyi) Analiz-Sentez eder sonuçta açık-gizli Nefsini RABB Hevesini İlâh kabul eder.. Hakku’l- HaKKı örter KÜFR eder.. “Lâ İlâhe İllâ NEFSî!..” der durur..
أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ---“E raeyte menittehaze ilâhehu hevâhu, e fe ente tekûnu aleyhi vekîlâ (vekîlen).: Hevasını ilâh edinen kişiyi gördün mü? Yoksa sen mi ona vekil olacaksın?” (Furkân 25/43)
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ---"Fekale ene RaBBukumul'- a'la.: "Ben, sizin en yüce RabBBnizim!" dedi.'' (Nâziât 79/24)
أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ---“E raeyte menittehaze İLÂHehu hevâh (hevâhu), e fe ente tekûnu aleyhi vekîlâ(vekîlen).:Hevasını İLÂH edinen kişiyi gördün mü? Yoksa sen mi ona vekîl olacaksın? (Yâ MuHaMMed!)... ” (Furkân 25/43)
ESmâda FeNâ FeNâ fi’ş- ŞEYH - FeNâ Fi’l-HuDus – FeNâ fi’l- Fiil-Olaylar..: AKLın kendince kendi içine kapalı labirentlerinde dolaşan ÇIKIŞ Kapısı bulamayan Hamm akıl EDEBsiz İLMin İBLİS İLMi olduğunu Anlarsa bir İNSÂN-ı KâMiLden Ehl-i Beyt aleyhumu's-selâm EDEBi alır..
Tâlim Terbiyesine girdiği Kimse Evliyâ değilde Eşkiya ise; Gönlünde yok olduğu bu kimse-Şeyhi PUTu olur Allah korusun!..
İNSÂN-ı KâMiL ise MuhaMMedî İlim ve Edeb Öğretir-Eğitir de Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem e teslim eder..
Eğer İnsÂN AKLı;
Kendi başına BUYruk Zannlarını-Nefsinin gerçeklerini Hakikat sanarak“LâilâheİllâALLAH”der demesine ancak ne dediğini asla bilemez ve Eşyâ-ŞEYler (Eşyâ Zuhuru) Perdesine takılıp, EŞYÂ Bazarında USTAsını ve canlı-cansız Resimler Galerisinde RESSAMını ara gezer bir ömür..
Kur’ân-ı Kerimde “Lâ İlâhe İllellahu: Sâffât / 35; Muhammed /19Sûrelerinde geçmektedir.
Eğer İnsÂN AKLı;
Eşyâ-ŞEYler (Eşyâ Zuhuru) Perdesini silebilir de, Eşyaların birbirleriyle ilişkilerinden doğan OLAYlar (Esmâ Zuhuru) Perdesine takılır kalırsa,“Lâ ilâhe İllâ Hu-Hüve”Âyetine Mazhar olur ki bunu gerçekleştirmesinde MuhaMMedî Hasbî Hizmetçi lâyık bir İNSÂN-ı KâMiL lâzımdır..
Yoksa kendisi: “O’ndan başka İlâk Yok!” der ama “O “ dediğini Olaylarda arar durur bir ömür boşu boşuna!..
Eğer İnsÂN AKLı;
OLAYlar (Esmâ Zuhuru) Perdesini de silerse AYNında-AYNasında, OLAYların birbirleriyle ilişkilerinden doğan ZamAN (Sıfat Zuhuru) Perdesine takılır kalırsa“Lâ ilâhe İllâ Ente”Âyetine Mazhar olur ki bunu gerçekleştirmesinde mutlaka ve mutlaka Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şarttır ve olmazsa olmaz OL-ANdır..
“SeNden başka İlâh Yok!” dediği “Sen” olan ALLAH celle celâluhunun tek Muhatabının Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem olduğunu Anlayamayan nice edebsiz İblis profösörleri “sadece Kur'ân-ı Kerim” yeter diyerek o kelamullahın RABB SÖZÜnün RASûL SESİ olduğunu hâlâ anlayamayan ahmaklardır.
İşte “SeNden başka İlâh Yok!” “SEN”ine tek Muhtab ve HaMD eden AHMED aleyhi's-selâm Mutlak Muhatab ve ÂRİFtir..
1-) Mütekellim: Sözü söyleyen 2-) Muhatab: Sözü dinleyen 3-) Gâib: Hakkında konuşulan, var olduğu halde orada gözükmeyen. 4-) Umumî: Herkesi bağlayan (konuşan, dinleyen, gaib ve herkes)
Kur’ân-ı Kerimde “Lâ İlâhe İllâ Ente: Enbiyâ /87Sûresinde geçmektedir.
Eğer İnsÂN AKLı;
ZamANlar (Sıfat Zuhuru) Perdesini de silerse AYNında-AYNasında, ZamANların birbirleriyle ilişkilerinden doğan ZaNN (Zât Zuhuru) Perdesine takılır kalırsa“Lâ ilâhe İllâ Enâ” Âyetine Mazhar olur ki; Kur'ân-ı Kerimde “Lâ İlâhe İllâ Ene: Nahl /2; Tâhâ /14; Enbiyâ /25Sûrelerinde geçmektedir.
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي ---“İnnenî enallâhu lâ ilâhe illâ ene fa’budnî ve ekımis salâte li zikrî:Muhakkak ki ben, yalnızca ben Allah'ım. Benden başka ilâh yoktur. Bana kulluk et; beni anmak için namaz kıl.”(TâHâ 20/14) Bu makamların İnsÂNoğlu;
Kendini-Nefsini BİLmeden,
İNSÂN-ı Kâmil-Pîrini-Rüşdünün BULmadan,
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Hazsanıda Razasında KEVSERinde bir DAMLA OLmadan yaşanır sanırsa sadece hüsran UÇurumuna koşan bir AHMAKtır.
“Diyen BİLmez BİLen Demez!” Diyârlarından Haberler veren Şeyhu’l Hazîn kaddesallahu sırrahu gibi HaKK Dostlarının haberlerine kulak verirsek..
Öyle HÂL Makamıdır ki;
Mutmâin olmuş Nefs bile hâlâ “ALLAH!. ALLAH!.” diye ZİKRe devam etmektedir.
“Her yerde OL-AN Aranmaz- BULduğum da Aranmaz!” gibi sözlerimin aslı,
Bir HâL VARdır ki orası SÜKÛT Sahasıdır..
Seyr u SülûK, TEVHİDde Sükûta DÜŞmüştür.. Huzurda-Hazır BİLiş,
Hazırda-HuzurBULuş
Huzurda Hazır HızırOLuş
AYNın “Habli’l- VeriddeSü-KÛNudur.
Aziz Efendim Şeyhu’l Hazîn kaddesallahu sırrahu:“Bir yer varıdr ki o hâlde “Zikretmek-ALLAH!. demek küfürdür” buyurması,
Şahdamarına YAKIN-AKRAB Olmasını Yaşayanın, kimi arayıp Kimi çağıracağını iknâ buyruğudur.
Yine İmamı RaBBÂNî kaddesallahu sırrahu: “En son MAKAMda sadece-sırf CEHÂLETimi BULdum!” buyurduğu budur Allahuâlem…
Bilir-bilmez anlar-anlamaz İnsÂNlar ve hele sanal âlemde havalarda uçuşan “Fenâ fillah”ı ve “Bekâ billah”ı sözleri,
Hamm akıl hayallerinde, Nefislerinin ŞUHHasında uyurduk akıl ürünleridir.
“Fenâ fillah”ın fASLını-ASLını, Meşkin-AŞKını, Şeriat-ı Garra içinde BİLip, BULup, OLup da yaşatılan, yaşayan ve yaşatanlar ise;
Yerdeki Üretken-Sâkin Toprak gibi MuhaMMedî Hasbî Hizmette-Gayrette,
Gökteki Berketli-Rahmetli BuLutlar gibi MuhaMMedî Merhamette,
CANlardaki her şeyi kendine çeviren ATEŞ gibi MuhaMMedî MuhaBBette,
Kâniatı YUTan-Kapsayan Hava gibi MuhaMMedî HAKKikatte: “Diyen BİLmezBİLen Demez!” “AğYÂRına Mani’ EFRADına Câmi!” ANA YASAları bilirler ve uygularlar Her Yerde, Her Zaman ve Her Halde..
Dava HaKK Teâlâ’nın,
Dâvet Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin
DUÂ ise Hakk Dostları DİLİnde BİZimdir elhmadulillahi..
Gerisi ise DENÂTtır.. Alçaklıktır .. vesselâm!..
Aziz Kardeşlerim;
TEVHİDHAK’ta ->HAK’tan ->HAK’ka ->HAK’la ->HAK’çaOL-AN bir ÖMÜR içinde EMRullah SeYR u SüLûKu ve KULLuk İmtihanıdır..
ESfeline GELdiğimiz ASL-Özden ->İlim ->İman ->İbâdet ->İtâat ->İrfân ->ikân laulaşılan ->İlliyyun İHSÂNıdır.. AYNa, ASL HEDEFidir.. SILA SALL-ıdır..
TEVHİD BİR-i ->BİR için ->BİR ile ->BİR-likte ->BİR-lemektir BİRRU’r- Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin İkram Kevseri KUYUsunda SU OLuşu Yaşayışa ŞehâdettirinşaeALLAH!.
ŞeriAt Âlemi bir “BENlik Âlemi” dir..
Külli Şey Yaratan ALLAH celle celâluhu karşısında “SEN” dir ve kendince de “ben” dir..
Bu âlemde her hususta ve her ŞEYde AYNı olan; iğreti, geçici, gölge ve izafi “ben” esastır.
ALLAH celle celâluhu, “ben”i esas alarak alıp: “Şöyle yapar/yapmazsan seni CeheNNeme/CeNNete sokacağım!” buyurur.
Gerçek “BEN” buyuran Yaratan ALLAH celle celâluhudur..
“ben” lik ise Ubudiyyet sıfatları içinden asla çıkamaz;
Her Yerde ->Her ZamÂN ->Her HâLde ->Her NEFESte Fakriyyet ->Acziyyet ->Zillet ->İlletİçindeyaşamaya; Muhtaç ->Mecbur ->Me’mur ->Mahkumdurlar..
AKLı olmayan mahlukat yaratılış sebebleri İçinde Var gözükür ve geçer gider hesaba çekilmez, Aklı olanların İmtihan soruları ve araçlarıdırlar.
AKIL Sahibleri ise AKIL Emânetullahını Kullanmaya ve hesabını vermeye mutlaka mahkumdurlar.
Herkesin Alın Yazısı-Parmak İzi gibi kendi “ben”ine mahsus verdiği Ezel Âlemindeki Rububiyyet Tevdini;
Şimdi şu ÂNda Şe’Enullahta Sünnetullah içinde Sünnet-i Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem İzinde Şehâdet Âleminde ULUHİYYET TEVHİDİ olarak-yaşayarak ŞÂHİDi olmaya mutlaka mahkumdurlar.
Senin yerine hiçbir kimsebib Su İçip-İdrar yapamadığı ancak yardımcı olup hizmet edebildiği gibi, Senin Yerine TEVHİDini Getirip Şehâdetini Yaşayamaz ve sadece sana Ana-Baba Zâhiri Hizmetçilerin gibi Bâtınî-Mânevi Kâmil BaBan-Hizmetçin olur..
Halka HİZMET edenleri en ULUsu ise ALLAH celle celâluhudur.
Sonra Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem,
Sonra Ehl-i Beyt aleyhumu's-selâm ve Hakk ERENler,
Sonra EBEveynler ve İnsÂNlar CÜMle EŞyâ..
Kısacası Sistemin Sahibi SUBHân ALLAH celle celâluhu, tevhidimizin TEKMİL Ve İsbatını Dilemekte ve EMRetmektedir. AKIL taşımayan canlı-cansız tüm mahlukatı da Emrimize hazır-bekler kılmıştır..
Mi’RÂC: Merdiven, süllem. * Yükselecek yer. * En yüksek makam. * Huzur-u İlâhî. Peygamberimiz Hz. Muhammed (A.S.M.) Efendimizin, Receb ayının 27. gecesinde Cenab-ı Hakk'ın huzuruna ruhen, cismen, hâlen çıkması mu'cizesi ki; en büyük mu'cizelerinden birisidir. SER-TÂC: f. Baş tacı olan. Çok sevilen. Hürmet edilen. En ileri. MİNHAC: Meslek. Yol. Açık ve belli yol. * f. Büyük ve işlek cadde. SARKAÇ: Ağırlık merkezinden belirli bir mesâfede bulunan bir nokta veya eksen etrafında ileri geri salınabilen katı cisim.. ->RESÛLî -->TEBLiğ-i KeBîR!.: Resûlullah sallallahu aleyhivesellem'in TÜMM Yaratılanlara TEVHiDuLLAH BİLDİRimi..
DEVRÂN DEVRi NÂZLı YÂRim! SEYRÂN SEYRi>NÂZLı YÂRim! CEVLÂN CEVLi->NÂZLı YÂRim! HAYRÂN HAYRı>NÂZLı YÂRim!.: YAŞAnamdan ANALatıLması gerçekten zor!. Ama imdi gönlüme GELdi ki FÂTİHA’mızın ilk dörd âyeti ile ibâdetin ÖZü ve ÖZeti SıLâ SaLâtı’nda YAŞAnmaktadır.:
1-) ULûHiYyet KıYaMı-nda.: ALLAH celle celâlihu’ya FâTiHası okunur./Namazın başka yerlerinde âyet, âyet-i celîle olarak okunamaz, duâ niyetiyle okunur!.
2-) RuBûBiYyet RüKû’su-nda.: NeFSin baş eğip RABBi TeÂLÂ’nın AZaMetini Tesbih Ve Takdis edişi..
3->a-) RaHMÂNîYyet SeCDesi-nde.: KaLBin zâhire dönük kapısında, Nefsin bENLiğinin Yok OLuşu ve RABBi TeÂLÂ’sının AZaMetini ULuLayıp Tesbihi.. 3->b-) RaHÎMîYyet SeCDesi-nde.: KaLBin bâtına dönük kapısında, Nefsin yok oluşu ve RABB’isinin KuDRetini ULuLayıp Tesbihi..
4-) MâLiKîYyet TeŞeHHüDü-nde.: Beden, Nefs, KaLb ve Ruhun, MüLkün MâLiki-ne; RASÛLULLAH sallallahu aleyhi vesellem Efendimize Mi’RâC Hediyesi olan “Ettehiyyâtü” ile Teşehhüdü, DİRİLmesi ve MuhaMMedî MeRHaMette MuHABBet Mi’RâCı..
Sanki; Şerîat-ı MuhaMMedîyye. Tarikat-ı MuhaMMedîyye. Mârifet-i MuhaMMedîyye. Hakikat-ı MuhaMMedîyye.. MerhaLeLeri gibi dört devrede; DevrÂN =>SeyrÂN =>CevLÂN ve =>HayrÂNHÂLi..
İMÂM-ı MUTLAk MuhaMMed
MuhaMMedî SIRR MuHABBet.: SENsin YÂRr=>ŞU ÂN MAHŞERim!.:
يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُوْلَئِكَ يَقْرَؤُونَ كِتَابَهُمْ وَلاَ يُظْلَمُونَ فَتِيلاً ---"Yevme ned’û kulle unâsin bi imâmihim, fe men ûtiye kitâbehû bi yemînihî fe ulâike yakraûne kitâbehum ve lâ yuzlemûne fetîlâ (fetîlen).: O gün bütün insanları, (Allah’ın tayin ettiği) imamları ile çağırırız. O zaman kitabı sağdan verilen kimseler, böylece kitaplarını okurlar. Ve (onlara) zerre kadar zulmedilmez (haksızlığa uğratılmaz).” (İsrâ 17/71)
وَمَن كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلاً ---"Ve men kâne fî hâzihî a’mâ fe huve fîl âhırati a’mâ ve edallu sebîlâ (sebîlen).: Ve burada (bu dünyada), kim kör ise artık o ahirette de kördür. Ve yoldan daha çok sapmıştır.” (İsrâ 17/72)
İmam (امام) Arapça’da; "öne geçmek", "sevk ve idare etmek" mânâlarına gelen “emm (ام)” kökünden gelmektedir.
Kur'ÂN-ı Kerîm’de =>İmam/Önder;
1-) HİZBuLLAH’a/SIRAT-ı MUSTAKÎM’e/Doğru Yola ÇağıranLar.:
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ ---"Ve cealnâ minhum eimmeten yehdûne bi emrinâ lemmâ saberû ve kânû bi âyâtinâ yûkınûn (yûkınûne).: Ve onlardan, emrimizle hidayete erdiren imamlar kıldık, sabır sahibi oldukları ve âyetlerimize (Hakk’ul yakîn seviyesinde) yakîn hasıl etmiş oldukları için.” (Secde 32/24)
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ ---"Ve cealnâhum eimmeten yehdûne bi emrinâ ve evhaynâ ileyhim fi’le'l- hayrâti ve ikâme's- salâti ve îtâe'z- zekâti, ve kânû lenâ âbidîn (âbidîne).: Ve onları, emrimizle hidayete erdiren (ölmeden önce nefsleri hidâyete yönelten) imamlar kıldık. Ve onlara, hayrı kapsayan fiilleri işlemeyi, namaz kılmayı ve zekât vermeyi vahyettik. Ve onlar, Bize ibadet eden kul oldular.” (Enbiyâ 21/73)
NEFSLerinin HeVâLarını NEMRUD gibi İLÂH ZANNedenLer..
NEFSLerinin HeVeSLerini FİRAVUN gibi RABB ZANNedenLer.
وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ ---"Vestekbere huve ve cunûduhu fî'l- ardı bi gayri'l- hakkı ve zannû ennehum ileynâ lâ yurceûn (yurceûne).: Ve o ve onun orduları, yeryüzünde haksız yere kibirlendiler. Ve kendilerinin, bize rücu ettirilmeyeceklerini (döndürülmeyeceklerini) zannettiler.” (Kasas 28/39)
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ ---"Fe ehaznâhu ve cunûdehu fe nebeznâhum fîl yemm (yemmi), fanzur keyfe kâne âkıbetuz zâlimîn(zâlimîne).: Bunun üzerine, onu ve askerlerini tutup suya attık. Böylelikle zulmedenlerin nasıl bir sona uğradıklarına bir bak.” (Kasas 28/40)
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنصَرُونَ ---"Ve cealnâhum eimmeten yed’ûne ilâ'n- nâr (nârı), ve yevme'l- kıyâmeti lâ yunsarûn (yunsarûne).: Ve Biz, onları ateşe davet eden imamlar (önderler) kıldık. Ve kıyâmet günü onlara yardım olunmaz.” (Kasas 28/41)
وَإِن نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ ---"Ve in nekesû eymânehum min ba'di ahdihim ve taanû fî dînikum fe kâtilû eimmete'l- kufri innehum lâ eymâne lehum leallehum yentehûn (yentehûne).: Ve ahdlerinden sonra şâyet yeminlerini bozarlarsa ve dîniniz hakkında dil uzatırlarsa o taktirde küfrün önderleri ile savaşın. Çünkü onların (muhakkak ki; onların), yeminleri yoktur. Böylece (umulur ki) vazgeçerler.” (Tevbe 9/12)
HER YERde>SEN!. =>HER ŞEYyde>SEN.:
وَلِلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَاَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِ اِنَّ اللّٰهَ وَاسِعٌ عَلٖيمٌ ---"Ve lillahi’l- meşriku ve’l- mağribu fe eynema tuvellu fe semme vechullah, innallahe vasiun alîm.:Ve doğu da ALLAH'ındır batı da. Artık hangi tarafa dönerseniz dönün, ALLAH'ın Vechi (Zât’ı) işte oradadır. Muhakkak ki ALLAh Vâsi’dir (rahmeti ve lutfu geniştir, herşeyi ilmi ile kuşatandır)."(Bakara 2/115)
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتَ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ ---Ve iz ehaze rabbüke mim beni ademe min zuhurihim zürriyyetehüm ve eşhedehüm ala enfüsihim elestü bi rabbiküm kalu bela şehidna en tekulu yevmel kiyameti inna künna an haza ğafilin : Kıyâmet gününde, biz bundan habersizdik demeyesiniz diye Rabbin Âdem oğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini çıkardı, onları kendilerine şâhid tuttu ve dedi ki: Ben sizin RABBiniz değil miyim? (Onlar da), Evet (buna) şâhid olduk, dediler.”(A’raf 7/172)
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ---"Ve lekad halakne’l- insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh (nefsuhu), ve nahnu AKREBu ileyhi min habli’l- verîdi.: Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduğunu biliriz. Biz ona şahdamarından-cÂN Damarından daha YAKINız.” (Kaf 50/16)
Kendinden de kendine Yakîn ve AKREB OLan RABBını MuhaMMedî GönüLLe görenler kendinen fen olur RABBına bekâ BULup ALLAHta fÂNi OLup kaybolur AKLen =>nAKLen!.
اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ---“ALLÂHU NÛRU’s- SEMÂVÂTİ ve’l- ARD (ardı), meselu nûrihî ke mişkâtin fîhâ mısbâh (mısbâhun), el mısbâhu fî zucâceh (zucâcetin), ez zucâcetu ke ennehâ kevkebun durrîyyun, yûkadu min şeceratin mubâraketin zeytûnetin lâ şarkîyetin ve lâ garbiyyetin, yekâdu zeytuhâ yudîu ve lev lem temseshu nâr (nârun), nûrun alâ nûr(nûrin), yehdîllâhu li nûrihî men yeşâu, ve yadribullâhul emsâle lin nâs(nâsi), vallâhu bi kulli şey’in alîm(alîmun): ALLAH, GÖKLERİN ve YERİN NURUDUR. O'nun nurunun misali, içinde çerağ bulunan bir kandil gibidir; çerağ bir sırça içerisindedir; sırça, sanki incimsi bir yıldızdır ki, doğuya da, batıya da ait olmayan kutlu bir zeytin ağacından yakılır; (bu öyle bir ağaç ki) neredeyse ateş ona dokunmasa da yağı ışık verir. (Bu,) Nur üstüne nurdur. Allah, kimi dilerse onu kendi nuruna yöneltip iletir. Allah insanlar için örnekler verir. Allah, her şeyi bilendir.”(Nûr 24/35)
EL VÂHİDu’L- KAHHÂR ALLAH.: ALLAH celle celâluhu, Şu ÂNda =>Şe’ÂN'da =>Küllî ŞeYYLeri her ÂN Yeniden Yaratan EŞsiz ŞÂHİD celle celâluhudur.:
سْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ ---“Yes’ eluhu men fis semâvâti vel ard(ardı), kulle yevmin huve fî şe’nin.: Göklerde ve yerde olanlar, O'ndan isterler (dilerler). O hergün (her an) bir şe'n (ayrı bir tecellî, yeni bir oluş) üzerindedir.” (Rahmân 55/29)
يَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ ---"Yevme hum bârizûn(bârizûne) lâ yahfâ alâllâhi min hum şey’un, li menil mulku’l- yevm(yevme), lillâhi’l- vâhidi’l- kahhâr: O gün, orta yere çıkarlar. Onlardan hiçbir şey Allah'a karşı gizli kalmaz. (Allah sorar:) "Bugün mülk kimindir? Bir olan, Kahhâr olan Allah'ındır." (Mü’min 40/16)
Elbette ALLAHu zü’L- CeLÂL’in Şehâdeti ZÂTına mahsus ve mutlaktır. Hiçbir yatattığıyla kıyaslanamaz;
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ---"Ellezî lehu mulku’s- semâvâti ve’l- ard (ardı), vallâhu alâ kulli şey’in şehîd (şehîdun).: Ki O (Allah), göklerin ve yerin mülkü O'nundur. Allah, her şeyin üzerinde ŞÂHİD olandır.” (Burûc 85/9)
وَللّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَانَ اللّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا ---"Ve lillâhi mâ fî’s- semâvâti ve mâ fî’l- ard (ardı). Ve kânallâhu bi kulli şey’in muhîtâ (muhîtan).: Göklerde ve yerde ne varsa tümü Allah'ındır. Allah, her şeyi kuşatandır.” (Nisâ 4/126)
TEKe TEKe-te YEDULLAH HAYy!.:
إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ---“İnnellezîne yubâyiûneke innemâ yubâyiûnallâhe, yedullâhi fevka eydîhim, fe men nekese fe innemâ yenkusu alâ nefsihî, ve men evfâ bi mâ âhede aleyhullâhe fe se yu’tîhi ecren azîmâ: “Muhakkak ki sana biat edenler ancak Allah'a biat etmektedirler. Allah'ın eli onların ellerinin üzerindedir. Kim ahdini bozarsa, ancak kendi aleyhine bozmuş olur. Kim de Allah ile olan ahdine vefa gösterirse Allah ona büyük bir mükâfat verecektir.(Fetih 48/10)
YeDuLLaH =>Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem ELi =>EhL-i Beyt aleyhumusselâm ELi =>Veliyyullah ELinsıkıca ve sadakat ile tut ki, sen de ERENLer gönlüne sahib olmaya nâil olursun. İşte o zaman sana da REHBER Olur Hidâyet GÜNEŞi Resûlullah sallallahu aleyhi vesellemin IŞIğı HAKk ERENLer kaddesallahu sırrahum..
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ
أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَحَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ “Men kâne yurîdul hayâted dunyâ ve zînetehâ nuveffi ileyhim a'mâlehum fîhâ ve hum fîhâ lâ yubhasûn(yubhasûne). Ulâikellezîne leyse lehum fil âhıreti illen nâr(nâru) ve habita mâ sanaû fîhâ ve bâtılun mâ kânû ya'melûn(ya'melûne).: Her kim (sadece) dünya hayatını ve onun çekiciliğini (zevkli ve ziynetli nimetlerini) isterse, onlara yapıp ettiklerini (amellerini ve ücretlerini) orada (dünyada) tastamam öderiz ve onlar bunda hiçbir eksikliğe uğratılmayacaklardır.. (Ancak) İşte bunların, âhirette kendileri için ateşten başkası yoktur. Onların orada (dünyada) bütün işledikleri (bazı hayırlı ve yararlı işler de) boşa çıkmıştır ve yapmakta oldukları şeyler de geçersiz ve değersiz olacaktır.”(Hûd 11/15-16)
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ
وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ “Kullu men aleyhâ fân(fânin). Ve yebkâ vechu rabbike zûl celâli vel ikrâm(ikrâmi.: (Dünya ve kâinat) Üzerindeki her şey FÂNİdir (gelip geçici birer gölgedir). (Hakiki ve daimi varlık ise) Sadece Celâl ve İkram sahibi Rabbin vechidir (ki O’nun Zatı Bâki’dir).”(Rahmân 55/26-27)
الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا “El mâlu vel benûne zînetul hayâtid dunyâ, vel bâkıyâtus sâlihâtu hayrun inde rabbike sevâben ve hayrun emelâ(emelen).: (Sizin beğenip böbürlendiğiniz) Mal ve çocuklar, (sadece) dünya hayatının geçici ve çekici-süsü (konumundadır); asıl sürekli (bâki kalacak ve yarar sağlayacak) olan ’salih davranışlar’ ise, Rabbinin katında sevap bakımından daha hayırlıdır, ümit ve temenni edilecek (yüksek makamlar) bakımından da daha hayırlıdır.”(Kehf 18/46)
وِمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ “Ve minhum men yekûlu rabbenâ âtinâ fîd dunyâ haseneten ve fîl âhirati haseneten ve kınâ azâben nâr(nâri).: Onlardan öylesi de vardır ki: "Rabbimiz, bize dünyada da iyilik ver, âhirette de iyilik (ver) ve bizi ateşin (cehennemin) azabından koru" diyerek (yalvarmakta ve dengeli davranmaktadır).”(Bakara 2/201)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyurmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/307).
Abdullah b. Abbas radıyallahu anhuma’dan merfû olarak rivâyet edildiğine göre henüz çok gençken o’na Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Ey çocuk!. Sana birkaç kelime öğreteceğim. Sen ALLAH’ı (dinini) koru ki, ALLAH da seni korusun!. Sen ALLAH’ı (dinini) koru ki, ALLAH’ı karşında bulursun!. İstediğin zaman ALLAH’tan iste, yardım dilediğin zaman ALLAH’tan yardım dile. Bil ki ümmet eğer sana bir şeyle fayda vermek üzere toplansa, sana ancak ALLAH’ın senin lehine yazdığı şey ile fayda verebilirler ve eğer sana bir şey ile zarar vermek üzere toplansa ancak ALLAH’ın senin aleyhine yazdığı şeyle sana zarar verebilirler. Kalemler kaldırıldı ve sahifeler kurudu.”
Başka bir rivâyette.: “ALLAH’ı Dinini koru ki, ALLAH’ı önünde bulasın!. Sen ALLAH’ı bollukta bil, ALLAH da seni şiddet ânında bilsin!. Bil ki sana isâbet etmeyecek olan isâbet etmeyecektir, isâbet edecek olan şaşmayacaktır. Bil ki zafer sabırladır, çıkış kapısı sıkıntıyladır, her bir zorlukla beraber kolaylık vardır.”buyurmuştur. (Sahih Hadis - Tirmizî rivâyet etmiştir.)
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Dünyaya sövmeyin; çünkü mümin için ne güzel bir binektir. Hayra onunla erişilir, şerden onunla kurtulunur.”buyurmuştur. (Deylemî, İbni Neccâr).
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Dünyanızı ıslaha, düzeltmeye çalışınız! Yarın ölecekmiş gibi de âhiret için amel ediniz!"buyurmuştur. (Deylemî).
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Sizin hayırlınız, âhireti için dünyasını, dünyası için âhiretini terk etmeyen ve insanlara yük olmayandır.”buyurmuştur. (Deylemî).
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Dünya malından ayrılınca üzülmek, buna kavuşunca sevinmek ve azgınlık yapmak, insanı CeheNNeme götürür.”buyurmuştur. (Tirmizî).
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “Dünyayı seven, âhiretine zarar verir. Âhireti seven, dünyasına zarar verir. O halde, devamlı olanı =>Geçici olana tercih etmelidir.”buyurmuştur. (Beyhekî).
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem.: “İlim, ALLAH Rızası için değil, Dünya menfaati için öğrenildiği ve ibâdetler, dünya menfaatlerine âlet edildiği zaman FİTNELer zuhûr edecektir.”buyurmuştur. (Abdürrezzâk es-San‘ânî, el-Musannef fi’l-hadîss.)
TEKe TEKk TEKKEsÎnde KUMRULar da BiR ÜMMEttir.:
وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِي الكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ “Ve mâ min dâbbetin fî’l- ardı ve lâ tâirin yatîru bi cenâhayhi illâ UMEMun emsâlukum, mâ farratnâ fîl kitâbi min şey’in summe ilâ RABBihim yuhşerûn (yuhşerûne).: Yeryüzünde (tek hücrelilerden dev cüsselilere kadar) hiçbir canlı (hayvan) ve iki kanadıyla uçan hiçbir “uçucu” yoktur ki, sizin gibi (kendilerine has kanunları ve hayat tarzları bulunan) bir topluluk (bir ÜMMEt) olmasınlar. Biz Kitapta (Kur’ÂN’da ve Levh-i Mahfuz’da anılması gereken) hiçbir şeyi eksik bırakmadık. Sonra onlar (hesap vermek üzere) RABBlerine toplanacaklardır.”(En’âm 6/38)
SIBGATALLAH=>ALLAH’ın BOYASI.. =>İSLÂM ve İMÂN FITRAtı..
صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ “Sıbgatallah (sıbgatallahi) ve men ahsenu minallâhi sıbgaten, ve NAHNU lehu âbidûn (âbidûne).: ALLAH'ın Boyası; ALLAH'ın Boyası ile boyanandan daha ahsen (daha en güzel) olan kim vardır? Ve bİZ, O'na kul olanlarız.”(Bakara 2/138)
Sıbga.:Boya, renk, levn. Din, mezheb.. SıbgatuLLah.:Cenâb-ı HAKk'ın dilediği tarz, manevî renk, biçim ve şekilde yaratması. İslâmî Ahlâk ve Karakteri halk etmesi. ALLAH'ın Dîni..
UYUdum!.. ŞÜKÜRUYANdım!.:
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem.: الناس نيام فإذا ماتوا انتبهوا “En nâsu niyâmu feizâ mâtevâ entebehu.:İnsanlar uykudadırlar. ÖLünce UYANırlar!." (Aclunî, Keşfü’l-Hâfâ 2/414)
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem.: “Mutü kable en temutu.: ÖLmeden ÖNce ÖLünüz!” buyurmuştur. (Aclunî, Keşfü’l-Hâfâ II-291-2669)
ALLAHu zü’L-CeLÂL.:“Hepiniz CeheNNemin içindesiniz/uğrarsınız!.” buyuruyor.:
وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا “Ve in minkum illâ vâriduhâ, kâne alâ RABBike hatmen makdıyyâ (makdıyyen).: Ve sizden biriniz (bile hariç olmamak üzere hepiniz), illâ (muhakkak) ona (GeheNNeme) VARacaksınız. (Bu), senin RABBinin üzerine (aldığı) kesinleşmiş bir hükümdür.”(Meryem 19/71)
=>YEKûN=>YAKîN OLUNcaya KADAR=>KADER’in MAHREMi!.:
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ “İnnemâ emruhû izâ erâde şey’en en yekûle lehu KUN fe yeKÛN (yekûnu).
Fe subhânellezî bi yedihî melekûtu kulli şey’in ve ileyhi turceûn (turceûne).: O’nun emri, bir şeyi (yaratmak) dileyince ona sadece "OL!" demektir. O da hemen oluverir.
Her şeyin melekûtu (hükümranlık ve mülkü) elinde bulunan (en ince detaylarına kadar bütün mahlûkatın ve kâinatın sırlarına vakıf olan ALLAH) ne Yücedir. Siz (önünde sonunda mutlaka) O’na döndürüleceksiniz. (Hesaba çekilip hak ettiğinizi göreceksiniz.)”(Yâsîn 36/83)
=>YEKûN=>YAKîN OLUNcaya KADAR=>KADER’in MAHREMi!.:
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ “Fe sebbih bi hamdi rabbike ve kun mine’s- sâcidîn (sâcidîne).
Va’bud RABBeke hattâ ye’tiyekel YAKÎN(yakînu).: Sen RABBini hamd ile tesbih et ve (O’nun Kudret ve Rahmeti karşısında) secde edenlerden ol. (Dosdoğru namaz kılanlardan, ALLAH’ın Ahkâmına ve Adalet Nizamına tâbi ve taraf olanlardan ol.)
Ve Sana YAKÎN (yani ölüm) gelinceye kadar RABBine kulluk ve ibâdete (ve Kur’ÂNî İstikâmete) devam et (ve kurtul ki, Biz herkesi sonunda mutlaka hak ettiğine ulaştıracağız!)”(Hicr 15/98-99)
ÇiÇeKLerimm..
DELi GÖNLümce İLLiYyin-ESFeLin maSALLımız
---“Kellâ inne kitâbe'l- ebrâri lefî illiyyîn (illiyyîne): Hayır, muhakkak ki ebrar olanların (ALLAH'a ulaşmayı dileyenlerin, hidâyette olanların) kitapları (kayıtları, hayat filmleri) elbette illiyyin'dedir.” 
BELki?!.
TEK-e TEK..
ZEVK 966
ALLAH celle celâluhu .. Vahdet.. Hakikat ÂLemi.. “Lâ İLâhe İLLâ Enâ”.. Sükût… O-BİR Bazarı (tek-O)
YEDi RENKLi YÂRe =>NiYÂZ-NÂZ!.
KUL İHVÂNİm
